U-Lead, de oplossing of niet?

super ding!!!!! alleen maar lof over hier..

ik had er 1 aangeschaft voor Zena.. toen ze puber was.
ik had net een borstverkleining gehad, en kon echt geen trekkende hond uitlaten.
nu was zeen heus niet de slechtste hoor en ze trok niet altijd.. maar aandacht was toen echt nog voor de heeele wereld.. logisch de wereld was toen nog zo groot.

met de u lead stopte ze met een trekactie vrijwel meteen.. zonder dat het haar zeer deed, het is geen marteltuig..

je hebt ook van die dingen die met t2 touwtjes onder de oksel moeten.. die zijn wel gemeen en snijden..

ik ben geen voorstander van om hulpmiddelen te gebruiken ipv opvoeding..
maar de U-lead vind ik een diervriendelijk middel

Nou ja, uuuh, Martin Gaus is ook niet de alwetende hè. Er zijn ook hondenscholen die een slipketting adviseren, er zijn ook dierenartsen die Royal Canin adviseren. Daar denk je ook zelf eerst over na toch? En ga je ook niet zomaar in mee?

Mee eens. Altijd zelf blijven denken, en vooral (eerlijk) kijken naar de impact van producten op je hond.

Het is een irriterende zenuwprikkeling die als negatieve prikkel (correctie) werkt om het trekken te doen stoppen. Niet schadelijk voor het fysieke lichaam, maar wel irriterend. Door de negatieve prikkel gaat de hond vermijden, om aan het gevoel te ontkomen. Dus fijn zal het zeker niet zijn al zullen er honden zijn die er dwars doorheen trekken (het doet dus niets aan de onderliggende oorzaak).

Volgens mij heeft K9 tuigjes waar je een extra borststuk bij kunt bestellen waardoor ontsnappen niet meer kan. Misschien is dat iets?

Even opgezocht wat het was want ik was even bang dan het zo'n ding is met touwtjes onder de oksels door die snijden (waardoor de hond dus niet meer trekt). Op zich lijkt het me geen verkeerd tuigje, maar wel als hulpmiddel. Ik ben het met je eens dat het wel of niet trekken heel veel met de relatie tussen jou en de hond te maken heeft. Want ook al is een hond nog zo enthousiast, dat betekent niet dat hij/zij dan ook maar alles mag gaan bepalen. Stel het je zo voor (de vergelijking gaat niet helemaal op want honden en wolven zijn in veel dingen toch verschillend, maar goed): een jong wolfje van 1 jaar wil gaan jagen. Zonder toestemming van de leidende wolf (ja, ze moeten toestemming vragen ) vliegt deze puber achter een groep kariboe's aan. Reken maar dat hij een correctie krijgt van de leider van het 'pack'. Want ook al wil die wolf nog zo graag jagen, het is niet aan hem om te bepalen wanneer en waar ze dat gaan doen.

Nu zullen zulke situaties in het wild niet tot nauwelijks voorkomen omdat er binnen een roedel duidelijke grenzen en regels zijn. En de wolven accepteren ook wat hun beperkingen en privileges zijn zodat er zo weinig mogelijk schermutselingen zullen zijn. Maar ik wil ermee duidelijk maken dat ondanks dat een hond bijvoorbeeld heel graag wil gaan jagen, heel graag achter katten aan wil, heel graag met andere honden spelen wil etc, dat nog niet betekent dat het ook altijd mag. Als een hond dat wel doet heeft het wel degelijk te maken met de verhoudingen tussen baas en hond (mijns inziens ).

Ik zelf gebruik een combinatie van een Gentle Leader, een half-check en een zelfgemaakte heupgordel. De Gentle Leader zodat Dobber zichzelf direct corrigeert bij trekken (wat in haar geval vaak uitdagen is oid) en de HC zodat de GL geen fysiek kwaad kan doen EN Dobber zich niet kan bevrijden. De heupgordel (i-de-aal ding!) gebruik ik zodat Dobber als ze vooruit mocht stuiven ze er totaal geen beloning uit kan halen. Je arm is namelijk 'mobiel', dus als een hond trekt kan hij altijd eerst een paar tientallen cm dichter bij zijn doel komen. Door de riem om de heup te hebben lukt dat niet. Daarbij komt dat mensen tijdens het lopen met de armen heen en weer zwaaien waardoor je dus onbedoeld de hond kan gaan corrigeren. Plus dat ik mijn handen vrij heb om te sms'en, zwaaien naar mensen etc. . Ook fijn als je met de hond fietst .

