hond breekt bench af als we weg zijn

Wakker worden in een vreemde omgeving is nooit handig, maar na die paar weken weer in huis beter worden en een lief baasje etc. valt het denk ik daar wel wat mee. Mijn hond gaat ook altijd vrolijk de bench in en als ik er bij ben is er geen probleem (het zou ook wel wat al te brutaal zijn om dan te gaan protesteren ). Maar als ik weg ben begint ze met blaffen. Eergisteravond was het ook even een heel erg maar heb ik haar gewoon genegeerd en gisteravond was ze helemaal stil... Ik ben benieuwd hoe het vannacht zal gaan.

Ik ben het nu overigens wel gemakkelijker voor haar aan het maken zodat ze ook succes KAN hebben. Dat het niet te moeilijk voor haar is om stil te zijn zeg maar. Ze heeft dus de afgelopen nachten in de garage vast gezeten aan de ketting (riemen bijt ze door, hoezo respect voor de spullen van de baas ). Ketting was lang genoeg om lekker in haar mand te liggen dus geen probleem. En als dit zo doorzet en ze weet dat ik toch niet beneden kom, dan kan ze straks weer in de bench. Misschien dat ze dan weer een paar nachtjes van blaffen heeft (nieuwe situatie, misschien is ze nu wel bereid te komen ) maar dan gaat het in stapjes en dus veel gemakkelijker.

@ dobber
Ik weet het verhaal niet rondom je hond, maar waarom niet gewoon in de bench maar aan een ketting?

groetjes Ilona

In de bench ging altijd heel goed, maar ik was een keertje ziek en vanaf de eerste dag dat ik me niet fit voelde begon Dobber met uitdagen door de blaffen in de bench. Het hele proces van corrigeren en negeren tot ze weer de hele nacht stil kon zijn heeft vier weken geduurd (in het begin natuurlijk intens en daarna steeds minder).

Een paar weken later had ik een keer fikse ruzie en was ik nogal aangedaan toen ik Dobber weer in de bench deed. Prompt ging hetzelfde verhaaltje weer van start en dat is nog steeds bezig (tot gisteren). Omdat het de vorige keer zo lang geduurd heeft ben ik nu een andere manier aan het uitvogelen .

Het probleem is namelijk dat Dobber het er niet mee eens is dat ik haar bewegingsvrijheid beperk. Want als ze los is, is er niks mis. Maar ze wil dus eigenlijk niet dat ik voor haar bepaal en daardoor protesteert ze. Het is voor haar gemakkelijker om niet te protesteren als ze uit de bench is en dus gaat ze aan de ketting. Ik zou voor hetzelfde geld een riem of iets anders kunnen proberen, ware het niet dat ze dat kapot bijt. Een ketting lukt haar niet om kapot te bijten en dus word ze ook niet beloond. Ik zet haar dan gewoon vast met haar mandje waar ze altijd in ligt erbij en ga dan weg. Vast zitten vind ze nog steeds niet leuk, maar ze blaft minder erg als ze vast zit dan dat ze in de bench zit. Dus gaan we eerst weer even bezig om haar stil te laten zijn als ze vast zit en als dat gelukt is gaat ze weer de bench in om het daar ook te proberen.

oke, maar begrijp ik het goed dat wanneer hij helemaal los loopt dat er niks aan de hand is? waarom moet hij dan perse vastgezet worden?

Ben gewoon benieuwd hoor, omdat ik vond dat je mij goede tips gaf over het hoe en wat qua verlatingsangst, wist toen niet dat je zelf ook problemen hebt om de hond in de bench te doen...heeft het bij jou hond dan te maken met jouw gemoedstoestand zeg maar?

groetjes Ilona

Vroeger mocht ze altijd loslopen maar een paar jaar geleden werd ze door omstandigheden 'onzinlijk'... En toen ben ik met de bench EN de roedelmethode verder gegaan. In het begin had ik nooit problemen met de bench. Ze ging er gewoon in en was stil. Maar een paar maand geleden was ik dus een weekje verkouden en vanaf de eerste dag dat ik echt thuis bleef van het werk begon ze te zeuren. Tegen me op springen, poten op mijn schouders leggen, likken (wat voornamelijk een vorm van markeren is...) etc. Allemaal dingen die ze nooit mocht en ook niet deed. Maar toen ineens wel! Ze blafte ook nooit in de kennel, maar vanaf die dag liet ze 's avonds ineens een hele serenade horen. Dat is langzaamaan weer uitgedoofd, maar een paar weken geleden had ik dus een fixe ruzie en daarop begon het hele verhaaltje weer van voren af aan...

