Verlegen...

Indy is nu 4 mnd oud en is een verlegen (niet onzeker) pup. Kijkt buiten al zittende eerst even de kat uit de boom bij een speelveld met honden voordat ze zich er bij voegt en mag tussen alle rennende honden, graag haar eigen gang gaan. Stokken zoeken, met een bal spelen en af en toe rend ze een rondje mee met de rest. Is geliefd bij alle baasjes en ook haar honden vrienden zien haar graag. Een rustige pup die op haar tempo de wereld wat voorzichtiger bekijkt. Is niet bang voor andere honden, laat zich besnuffelen, geen zaken om me ongerust te maken.

Nu merk ik dat ze zich geen raad weet als ze geknuffeld wordt, buiten maar ook als ze gezellig naast me op de bank kruipt. Draait haar hoofd ongemakkelijk weg en na een paar minuten zoekt ze een ander plekje om te liggen...
Ze ziet eruit alsof ze niet weet wat ze met aanraking moet, wordt er onrustig van.

Even haar voorgeschiedenis. Ze komt uit een nest van 6 pups die vanaf de geboorte tot aan de 12 weken dat ze bij mij kwam, alleen maar buiten in een kennel is geweest. De pups waren dus niet gewend om binnen te leven. Wel werd er met ze gewandeld, in het bos en buiten het verblijf en goed voor ze gezorgd.

Nu vraag ik me af of deze 12 weken buiten in de kennel, zonder veel aanraking er misschien voor hebben gezorgd dat Indy niet weey hoe ze met bv een knuffel om moet gaan. En belangrijker nog, hoe leer ik haar omgaan met aanraking terwijl ze het liefst bij me weg loopt...

Ben heel benieuwd naar jullie idee hier over!

ten eerste;
Fijn dat het allemaal zo goed gaat!

En ja, over het aaien;
Ja, sommige honden houden er nou eenmaal niet van om geaaid te worden.
Pim loopt dan ook liever weg, ik vind het jammer, maar ja, als hij het niet leuk vind,
waarom moet ik hem dan persé zoveel knuffelen?
Gelukkig heb ik Britt ook nog, die wel graag geknuffeld wil worden

dat is wel een belangrijke vormingsperiode geweest waaron ze dus niet binnen met mensen hebben geleefd..
dus dat zal best een rol spelen denk ik..
zal best goed kunnen komen, maar op een lager tempo, wat je hond aan kan.

dat knuffelen zou ik ook niet forceren, komt vanzelf...sommige honden hebben er misschein sowieso niet zoveel mee.

honden aanhalen dat vind niet iedere hond prettig, het is al een goed teken dat ze je opzoekt, lekker bij je komt, aanhalen en dan weg gaan, nou niet aanhalen dan, dan blijft ze mooi bij je liggen, ben je aan de wandel, dan geef je een schouderklopje aan dr, dat is het eerste begin al van aanraking, dat kan je uitbreiden dan, inplaats van belonen met voer, doe je dat met een aanraking, zoals op de flanken of een schouderklopje tijdens het wandelen, dan gaat ze wennen aan je handen, ook de verzorging kan je al starten, na een wandeling lekker borstelen, gewoon even erover heen meer niet, dan treed die gewenning van aanraken op.

Een van m'n bulletjes is ook een verlegen typetje
Een zg "kat uit de boom kijkertje"
Ze komt ook uit een goed nest,en er is niks gebeurt wat dit gedrag heeft kunnen veroorzaken.
het is haar karaktertje.
In het begin vond ik het best jammer dat ze geen kroelkont was,maar ze heeft zoveel andere goeie eigenschappen dat we haar nu accepteren zoals ze is.
Ze is daartegen toch wel heel baasgericht,loopt heel makkelijk los en luisterd perfect,en de keren dat ze langs me komt liggen zijn me dan ook erg dierbaar.

Idd wat Willemijn ook al zegt..als ze langs me komt liggen,haal ik haar dus ook niet aan want dan weet ik dat ze weggaat.

Een jong pupje is in het begin een beetje schichtiger. Met veel vertrouwen en rust wordt ze net zo knuffelig als jij zelf wil.
Niet forceren, want dan gaat het mis, maar een klein aaitje, en dan even met rust laten. Gegarandeerd kijkt ze je nadien opnieuw aan.

Natuurlijk zijn er honden die niet van knuffelen houden, maar een blijk van waardering kunnen ze allemaal, onder welke vorm dan ook, goed gebruiken.