Dit werkt bij mij heel erg goed omdat Dobber direct gecorrigeerd word als dat nodig is. Ik ben overigens nog steeds aan het heropvoeden en ik hoop dat als we er eenmaal zijn ik met een gewone halsband/tuigje kan lopen. Maar nu nog even niet . De instelling zou denk ik nooit moeten zijn om de halti permanent te gebruiken.

Dat is het ook niet.. Vanuit het vermijden ga je trainen en dan ben je er als het goed is zo vanaf. Ongeveer 2 á 3 maanden hier al was het na 2 weken eigenlijk niet meer nodig. Nu zal ik wel weer horen dat dat een quick fix is maar na 2,5 jaar geduld mag dat wel.

Ergens denk ik ook dat er gewoon een grens is. Tot hier en niet verder.

Is dat zo? Ik heb dergelijke situaties nog nooit terug gezien in een documentaire of iets soortgelijks. Ik denk dat de vergelijking vooral niet opgaat, omdat we helemaal niet kunnen staven of een jonge wolf dit (idiote, inderdaad ) plan uitvoert...en hoe de "baas" van de roedel daar dan op zou reageren.

Het is denk ik een menselijk iets om een relatie in te delen volgens wat "mag" en "niet mag" waarin wij onszelf dan (natuurlijk) ook nog eens in de positie zetten van het verstrekken van die "licenties" Misschien is dat een stuk overzicht dat wij hebben (als soort)...maar misschien is het ook wel gewoon ego.

Ik zelf gebruik een combinatie van een Gentle Leader, een half-check en een zelfgemaakte heupgordel. De Gentle Leader zodat Dobber zichzelf direct corrigeert bij trekken (wat in haar geval vaak uitdagen is oid) en de HC zodat de GL geen fysiek kwaad kan doen EN Dobber zich niet kan bevrijden. De heupgordel (i-de-aal ding!) gebruik ik zodat Dobber als ze vooruit mocht stuiven ze er totaal geen beloning uit kan halen. Je arm is namelijk 'mobiel', dus als een hond trekt kan hij altijd eerst een paar tientallen cm dichter bij zijn doel komen. Door de riem om de heup te hebben lukt dat niet. Daarbij komt dat mensen tijdens het lopen met de armen heen en weer zwaaien waardoor je dus onbedoeld de hond kan gaan corrigeren. Plus dat ik mijn handen vrij heb om te sms'en, zwaaien naar mensen etc. . Ook fijn als je met de hond fietst .

Nou dat zijn heel wat hulp en correctiemiddelen om de hond in jouw gareel te krijgen. En hoe werk je dan aan jullie relatie, lijkt me erg lastig als je ook nog moet sms'en. Dat is natuurlijk flauw opgemerkt van mij Je hele schrijven staat bol van leiderschap en correctie en gaat maar weinig over dobber en de achterliggende motivatie en emotie. Hoe lang ben je daar nu mee aan de slag?

Je zult deze situaties ook niet (snel) zien omdat in een wolvenroedel eigenlijk nooit schermutselingen voortkomen omdat iemand zijn boekje te buiten gaat. Natuurlijk zijn er ook leden van de groep die bij tijd en wijle telkens dingen gaan proberen, maar dat zal niet snel in zo'n intensiteit zijn. Een kind dat heel consequent opgevoed is en veel duidelijkheid gekregen heeft van de ouders zal over het algemeen ook in de puberteit meer rekening houden met de ouders. Die zal in lang zo'n intensiteit niet ongehoorzaam zijn als een kind dat opgevoed is zonder grenzen of waar de ouders geen gezag hebben over het kind. Natuurlijk speelt karakter ook een grote rol, maar dat zou weer te ver gaan voor zo'n voorbeeldje .

