voor & na delen van 2 honden

Misschien kijkt je vriend er straks anders tegenaan als je die andere 2 hondjes tijdelijk in huis krijgt.
Nu is 3 honden natuurlijk weer drukker als 2 maar ja misscien vind hij het wel gezellig...

Verder lees ik een reactie van..ik zou nooit zoveel liefde kunnen geven aan 2 honden als aan 1..dat is niet zo lijkt me..
ALs je 2 kids hebt hou je van allebei net zoveel..en met een beetje passen kun je ze net zoveel aandacht geven.
of je er nu 1 of 6 hebt..liefde lijkt mij genoeg..en aandacht delen is nooit verkeerd, ook voor honden niet

wij hebben ook altijd 2 honden gehad, en van hetzelfde ras, de
eerste kochten we , en omdat hij overdag al soms wat lang
alleen was , kochten we na 2 jaar een tweede bij , of ge voor eentje moet zorgen of voor 2 dat blijft hetzelfde , vind ik ,
spijtig genoeg wanneer ze alleen waren ,gingen ze wel eens op
op de poot met mekaar, het teefje was nogal dominant , en
moesten we bij thuiskomst , naar de da , om de wonden te laten
helen, dan hebben we pas een bench gekocht.......... waren
toen nog niet slimmer, wanneer onze eerst hond na 9 jaar van
ons heenging, hebben wij terug een puppy gekocht, wat ook een verhaal op zichzelf is, onze oj stierf , en dezelfde nacht werd
een nest geboren, waarvan hij de overgrootvader van was,
en mijn zoon , die kapot was van verdriet, moest van die nest terug een reutje hebben, en dat is ons jefke nu, en na een jaar hebben we ons maya bij genomen, want ons vorige teefje was ondertussen ,ook van ons heen gegaan, en nu wanneer we weg gaan zitten ze alle 2 in hun bench, en voorts gaan ze overal met ons mee ,ook als we op verlof gaan , dan huren wij een woning waar honden toegelaten zijn , en die vind ge heel veel , dus natasja , ik vind heel veel voordelen


de meeste groetjes

Heel verstandig hoor, om er goed over na te denken. Wij hebben 11 jaar lang 1 hond gehad, omdat we geen vaste woning hadden, was 2 niet praktisch en toen we een huis hadden was ons oudje al zo gewend aan het enig-hond-zijn dat we geen tweede meer namen. Maar we hadden wel altijd gezegd dat we misschien daarna wel twee wilden hebben. Nou kwam onze sheltie op ons pad, voor we onze samojeed kregen, dus hadden we toen Fellow dood was, binnen een jaar twee honden. Ik zou zelf niet anders meer willen. Ze zijn nooit alleen als ik naar het werk ben en Bamse en Galynn zijn echt zusjes van elkaar. Galynn vond het 2 dagen niks, die pup erbij en daarna was het spelen. Ze hebben altijd samen de pupjes van Bamse opgevoed en zijn echt twee pootjes op één buik. Nu hebben we er vier, dat is natuurlijk weer anders, maar voor ons nog niet eens zoveel moeilijker.
Ik kan eigenlijk niet echt nadelen verzinnen. Op vakantie gaan wij gewoon met vier honden. Als je er eentje uit laat kan je er ook twee uitlaten, dat is niet veel meer werk. Vachtverzorging ben je natuurlijk wel iets meer tijd aan kwijt en twee honden kost meer geld. In de meeste zomerhuisjes voor vakantie zijn als er honden toegestaan zijn, twee honden toegestaan, dus dat maaakt het ook niet zoveel moeilijker. (Wij hebben zelfs genoeg adressen waar 4 honden toegestaan zijn, zelfs in hotels.)
En wat wij altijd gemakkelijk vonden was dat de oudere honden de jonge honden hielpen opvoeden.

Hier ook alleen maar voordelen....
Ze spelen met elkaar....uitlaten doen we samen..of als er maar 1 persoon thuis is...in etappes.
Heerlijk zo'n harem om me heen.
Ja...dierenarts....dat is een nadeel...5x entingen..
Op vakantie gaan we niet.....3 weken lekker thuis met de knullen.

