Hoestende Labrador

Geacht forum,
Onze hond Jengo een 10 jaar jonge Labrador (niet geholpen reu van + 38kg) hoest sinds enige weken midden in de nacht, of overdag, maar alleen als hij slaapt en dan wakker wordt van de hoestkriebels lijkt het wel(harde hoest, lijkt wel een zeehond), ook komt er zo nu en dan een witte schuimachtige substantie uit zijn keel, als hij zo moet hoesten, ik ben net naar de DA geweest en ben ernstig geschrokken van zijn diagnose, of hij heeft longtumoren of zijn hart heeft een ernstige afwijking, morgen willen ze al bloed gaan prikken, hart en longfilmpjes maken en wat al niet meer. Jengo is actief, loopt graag en we fietsen ook om de dag, dat houdt hij allemaal prima vol, we fietsen meestal een half uur en s'middags en s avonds lopen we tussen de 25 min. en 45 min. dit vind hij heerlijk, tegenwoordig gaat de avondwandeling wat moeizamer, maar dat kan ook zijn leeftijd zijn of onze mega grote tuin van 3000M2 waar hij graag in aan het struinen is.
Is de DA wat té pessimistisch of moet ik me echt zorgen maken?
Graag uw advies/diagnose, ik weet me eigenlijk geen raad.

Het kan geen kwaad om de DA een paar testen te laten doen, en hopelijk hebt die het helemaal fout.
Ervaring, me schoonouders hond hoeste ook zoals jij het beschrijft, maar die had vocht achter zijn longen en kon nog maar 30% ervan gebruiken.
Ik wens jou en je lab heel veel sterkte met wat komen gaat.

Toen alles met mijn beagle wat moeizamer leek te gaan en hij af en toe kuchte(vooral na het drinken)
Hoorde ze op controle een ruisje.
Na een hart-echo te hebben gedaan,bleek 1 van z'n hartkleppen niet helemaal goed meer te sluiten.
Na de juiste diagnose zijn we gestart met 1x daags benakor(bloeddrukverlagend)en het gaat weer goed.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is,dat het verschillende oorzaken kan hebben,dus wat onderzoekjes is wel aan te raden.

Bedankt voor jullie goede en lieve adviezen.
Er is helaas nog niet veel uitgekomen.
Zijn hart blijkt vergroot en de fotoos zijn naar een hartspecialist doorgezonden.
Verder zijn er na overleg ook biopten van zijn longen genomen, die dan naar een patholoog zijn gezonden, zijn bloed was prima, maar verder nog geen positieve berichten.
Nu wachten op de uitslagen van de desbetreffende artsen, pffff ik heb het niet meer.
we waren hem 3 uurtjes kwijt, maar wat mis je je dier dan toch, ik weet niet wat we zonder hem zouden moeten. Hij is ook zo sterk, een kaal geschoren pootje, ze hebben water in zijn longen gespoten en hem met een spuitje wat weefsel afgenomen, pff hij was er ook erg van onder de indruk, en heeft nog nooit zo veel gehoest als vandaag. Wordt vervolgd.

Ach arme lab...Ik hoop dat jullie snel een duidelijk beeld krijgen van wat en hoe.Dat wachten....is het ergste.Heel veel sterkte! En een dikke knuffel xxx

Heel erg veel sterkte voor jou en je labje...
Ik hoop dat het allemaal meevalt....

Beste Jengo,
Erg vervelend ik heb ook een labrador die in maart 10 wordt. Ze heeft dezelfde klachten. Vanmiddag naar de dierenarts. Gezien ze ook andere klachten heeft met haar heupen maak ik me erg zorgen. Ik hoop dat je jouw ervaringen wil blijven delen. Veel sterkte!

Bedankt weer voor al jullie bemoedigende/lieve woorden.
Zaterdag belde de da dat er uit alle onderzoeken niets was gekomen, zijn vergrote hart zit nog binnen de grenzen van wat kan en de patholoog kon niets uit het weefsel halen wat er niet hoorde, maar het hoesten baart hem erge zorgen, dus moest Jengo gelijk aan een prednisonkuur van 8 weken, dan daarna weer foto's laten maken, dus nu maar duimen dat het niets is.
De afgelopen dagen is het hoesten erger geworden en hebben we het nog 1 dag gegeven om dan toch maar weer naar de da te gaan, belde hij vanavond zelf al op om te vragen hoe het gaat.
Hij gaat weer overleggen met een specialist en we hopen maar dat Jengo misschien allergisch is voor prednison of zoiets, hij is nog steeds lekker aktief, eet goed, drinkt prima, buiten het hoestje eigenlijk niets om je zorgen over te maken, ik hou jullie verder op de hoogte.
Nog even voor Caat, sterkte bij de da, ik hoop zo dat er niets is, van de heupen is zeker verschrikkelijk, de gewrichten zijn zo gevoelig bij labradors, jengo heeft wel 2 wervels die vergroeid zijn, maar dat schijnt normaal te zijn volgens de da.

