Opereren ??? Of toch niet ???

Mijn meisje is bijna 12 .
Vorig jaar is er een melklijst bij haar weg gehaald , de andere kant kon blijven zitten want die was schoon.
Het was een zware operatie en ik had me meteen voor genomen het nooit meer te doen als het nodig mocht zijn.
Na een paar weken vertroetelen ging het al weer een stuk beter met haar en zo vergeet je het hele avontuur weer ...bijna...
Omdat de schrik er toch wel goed in zat controleer ik haar regelmatig en half dec ontdekte ik een behoorlijke bult tussen haar tepels aan de niet geopereerde kant . Er is ook een bultje aan de geopereerde kant te voor schijn gekomen.
Vandaag ben ik naar de D.A geweest ; grote bult is een nieuwe bult makkelijk weg te halen , lijst hoeft er niet uit als de rest schoon is ( dan ziet ie dan bij het verwijderen van de bult) De kleine bult is blijven zitten bij de vorige operatie ( was toch niet helemaal schoon!!!! )
Ik moet gaan nadenken over wat ik ga doen , opereren ...of niet.....
Het is zo moeilijk , eigenlijk wil ik haar laten opereren maar is dat wel eerlijk??
Ze is bijna 12 moet ik haar dat nog wel aan doen???
Zit er over een half jaar weer ergens een bult ???
Ik weet niet wat ik moet doen , heb haar bij de vorige operatie beloofd dat ik haar dit nooit meer zal aan doen , maar misschien wil ze het zelf wel....
X patricia

Ik heb mijn hond altijd laten opereren als dat nodig was. En ik heb er geen enkele keer spijt van gehad.

Heel goed met de DA bespreken. Je hond is al een jaartje ouder, dus komt het erop aan dat ze sterk genoeg is voor de operatie (narcose). Ik zou dus eerst een heel grondig onderzoek laten doen van hart, longen e.d. Als de DA van mening is dat ze het fysiek aankan, zou ik het doen.
Maar uiteindelijk kan jij alleen die beslissing maken...

Dit is heel persoonlijk... maar een heel lastig dilemma.

Ik heb mijn meisje, waar in haar leven al meer dan genoeg aan geprutst is, beloofd dat er geen ingrijpende behandelingen meer komen. En daar houd ik me aan. Nu speelt daar in mee dat ze al genoeg mankeert en dat ik voor mezelf de afweging heb gemaakt dat ik niet wil leven met de mogelijke risico's en complicaties van een operatie en al dat gedoe voor haar. Vooral dat stuk weegt zwaar in mijn beslissing. Ze wordt nu oud, takelt af en ik probeer het haar zo makkelijk mogelijk te maken. Er zal op een bepaald moment iets heel accuut gaan opspelen wat het einde inluid en zo is het goed. Daar heb ik vrede mee, hoe moeilijk het ook zal zijn.

Toen ik dus onverwacht voor de keuze van een operatie kwam te staan bracht dit mijn belofte wel even aan het wankelen. Maar ik heb mezelf zoveel tijd gegeven als nodig om hierin een hoofd/hartbesluit te nemen. En zo kwam ik na twee weken toh weer terug in mijn bovenstaande belofte en overtuiging dat het goed is zo. Geen gepruts meer, alleen nog ondersteuning om de kwaliteit zo prettig mogelijk te houden.

Maar geen hond, geen situatie is gelijk. Niemand kan je hierin adviseren. Je zult je eigen hoofd/hart besluit moeten gaan nemen. 'Luister' ook naar je meisje en luister naar je eigen innerlijk gevoel van wat goed is. Bespreek het met de dierenarts. Neem de tijd die je nodig hebt om hierin jouw antwoord te vinden.

Sterkte met het proces en met je meisje

Is en blijft een lastige keuze die je moet maken.
Mijn malthezer heeft met 10 jaar de eerste operatie ondergaan was best wel zwaar voor haar en net zoals jij beschrijft het duurde best wel weer een aantal weken voordat ze er weer bovenop was.
Anderhaif jaar later weer het zelfde verhaal en ik heb haar weer laten operen.
Toen was het weer heel heftig(nog veel erger) en ik besloot om dit niet meer te laten doen.
Nu heeft ze sinds een jaar weer bulten en ik heb besloten om haar niet meer te laten operen,ze wordt nu 13 maart 14 jaar.