We hadden idd een beetje gegoogled en er zijn nog hele leuke
huisjes/hotels waar meerdere honden toegestaan zijn,.
dus de nadelen worden echt steeds minder! ik hoop dat mn vriend het idd ook leuk vind als die twee van mn ouders er zijn dan kunnen we wel een beetje wennen aan twee honden, nu is de franse bull ook nog jong en dus veel aan het spelen met onze sky maar met drie weken wennen ze natuurlijk ook aan elkaar en zal dat ook iets minder worden..

Hoi,
ook hier twee honden en eerst goed rond gekekne, maar ook iedereen was negatief hier in de buurt.
Toch gedaan, omdat wij het gewoongezelliger vonden als er meer honden in huis waren.

Dat is natuurlijk een groot voordeel, ik vind het heerlijk als ze lekker gezellig spelen enzovoorts. Hartstikke leuk. Maar het kan ook een nadeel zijn als je van rust houd, dan zijn twee honden niet altijd handig.
Voordeel nog meer is dat zij samen veel aan elkaar hebben lekker spelen enzovoorts. Dubbel veel plezier.

Nadelen, de kosten. Vooral het voer hier en dan weer een aanschaf van extra mand. Antivlooientroep etc.
Samen uitlaten kan ook een puzzelwerk zijn

vakantie hebben wij hier geen last van, want genoeg mensen die willen oppassen (zijn ze wel uitelkaar).

Je kan ook nadenken over het leeftijd verschil, wij hebben terwijl Falkor redelijk jong was Joy erbij genomen. Terwijl andere bewust kiezen om de andere hond eerst volwassen te laten worden.

Liefs,

onze stapper komt uit een herplaatsingssituatie. De vorige eigenaars wilden na een jaar ook wel een tweede hondje. Aanvankelijk ging het goed maar toen de hormonen een rol gingen spelen was het huis te klein voor de twee teefjes. Tot bloedens toe bevochten ze elkaar. Sterileren van beide (?) honden gaf niet het gewenste resultaat. Na anderhalf jaar het vechten te hebben aangezien hebben ze de vreselijke knoop door moeten hakken en een weg moeten doen.Last in, first to go.Zo is Stapper, toen al 3 1/2 jaar bij ons terect gekomen. Naar andere honden toe was ze in het begin best vervelend, maar nu, ze is inmiddels 10 jaar, laat ze met een snauw weten dat ze niet gediend is van overmatige aandacht. Ze speelt dus totaal niet met andere honden, wat ik best wel jammer vind. Een tweede hond is voor ons dus absoluut geen optie. Af en toe hebben we een loge-hond (reu) en dat gaat heel goed, maar er is geen sprake van spelen met elkaar.Wat ik dus wil zeggen, het gaat niet altijd goed er een tweede hond bij te nemen, ook al lijkt je hond nog zo sociaal........

Klopt, heb datzelfde zelf ook ervaren. Ik wilde ook zo ontzettend graag een tweede hond. Allebei hele lieve honden, de kleinste ging heel vaak tegen de wat grote hond liggen. Het waren beiden jack russell. Maar eentje ervan was best wel snel een vechtersbaasje, wat geregeld in flinke vechtpartijen uitkwam, echt tot bloedends toe. Toen moest ik ook een keuze maken, want dit was niet leuk meer.. bij de kleinste dingen kon er zo ruzie uitbarsten. Had ik net boodschappen gedaan, zette ik de zak ff op de grond, hadden ze alweer ruzie. Pffffff.. dus wacht nu ff met een tweede hond.. al is de verleiding groot.. vind de interactie tussen honden altijd zo geweldig. Zeker als we tijdens het wandelen een hond tegen komen die ze geweldig vindt. Ik weet wel voor een volgende keer, mocht er eentje bij komen, dan mag mijn hondje het nieuwe hondje uitzoeken. Ken haar nu ook veel beter, dus dat moet dan wel goed komen.

Bij sommige honden is het inderdaad geen succes, ken ook twee Jack Russelbroertjes die elkaar de tent uitknokken. Wij hebben echt nooit problemen gehad, maar dat komt ook omdat onze sheltie gewoon onbetwist en heel duidelijk de roedelleider is. Daarom hoeft de rest nooit te knokken en is er altijd rust in de roedel. Ook is het belangrijk om zelf heel duidelijk te zijn tegenover je honden, jij bent de leider, dus zei hoeven geen ruzie te maken wie de leider is.

