Lieve Galo.....Onze tijd samen. 
Ik weet nog goed hoe jij in ons leven kwam...
We wilden een hond en gingen kijken in het asiel in Amersfoort, toen we bij het raam stonden te kijken voor de kennels waren alle honden druk en aan het blaffen. Jij kwam uit je hok de buitenkennel in gelopen en keek wat om je heen om vervolgens te gaan liggen alsof je wilde zeggen, Ik zing mijn tijd hier wel uit. Mama viel als een bolk voor je en ik? Ik wist het nog niet precies. Je werd uit je hok gehaald om kennis te maken met ons. Je kwam aanlopen met de eigenaar van het dierenasiel, je durfde ons niet aan te kijken en bleef met je staart tussen je benen staan achter de dierenasiel eigenaar. Op dat moment wist ik het.... Jij word onze hond. Je verhaal was al even triest als hoe jij eruit zag. In beslag genomen in Den Haag bij je eigenaar om toen in het asiel te komen in Den Haag. Daar heeft de ''beste'' man het asiel zitten bedreigen en het gevolg was dat je moest ''onderduiken'' bij mensen die honden opvingen. Eigenlijk waren er teveel honden en ben je naar een tijdje weer terug in het asiel in Den Haag gekomen. Je oude eigenaar kwam er achter dat je er weer zat en kwam ruzie maken in het asiel. Toen heeft het asiel een ruiling gedaan met asiel Amersfoort en toen kwamen wij kijken. Je stond ook niet op de site van de dierenasiels. Het asiel wilde een geschikte eigenaar die jou als huishond nam en niet een persoon die jou wilde als status symbool.
Daar ging je met ons mee, je nieuwe leven te gemoed als 7,5 maand oude hond.
Nu zijn we 8,5 verder en hebben we 5 januari afscheid van je genomen. Wat is de tijd voorbij gevlogen. Nooit meer samen slapen in bed, nooit meer samen bankhangen. Nooit meer tegen je aan liggen.
Ik kan het niet geloven en het voelt alsof er een stukje van mijn hart met je mee is gegaan.
Weet je nog die keer dat je wilde kijken in de skatebaan? En je erin sprong, 2 meter diep?
Er lag sneeuw en je kon er niet meer uitkomen. Mama is snel oom Ton gerend en samen hebben ze je eruit getild. Wat hebben we gelachen achteraf.
Of 1 van de eerste keren dat je los liep. Ze hadden verteld dat je niet los kon lopen want dan zou je er vandoor gaan. 2 weken heb je los gelopen en alles ging goed. Tot dat je een kat tegenkwam, we hebben een paar rondjes achter je aangerend om de huizen heen voor we je te pakken hadden.
Of die keer dat je voor het eerst ging zwemmen? Je kon helemaal niet zwemmen, je ploeterde wat rond. 
Toen je eenmaal wist hoe het moest, werd je gek op zwemmen.
Sneeuw..... Dat was ook zo leuk, je gedroeg je als een jonge hond
Nooit meer, ik kan het niet geloven....
Bijna 8 jaar gingen er voorbij.......
Tot dat we een paar bulten vonden op je lijf.
2 bulten bleken vetbulten en 2 bulten bleken kanker.
We hebben er voor gekozen om de kanker weg te laten halen de eerste operatie en de 2de operatie de vetbult.
Een paar maanden later moest je een oogcorrectie want de dierenarts dacht dat je wimpers in je oog kwamen en daardoor je oog beschadigde. Uiteindelijk bleek je wat anders te hebben en waren we gered door elke dag een oogzalfje te gebruiken 
In december ging het al wat minder met je. Je kreeg een oorontsteking. Niks aan de hand dachten we. Een zalfje gekregen en inderdaad binnen een week was je oorontsteking weg. 1,5 week later kreeg je last van je andere oor. Ook hier kreeg je een zalfje voor en hebben ze voor de zekerheid een zwapje gemaakt. Uit het zwapje kwam niks vreemds. Waar kwam toch die oorotsteking vandaan? Donderdag 5 januari gingen we naar de dierenarts, s'ochtends heb je nog 1,5 uur buiten gelopen en gespeeld met een tak. Je zou een roesje krijgen en dan zouden ze een foto maken van je middenoor. We zaten te wachten tot we je weer op mochten halen. bij de dierenarts aangekomen was er geen goed nieuws. Tijdens het onderzoek hadden ze iets heel naars ontdekt.
Onder je tong, in je onderkaak was er allemaal pus en toen zagen ze op de foto dat je hele onderkaak verkankerd was, allemaal stukjes bot waren er weg uit je onderkaak. Je kaak was zo dun dat je je kaak had kunnen breken.
Lieve lieve vriend, we hebben de moeilijke beslissing moeten maken om je te laten gaan.
In plaats van dat we je weer mee naar huis hebben genomen, hebben we afscheid moeten nemen.
Ik zal je nooit en nooit vergeten mijn trouwe vriend.
We hebben je laten cremeren, met de bedoeling je in het bos, op jou plekje te laten gaan.
Wanneer de tijd daar is, gaan we samen nog 1 keer naar het bos.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over " Lieve Galo.....Onze tijd samen." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
corrie koopman
3 doggies
Heel veel sterkte met het verlies van jou maatje.