Beste Jengo,

Ik hoop van harte dat het allemaal mee gaat vallen voor jou en je Lab, houd ons op de hoogte

Strenght

We zijn al weer ruim een week verder en het gaat beter met Jengo zijn hoesten.
Hij heeft wel erg veel honger, maar ook mega veel energie, vreet alles wat los en vast zit op, bevroren drolletjes, blaadjes etc. we geven hem wel meer voer en als advies veel groenten, dat vult en hij wordt er niet dik van, alhoewel we het idee hebben dat hij zelfs af is gevallen. Wat wel raar is, is dat hij steeds door zijn poten zakt, soms kan hij een minuut of meer er niet eens op staan, zou dit een bijwerking van de prednison kunnen zijn, heeft iemand daar ervaring mee?

Spierzwakte/verlies is inderdaad een bijverschijnsel van cortisone, mijn hondje (ook Labrador) had er erg veel last van.
Er wordt aangeraden om een eitwitrijke voeding te geven om dit zoveel mogelijk tegen te gaan. Bij mijn hondje kon ik dit niet doen omdat zij op een streng nierdieet stond, ik denk dat je het best ook eerst met je dierenarts overlegt.

Helaas voor mijn hondje verergerde door dat spierverlies haar ouderdomsverlamming erg. Met speciale oefeningen heb ik dit langzaamaan terug een beetje in orde gekregen. Ik weet niet of jouw Labje daar ook al last van heeft?

De spieren zullen vanzelf terugkomen eens de cortisone op een lage onderhoudsdosis staat of helemaal afgebouwd mag worden.

Mijn hondje had ook een vergroot hart, maar eens bij haar het hoesten begon, kon ze bijna niet meer wandelen.

Hopelijk is het nu wat beter met je hond!

Kan het niet zijn dat jouw Labje iets teveel beweging krijgt? Dat hij weliswaar maar een licht vergroot hart heeft, maar dat meelopen met de fiets meer is dan dat dat hart nog aankan?
Misschien eens een weekje of zo het met de fiets meelopen vervangen door een gewone wandeling? Mocht dit de reden zijn, zul je snel merken dat het hoesten minder wordt. En misschien zal hij dan weer even ennthousiast als vroeger zijn voor de avondwandeling.

Dat hij nu zo energiek is, kan een bijverschijnsel van de cortisone zijn. Sommigen worden er depressief van, anderen euforisch.

Bedankt Floortje, dat stelt ons toch wel gerust.
En nee ons labje heeft gelukkig geen ouderdomskwalen, hij is eigenlijk erg gezond voor zijn 10 jaar, er was alleen op de foto te zien dat er 2 wervels vergroeid zijn, waardoor hij wat stijver is, maar volgens de da hoort dat gewoon bij zijn leeftijd. Bij zijn bloedonderzoek waren eigenlijk alle uitslagen prima, ik ga dus zeker vragen of hij eiwitrijke voeding mag hebben.
Ik ben al eerder gestopt met fietsen met hem, eerst kijken of zijn hoest wegblijft en dan kan ik het altijd weer gaan opbouwen, door de prednison is hij mega actief, dus de avondwandeling gaat momenteel erg goed, misschien toch de euforie van de prednison ik weet het niet, maar hij is weer als de labrador van 3 jaar, ondeugend, gek doen, achter de konijnen aan, geen kat of vogel is veilig op dit moment, hopen dat hij niet terugvalt als we stoppen met de prednison. Als Jengo jouw meisjes lab zou zien zou hij gelijk verliefd worden op haar, wat een schatje zeg, hopelijk gaat het beter met haar. Ik hou jullie verder op de hoogte, een vette natte sneeuwpoot van Jengo voor jullie allemaal.

zo, nu eerst even onszelfs geregistreerd, dit is Jengo en ik ben zijn baasje Ursula

Fijn dat Jengo zich zo goed voelt!
Misschien heeft er ook een beetje mee te maken dat hij toch wat pijn had van die wervels?

Van harte bedankt voor het complimentje over mijn Caedlih! Ze zou hem ook leuk gevonden hebben want ze had het wel voor van die uitbundige types.

