Leiderschapsprobleem verergerd met geboorte baby

tja dat begrijpen we...dat je niet nu resultaat ziet lijkt me vrij logisch maar er staat geen enkele keer dat je er iets mee gaat doen, alleen maar "weerwoord"...
maar goed, ik hoop dat je er wat mee gaat doen want dat boos worden en straffen is voor beide partijen alleen maar heel vervelend...en de situatie zal alleen maar verslechteren....

Misschien is het boekje 'kalmerende Signalen" van Turid Rugaas een goed idee voor je.
Ik denk namelijk dat je hond je hele andere dingen probeerd duidelijk te maken, en dat jullie elkaar helemaal niet begrijpen. Het niet luisteren is geen ongehoorzaamheid. het is een poging om jou te kalemeren.
het snuffelen op training wijst eerder op teveel stress, dan op niet willen luisteren. en die donnantie naar je zoontje, eerder totale onbegrip. Voor een hond is er niets ergers dan een kind. Ik heb ook een zoon, dus denk niet dat ik het verkeerd bedoel, maar vanuit een hond gezien, is een kind echt vreselijk.

een hond wil volgens mij geen lekker lui leventje.
Het feit dat jij gestopt bent met alles (wedstrijden en fietsen) zegt voor mij
dat de hond zich gewoon verveelt...
Zeker met een labrador (als ik je profielfoto zie denk ik dat je die hebt)
moet je dingen gaan doen.
meer als alleen maar een blokje om...

en hond hebben vraagt om het bedenken van creatieve manieren om jezelf als baas leuk te houden..
en engelen-geduld

Opvoeden en trainen zijn twee verschillende dingen, een hond trainend opvoeden werkt niet altijd, dus je moet eerst eigenlijk de training en de opvoeding scheiden van elkaar, een goed getrainde hond kan een 'draak' in de normale omgang zijn namelijk(onze ervaringen). Dat je de leiderschap kwijt bent kan wezen, dat kan (tenminste) ik vanaf hier niet zien, maar die oorzaak hoeft niet per se te liggen in de komst van de baby . je voed een hond op door hoe je met de hond omgaat 24/7 en is erg afhankelijk van de antwoorden die jij als baas geeft op het 'gesprek' die de hond met jou voert. Ik zou je hier wel meer van willen vertellen maa dat is een beetje moeilijk en veel via het scherm(compie).

Het is ten eerste belangrijk dat je de training even achterwege laat(even niet mee telt) en gaat kijken naar de relatie hond/baas in de normale omgang .

Het klinkt bij mij alsof ze heel erg gestresst is en onzeker.

Ik ga je een paar artikelen voorstellen om te lezen

zie

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_458-Als-het-glas-van-je-hond-te-vol-raakt.-.php en http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Zou je eens kunnen aangeven hoeveel rust/slaap je hond krijgt?

J. & T. van H & D
ja helemaal akkoord mee, dat staat los
en ja mijn signalen naar de hond zijn verkeerd of toch onduidelijk
en ik reageer op haar signalen weer verkeerd door onbegrip naar de hond toe
en daar zou ik graag tips bij krijgen
eigenlijk hondentaal leren

en op de vraag van rust
op dit moment slaapt ze van 22u tot 8u smorgens
en overdag als mijn man in de winkel zit, ligt ze te rusten in haar mand
af en toe naar buiten voor een plasje (en zo snel mogelijk terug naar binnen)
en vanaf dat ik thuis ben 17u loopt ze mij achterna vraagt constant aandacht
en jankt in mijn bijzijn

hondentaal is de link van esther goed voor! die van de kalmerende signalen.

maar wat krijgt de hond voor uitdagingen elke dag? wat doen jullie met haar?

Volgens mij is je hond nu gefrustreerd omdat ze dr energie niet kwijt kan. zoals ik lees komt ze alleen buiten voor een plasje.... volgens mij blijf je ook erg in het negatieve hangen over je hond. Ik zou je ook echt het boek van turid rugaas aanraden, ik heb er veel aan gehad! Dan ineens wordt het veel duidelijker wat je hond jouw probeert te vertellen.

