ik wil een sarplaninac kopen

Wij hebben enkele maanden geleden een sarplaninacreu van 6 als herplaatser genomen. Ook wij hebben ons heel erg verdiept in het ras en we hebben er geen spijt van. Houd er echter rekening mee dat dit geen allemansvriend is. We houden deze hond als huishond maar er kan ook echt niemand het erf oplopen, hij bijt meteen. Ons bewaakt hij met zijn leven. Houd er goed rekening mee dat dit geen herder is die je af kunt richten. Een saplaninac beslist zelf. Als je veel bezoek krijgt, zonder hond op vakantie wil of weinig ruimte hebt moet je er niet aan beginnen. En inderdaad herplaatsen is zeer moeilijk, wij hebben geluk gehad maar als je kijkt hoe deze hond zich hecht aan zijn gezin dan mag je hem een herplaatsing niet aandoen.

mooie hond mijn buurman had er 1 uit het asiel maar die is spijtig genoeg vorig jaar gestorven
13 jaar geworden

HondenForum > Archief > Sarplaninac


kijk hier maar even mischien dat je daar wat aan hebt.
mooie honden hoor.

Ben inmiddels op bezoek geweest bij een kennel, en heb verschillende Sarpla`s gezien, ben er alleen maar enthousiaster over geworden.
Ben mijn er van bewust Pascale, dat het geen alledaagse honden zijn, en het familie leven er voor moet ingericht zijn, zoals ik al eerder vermelde, ben ik de hele dag thuis, op vakantie gaan doen wij niet, in ieder geval nooit zonder hond. het is juist mijn opzet om zoveel mogelijk tijd met de hond door te brengen, mijn vorige hond ging echt overal met mijn mee, tot frustratie`s van andere soms, als ik de hond niet mee mocht nemen, kwam ik gewoon niet, naar familie, winkels, zelf naar het ziekenhuis, ik bleef dan gewoon buiten wachten, soms in de stromende regen, maar mee ging hij !!
En dat ze geen erfelijke ziektes hebben is ook fijn, deze honden kunnen idd Silke en woody 13 jaar en ouder worden.

Ger, geen enkele hondenfokker kan zeggen dat er geen enkele erfelijke ziektes zijn binnen zijn ras. Er kunnen immers bij de soort hond erfelijke ziektes voorkomen.

Wel is bij het ene ras, de kans kleiner op erfelijke afwijkingen dan bij het andere. Maar er kunnen zo'n twee- a drieduizend erfelijke afwijkingen zijn, en de meeste fokkers controleren er maar op twee of drie (wat ook normaal is hoor).
Een Sarplaninac, zou ik bv wel degelijk op HD onderzoeken alvorens ermee te fokken. Als de fokker zegt dat dit niet nodig is, zou ik toch sterk twijfelen aan hem.

Fijn dat ze je zijn meegevallen, ben je alleen bij de fokker thuis geweest, of zijn jullie ook gaan wandelen en bv de stad in geweest? Want dat is zo te lezen wat jij nadien ook met je hond wil doen; hem overal mee naar toe nemen.

Heb je een gezin met jonge kinderen?, bedenk je dan, dat zo'n 'beschermer' jouw kinderen gaat beschermen, ook bv tegen vriendjes die komen spelen, en dat dit wel eens heel vervelende gevolgen kan hebben.

Hallo
Wij hebben een sarpla een reu van ongeveer 11 maanden we zijn per toeval bij dit ras uitgekomen.
Voordat we de hond kochten hebben we ons verdiept in dit ras en besloten er voor te gaan.
Laat ik even benadrukken dat we nog geen moment spijt hebben gehad van onze beslissing. Er gaat alleen ongelofelijk veel tijd in zitten om alles in goede banen te leiden. Zoals gezegd is het niet het allergemakkelijkste ras. We hebben de hond meegebracht uit Hongarije. Via Uroks hof in België hebben we in oktober 2011 een wandeling gehad met meerdere eigenaren van Sarplaninac om gewoon eens van gedachte te kunnen wisselen. Er is er weer een gepland in april van dit jaar.
Ik zou als ik jou was daar naar toe gaan om eens met de mensen te praten en ga eens kijken in belgie hebben wij ook gedaan met de pup. We hebben er in ieder geval veel van opgestoken.

hallo Ger
ik denk dat je nu alleen trecht kan bij een broodfokker dan heb je waarschijnlijk morgen een puppy ! ik zou eens bij die 2 fokkers die je gevonden hebt gaan kijken en bellen en dan kan je op een wachtlijst en heb je van zelf een puppy !
heel erg veel succes met je zoektocht !
liefs Sigrid en een poot van Sandy

Hallo Sigrid & sandy

Dat sloeg nergens op,de titel van de topic.