Het gedrag van Dobber heeft niks te maken met pesten of zo, maar wel met uitdagen en kijken hoe het zit. Ze kunnen letterlijk ruiken of je ziek bent of hoe je emotionele situatie is. En daar reageert Dobber heel sterk op...

Eergisteren heb ik haar dus genegeerd, gisteren was ze eigenlijk gewoon stil en nu ik op bed lig heb ik haar misschien 4 keer een blafje horen geven en nu is het stil . Als het morgen weer zo goed gaat kunnen we het wat moeilijker maken en de bench weer gaan gebruiken . Maar het feit blijft dat ik voor haar bepaal wat haar bewegingsruimte is en of het nu aan de riem is of in de bench, dat moet ze leren accepteren .

Ach, vroeger was ik ook van mening dat een hondentrainer toch tenminste zijn eigen honden onder controle moest hebben. En dat die honden eigenlijk perfect moesten zijn. Maar inmiddels ben ik daar wel een beetje over veranderd. Iemand kan nog steeds weten waar ie het over heeft, ook als zijn/haar hond wat minder luistert dan je zou verwachten. Kijk, als iemand totale controle over zijn hond verloren heeft vind ik het iets anders. Maar goed, er zijn zoveel verschillende karakters... Ik ken ook iemand die honden traint terwijl haar eigen hond ook niet altijd even goed luistert. Maar daarom weet deze persoon wel degelijk waar ze het over heeft.

@ dobber, ik bedoelde daar voor de rest ook helemaal niks mee, maar was gewoon meer verrast zeg maar... kon gisteren niet reageren i.v.m. teamdag en verjaardag vader druk druk...

We nemen Boris nog steeds op als we even weggaan. Ik begrijp wel dat de meeste mensen zeggen dat je hem absoluut niet langer alleen moet laten als hij kan, maar feit is wel dat hij na een aantal minuten gewoon rustig in zijn bench gaat liggen. Voor de rest houd ik me meer aan de roedelregels, maar wel op een manier die bij me past. Hij mag nu snuffelen waar wij het toestaan e.d. en dat gaat wel heel goed.

Ik persoonlijk heb niet de behoefte om de hond te "beperken" in zijn ruimte, maar dat moet iedereen voor zich weten. Als mijn hond netjes stil zou zijn en zich prettig voelde door gewoon rond te kunnen lopen, heb ik daar niet zo'n probleem mee. Vind het vooral belangrijk dat de hond zich prettig voelt. Maar nogmaals, iedereen is vrij om het op zijn eigen manier te doen...

desondanks heb ik echt wel wat aan je tips, dus het is niet de bedoeling dat je je hierdoor aangevallen voelt...

groetjes Ilona

Senna had ook een enorme hekel aan de bench,uiteindelijk heb ik haar een stukje bijkeuken geven waar ze ietsje meer ruimte had en toen was het over en kon ik ook gewoon even weggaan zonder dat ze de boel afbrak zoals in het begin.
Bij de andere golden ben ik niet eens aan de bench begonnen maar met een grote pupy ren en dat ging ook heel goed.
Misschien heb je ook een kleine ruimte waar ze even terecht kan wanneer jij even wegmoet?

@ biacna,

Ik heb al wel geprobeerd om hem los te laten lopen in de woonkamer, maar dat vindt hij ook niet prettig...Het is toch wat met die hondjes

groetjes Ilona

Nee hoor, ik voel me niet aangevallen . Iedereen is vrij te doen wat hij wil, en ik dus ook .