Dat lijkt me wel heel pijnlijk dat de tweede hond dan weer weg moet.. maar dan is het wel een goed idee om sky mee te nemen zodat hij kan mee beslissen...

vorig jaar hadden mijn moeder en ik allebei een hond (beide reutjes).
we zijn dan bij iemand gaan wonen die 3 honden had(ook allemaal reutjes).
we hebben onze honden gewoon bij hem in huis gelaten samen met zijn dominantste hond vroeger zou mijn hond onmiddelijk zijn beginnen vechten. nu heb ik daar en trucje op gevonden ik zeg op een heel vriendelijke toon: waar is het hondje en lief he. dan weet hij dat het goed is en begint hij heel vrolijk te kwispelen.
zo is hij vriendjes geworden met die hond. toen hebben we da andere 2 erbij gelaten en dat ging ook goed. nu zijn er van die honden jammergenoeg nog maar 2 over . er is er sinds een eergisteren wel 1tje bij. ook deze introductie ging goed. de 2 grote honden knorren en grommen wel een beetje op hem om hem op zijn plaats te wijzen maar dat is ook alles.
ik denk dus dat als je een beetje oplet met hoe je de honden aan elkaar voorstelt dat er niet zo veel problemen zullen zijn al moet je toch altijd wat opletten. zeket de eerste dagen. koop ook liefst een pup en geen volwassen hond een pupie word gemakenlijker geacepteerd en kies liefst voor een ras dat niet al te dominant is.

Ik heb er nu ook twee maar ik denk niet dat ik het nog zou doen. Het zijn twee grote honden en je bent niet overal welkom met zo'n loebassen. Een vakantiewoning of hotel waar ze beiden binnenmogen is een ramp. Ze zijn net kinderen. Heb je ze alleen luisteren als de beste, zijn ze met 2 heb je er niks meer aan te zeggen. Het is wel best grappig om ze samen bezig te zien.

ik heb er ook twee, omdat ze soms een hele dag thuis zitten zijn ze in ieder geval samen

in begin wist ik niet of ze wel met elkaar op konden schieten, ze vochten vooral veel, maar de band wordt steeds hechter, ze zijn er nog niet uit wie de baas wordt (de puppy is 6 maanden...en al vrij dominant)en daarom is het lastig met uitlaten omdat ze vechten om een plekje.

het zijn van nature jachthondjes (en bijde reuen)dus ik moet wel beter op ze letten wanneer ik ze los laat
omdat ze er dan samen vandoor gaan of plannetjes bedenken.. haha ik moet ze dus goed trainen zodat ze wel gehoorzamen..

maar daarom kan je ook wel heel erg om ze lachen!

Heb zelf drie teckels het kost wat meer maar vindt het geen hinder we gaan of met zijn allen op vakantie of we gaan niet.
en echt zoveel meer ben je ook niet kwijt even aanpassen maar heb nooit problemen vaak maken de mensen het zelf een probleem maar het is altijd een gezellige boel hier

Toen ik mijn eerste hond -járen geleden- uit het asiel haalde, was ze helemaal niet sociaal met andere honden. In tegendeel zelfs, ze was 'n beetje een ruziezoeker. Tóch wilde ik na een paar jaar 'n tweede hond erbij. Maar ja, hoe moest ik dát aanpakken...?!

Uiteindelijk besloot ik haar zélf voor een nieuwe hond te laten zorgen, ik liet haar een nestje krijgen. Het pakte nog véél beter uit dan ik had gedacht! Mijn hond was een supermoeder, ze zorgde werkelijk geweldig goed voor haar negen(!) kinderen.
Ik heb een teefje van het nest aangehouden en 'n ander teefje ging naar mijn ouders.
De moeder bracht haar pup alles bij, de dochter heeft veel van haar geleerd.

Dankzij het nest werd de moeder zelf ook héél anders tegen andere honden. Nu kon ze andere honden wél verdragen, viel niet meer uit, was gewoon nieuwsgierig naar andere honden zonder vervelend te worden. Sterker nog... ze begon zelfs te spelen met andere honden!
Ik heb jarenlang kunnen genieten van moeder en dochter, twee honden hebben is héérlijk!

Nadelen (even denken hoor), nou, éh... de kosten, meer kan ik niet bedenken!