geschrokken van het contact tussen amigo en een baby

Gisteren voor het eerst met amigo mijn neefje opgezocht.
Dit doen we vaker (erg leuk om tante te zijn voor het eerst!) , maar dit keer voor het eerst met Amigo.
Amigo was erg bladerig naar de baby (5 mnd.) hij zat hem ook steeds uit te dage door door zijn voorpoten te gaan en weer te blaffen.
Uiteindelijk heb ik hem laten ruiken zodat hij misschien gewoon zou doen , maar het werd nog erger! Toen ik de kleine op schoot had wou amigo zijn voet pakken! (Waarschijnlijk de slof om te spelen , maar dat kan natuurlijk niet!

Hoe gaan we dit aanpakken?
Ik heb hem uiteindelijk naast me laten liggen en laten blijven , maar dat is niet de oplossing denk ik.

Vandaag weer een kleindochter rijker, dus ben ook best benieuwd hoe Ziva hier op gaat reageren. Op de andere 2 kleinkinderen is ze stapelgek, maar een baby heeft ze nog niet meegemaakt, dus spannend!

dat kan ik me voorstellen! van harte trouwens!
Amigo houd helemaal niet van kinderen , maar een baby was voor het eerst.

onze rottweiler was 3 jaar toen onze oudste werd geboren, thuis gekomen met de kleine hebben we hem gelijk een schone luier omgedaan , de vuile luier hebben we op de grond gelegd en castor ging er gelijk op af ruiken en likken , als je aarniet tegen kan kijk de andere kant op.
toen hij daar mee klaar was hebben we onze zoon bloot alleen een luier om op de grond gelegd en castor deed niks anders dan ruiken en wat likken,we vonden het wel een beetje eng maar we wisten dat we er goed aan deden.
onze castor de rottweiler had de baby geacepteerd, en er is nooit iets gebeurt waar we en vooral anderen bang voor waren.
dus zo hebben wij dat opgelost en met onze 2 zoon precies hetzelfde gedaan

wat sandy zegt kan je met je eigen kinderen doen maar je zus moet hier ook in toestemmen. ik heb het anders gedaan. vertonen ze gedrag dat niet kan? dan stuur ik ze weg! zijn ze weer rustig dan mogen ze weer terug komen en beloon ik ze bij goed gedrag met een lief woordje en een knuffel.

ja hoor linneke je hebt gelijk dit heb ik met mijn eigen gdedaan,maar ze kan natuurlijk wel een luier bewaren zodat de hond van haar zus het kan ruiken enzo he.
als ze dat willen natuurlijk.

wel afpakken als de hond in de luier gaat bijten en doen. persoonlijk is dit niet mijn favoriet omdat het best fout kan gaan.

Amigo is jaloers dit deed Fleur ook bij een baby de slofjes afjatten toen de baby bij mij op schoot zat.
Heel simpel ik heb Fleur ook weggestuurd een nagel in zo'n kleine baby zijn/haar gezicht is funest.
Als je ooit zwanger raakt dan is het heel anders de hond weet dat en groeit er naar toe.
Goed gedaan hoor commando geven af en blijf.

Wij hadden laatst een stel met baby op bezoek. Omdat Fedor dit niet kent heb ik hem aan de lijn gehouden. Hij vond het echt bizar, ik kan me dat ook best voorstellen. Wat is dat ioneens voor raar ding?? het maakt een hoop herrie, en het zit op schoot???? Ik hou Fedor liever uit de buurt. Hij is het niet gewend en zo'n baby is zo kwetsbaar.. Moet er niet aan denken dat dat fout zou gaan...

Die luier is echt achterhaalt in mijn ogen en nog vies ook.
Vroeger was dit heel normaal maar tegenwoordig hoeft dit echt niet meer.
Zelfs niet als het je eigen kind is, ruiken aan de baby is voldoende en gewoon de honden erbij betrekken.
Echter is het nu je neefje dus je hebt het goed gedaan om Amigo naast je te laten liggen.
Hij is jaloers dat zo'n klein ding aandacht krijgt en snapt waarschijnlijk niet waarom.
Hij moet leren dat hij er gewoon bij hoort maar niet te wild mag doen, en toen hij dit deed heb jij hem netjes laten weten dat dit niet kan door hem te laten liggen.
Die slofjes zijn natuurlijk ook wel erg leuk voor een hond he
Ik denk dat het gewoon wennen is voor Amigo en als jij gewoon consequent blijft omgaan met Amigo en de situatie dat het helemaal goedkomt.

Wij hebben onze hond meegenomen naar een gezin met drie kinderen waarvan de jongste 9 maanden is,Tybor is erg druk maar vond het super leuk met het kind van 4 jaar en nog leuker er achteraan te rennen .De kleinste zat in een kinderstoel en vond de hond super leuk maar Tybor vond het wel leuk om te proberen die bewegende pootjes te pakken,dat vonden we niet goed hij mag wel snuffelen maar niet vastpakken dus toen het teveel werd hebben we hem naast het kindje bij de kinderstoel laten liggen,dat ging helemaal goed.