Ik begrijp dus dat ze van 8.00 uur tot 17.00 uur zo nu en dan een plasje mag doen? En vanaf 17.00 uur ben je thuis maar heb je dan aandacht voor haar?

Wanneer wandel je dan? Wanneer train je dan?

Je hebt al veel goede tips gehad en links om te lezen en vragen om te beantwoorden, veel te doen dus.

Hieronder nog een leuke link om je wat te ontspannen in de baasgevoelens voor je hond. Het baas of leider zijn heeft vooral te maken met de hond een gevoel van vertrouwen in jou kunnen geven, dit bereik je door goed te kijken naar wat je hond aankan, op zijn lichaamstaal te letten en daarop in te spelen, zodat jullie een team worden dat samenwerkt.

http://www.dogcity.nl/0-algemeen/artikelen/watisermetdominantie.pdf

Ze heeft nu een lui leventje schrijf je. Jullie staan beide in de pauze stand en dit zorgt voor spanningen. Beide zitten jullie op een eilandje en hier moet je toch aan werken. Ga wandelen, niet fietsen maar gewoon aan de lijn. Roep haar regelmatig en heb voer mee op de wandeling. Desnoods voer je haar niet meer vanuit de bak. 's morgens geef je haar 1/4 van haar maaltijd (de gehele daghoeveelheid doe je in een bakje)en dan ga je wandelen en neem haar voer ook mee. Ook 's avonds doe je dit en hou je nog wat over van die daghoeveelheid dan geef je die weer in de bak.

Succes en ik zou zeggen ga ervoor!!

denk gewoon dat je de tips moet doen die je gekregen heb, ik heb geen tips voor je..
wel heb ik een vraag? hoe bedoel je met "geur van mij in haar eten doen" hoe moet je dat doen?
wens je heel veel sterkte...

Weet je wat hier trouwens gewerkt heeft? "Hiiiier" roepen als hij de bal kwam apporteren. Niet iedere keer, maar af en toe eens zo. Hij ging dan het gevoel van 'haha leuk, bal naar de baas!' associëren met het commando hier.

zal nog eens snel antwoorden want zoals gezegd staan hier al veel tips op

Wij trainden 3x in de week savonds en gingen ongeveer 3x in week fietsen overdag
fietsen wil bij mij dus zeggen, lopen tot aan de bos ongeveer 80 meter en daar alles uit en ik fiets op het gemak verder en zij loopt waar ze wilt mee
overdag in huis deed ik om te oefen ooit de oefeningen van de hondenschool zoals
kom voor, voet, af en onderbreken

maar zoals hier staat doe ik vanaf december al niks meer met haar, omdat het toen helemaal niet meer ging, ze luisterde op plein niet meer, werd opdringerig, janken, blaffen, deed dat seksgebaar op plein bij mij, beet constant in mij mouw ma zo met het voorste van haar tanden, en nog altijd thuis niet, en in de bos al helemaal niet...
terwijl ik van (ervoor even stilgelegen met de geboorte) heb tot 8mnd zwangerschap getraind enzo en dan vanaf april tot december altijd veel tijd voor haar maakte en dikwijls ook thuis met haar ravotte en spelletjes deden, de oefeningen tussendoor, als ze dus wou kon ze alles perfect doen... maar ipv beter, veegde ze haar voeten, ze werd op plein opdringerig, had geen aandacht (bij bepaalde oefeningen had ze dit al) voor mij, deed haar eigen zin een beetje tot ik de laatste wedstrijd gewoon voor paal stond, ze ging ergens staan snuffelen en liet mij mijn bevelen geven ma deed alsof ik er niet was

maar wel telkens ik in de buurt van mijn schoenen kwam, haar opdringen dat ze mee wou zodra de poort op een kier staat stond ze al van mag ik mee, mag ik mee...

en ja dan zie ik effe het nut van al dat trainen niet in
het is een hond die wilt werken, alleen staan we nu even in pauze tot
ik weer de juiste signalen kan geven en
maandag komt iemand mij hier ook helpen ermee