Ik denk dat we ons af moeten vragen in hoeverre wij echt het recht hebben om, zoals je het zo mooi zegt, te bepalen wat wel mag en niet mag. Ik denk dat wij over het algemeen vaak denken dat wij de dingen bepalen, maar dat hoeft in de hond zijn ogen helemaal niet het geval te zijn. Een hond kan heel lang, heel gehoorzaam lijken te zijn. Maar uiteindelijk kan de aap uit de mouw komen en blijkt de hond helemaal niet zo gehoorzaam te zijn maar juist heel conflictvermijdend. Veel honden die ik tot nu toe gezien of over gelezen heb (inclusief mijn eigen hond) reageren op deze manier. En als je daar geen problemen mee hebt is er niks mis. Maar ik had er zelf op een gegeven moment genoeg van dat mijn hond me meer zag als een 'frisbeegooi-automaat' dan als een baasje . Want naar de automaat luisterde ze niet als het moest en dat was soms heel vervelend (vooral voor het konijn wat ze te pakken kreeg in de voortuin van voor mij wildvreemde mensen.... ).

Het enige correctiemiddel dat ik gebruik is de Gentle Leader, de rest is niet echt te scharen onder de noemer 'trainingshulpmiddelen' denk ik . De halfcheck zorgt er gewoon voor dat mocht Dobber ineens voor of achteruit schieten, niet al haar gewicht op de nek komt te staan. En de heupriem? Ach, naast dat het dus geen extra ruimte geeft om te gaan lopen klooien (ze heeft natuurlijk wel genoeg 'riem' ) vind ik het ook gewoon fijn lopen .

De achterliggende motivatie bij Dobber is op dit moment gewoon uittesten als ze daarvoor de kans krijgt. Ze trekt niet, loopt mooi mee maar als ze een kat ziet raakt ze heel gespannen. Blijft wel naast me lopen, maar mocht de spanning haar teveel worden en ze vooruit wil schieten dan zal ze er geen beloning van krijgen. Het is nog nooit gebeurd dat ik sinds ik ben gaan heropvoeden dat ze achter een kat aan gaat, maar ik wil het risico ook niet lopen. Ze zit op dit moment in een uittestfase waarbij ze regelmatig de middelvinger opsteekt en dat is niet altijd even leuk . Ik neem de kat even als voorbeeld maar er zijn natuurlijk ook andere situaties te noemen. En ik merk gewoon verschil als ik een keer met het tuigje loop. Want ik wil de GL niet langer gebruiken dan nodig, maar tot nu toe heeft DObber laten zien dat ze nog niet meer vrijheid waard is .

Er zijn genoeg honden die het prima doen met op de bank liggen etc., maar Dobber hoort daar niet bij... Ik ben een paar maand geleden een weekje ziek geweest en Dobber heeft daar direct gebruik van gemaakt door 's nachts in de bench te gaan blaffen (4 weken lang!). Laatst was ik even neergeslagen door een ruzie en pats, direct was het weer mis. En ik ken mijn hond inmiddels goed genoeg om te weten dat ze me dan echt niet wil troosten oid . De ene hond is de andere niet. Soms zou ik ook wel willen dat Dobber niet zo ontzettend rangordegevoelig is, maar inmiddels heb ik van de twee appenzellerfora waar ik op zit ook wel te horen gekregen dat zoiets toch echt wel onderdeel is van het Appiekarakter .

Pfff. Lang verhaal weer . Dat ben ik nog steeds niet afgeleerd

Jammer weer, die rode pijlen.

Zo kun je toch geen gesprek voeren?

Dobber,

waar haal jij al deze wijsheid vandaan? Zowaar een psychologische analyse van de puberteit, en hoe sterk dat wel niet van de ouders afhankelijk is. Het klinkt niet erg aannemelijk.

Ik denk veel eerder dat in een wolvenroedel (een hond is geen wolf, trouwens) zo'n vredige sfeer hangt omdat het individu op zich gewaarborgd blijft, de eigenheid daarvan. Die dieren zijn tevens in staat "de groep" tot een hoge prioriteit te stellen, en daaruit bestaat het positieve samenleven. De eigenheid aan de ene kant (en de vrijheid!) en de intrinsieke behoefte (aangeboren, niet aangeleerd of gedicteerd) tot waarborging van de groep. Waar wij dan, als mensen, de rechtvaardiging vandaan halen een hond te "sturen" in al zijn doen en laten begrijp ik niet. Een actie is pas waardevol als ze vrijwillig is.