Wat heb je mooi over de hond geschreven en ook de foto's zijn erg mooi.
Minoes, Salsa + 3 doggies
Lieve Jessica,
Zit met kippenvel jouw verhaal te lezen.
Heel herkenbaar, ging en werd ook altijd wakker met mijn hondje in bed. Fijn bankhangen etc...
Het gemis is zo groot, en onwerkelijk dat hij er echt niet meer is. Doet zoveel pijn....
Het verdriet en gemis zal er niet minder om zijn, maar jullie hebben hem gered uit het asiel en 8,5 jaar lang een fijn en liefdevol leven gegeven. Daar zal hij jullie eeuwig dankbaar voor zijn!
Wens jullie heel veel sterkte toe.
pien 3 doggies
Wat een enorm gemis... 
Wat heb je dit prachtig geschreven.
Ik heb het echt met een brok in mijn keel gelezen,
maar jouw mooie herinneringen brachten tevens een glimlach op mijn gezicht.
Ik wens je heel veel sterkte met dit grote verlies!!!
Ziva †, Bullie †, en Bandhu 3 doggies
Kippenvel! Heel veel sterkte met het gemis van je maatje!
Je hebt gelukkig heel veel leuke herinneringen aan hem, vergeten doe je hem niet en in je hart zal hij altijd blijven!
Dominique & Mackenzie 3 doggies
Heel veel sterkte met het verlies van je maatje! Wat een mooi verhaal heb je geschreven..
Het is moeilijk je maatje te moeten missen
Veel sterkte!
*M*A*C* en K*Y*L*I*E*† 3 doggies
Leve Jessica. Je hebt het inderdaad heel mooi beschreven. Het moet heel moeilijk geweest zijn om eigenlijk toch onverwacht afscheid te moeten nemen. Ik leef erg met jullie mee.
En wat een prachtige hond! Ik ben er zeker van dat jullie geen moment spijt gehad hebben van jullie keuze. En Galo zeker ook niet. Ondanks je droeve bericht luchtte het me op te lezen dat Galo, na zo'n droeve moeilijke start van zijn leven toch nog zo'n 8 jaren bij jullie mocht zijn en het leuke van jong en vrolijk zijn mocht beleven.
Als ik de foto's zo zie, dan hoop ik dat jullie ook zo aan hem terug kunnen denken. Aan het hondje dat opvrolijkte door bij jullie te zijn en dat op zijn beurt geluk bracht door je maatje te zijn.
Het lijkt me inderdaad een goed idee om zijn stoffelijk wezen naar het het bos te brengen waar de natuur, het leven en de vrijheid zijn. Misschien kun je een beetje as in een hangertje bewaren, maar het belangrijkst is dat hij voor altijd in je gedachten en in je hart blijft.
Sterkte nog.
pff met tranen in m'n ogen en een brok in m'n keel lees ik je verhaal.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie dierbare vriend!
Wat heb je het gevoel over het verlies van je maatje mooie opgeschreven.
Ik hoop dat dit je ook helpt bij het verwerken van je verdriet.
Heel veel sterkte en wat een mooi idee om straks nog een laatste keer met hem naar het bos te gaan...
Nogmaals veel sterkte
Jessica...wat heb je dit toch machtig mooi opgeschreven,.....Super veel sterkte met de verwerking van dit enorme verlies !
En het mag gezegd worden, Galo was een prachtige hond.
Sterkte..
Zo'n mooie hond, zo'n verschrikkelijke uitslag, zo'n moedige beslissing.
Altijd heel graag bij jullie geweest, dat blijkt,
Heel veel sterkte!
Wat mooi geschreven jullie hebben Galo een mooie tijd gegeven.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe
Hanne baasje van Bonny 3 doggies
Heel veel sterkte met het verlies van je maatje Galo
Rust zacht lieve Galo
Lieve Jessica,
Wat heb je een prachtig verhaal geschreven over je lieve schat.
Wij wensen je heel veel sterkte en kracht toe met dit grote verlies.
Rust zacht Galo .....
hallo Jessica,
8 jaar heb je een trouwe vriend aan je zijde gehad,één die je nooit meer vergeet.
Je verhaal ontroerde me,want op het moment dat je hoorde dat het helemaal niet goed was moest je een vreselijke beslissing nemen.Maar je hebt gedaan wat het beste voor je maatje was,je liet Galo naar de regenboogbrug vertrekken.Het gemis is vreselijk en daarom wens ik je heel veel sterkte om het gemis en verlies een plekje te geven.
Rust zacht lieve Galo.
Met tranen je verhaal gelezen wat een fijn leven heeft jullie hond nog bij jullie gehad.
Ontzettend veel sterkte gewenst.
Wat een ontroerend verhaal over je hond, daar lees je heel veel liefde in.
Wil je dan ook heel veel sterkte wensen met dit verlies.
De pijn zal er vast nog een tijdje zijn maar weet dat je hem alles gegeven hebt wat je kon.
Wat een liefde voor die schat!
En wat een verdriet dat hij er nu niet meer is.
Helaas is het ergste van houden van, het afscheid nemen.
Zo te lezen heb jij/hebben jullie hem alles gegeven voor een fantastisch leven.
Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen nu je/jullie maatje er niet meer is.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over " Lieve Galo.....Onze tijd samen." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?