Ike is ook gek van kinderen maar helaas soms echt te wild en te zot
Als we ergens wandelen en een kindje huilt, wil hij er ook meteen naartoe en gaat hij lekjes geven...volgens mij reageert hij vooral op de hoge geluiden die de kinderen maken...
Een neefje van 10 is nog altijd panisch angstig voor Ike en ook Jacko, nu is hij ook wel als een echte angsthaas opgevoed en wordt hij voor de minste schreeuw of krijs beloont, en het dochtertje van n kameraad, ze is 2,5j, zit in de buggy tijdens onze wandelingen en zij reageert "gewoon" op de honden en zij ook op haar dus hier is dan weer geen probleem...
Denk echt dat het afhangt van het kind en de hond en hoe de ouders reageren.
Ike en Jacko zijn HELEMAAL NIET opgegroeid met kinderen/baby's en toch reageren ze super goed

Dat luierverhaal is achterhaald en daarnaast erg onhygienisch.
Het is niet zo dat een hond dan de baby eerder accepteert ofzo.

Ik denk dat je het goed hebt aangepakt.
Een baby kan heel verwarrend zijn voor een hond, beetje afstand kan geen kwaad, denk ik.

Het is helemaal niet raar dat een hond die geen kinderen gewend is, een baby als speelgoed ziet. Het beweegt, doet raar in hondenogen etc.
Maar ook de baby/peuter doet vaak onbewust in hondenogen zo veel fout. Een baby weet bijvoorbeeld niet dat een hond niet aangestaard wenst te worden door een 'onderkruipsel', toch kun je dit de baby niet kwalijk nemen als deze dit toch doet.
Daarom...gewoon altijd voorzichtig zijn, en afstand houden. Waarom zou je de problemen opzoeken?

mijn advies...gewoon de baby op schoot en amigo..heel braaf naast je laten liggen..laat amigo eerst maar aan al die geluidjes en plotselinge bewegingen wennen..als amigo dat als gewoon gaat ervaren....komt nieuwsgierig snuffelen...kalm en relax vanzelf

mijn honden waren net gewend aan mijn kleindochter...als baby...hummm toen ging ze kruipen..verbazing was van hun kop afte lezen...en inmiddels...loopt ze..poeh he
zolang zij volop in beweging is...gaan mijn hondjes naar de bijkeuken...als zij in de kinderstoel zit..komen ze erbij mijn kleindochter van twee is geen honden binnen gewend ,ik neem geen onnodige risico´s

succes

Onze vorige hond zat in het asiel omdat hij het "kind twee keer had gebeten". Toen mijn nicht dus kinderen kreeg stonden wij op hyper alert. Maar we konden wel merken dat hij kinderen gewend was, want hij reageerde niet echt op het geluid. Hij kwam even neuzen en toen was het goed.

Maar kindersokjes blijven interessant hè? Zelfs bij kind nummer 3 van mijn nicht stond Chico ineens met zijn neus in de box, heel voorzichtig een sokje van dat mini-babyvoetje af te pulken. Wij waren allemaal bezig met het kerstdiner, kind lag in de box (hoog nog) en Chico hield voor zijn gevoel denk ik een oogje in het zeil. Maar dan wel een sokje jatten.

Ironisch genoeg is het nu dít kind die niet bang is voor Dobby.

Vooraf aan mijn reactie: wij hebben een schitterende zoon van 2.5, een Amerikaanse Stafford van 8 en een Amerikaanse Cocker van 6. In onze sociale omgeving zijn momenteel baby's en kleine kinderen meer de regel dan een uitzondering.

Ik heb geen kennis van de voorgeschiedenis van jou hond. Ik vertel daarom met name even uit eigen ervaring en wat ik met onze honden bij onze zoon maar ook bij baby's van anderen heb gedaan. Dan is het aan jezelf om te kijken of je daar iets mee kan op basis van het karakter van jou hond.

Wij hebben dus een Amstaff. Een buitengewoon sterke, extroverte hond en die van ons is geen uitzondering. We hebben ook een Cocker die wat voorzichtiger is in haar benadering van nieuwe situaties. Vanaf jongs af aan hebben wij altijd de tijd genomen danwel gemaakt om de honden te laten wennen aan kleine kinderen. Mensen die vroegen of het kind de hond kon aaien hadden wij altijd tijd voor, omdat kind en hond daar iets van leren. Hierdoor wisten beide dat van ze wordt verwacht dat ze bij kinderen rustig doen, poten op de grond en dat soort zaken. Ze werden hiervoor ook altijd beloond.

Het sleutelwoord was voor ons elke keer dat er sprake moest zijn van rust en ontspanning bij de hond. Kinderen associëren met kalm blijven. Dat hebben we doorgetrokken naar thuis en bij vrienden. Eerst de honden laten bedaren, desnoods op de eigen plaats. Dan bij je roepen, weer zorgen voor rust en ontspanning en daarna pas een voorzichtig maar ontspannen contact met een baby.

Zo ook met onze eigen zoon. Mijn vrouw is in het ziekenhuis bevallen en moest nog even blijven. De honden hadden haar dus een aantal dagen niet gezien terwijl ik wel regelmatig thuis was om ze uit te laten. Eerst is mijn vrouw naar binnen gegaan en die heeft de honden begroet. Toen ze weer rustig en kalm waren binnen ik met onze zoon binnengekomen. Weer gewacht op rust en kalmte en ze toen in alle rust laten kennis maken met het nieuwe gezinslid. Ook heb ik vanaf het begin geprobeerd duidelijk te maken wat de ruimte van de baby was en dat dat gewoon off-limits was voor de honden. Omgekeerd heb ik onze zoon vanaf ge begin aangeleerd dat hij de honden met rust moest laten als ze rustig lagen.

Nogmaals, sleutelwoorden in mijn beleving: Rust, Ontspanning en dat belonen door en met contact.