Met dit in acht geloof ik niet dat een hond de mens ziet als een "frisbeemachine" of iets soortgelijks...daarmee doe je het sociale karakter van de hond zwaar te kort. Dat wij ons soms zo voelen, misschien ligt dat eerder aan ons.

Er zijn genoeg honden die het prima doen met op de bank liggen etc., maar Dobber hoort daar niet bij... Ik ben een paar maand geleden een weekje ziek geweest en Dobber heeft daar direct gebruik van gemaakt door 's nachts in de bench te gaan blaffen (4 weken lang!). Laatst was ik even neergeslagen door een ruzie en pats, direct was het weer mis[/i

Ik snap je theorieen en dus je reakties op Dobber niet, als je nu eens al die theorieen overboord zet en gewoon eens neutraal naar de hond zelf kijkt op een andere manier, op een manier vanuit Dobber zelf en niet vanuit een of andere theorie bedacht door ons mensen.

Wat houdt dat precies in dan dat mis zijn? En Dobber heeft gebruik gemaakt van dat jij ziek bent? En daarom gaat ze s nachts in de bench blaffen? Met welke reden dan? Het lijkt net alsof je denkt dat Dobber met jou in een soort strijd zit en jou wil pesten, of heb ik het mis? Hoe heb jij op dat blaffen gereageerd, ik vind het echt heel sneu dat ze blijkbaar niet rustig kon slapen maar moest blaffen, in mijn ogen voelt ze zich dan dus niet rustig en veilig.

Misschien wil ze juist wel graag wat begrip van je, misschien voelt ze zich juist erg onbegrepen ?

Ik haak er ook even op in. Het appie karakter zoals je noemt is gewoon een gevoelig karakter. Ik merk dat hier ook vaak genoeg en dan bij een kelpie, cavalier, herder etc.etc.

Blaffen 's nachts kan ook komen omdat ze minder aandacht kreeg omdat je ziek was. Daarna is het weer aangeleerd gedrag. En jij hebt haar 4 weken lang laten blaffen??? Is het vanzelf overgegaan?

@ Kai: inderdaad jammer van de rode pijlen, maar volgens mij zijn dat mensen die recent weggegaan zijn (zij zijn anderhalf jaar geleden de reden geweest dat IK weggegaan ben dus ze vinden het nu misschien niet leuk dat ik er weer ben...).
Het wolvenverhaal was meer een voorbeeld, absoluut niet bedoeld als psychologische analyse . In een wolvenroedel waar iedereen z'n positie geaccepteerd heeft zul je inderdaad een voornamelijk vredige sfeer zien. Ik ben het met je eens wat betreft het sturen van de hond, voor een hond is het helemaal niet vanzelfsprekend dat een mens commando's geeft en een hond die maar op moet volgen. Wij als mensen willen eigen heel veel dingen van een hond die voor een hond helemaal niet natuurlijk zijn. Vrijwillig gehoorzamen krijg je m.i. als de verhoudingen tussen jou en de hond goed zitten. Dan word het individuele belang ondergeschikt aan het groepsbelang (de hond zal niet zijn eigen plan gaan trekken, maar luisteren naar jou en zo zijn eigen wensen ondergeschikt maken aan de wensen van de groep/leidinggevende). En natuurlijk ziet mijn hond mij niet als een frisbeemachine , dat was meer een creatieve benaming van een situatie waarbij ik zodra ik de frisbee tevoorschijn haal mijn hond heel goed luistert, maar als er iets is wat ze liever wil dan dat ze voor geen cent meer luistert .