Ik wacht geduldig af, heb al contact met een 1 van die fokkers.

Hallo Ger,

ik heb vroeger ook een Sarplaninac gehad. Ze zijn erg trouw, erg waaks maar ook best wel koppig.
Een grote achtertuin met een stevige hek is een "must" voor dit ras en ze willen vaak op eigen houtje opereren en dus niet zo goed naar hun eigenaar luisteren.
Veel mensen denken daardoor dat de Sarplaninac niet zo intelligent is als ras, maar dat is natuurlijk niet zo.
Kuddebewaker rassen zijn in het algemeen veel primitiever, koppiger en afzijdig/koeler dan de meer voorkomende hondenrassen maar voor de juiste eigenaar de perfecte honden. En net als alle andere honden hebben ze veel liefde en regels nodig

Uroks hof is een uitstekende kennel en ik wens je veel succes met je toekomstige Sarpla

Maria

Wij zijn inmiddels al wezen kijken bij Uroks hof, En wij zijn er alleen maar enthousiaster over geworden, geweldige honden,
dus wij gaan er ook voor, ook gaan wij met de wandeling mee doen in April.

Dank je wel Marieke.

Marieke wij zullen jammer genoeg niet deel kunnen nemen in April omdat we dan voor enige weken in Hongarije verblijven.
Succes met jullie zoektocht voor een sarpla. Wij hebben voorlopig onze handen nog vol aan onze Tárack . Nu eerst onze tuin Tárack proof maken dat houdt in alles betegelen en een zandbak voor hem. Want hij houdt absoluut niet van bloemen en struiken en het strakke gazon is veranderd in een maanlandschap. Kleinigheidje . Hij houdt me in ieder geval de hele dag bezig.
We nemen hem zoveel mogelijk overal naartoe en dat gaat tot nu toe hartstikke goed. We krijgen alleen regelmatig commentaar dat we wel gek moeten zijn zoveel tijd en energie in een hond te steken maar wij zien dan gelukkig anders!!

Groetjes Maria

Maria, mijn Belgische vriendin die tot voor enkele jaren een Sarplaninacteef had, heeft ook altijd heel veel tijd en aandacht aan Aura besteed en dat was zeer de moeite waard, dus ik geef je groot gelijk. Aura is 13 jaar geworden en tot op het laatst een 'goedgemanierde' hond gebleven.
Veel plezier met jullie Tárack.

had er nooit van gehoord en zag dit http://www.youtube.com/watch?v=YhdXFZ-y7Ms ik dacht wow ik dacht dat ik een grote hond had hahaha

Willy we genieten iedere dag van hem en de tijd die we er insteken doen we met liefde, andere mensen hebben een hobby wij onze honden.De ene dag gaat het beter als de andere. We leren iedere keer weer van elkaar en begrijpen elkaar steeds beter. Hij is een eigenwijze deugeniet We hopen dan ook op een lange gezamelijke toekomst met elkaar.

Wij zijn trotse bezitters van Kieka een Sarplateef, ze is 5 jaar.Wij hebben haar in Macedonië gekocht, het land van herkomst.