Wat een lieve reacties....

Ik heb er een tijdje over nagedacht ; ik denk dat ik eerst een foto wil laten maken om te kijken of dr longen nog schoon zijn , als dit het geval is laat ik de bulten weg halen mocht er tijdens de operatie nog meer uitzaaiingen tevoorschijn komen wil ik niet meer dat de hele lijst weg gehaald word , maar alleen de bulten...
Ik ga mijn idee maandag voorleggen bij de D.A en kijken wat hij er van vind
X

Patricia, je hebt duidelijk wat aan bovenstaande reacties gehad.

Je kunt de 2 richtingen uit of een middenweg kiezen. Geen 2 situaties zijn hetzelfde. Dat betekent natuurlijk dat het nog moeilijker lijkt om een keuze te maken. Moeilijk voor jou, maar een geluk voor Rockey... Zij heeft een baasje dat echt van haar houdt.

Maar je hebt je eigen gevoelens en de meer objectieve uitleg die je van de DA zult krijgen.

Wat je dan ook besluit : Het zal altijd het goede besluit zijn. Want het is de keuze die je maakt in de hoop dat je het beste doet voor je hondje. Wat kun je nog meer ?

Wat je hierboven schrijft lijkt me ook een goede keuze.

Het zal hard aankomen als de longen aangetast zijn. Want dan helpen operaties niet meer. Maar dan weet je wel waar je aan toe bent. Zolang Rockey niet afziet kun je haar nog verwennen en van haar genieten. Onnodig lijden kun je haar dan besparen als je de tijd gekomen vindt. En je kunt je tijd nemen om afscheid te nemen. Haar dingen zeggen die je nog wil zeggen, fotootjes maken,... een plukje haar bewaren en knuffelen natuurlijk.

Als haar longen niet aangetast zijn en de DA haar kan opereren dan kun je ervoor gaan. Als ze ook dit keer na een paar weken opgeknapt is dan is het de moeite waard geweest. Ze is niet meer zo jong en dan valt een operatie en het herstel mogelijk veel zwaarder uit... Maar een oudere hond heeft ook minder nood aan buiten rennen en gek doen en geniet misschien makkelijker van rust en verwennen.

Ik wens je in elk geval heel veel sterkte toe en voor jou en Rockey dat alles wat komt zo goed en mooi als mogelijk is verloopt.

Morgen half vier naar de dieren arts, een foto van de longen laten maken ....
Heb nu alweer de zenuwen....

ik kan je hierbij niet helpen patricia, maar ik wil je en jullie wel heel veel wijsheid en sterkte toewensen.

Als de longen en het hart goed zijn, zou ik het wel doen.
Maar dat is aan jezelf.
Er zijn verschillende manieren voor narcose en volgens mij is die met "gas"
het beste te doorstaan.
Moet ze perse onder volledige narcose, of is een roesje genoeg ?
Ik wens je in elk geval heel veel sterkte en veel wijsheid.

Sterkte en geluk voor morgen gewenst.

Ik leef met je mee hoor. De uitslag verandert niets aan wat je hondje nu wel of niet heeft maar het zal je meer duidelijkheid geven over hoe ermee om te gaan.

Bijna 12 is al mooi. Als er nog wat mooie jaren bij kunnen is heel fijn. Als het niet kan dan is een einde zonder pijn en terwijl je lieve baasjes hebt heeeel veel waard.

Knuffel.

Rockey dr longen zijn schoon !!!!!
Dr hart was iets vergroot maar staat een operatie niet in de weg...
Verder is ze nog zeker fit genoeg voor de narcose.
Volgende week woensdag worden de twee bulten verwijderd , het is lang niet zo n grote operatie als het verwijderen van de melklijst en ik heb ook afgesproken dat als ze tijdens de operatie nog meer tegen komen ze de melklijst laten zitten....zo n zware operatie wil ik niet meer....
Ik heb ook met Rockey en de rest van het gezin afgesproken dat dit de laatste keer is dat ze geopereerd word , mocht er over een half jaar weer uitzaaiingen zijn , dan moet het zo zijn...
Ik hoop voor mn lieverd dat het volgende week echt allemaal mee valt...
Dank jullie wel allemaal voor de lieve reacties. xx

Gelukkig.
Ik wens jullie volgende week heel veel sterkte toe en spoedige beterschap voor jullie
prachtige hondenmeisje.