@ Dobry: Juist nu kijk ik naar Dobber als hond en niet als soort van menselijk wezen . Maar dat hangt samen met heel veel dingen die ik in het afgelopen jaar meegemaakt/geleerd heb. Ik wil best uitleggen waarom ik bepaald gedrag als 'in gesprek gaan' benoem, maar daar hangt dus heel veel aan vast en als je daar de achtergrond niet van weet zul je het ook niet begrijpen zoals ik dat de laatste anderhalf jaar geleerd heb... Ook voornamelijk omdat je zelf andere ervaringen en andere methode's hebt. En als die voor jou werken: super! Maar ik heb jaren geprobeerd Dobber op te voeden zoals jij en het werkt niet voor ons. Zoals ik nu doe werkt wel en dat is de reden dat ik nu voor een andere methode gekozen heb.

@ Esther: sorry, ik kan het niet met je eens zijn wat betreft het Appiekarakter (overigens herkennen de mensen op het appenzellerforum allemaal het gedrag dat Dobber laat zien ). Dobber kreeg net zoveel aandacht toen ik ziek was als toen ik niet ziek was . Het gedrag is langzaamaan uitgedoofd met als correctie alleen een 'Nee'. Wat ik overigens niet iedereen direct aan zou raden omdat het voor elke hond verschillend is waarom ze dit gedrag kunnen laten zien. In mijn geval wist ik de reden van het gedrag en in combinatie met mijn ervaring met Dobber heb ik voor deze manier gekozen. Wat geholpen heeft . Voor andere honden zou het misschien juist averechts kunnen werken, maar dat is iets dat je als kenner van je eigen hond moet bepalen denk ik.

Nog even voor de duidelijkheid: ik doe Dobber dus geen gordel om de heupen he . Ik heb zelf een riem die ik niet meer gebruikte om de heup geknoopt en daar zit weer een andere riem aan waar Dobber aan zit. Ik kreeg het idee dat het misschien niet helemaal duidelijk was wat ik schreef en ik zou niet graag willen dat er straks allemaal mensen zijn die de hond vast hebben met een halsband rond de heupen .

Enneh... Zoals elk hulpmiddel moet je denk ik de U-lead gebruiken onder begeleiding en niet zomaar even. Ik gebruik de GL en half-check ook onder begeleiding want elk hulpmiddel heeft ook nadelen...

Ik lees je reactie en ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat er helemaal niets is veranderd ten opzichte van een jaar (zoiets?) geleden. Nog steeds is het bericht; dobber die zich niet gedraagt, dobber die uittest, dobber die gebruik maakt van de situatie etc. Ik denk dat als je je werkelijk gaat verdiepen in het wezen dobber (en niet verschuilt achter allerlei ideologieeen) en in datgene wat aan motivatie en emotie onder zijn gedrag leeft, je een betere therapie kan inzetten dan Dobber dwingen zich naar de therapie die jij op basis van gedachtegoed 'van ook maar iemand' te zetten.


Maar uiteindelijk kan de aap uit de mouw komen en blijkt de hond helemaal niet zo gehoorzaam te zijn maar juist heel conflictvermijdend. Veel honden die ik tot nu toe gezien of over gelezen heb (inclusief mijn eigen hond) reageren op deze manier.

Heel veel honden die gehoorzaam zijn op basis van conflictvermijdend gedrag zijn onzekere/gevoelige honden, honden die door correctie of onvoorspelbaar gedrag van de mens conflictvermijdend worden. Dit kan veel spanningen geven en dan kan (zoals jij het noemt) 'de aap uit de mouw komen' omdat het probleem zich verschuift (omdat er aan het onderliggende totaal geen aandacht is besteed of omdat simpelweg de grens is bereikt of het emmertje overloopt.) Dat is doodzonde, 'de dood' van een karakter en eigenheid van een dier. Maar goed, we hebben het hier een jaar geleden ook al uitgebreid over gehad.

Nogmaals ben ik erg benieuwd hoe lang je al op deze manier werkt en wat de vooruitgang is die jij ziet.

Dat was ook wel een beetje mijn eerste gedachte...er is niet veel veranderd ...en er zijn zelfs attributen bij gekomen..

Petra, ik denk er net hetzelfde over. Het is net of we terug in de tijd gaan.

Hoe lang ben je al bezig met deze methode?

sorry...ben het ook enorm met petra eens

Jammer dat ik me niet duidelijker kan maken en dat deze conclusie getrokken word.