Ik wil graag een paar zaken kwijt over dit ras. Het is absoluut geen hond die je zonder er goed naar te informeren moet aanschaffen, zeker niet op een leeftijd van + 16 weken!!!!
Hoe zielig ook, na die leeftijd zullen ze niet meer aan je wennen. De enige reden waarom wij nooit aan een nest zijn begonnen, een fokker heeft mij verteld na 16 weken de pups die hij dan nog niet heeft kunnen onderbrengen bij een nieuwe eigenaar, moet laten inslapen. 
Toen wij Kieka gingen halen was ze, door alle regels en wettelijke bepalingen al 12 weken oud. 
Het is een schitterend ras, maar met wel een aparte gebruiksaanwijzing. Ik las dat er iemand was die een cursus ging volgen om zijn hond te leren wat vriendelijker tegen andere mensen te zijn, vergeet het maar!!!!
Gaat echt niet lukken, tijdens de cursus zal hij of zij alles doen wat er gevraagd wordt, ook aardig zijn........maar in de praktijk, kom niet in de buurt, heel vervelend zeker als je ook honden thuis hebt, zoals ik van het ras Labrador, allemansvrienden en het leven als een groot feest zien. Kom dus ook niet in de buurt van onze andere honden want Kieka weet je te vinden hahahaha. Iemand die dit ras aanschaft in een impulsieve bui komt dus van een koude kermis thuis als er gedacht wordt een lieve leuke hond te hebben.
Onze Kieka is een verschrikkelijk lieve trouwe rustige hond, is de grootste vrienden met onze andere honden, konijnen, katten, ratten en eenden en alles wat ze op straat tegen komt behalve......... Mensen. Ik kan nog wel 2 uur blijven schrijven, wij hebben, voor wij haar kregen wel goed naar geïnformeerd, boeken gelezen en andere eigenaars gesproken, iedereen doet er goed aan dat ook te doen, de Sarpla is gewoon niet met een andere hond te vergelijken! Het is een wolf in schaapskleren, maar voor de roedel om hem of haar heen....... Een wereldhond!!!!
Als er vragen zijn stel ze gerust, ik durf te zeggen dat ik er veel van af weet en voor allemaal geldt..... Heel veel plezier en geluk met je nieuwe aanschaf, wat het ook voor een ras mag zijn!!

Hetty.....die fokker zou zich geen fokker mogen noemen!

Ik heb 2 Kaukasische Owcharka's en mijn familie heeft in het verleden vaak Sarplaninac gehad.
Mijn grootouders hadden ze vooral om hun kippen en geiten te bewaken (ik kom oorspronkelijk uit hun tweede land van herkomst, het ras heeft officieel 2 landen van herkomst)
dus ik weet veel van het ras af.


Ik wil niemand beledigen maar om te beweren dat ze na 16 weken niet meer aan nieuwe eigenaars kunnen wenen is pure onzin.
En om dan gezonde pups ook nog in te slapen....dat is te gek voor woorden.

In voormalig Joegoslavië worden zelfs volwassen exemplaren (dus ouder dan 2-3 jaar) vrij vaak geadopteerd. Door ervaren Sarpla/berghonden eigenaren natuurlijk.

 Zoals ik al zei hebben wij 2 Kaukasische herdershonden en die zijn normaal gesproken nog agressiever naar vreemde mensen toe.
Toen wij Atlas (het reutje) hadden aangeschaft konden mijn man en ik vanwege wat zaken een aantal maanden niet bij elkaar zijn. Dus mijn man heeft Atlas pas toen hij 5 maanden oud was voor het eerst gezien.
Binnen enkele weken werden ze onafscheidelijk.

Heel vaak schaffen Sarplaninac fokkers ook volwassen exemplaren aan en na een aantal maanden wenen die volwassene honden aan hun.
En worden ze zelfs door die nieuwe eigenaren op hondenshow meegenomen.


Natuurlijk zijn Sarpla's niet voor iedereen en blijven ze voor altijd waaks en beschermend naar hun roedel toe.
Positieve socialisatie is heel belangrijk voor berghonden niet omdat dit hun karakter zal veranderen, maar om ze te leren begrijpen wat een echte dreiging is en wat niet als ze buiten hun erf zijn.

Wij hebben zelf al jaren een Sarplaninac
Het zijn fantastische honden maar hebben wel een sterke eigen wil.
Ze hebben wel ruimte nodig om het huis om te hollen, spelen en waken anders niet aan beginnen.
Zijn vaak wel vrij moeilijke honden om op te voeden en te socialiseren, maar als hij of zij je eenmaal als zijn leider ziet is het de beste vriend die je maar kunt wensen.
Geweldige hond met een sterk eigen karakter.
Wel erg waaks, blaft (waarschuwd de baas) vaak, dus hou rekening hoe dicht je bij de buren woont.
Hoe vaak hij je buren ook ziet hij blijft blaffen (waarschuwen) omdat zij niet tot zijn roedel behoren.