Klopt Jeroen, die eerste paar belangrijke weken zullen zeker hun effect hebben.

Hier dus ook baasjes met een verlegen of niet graag aanhalige hond, fijn om jullie reacties te lezen!
Ik laat haar in het vervolg gewoon lekker naast me liggen zonder dat ik er al te veel of geen aandacht aan zal besteden. Het is ook zo'n lekker groot en zacht monster zo eentje waar je op de bank heerlijk tegen aan zou willen kruipen.

Ik moet zeggen dat ze ook weinig ruimte geeft hoor voor een knuffel want dat bekkie heeft je binnen de kortste keren weer omklemd met alle scherpe melktandjes! Ik las ergens dat pups de wereld eerst met hun mond ontdekken dus misschiendat ze daar nog veel op gericht is?

@Willemijn Dat is indd ook aanraking natuurlijk, borstelen na een wandeling. Heb haar al geprobeerd te borstelen maar die verdwijnt bijna
meteen in haar mond, veel te interessant. Probeer het nu als ze rustig ligt en ik moet zeggen dat ze het een beetje begint te begrijpen!

@Bende van 4 en Manon Indd best wel een gemis he! Breekt ook best een klein beetje mijn hartje moet ik eerlijk zeggen, als ze daar dan zo alleen ligt... We gaan rustig aan doen met, zoals Saskia zegt, haar te laten wennen aan contact, we hebben alle tijd liefde in huis dus dat komt vast goed!

Alles moet vastgepakt en gekeurd worden met het bekje...nadien is het ok.
Melktandjes zijn scherp, maar leren snel wat niet gewenst is...en nog belangrijker; wat veilig en ok is.

Ik heb hier een kat die bij de eerste aanraking altijd de kop omhoog steekt en even wil voelen of de hand wel vertrouwd is...

Ik ben van mening dat maar een enkeling "knuffelen" en "aaien" echt leuk vind. Zie je het honden wel eens doen bij elkaar? Als ze al intens met hun pootjes over de ander gaan is dat meestal geen vriendelijk gebaar. Gelukkig zijn de meeste honden naar ons toe goedzakken, en zullen ze hoogstens een keer met hun ogen rollen als we weer aankomen met die handjes van ons.

Knuffelen, aaien, dat zijn "apenstreken" dingen die wij mensen en andere aapachtigen doen om veelal onze affectie te tonen. Voor de hond is dit maar een aparte methode van doen. Die doen veel meer aan contactliggen, ook erg prettig hoor.

Sam hield in het begin ook absoluut niet van knuffelen,
hij liep altijd weg als we hem wouden knuffelen en kwam ook nooit naar ons toe om een knuffel te halen.
Uiteindelijk toen hij ouder werd is dit wel veranderd, nu komt hij zelfs wel eens tegen ons aan duwen omdat hij een knuffel wil. (: Ach, sam is ook pas 13 maanden, maar ik denk dat het wel veranderd. ;$

Aaien in mijn ervaring is niet echt honds. Veel honden vinden (zeker langdurig) aaien niet zo fijn en geven dit vaak op subtiele en soms minder subtiele manieren aan. Sommige honden leren het waarderen en anderen niet. Sommigen ondergaan het en anderen lopen er voor weg. Sommigen vinden contactliggen fijn, maar niet als daarbij getut of gefrut wordt en anderen zijn weer erg gesteld op hun eigen ruimte.

Alsof de duvel er mee speelt... Wie kruipt er net heerlijk tegen me aan op de bank? Jawel hoor, indy!! Zeker een kwartier tegen me aan gezeten en ik heb haar haar ruimte gegeven door haar gewoon te laten gaan, schouderklopje en een aai over haar bol en daar zaten we dan... Denk stiekem wel te weten waardoor dat komt, sinds gisteren krijgen ze hier zoals ik al schreef Smuldier ) Aha!!