Ik ben sinds maart vorig jaar bezig met deze methode en heb voor die tijd enkele maanden zeer veel verzet geboden tegen de mensen die er anders over dachten dan ik in die tijd. Toen ik eindelijk overstag ging (en dat heeft heel wat bloed, zweet en tranen gekost) heb ik intensief contact gehad over het gedrag van Dobber en hoe ik erop moest reageren.

Ik vind het heel jammer, maar ik denk niet dat het veel nut heeft om helemaal uit de doeken te doen welk verschil ik nu zie in Dobber met vroeger. Via het beeldscherm komt het allemaal over alsof is het hetzelfde gebleven terwijl dat dus niet het geval is.

Dit zijn een paar kleine praktische dingetjes:
Dobber valt niet meer uit aan de lijn,
Trekt niet meer,
Luistert op afstand,
Komt ook terug als ik de frisbee weggooi (komt zelfs terug als ik roep vlak voor de de frisbee te pakken kan krijgen en Esther, jij weet hoe fel ze daarop is ),
Is niet meer 'onzinlijk',
Gaat niet meer de hele tuin door en daarna door de heg om de hond van de buren te pakken,
Vliegt niet meer van ons erf om honden te pakken die voorbij lopen

De lijst was langer, maar op dit moment zijn we dus even weer in gesprek. Dit allemaal heb ik niet kunnen bereiken tot ik op een andere manier op ging voeden. Maar nogmaals, het is moeilijk om uit te leggen wat ik doe en waarom als mensen zelf van tevoren al andere ervaringen hebben en daar vanuit met hun hond bezig zijn.

Wat ik wel duidelijk wil houden is dat ik NIET fysiek straf, voordat iemand dat mocht denken omdat ik nu van visie veranderd ben .

En als die voor jou werken: super! Maar ik heb jaren geprobeerd Dobber op te voeden zoals jij en het werkt niet voor ons. Zoals ik nu doe werkt wel en dat is de reden dat ik nu voor een andere methode gekozen heb.

Bovenstaande is een reactie van jou op de post van Dobry. Graag wil ik hier ook nog even op ingaan.

Dit heb ik voor anderhalfjaar geleden nooit gelezen van jou. Jij begeleide Dobber niet vanuit een positieve benadering. Deels probeerde je daar naar te streven, maar deels was je ook heel onduidelijk in je benadering en schroomde je gebruik van correctie en correctiemiddelen niet. Er sprak heel veel onmacht uit jouw berichten destijds. Nu doe je overkomen alsof de positieve benadering gewoon niet werkt voor type Dobber en dat vind ik niet fair. Vandaar dat ik ook schreef dat ik niet zie wat er wezelijk veranderd is...behalve dat je niet meer beloond.

Gelukkig zijn er dingen voor jullie opgelost maar 4 weken lang blaffen bv. vind ik niet door de beugel kunnen

En wie begeleid jullie dan?

En idd postief opvoeden kan ik me ook niet heugen. Je probeerde het idd wel maar het was het niet. Het houdt meer in dan alleen maar belonen met voer . Bv. dat Dobber maar moest leren dat ze de frisbee moest negeren terwijl deze in zicht was. De honden het zelf laten uitzoeken tijdens een wandeling. Bij de trainingen behendigheid was je wel positief maar Dobber reageerde explosief op andere honden en daar wist je je geen raad mee. Ik heb je wat geholpen maar tijdens een behendigheidsles kun je niet veel uithalen qua gedrag en daar is het de les ook niet naar.

Na ons "heftige" gesprek heb ik je een beetje kunnen laten inzien dat je destijds niet goed bezig was en toen bond je ook wat in. Na ongeveer 5 lessen zijn onze wegen weer gescheiden dus ik weet niet wat je daarna hebt gedaan.