Veel succes!!!

Houd je ons op de hoogte?

Hoestje met staartje...
We zijn nu 6 weken verder en eigenlijk gaat het helemaal niet lekker met Jengo.
Het hoestje (hoest) is weg, maar de bijverschijnselen van de Cortisone zijn wel heftig aanwezig.
Hij (vr)eet alles wat op zijn pad komt, aarde poep kruimels vogelzaad noem maar op, hij heeft verschrikkelijke honger, ook zakt hij door zijn pootjes en is gedesorienteerd, soms kijkt hij, maar ziet niets.. Zijn we nu bezig met de kwaal te verdoezelen en wat gebeurt er als we stoppen met die rommel, je moet het afbouwen en wat daarna, we gaan morgen weer met de da praten en willen eigenlijk zo snel mogelijk afbouwen met de prednisolon.
Heeft iemand dit ook meegemaakt met cortisone?

Honger is een typische bijverschijnsel.
Op welke dosis staat Jengo? Bij Caedlih werd het afgebouwd naar 8mg om de dag (de ene dag wel een pil, de dag erna niet, dan weer wel enzovoort), op die dosis zijn de bijverschijselen miniem.
Ik was bij haar ook zo geschrokken van de bijverschijnselen toen ze nog op hogere dosissen stond. Bij Caedlih kwamen de spieren van haar achterpootjes wel niet vanzelf terug, daar moest ik haar echt dagelijks oefeningen voor laten doen.
Maar als de hoest om te beginnen niet zo erg was, kun je je wel gaan afvragen of de medicatie niet erger is dan de kwaal.
Misschien eens stoppen en zien wat er dan gebeurt? Wel niet stoppen zonder af te bouwen met hulp van de dierenarts.

Vandaag weer naar de DA voor longfoto's, we hebben inmiddels ruim 10 dagen de cortisone afgebouwd, maar helaas kwam gisteren zijn kuchje al weer om de hoek kijken. Duimen, hopen dat er op de foto's niks te zien is, willen jullie svp meeduimen, Jengo is zo zielig, hij weet dat er iets is en begrijpt het niet, hij heeft al vanaf gisteren geen puf, is alleen maar aan het hijgen, het kan natuurlijk door het afbouwen van de cortisone komen dat zijn lichaam weer helemaal moet herstellen van de rommel, maar ik hou jullie weer verder op de hoogte.

Het zou wel eens van de cortisone kunnen komen...
Ik had er al voor gevreesd toen ik las hoe snel dat afgebouwd geweest is. Bij Caedlih werd dat veel trager afgebouwd omdat het lichaam, volgens mijn dierenarts, zelf steeds minder cortisone aanmaakt naarmate je langer elke dag cortisone bijgegeven hebt. Vandaar ook dat je, bij langdurige inname, steeds moet afbouwen naar een pil om de dag. De dag ertussenin moet het lichaam dan zelf terug beginnen/leren cortisone aanmaken.
Als je te vlug afbouwt na wekenlange inname, duurt het een tijd voor het lichaam terug zelf cortisone aanmaakt, in die periode heb je de verschijnselen van een tekort aan cortisone.

In elk geval: dat is waar ik ten zeerste op hoop voor jullie!!! Dat hij nu last heeft van een tekort aan cortisone.
En dat het hoestje teruggekomen is omdat zijn immuumstelsel nu niet meer onderdrukt wordt. Dat dat hoestje gewoon van een simpele allergie of zo komt in plaats van hetgeen waar nu voor gevreesd wordt.
Je kunt er van op aan dat ik ga duimen en duimen en duimen totdat die arme duim er bijna afvalt!!!

Laat je iets weten als je van de dierenarts terugkomt?

Terug van de DA, de foto's zien er prima uit, geen long tumoren of andere enge dingen te zien pfff. Hij moet wel doorgaan met de cortisone, de laagst mogelijke hoeveelheid, dit moeten we zelf een beetje uitdokteren wat het best werkt bij hem en hij heeft nu ook medicijnen erbij voor een chronische bronchitis, dat is waar de da nu nog aan denkt dat het zou kunnen zijn. We gaan er gewoon voor, ben al lang blij dat er niets heftigs in zijn longen zit, bedankt voor het duimen Floortje, het heeft geholpen!

Héhé, blij te horen dat er niets in zijn longen zat! Door al onze berichtjes ken ik jullie nu al een beetje en ik zat er mee in.
Ik weet niet of het met mijn geduim te maken had, maar: graag gedaan!
Hopelijk gaat alles nu weer de goede kant op voor Jengo.