Als ik jouw iets wat verwarrende verhaal goed begrijp is er de afgelopen tijd nog al wat veranderd voor jullie hond: er kwam een baby, ze mag niet meer naar de training, eigenlijk mag ze alleen nog de hele dag luieren, kan mij voorstellen dat ze gewoon niet meer weet hoe ze jouw aandacht moet krijgen. Nu heeft ze ontdekt dat als ze niet luistert ze dus wel aandacht krijgt (5 x zeggen plaats, tig keren roepen als ze los loopt, en ga zo maar door) want negatieve aandacht is ook aandacht. Dus, zoals je zelf wel weet, anders ga je niet naar een hondenfluisteraar, er is een probleem. Mijn gevoel zegt dat je gewoon weer helemaal van voren af aan moet beginnen met opvoeden, dus leren niet te trekken aan de riem, leren luisteren naar de basiscommando's en je zult hierbij veel, heel veel geduld moeten hebben. Pas als de basis weer normaal is kun je meer van je hond gaan vragen. Vraag dus niet te veel maar ook niet niks.
Voor wat betreft het ruw zijn naar je zoontje, dit kan je uiteraard niet toestaan maar probeer om de gulden middenweg te vinden zodat ook je hond betrokken is bij het nieuwste lid van de roedel.
Ga bijvoorbeeld eens wandelen met iemand anders erbij, de een duwt de buggy, de ander loopt met de hond. Onthou ook dat jouw hond heel goed voelt hoe jouw gemoedstoestand is dus straal vetrouwen uit.
Tot slot mijn hond luistert errrruuuggg goed zolang hij weet dat er nog snoepjes in mijn zak zitten, ik heb niet een seconde het gevoel dat mijn hond alleen maar doet wat ik vraag omdat hij dan een beloning krijgt, hij doet dit omdat hij dan van mij een beloning krijgt en het heerlijk vindt om samen aan het werk te zijn. En nu, na 10 maanden training, merk ik dat langzaam maar zeker de commando's een gewoonte worden en dat een beloning niet meer nodig is, een vriendelijk woord is al voldoende. Zie de snoepjes dus als onderdeel van het trainen.
Ik wens je succes en wijsheid.

De signalen die je hond aangaf bij de cursus kwamen vanuit te veel doen nl. 3x in de week trainen en 3x fietsen zorgen voor veel opwinding bij een hond. Daarbij opgeteld dat er nog veel in huis veranderd is (een baby) en een ander ritme zorgen dat er nu te weinig met je hond gedaan wordt. Beide uitersten dus teveel doen of te weinig doen zorgen voor dezelfde signalen. Een zorg voor jullie is dus een balans te vinden in jullie leven en ritme met jullie hond.

Snuffelen bij een wedstrijd zegt mij dat jullie hond teveel spanning had, er werd teveel gevraagd van haar en daardoor kon jullie hond zich niet concenteren.

Ja misschien deed ik teveel, maar ze vroeg daar elke dag om, elk uur zelfs zodra ik bij mijn schoenen sta staat ze al te denderen en naar de riem te kijken.

Ja dat is mij vandaag nog eens gezegd snuffelen en spanning maar bij haar is het enkel bij de oefeningen waar ik dus afstand neem van haar (houdingen, onderbreking en plaatske) en ze eigenlijk vrij spel heeft, daarin tegen de losse volg doet ze dat dan niet en blijft bij me

Veel honden staan te denderen voor veel activiteit maar eigenlijk kunnen ze het niet aan en daardoor moeten wij, als baas, gaan bepalen wat ze wel en niet mogen doen. Vanaf dat ze pup zijn adviseer ik ook veel cursisten dat ze de honden moeten gaan verplichten om rust te nemen.

Ook veel onzekere honden durven niet bij de baas vandaan en als ze op afstand moeten gaan werken zorgt dit voor stress en dit kan zich idd uiten door veelvuldig te snuffelen.

Daarintegen werken dit soort honden idd weer beter zonder de lijn en dicht bij de baas. Gehoorzaam denken wij maar helaas is het vaak vanuit onzekerheid.

Je hebt nu veel info gekregen en ik hoop dat je eruit komt.