Fijn dat ze nog goed in conditie is voor de operatie. Heel veel succes met de operatie en ik wens jullie nog fijne kwali'tijd' samen.

Bij twijfel of Rockey het zelf ook wil
zou ik naar een hondentolker zijn gegaan
Maaaar, daar moet je wel in geloven natuurlijk
en ik heb zo mijn (goede) ervaringen.
Wees moedig

Ik vind het zo aandoenlijk dat je schrijft:"Ik heb met Rockey en de familie afgesproken"...
Hopelijk valt het allemaal goed mee volgende week en kan je nog een mooie tijd van je meisje genieten...
Veel sterkte,hoor,en hier wordt alvast geduimd!

je bent een goed baasje.....en ik hoop echt voor jullie dat het goed komt, pluspunt, longen zijn schoon, staat niets in de weg voor een narcose en operatie, lees ik van je dierenarts.

mooi, heel veel beterschap gewenst, en goede hoop.

ze ziet er een heel lief hondje uit!

succes met de operatie, hoop dat het goed meevalt
goed dat je zegt wat wel en wat niet

Nou gister is het gebeurt....
S morgens vroeg naar de D.A , Rockey wilde niet naar binnen , ze voelde de bui vast al hangen.
Op de weegschaal wilde ze niet , trekken aan dr riem , ik maar snel aai over dr bol en jankend de deur uit...
Een uur later word ik gebeld : waar het tweede bultje ook weer zat....hmmmm als dat maar goed gaat.
Na 6 slopende uren mocht ik dr eindelijk op halen , was natuurlijk te vroeg en toen ze mn stem hoorde brak ze de bench bijna af.
Gelukkig was alles goed gegaan en na het verstrekken van de medicijnen en wat info gingen we naar huis...
Onderweg in de auto heb ik dr al verteld dat dit echt de laatste keer was en alsof ze snapte wat ik bedoelde legde ze met een zucht dr koppie op mn schoot.
Thuis op dr plekkie vechtend tegen de slaap is ze uit eindelijk in slaap gevallen en na een onrustige nacht heeft ze vanmorgen eindelijk dr beloofde leverworst gekregen ...( met pilletjes natuurlijk , maar die proef je niet )
Het is ook zo lief om te zien dat Mexx ( dat is mn jeweetwel kater ) die normaal wel van een pesterijtje houd haar met rust laat en zelfs het lekkerste slaapplekje afstaat , het kan natuurlijk met de lucht van de D.A te maken hebben , maar ik denk liever dat hij snapt dat het nu echt even niet kan....
Al met al ben ik blij dat het achter de rug is en dat het goed met haar gaat..

Hallo Patricia,

En ook "al met al" is het toch nog een beetje goed verlopen he. Ja, jullie zijn goede baasjes en het is goed zo...door te gaan als je zeker bent dat het goed kompt... door te gaan als er kans is dat het goed komt... En ook te besluiten dat het op een bepaald moment genoeg geweest is.

Ik wens jullie en Rockey toe dat deze periode het nog echt waard zal geweest zijn. Ik hoop dat die lieve Rocky goed herstelt en dat hij nog een hele poos bij jullie mag zijn. Als dan, eens, het moment van afscheid nemen komt dan weten jullie dat jullie gedaan hebben wat kon.

Hou ons op de hoogte. Wij blijven duimen en wensen jullie sterkte en geluk toe.

Altijd een lastige beslissing. Blij dat het goed verlopen is. Nu maar veel knuffels en verwennerij

Hopelijk voelt Rockey zich al wat beter! Liefs.

Wat fijn om te lezen dat Rockey de operatie goed heeft doorstaan. Wat zal jij 6u lang in de zenuwen hebben gezeten....lijkt dan een eeuwigheid te duren.

Hoop dat hij snel opknapt en nog een tijd van zijn fijne baasjes kunt genieten!