Nog wel even een kanttekening bij wat je schrijft over het beperken van de ruimte: door de hond in de bench te zetten beperk je al zijn ruimte, ook al is dat niet zozeer je bedoeling. Net zoals wanneer hij aangelijnd word bijvoorbeeld. Of de hond dat accepteert hangt van de verhouding tussen de baas en hond af. Honden zijn heel conflictvermijdend, dus veel honden die het eigenlijk niet willen accepteren dat hun 'baas' hun ruimte beperkt, accepteren het toch omdat ze conflicten willen vermijden. Om het even in een menselijke context te zetten: een kind dat voor straf naar zijn kamer moet.... Een kind dat respect en ontzag heeft voor de ouders zal dat doen en op zijn kamer blijven. Een kind dat dat respect niet (zoveel) heeft zal kunnen gaan huilen, schreeuwen, zeuren, behang van de muren halen (ja, ik heb het in de familie meegemaakt ) etc. Ze zijn het er NIET MEE EENS! Kinderen zijn natuurlijk lang zo zwart-wit niet als honden. Kinderen kunnen bijvoorbeeld echt wel een bepaalde mate van respect hebben voor hun ouders en tegelijkertijd op zo'n manier laten merken dat ze het ergens niet mee eens zijn. Honden zijn niet zo 'grijs' ingesteld. Of hij accepteert de bench, of hij accepteert 'm niet. De ene keer uit zich dat in het in alle situaties aanpassen aan de baas, ook als die zijn ruimte beperkt in bijvoorbeeld vreemde situaties (bijvoorbeeld de ruimte beperken door samen te gaan kanovaren, k noem maar iets . En de andere keer gaat de hond n de bench tekeer omdat hij het niet accepteert. En tsja, het is maar net wat je dan zelf wlt. Of je geeft de hond zijn zin en laat hem voortaan lekker los, of je doet het niet. Ik doe het niet omdat ik wil bepalen wanneer, hoe lang en waar Dobber haar ruimte beperkt word en dat moet ze leren accepteren. Maar er zijn ook mensen die er geen probleem mee hebben de hond dan maar los te laten lopen. Prima, dan heb ik er ook geen probleem mee .

Of de hond ruimtebeperking door ons eigenlijk wel of niet accepteert kun je zien als er bijvoorbeeld bezoek is en de hond tekeer gaat in de bench. Op dat moment accepteert hij het niet meer. Er zijn ook honden die het wel accepteren en daar zitten vaak de verhoudingen ook goed. De hond accepteert dan dat zijn baas als eerste het bezoek mag begroeten en legt zich daar bij neer. Die hond accepteert dus ook dat de baas zijn ruimte beperkt of groter maakt, of hij dat nu leuk vind of niet.

Dat wij de ruimte bepalen van de hond is dus niet zozeer iets van 'ik wil per se zijn ruimte beperken'. Het is ook ingegroeid (vroeger een bench en het is toch wel handig dus de bench blijft staan) en zoals ik al eerder schreef: vaak word het ook wel uit conflictvermijding door de hond geaccepteert.

@dobber

Ik ben het op zich wel met je verhaal eens, maar zie het gewoon iets anders. Je hebt gelijk dat ik Boris beperk in zijn ruimte en daar was ik me ook al van bewust. Ik doe dit echter om de veiligheid van hem voorop te stellen, zodat hij geen gevaar vormt voor zichelf. Je kunt het op twee manier bekijken en je benoemt dat jij bepaalt welke ruimte de hond heeft. het is ook heel belangrijk dat een hond dit weet, echter wanneer jij bepaalt dat hij 's nachts wel mag loslopen is dit nog steeds iets dat jij hebt begpaald. Natuurlijk doe je dit niet direct nadat je hond het heeft proberen af te dwingen, maar op het moment dat Boris prima kan rondlopen in huis, ben ik dus diegene die bepaald dat hij wel los mag toch...dus uiteindelijk heb je het dan toch zelf voor het zeggen vind ik...

Ik werk zelf met jongeren met gedragsproblemen en weet op dat gebied dus hoe het werkt. Respect dwing je niet alleen af door op macht en gezag te werken, dit dwing je ook door heel veel andere dingen af en soms door het sluiten van een compromis (dit doe ik uiteraard bij Boris niet want daarvan ben ik zijn "baas) Op het moment dat ik in gedachten heb dat de jongeren om 11 uur terug moeten zijn en ze willen zelf 12 uur dan zeg ik 10 uur en maken we een "compromis" zij denken dat ze wat gewonnen hebben en ik heb wat wik "wil" uiteraard werkt dit bij een hond niet zo, want zoals jij al schrijft is deze veel zwart witter(letterlijk haha) ik ben met je eens dat dit een andere aanpak vergt. Toch denk ik dat als jij iets goed vind (b.v. ) op de bank dan is dit omdat jij het goed vind. Vond ik het niet goed, dan mocht hij niet op de bank. Hij weet dat ik dit bepaal...

altijd een leuke discussie om te voeren

groetjes Ilona

Zolang jij bepaalt wanneer hij op de bank mag en hij dat ook respecteert (dus ook niet als jullie weggaan toch nog op de bank kruipen) dan is er inderdaad niks mis wat dat betreft .

radio aan zetten als jullie weg zijn