Hallo allemaal,
Wij hebben vorige week een 7-jarige Sarpla uit het asiel opgehaald; wij zijn inmiddels zijn vierde 'eigenaar' en zijn uiteraard op alles voorbereid (veel van te voren gelezen over dit ras en ons goed laten informeren, ook over zijn geschiedenis waar hij is geweest, bij wie en waarom hij in het asiel is geplaatst). Van enige zelfverzekerdheid was bij deze hond weinig meer te merken; eigenlijk heel triest. 

Nu, na slechts een week (!), kunnen we gelukkig al constateren dat hij weer wat meer zelfvertrouwen heeft gekregen; ik laat hem in het bos los, hij gaat lekker z'n weg maar houdt voortdurend (oog)contact en komt overigens onmiddellijk als ik stilsta of roep. In huis en in de tuin loopt hij als een 'hondje' achter je aan; waar ik ga, gaat hij ook - hij moet je in het 'zicht' hebben. Het is werkelijk een enorme knuffelbeer; komt af en toe even een aai over z'n kop halen en gaat dan weer (buiten of binnen) liggen. Als je ergens gaat zitten, komt hij bij je liggen aan je voeten, liefst op z'n rug!

Hij benadert mensen (ook vreemden die ik natuurlijk tegenkom in het bos tijdens het wandelen) heel  rustig, zacht zwiepend met z'n staart maar ik blijf alert uiteraard; het is nogal een kalf dat op je af komt lopen en niet iedereen is daarvan gediend. Als ik met mensen sta te praten, dan komt hij na een paar momenten gewoon naast me staan of zitten, maar wel heel rustig en nogmaals: heel vriendelijk. En ook dan blijf ik alert: hij doet dit immers misschien ook om mij te beschermen. We wonen in een kinderrijke buurt (hebben zelf geen kids of andere huisdieren) en hij is superlief voor de kinderen. Maar..... in eigen huis en tuin is hij naar vreemden gereserveerd, nu al na een week. En dat is kenmerkend; z'n zelfvertrouwen komt weer terug en hij weet wie zijn baas is! 

We houden uiteraard rekening met het feit dat hij, als hij nog meer z'n zelfvertrouwen terug gaat krijgen, nog gereserveerder kan worden; dat is nu eenmaal rastypisch. Verder mag hij van ons waar het kan lekker z'n eigen gang gaan; africhten, drillen heeft totáál geen zin - een Sarpla bepaalt inderdaad zelf wel wat die doet; een zachte hand en stem doet wonderen, daar ben ik al achter!
 
Ook ik heb gelezen dat een Sarpla altijd blijft treuren als hij uit z'n eerste roedel is weggehaald; dat maakt je niet vrolijk als je dat leest. Onze reu heeft ook een wat droeve uitstraling, zeker toen we 'm uit het asiel haalden; alsof hij het leed van de hele wereld op z'n schouders had genomen.

Nu al, na slechts één week, ben ik al helemaal om! We hebben altijd Berner Sennens gehad, drie in totaal, alledrie weer net even anders van karakter, maar ook erfhonden, zelfverzekerd, de een wat meer gereserveerder dan de ander. Een Sarpla is toch nog meer eigengereid; eigenwijs wil ik het niet noemen (nog niet, haha). Ik hoop dat het zo de goede kant op blijft gaan en dat we hem nog een fijn leven mogen kunnen geven.

Het lijkt wel een kruising tussen een wolf en een beer!

Heel apart, maar wel heftig hoor!

ik had een pup en woon in belgie,helaas na zes mnd al moeten afgeven,heupdisplacie,verkeerd geschreven,ik weet het,aan beide heupen,heb jij er eentje gevonden eigenlijk

Oh.. oud topic.. 

Ik wil niet vervelend doen maar volgens mij kun je pas over een hondenras oordelen als je ze in
real life hebt gezien/ontmoet.
Ik had ook een bepaald hondenras op het oog, was er helemaal wild van, veel over gelezen etc...totdat
ik ze in het echt ontmoet had toen moest ik eerlijk bekennen dat dit toch niet mijn ras is.

Wat je ook beslist, ik wens je veel succes en plezier toe met je zoektocht naar je pup.