@ Petra: de blafband heb ik tot mijn spijt vroeger inderdaad gebruikt maar voor de rest heb ik m.i. zoveel mogelijk positief getraind. Ik beloonde alles, ik leidde af met snoepjes bij verkeerd gedrag etc. Die manier van positief opvoeden streef ik nu niet meer naar, sterker nog, ik beloon niet meer voor Dobber haar acties en ik leid ook niet meer af. Ik ben nu gewoon duidelijk naar Dobber en uit willen vallen aan de lijn is een 'Nee'. Maar je hebt gelijk, nu ik er over nadenk trainde ik inderdaad niet zoals Dobry dat doet. Maar voor mij was ik altijd heel positief en daar reageerde Dobber dus niet goed op vergeleken met nu. Ik snap dat het voor jou overkomt alsof ik nog steeds zo ben als vroeger en dat vind ik jammer. Ik zelf weet namelijk dat er wel degelijk wat veranderd is.

@ Esther: 4 weken blaffen was ik ook niet blij mee, maar vergeet niet dat het over die 4 weken steeds verder uitdoofde. In de 4e week was het stil op een enkele keer per nacht een blafje na. Degenen die me begeleidden zijn Appenzellerervaringsdeskundigen waarvan 1 ook een eigen hondenschool heeft gespecialiseerd in Sennenhonden en met name Appenzellers.

Na die 5 (waren het er niet 8 of 10? :$) lessen ben ik met koekjes etc. doorgegaan.

Even los van deze discussie: ik vind het helemaal niet erg om met jullie dit gesprek te hebben, maar ik vind het wel een beetje jammer voor de TS. Ik snap dat er vragen zijn hoor, omdat ik nu met hele nieuwe dingen aankom, maar ik had het niet zo ver moeten laten komen in dit topic. Ik hoop dat ik duidelijk gemaakt heb hoe ik er nu in sta en ik sta altijd open voor een respectvolle discussie op een andere plek (via PB misschien?). Niet omdat ik jullie niet te woord wil staan, maar ik vermoed dat dit topic anders een 'Waarom train je via de Roedelmethode, Nynke' topic word ipv een topic over de U-lead .

@ Petra: de blafband heb ik tot mijn spijt vroeger inderdaad gebruikt maar voor de rest heb ik m.i. zoveel mogelijk positief getraind. Ik beloonde alles, ik leidde af met snoepjes bij verkeerd gedrag etc. Die manier van positief opvoeden streef ik nu niet meer naar, sterker nog, ik beloon niet meer voor Dobber haar acties en ik leid ook niet meer af. Ik ben nu gewoon duidelijk naar Dobber en uit willen vallen aan de lijn is een 'Nee'. Maar je hebt gelijk, nu ik er over nadenk trainde ik inderdaad niet zoals Dobry dat doet. Maar voor mij was ik altijd heel positief en daar reageerde Dobber dus niet goed op vergeleken met nu. Ik snap dat het voor jou overkomt alsof ik nog steeds zo ben als vroeger en dat vind ik jammer. Ik zelf weet namelijk dat er wel degelijk wat veranderd is.

Ik begrijp dat ik je nu onder vuur leg, maar ik tracht het wel eerlijk te doen. Ik weet dat je probeerd hebt positief in te zetten. Maar eerlijk gezegd denk ik dat je het inzicht miste om Dobber op een correcte positieve manier te begeleiden waardoor het zowel voor jou als voor Dobber erg verwarrend is geworden. Een beetje positief en een beetje verwarrende correcties. Dobber reageert hier ook op he, weet niet meer wat hij aan mens Nienke heeft en dat werpt barricades op tussen jullie.

Ik vond het net jammer te lezen dat je positieve begeleiding neerzet als iets wat niet werkt terwijl het niet aan de positieve begeleiding ligt maar aan de mens die in haar onmacht niet op de juiste wijze positief begeleid en Dobber en zijn emoties en eigen aardigheden in juiste banen leidt.

Door het te omschrijven zoals jij deed hierboven zet je een verkeerd beeld neer van positief begeleiden. Dat vind ik jammer.

(Ik denk niet dat Hadassa dit erg vind...en anders horen we dat vanzelf)

Ja, ik ben vrij fel tegen censuur van deze aard. Het maakt het heel moeilijk om een open, eerlijke dialoog te voeren over een onderwerp.

Ik las op jouw profiel dat je de roedelmethode volgt. Ik heb hier onlangs (2 keer, doe ik met alles...1 keer om te onthouden, en 1 keer om te overdenken) hun eerste boek gelezen. Ik begrijp niet zo goed hoe je vrijheid van handelen kunt rijmen met de roedelmethode...als ik er iets uit opmaak is dat de mens wel degelijk overheerst...maar wel zonder fysieke correcties. (Is jou binnen deze methode ook de U-lead aangeraden?)