Weet het niet zeker natuurlijk, maar denk dat de kat het heel goed aanvoelt. Mijn zusjes hondje had hetzelfde met ons hondje. Zo mooi en vertederend om te zien hoe dieren met elkaar omgaan.

dat is al een opluchting dat de operatie achter de rug is
toitoi!

Ik heb het vermoeden dat ze aan het einde van haar latijn zit.
Maar dat jou lieve schat voor jou zo graag doorwilt.

Inderdaad...doe wat je kan...maar ze zal het jou (en haar andere baas..jou man) jullie nooit schuldig nemen.
Neem de gezonde beslissing.
Als je denkt dat deze operatie haar echt zal helpen....doe het.
Ze zal je na een paar weken revalidatie echt dankbaar zijn.

Weet dat jullie hond jullie echt dankbaar is.
Voor alle goeden en slechten tijden.
Ook als die beslissing tot de groene hemel boven is.
Ze is jullie zo dankbaar...dat het niet in woorden te beschrijven is.
Jeetje...dit is echt een hond met een goede ziel.
Ze is echt zeer liefdevol naar jullie toe...maar besef ook dat een hondenleven niet eeuwig duurt.
Ze heeft jullie zoveel lief.

We zijn nu 4 mnd verder...het is heel erg , op het moment dat Rockey ziek werd heb ik me aan gemeld op deze site en mn verhaal geschreven en naar de tips geluisterd... de lieve berichtjes en heb hier ook veel steun aan gehad.
Vervolgens is mn meisje geopereerd en hebben we de draad opgepakt....zo goed en kwaad als het ging....
Want ik kon echt merken dat het er behoorlijk had ingehakt , niet meer zo hard rennen in het park , veel eerder moe en het grootste gedeelt vd dag toch wel slapen.

Tot mijn groote schrik is toch weer gebeurt waar ik zo bang voor was : Twee groote bulten , een in een tepel en een op de plek waar dr naveltje zit :( Dat is binnen 4 mnd !!

Maar belofte maakt schuld : hoeveel ik nijg naar miss toch weer een operatie , ik doe het niet meer , dat zou voor de derde keer zijn in een jaar en dat wil ik haar gewoon niet nog eens aandoen , waar zit het dan over 4 mnd?? Het zou te egoistisch zijn .

Ik kan alleen maar hopen dat ze geen pijn krijgt en dat we haar daardoor nog even bij ons kunnen houden

Sterkte! Hopelijk krijgt ze geen last!

Jou verhaal komt precies overeen met die van onze malthezer tweety.
Ook ik besloot het de derde keer niet meer te doen en dat is al zeker een 2 jaar jaar terug.Ze zijn wat groter geworden maar verder geen gevolgen voor haar.
Dus ik heb de goed hoop voor jou dat ze gewoon normaal haar leeftijd gaat halen

Haalo.
Ik heb in de zelfde situatie gezeten met mijn yorkske Rusty die ondertussen jammer genoeg overleden is.
Ze had eerste een grote bult op haar buikjeniks erg zeiden ze en gemakkelijk weg te halen.
Na even nagedacht te hebben hebben we de operatie laten doorgaanN
En alles was goed verlopen de bult was mooi weg en ze genas mooi van de operatie ook al was ze toen all 11.
Maar nog geen drie weken later kreeg ze bulten op haar melklijsten en haar nekje. en het ergste van al die in haar nekje krabte ze open en geneeste niet meer. Er kwan een verschrikkelijke geur van af. ik heb toen alles geprobeert. maar nog een operatie laten doen was geen optie ons meisje had dus lymeklierkanker .
Bij de eerst bult hedden ze nog gezegt dat het geen kanker was.
Maar mijn gevoel was dit klopt niet en ik hed gelijk hoor. en ons meije werd maar zieker en zieker kon op een moment geen eten of drinken meer binnen houden.
Toen ik ik de beslissing genomen dit hoeft ook niet ze voelde haar echt slecht.
Ons meisje in ingeslapen in januari het was twee weken voor ze twaalf zou geworden zijn.
Ik hoop uit mijn heel hart dat rocky nog een hele tijd bij jullie mag zijn.
Ik zou het niet nog een keer doen die operatie.
Heel veel sterke en moed en hopelijk blijft ze nog een hele tijd pijn vrij.
Geniet nog met volle teugen van haar.