P.s. Ik heb net foto's van Lilly en Puk geplaatst, de rest van de roedel

Tja,je hond heeft hoe dan ook een heeeeel belangerijke periode gemist , of je dat ooit in kan halen betwijfel ik maar daar is vast genoeg over te vinden geschreven door de deskundigen. Gelukkig lijk je een makkelijke hond t hebben, en t knuffelen begint ook te komen lees ik!! Heerlijk Ik ken honden die er helemaal niet van houden en ik ken ze die die het heerlijk vinden. Mijn honden vinden t heerlijk, net als ik . Succes ermee

het komt zeker goed, als je maar in het begin even wat in acht neemt, lekker naast je liggen, negeer dr, ze komt heus wel...en zo is het ook met borstelen, aanraken moet ook geleerd worden, doe dat na een wandeling, is ze voldaan en moe.

en hier een echte knuffelbeer, alleen bij mij niet bij anderen, ik ben een bevoorrecht mens, want ik heb nimmer een hond gehad die dit zo heftig doet, iedere dag weer.

smorgens met de kop in mijn hals, wakker worden, op de trap bovenaan wachtend op een kus. beneden als ik op de bank zit, de kop in mijn nek, en vaak genoeg, de snoet in mijn gezicht om aangehaald te worden, maar dat zijn uitzonderingen, dit is mijn eerste hond die dit zo heftig doet, en ik heb al vele jaren honden, van het zelfde slag, ben bevoorrecht.

heb even gekeken op je profiel, je hebt een mooi roedeltje, heus ze sluit zich aan, zeker als de hond bemerkt dat er veel liefde gegeven wordt.

Haha, dan denk ik dat we allebei een andere uitleg hebben van knuffelen

Hoi! Even een update over Indy en haar knuffelgehalte We zijn ondertussen een paar weken verder en ik kan jullie vertellen dat, daar waar ze zich van mij af wende, nu een dikke knuffelkont is geworden en ze graag even voorbij loopt voor een aai over haar bol. Ze heeft even wat meer tijd nodig gehad om hier te aclimatiseren en haar plekje te vinden, gelukkig maar!
Heb veel tijd in haar gestoken door veel met haar te spelen, haar commando's te leren en veel samen wandelen en dat heeft zijn vruchten afgeworpen

Dacht, klets jullie even bij!

Leuk om te horen dat het zo veranderd is en dat ze nu een echte knuffelkont is geworden! Het zal inderdaad even flink wennen geweest zijn die eerste periode, en ach; alles op z'n tijd, toch?

Hoi!

Alle hondjes zijn anders.. en niet alle honden zijn knuffelhonden, helaas. Ik heb...had...heb...had... er ook zo één. Jente... mijn teefje... ik noem haar een toverbal.

Nou ja, wat ik wil zeggen... Jente was een best knuffelige pup... een einzelgager van haar puberteit tot haar 11e en nu... sinds een paar maanden is ze enorm veranderd. Ze wil knuffelen, kijkt regelmatig om als we op hei lopen (of ik er wel aan kom), wil met me spelen en ik krijg zelfs kusjes!

Nu weet ik niet of het de leeftijd is... of dat het komt omdat ze sinds een aantal maanden vlees te eten krijgt... maar ze is echt een ander hondje lijkt!

Dus... misschien is jouw hondje ook wel een toverbal? Met tijd en geduld kom je een heel eind!

Hmm... zie nu pas dat het al een ouder topic is. Fijn dat je hondje het licht heeft gezien! :-P

Inderdaad Marlies, alles op zijn tijd maakte me toen een beetje zorgen maar achteraf was dat nergens voor nodig!

Kaatjekoek, tot haar 11de een einzelganger en nu een hele andere hond? Wat lijkt me dat fijn dat ze nu alsnog haar aandacht bij je haalt en zelfs kusjes, wauw! Mijn Indy kun je indd wel vergelijken met een toverbal, iedere dag komt er (soms tot mijn eigen verbazing) een nog mooiere kleur tevoorschijn al is het bij tijd en wijle een enorme boef haha! Maar ook daar geniet ik met volle teugen van

Wat voor vlees krijgt Lente nu? Zo te lezen is ze daar erg blij mee!

1 jaar geleden ging ik over van Royal Canin naar Taste of the Wild. En sinds een half jaar of zo geef ik ze vlees. Eerst af en toe een kippenbout of een sucadelap. Toen 3 keer per week hart/ gehakt en/ of kip gemengd met Smuldier.

De laatste dagen krijgen ze alleen nog 's morgens brok. Nu wacht ik op 20 kg KVV van Dierbewust. Dat wordt dan hun volwaardige voeding. Ik zie en merk zoveel voordelen!

Geweldig! Ik heb veel gelezen over kvv/barf, helemaal super dat je honden daar zo goed op reageren en dat je indd ook vooruitgang ziet. Zodra ik een vriezertje op de kop heb getikt gaan ook wij over op kvv, kan niet wachten!