Weer eens een update hoe het met Jengo gaat.

Hij begon afgelopen week weer te hoesten, dus toch maar weer even naar de da, de man wordt rijk van ons
De medicijnen voor de bronchitis waren een probeersel, daar mag hij mee stoppen en doordat het weer toch wat warmer gaat worden moeten we de cortisone toch maar wat gaan vermeerderen, de da weet eigenlijk ook niet wat hij nog kan doen, lijkt het.

Jengo zijn conditie verbeterd ook niet, hij kan nog net het eind van de straat redden en dan weer gauw terug, hij moet soms even bijtanken qua zuurstof voordat hij weer verder kan.
Maar gelukkig is meneertje zijn enthousiasme nog steeds niet kwijt en dat zorgt er voor dat hij nog steeds wil spelen en gek doen, al doseer ik dat momenteel wel goed, zodat hij niet te veel in ademnood komt.

Het is en blijft je kind, we maken ons nog steeds erge zorgen om hem en vragen ons af wat het toch kan zijn!

Tips, eigen bevindingen etc. alles is welkom

Denk toch het hartje..
Is er al eens een hart-echo gemaakt,door een cardioloog?
Mijn beagle heeft vorig jaar een echo gehad door een Mobile cardiologe.
Dat kon bij m'n eigen DA.

Mijn hond (11,5 jaar oude kruising labrador/rottweiler 55 kg) had na een wandeling steeds adem tekort en ik was bang voor een hartkwaal, maar zelfs 3 DA vertelden dat er niets mis was met zijn hart,klonk goed, en ik kreeg iedere keer medicijnen voor de heupen, want daar zou waarschijnlijk het hijgen vandaan komen, pijn in de heupen.

Hij heeft een aantal weken corthaphen forte gekregen en ik zag ook inderdaad de spiermassa in zijn achterpoten
snel afnemen. Na aandringen bij mijn DA heeft hij toch een rontgen gemaakt van het hart en jawel een vergroot hart dat zijn luchtpijp afknelde, dus nu aan de hartmedicatie.

Uit de rontgen bleek zelfs dat er geen sprake is van HD of enige vorm van slechte heupen alleen een licht versleten knietje.

Hopelijk komt hij er nog een beetje bovenop, maar als ik alle verhalen lees op deze site, vrees ik ervoor.

Ik merk wel dat hij opknapt van vers vlees, tartaar, kipfilet, gebakken in beetje olijfolie (beter voor ontlasting).

Heeft iemand ervaring met medicatie voor vergoot hart, hoe lang duurt het voordat hij eventueel weer een beetje de oude wordt

Wat naar allemaal voor je hond en voor jou!Misschien kun je het gaan zoeken in alternatieve geneesmiddelen.Klassieke Homeopathie,acupunctuur.
Ik weet niet wat voor voeding hij krijgt,daar kun je misschien ook nog iets behalen??

Mag ik vragen welk medicijn jij hebt gekregen voor de Chronische Bronchitis?Mijn hond heeft dit namelijk ook ,weet ik sinds vorige week,ze is gelukkig fit en al,maar de DA kwam meteen met Prednoral aan....ben ik niet zo'n fan van..dus ik heb het ook nog niet gegeven.Ben daarom reuze benieuwd wat jij hebt gekregen voor jouw hond.

Hoi Soraya,

Hij heeft een mix van Eukaneuba en carocroq, volgend da een goede voeding.
Verder krijgt hij voor zijn bronchitis Theolair Long Acting 350, inmiddels zijn we alweer bij de da terug geweest en hoeft Jengo dit middel in principe niet meer te nemen, aangezien het een probeersel was, maar we hebben de dosis (in overleg met de da) iets aangepast en hebben het idee dat hij het er redelijk op doet.
Ook krijgt hij (helaas) nog steeds prednisolon, dit om te voorkomen dat zijn hoest weer erger wordt.
Ik heb al hier en daar geinformeerd en denk er zeker over homeopathisch advies in te gaan winnen, Jengo is gewoon helemaal de oude niet meer en al die medicijnen zijn volgens mij niet goed, maar zodra we minder dan 1/4 pilletje prednisolon geven dan is hij echt ziek, dan hoest hij dag en nacht.
Bedankt voor je adviezen, ook voor jou mooie hond veel sterkte, ik denk dat Prednoral meer een cortisone achtige is, net als de Prednisolon.
Laat je me s.v.p. weten hoe het verder gaat?
Groeten Ursula