De wandel oefening bijvoorbeeld...de hond niet laten plassen waar hij wil, als eerste een stoep opgaan (als mens) alsmede ook de "dominantieoefeningen" Dat de hond op een gegeven moment dingen gaat doen komt volgens mij niet uit zijn eigen intrinsieke aard, maar omdat dit hem keer op keer word opgelegd. Eigenlijk zegt de term het hem al "oefening" je traint een bepaald gedrag, misschien zelfs een bepaalde houding. Training en conditionering, zonder inspraak van de pupil, kan nooit tot enige vrijheid leiden.

*Off Topic*

Wat betreft de rode pijlen even uitleg. Als moderatorteam kunnen wij een rode pijl zetten als iets echt niet door de beugel kan. Maar ook kunnen forumleden elkaar waarderen, zowel positief als negatief. Bij 4 of meer negatieve waarderingen klapt het bericht in en verschijnt automatisch een rode pijl. Dat is in het geval van bovenstaande reacties aan de orde. Het Moderatorteam heeft deze berichten weer open geklapt.

Eerlijk gezegd moet ik me inhouden om me niet aangevallen te voelen nu een groepje mensen me het vuur aan de schenen legt (al kan ik het me ook wel weer begrijpen). Het is alweer net als vroeger: elke keer gespannen kijken als er een reactie is, en als die er is helemaal gespannen kijken wat de toon ervan is (ik speel het kennelijk nog telkens klaar om mensen tegen me in het harnas te jagen ).

Enfin, @ Petra: misschien heb ik er overheen gelezen, maar volgens mij zeg ik alleen dat het positief trainen zoals ik dat vroeger deed niet voor Dobber en mij werkt. Als het voor iemand anders wel werkt is dat mooi, maar hier lukt het dus niet .

@ Kai: ik weet niet in hoeverre een hond echt vrijheid van handelen moet hebben. Als ik naga hoe dat met mijn eigen hond gegaan is zou ze nu al tig keer onder een auto zijn gekomen... Vrijheid van handelen geef ik mijn hond alleen maar op het moment dat echt duidelijk is hoe het er voor staat tussen ons en zolang dat er niet is kan ik Dobber ook niet veel vrijheid geven omdat ze er misbruik van maakt (dat heeft ze vroeger goed laten zien helaas). Ik laat Dobber ook niet plassen waar ze wil. Sterker nog, ze doet het op commando . Ik wil namelijk niet een hond die constant stil blijft staan om overal te ruiken en dan even haar geur achterlaat op de hoogste plek. Als we wandelen is de aandacht voor mij. En ik bepaal ook waar en wanneer ze plast aan de lijn om te voorkomen dat ze inderdaad gaat markeren. Markeren is m.i. iets dat alleen de ranghoogste mag doen. Als je een groep honden hebt zullen ook ranglagere honden wel markeren, maar zal de ranghogere hond er waar mogelijk overheen plassen om zo zijn/haar eigen geur beter ruikbaar te hebben (meerdere keren gezien bij een roedel honden dat losliep). Alleen ga ik niet met de broek naar beneden aan het wildplassen en dus houd ik gewoon de controle in eigen hand . Dit is hoe ik erin sta en het staat je natuurlijk vrij om dat niet met me eens te zijn . Gevolg is wel dat als we weg moeten, ik haar op commando kan laten plassen zodat ze in de auto niet hoeft.

Overigens neem ik sommige dingen in het boek van de Roedel ook met een korreltje zout. Ik geloof bijvoorbeeld niet dat het piepen van een pup na de geboorte als ze gelikt worden, protest gedrag is op het markeren van de moeder. Dat vind ik veel te extreem. Maar over het algemeen kan ik me goed vinden in wat Arjen en Francien schrijven.

ik denk dat nu het moment gekomen is om te zeggen:

svp weer allemaal on-topic

de vraag van Hadassa was:

Wat vinden jullie, is de U-Lead de oplossing voor trekproblemen of niet?