Ik sluit me aan bij de reacties hierboven, lees de links door die gepost zijn, echt de moeite waard om je daarin te gaan verdiepen

Daarnaast heb je het over de fluisteraar, die zei dat je hond dominant is? Bedoel je de fluisteraar van televisie, of heb je iemand over de vloer gehad?

Hoi Vero,
Je hebt al heel veel tips gekregen, en misschien wordt het allemaal wat veel.
Maar ik denk dat, in plaats van allemaal praktische dingen anders te gaan doen, je eerst even moet nadenken over de basis: namelijk hoe zie je een relatie tussen een mens en een hond.
En als ik je verhaal en reacties lees, komen de woorden 'strijd' en 'wantrouwen' in me op.
De dominantietheorie gaat hiervan inderdaad uit: de hond wil ons leiderschap afnemen, de hond wil ons de loef afsteken, we moeten de hond laten zien wie de baas is, enz... Ik heb zelf een puppycursus met mijn hond gevolgd bij een gerenommeerd gedragstherapeut en zij werkte ook zo. In praktijk zag ik echter dat dit niet klopte: onze hond ging naast ons leven ipv met ons. Correcties geven? Hadden het omgekeerde effect: de hond werd er alleen maar geergerd en gefrustreerd van.
Ik heb een andere GT gezocht, mijn eigen zienswijze aangepast, en de hond benaderd vanuit een vriendschapsrelatie. Ik respecteer hem en hij respecteert mij. Een wereld van verschil!
Misschien hou je heel hard vast aan de dominantietheorie, maar ik wil je vragen dit toch eens te laten varen, en je hond anders te benaderen.
Denk positief en begin klein. Eerst gewoon op naamherkenning in een prikkelloze omgeving. Dus zonder je kindje, in je woonkamer bijvoorbeeld. Hou iets dat ze heel lekker vindt in kleine stukjes in je hand. Zeg vriendelijk haar naam. Draait haar kopje in je richting, of zelfs maar een oortje: zeg onmiddellijk 'flink zo' en beloon haar. Doe dit regelmatig, wees erg blij als ze reageert. Als ze dit binnen goed doet, prikkels verhogen. Buiten toepassen.

Het rijden is daarom geen teken van dominantie, maar van overprikkeling. In plaats van haar te bestraffen, zorg je gewoon voor rust.

Probeer zelf rustig en positief te zijn; Stap af van het idee dat je hond je wil treiteren, of pesten, of niet WIL luisteren. Je hond heeft echt niets tegen jou, hoor, ze begrijpt je gewoon niet! En dan is het voor haar veiliger je te negeren. Jij ziet dit dan als een moedwillige weigering om te luisteren en BAM: wantrouwen!

Schakel een gedragtherapeut in die positief en belonend werkt, en je komt er vast wel!

Hier http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtopic.php?f=11&t=234862 heb je ook al veel advies.

je spreekt over een gt die maandag komt. Wil je delen welke er komt?

Ja die over dominantie en leiderschap sprak was die van de tv (belgie)
Hilde Quisquater van de hondenfluisteraar
zei vond dat wij dringend hulp nodig hadden vooral met mijn zoon
ook zei ze dat het snuffelen kwam van leiderschap en dat mijn hond zelf constant bepaald wat ze wilt en wat niet

en dat ik mijn draad kwijt ben als roedelleider, en eens dat dat terug goed zou zitten alles veel beter zou gaan, MAAR dat we wel werken met de hond maar aan de hond gaat niks veranderen, IK moest veranderen en daar bedoelde ze mee, de hond haar signalen lezen, begrijpen en de juiste terugsturen.

Maar die woont ver uit mijn buurt, dus heb ik iemand gezocht van hier in de buurt.
En dat is iemand van Maaseik van Happy Trails de hondenschool.
Zij komt maandag eens kijken aan huis, hoe en wat ik beste doe.
Ook vertel ik dat ik teleurgesteld was in mijn hond, waarschijnlijk door verkeerde dingen te doen
en als het hier terug beter gaat, dan gaan we zelfs het probleem op plein bekijken
dat janken, piepen en bijten in mijn jas en vooral het snuffelen

Ik sta er heel hard achter om terug een goeie vriendschap met mijn hond te hebben want het is echt een super mooi en lief beestje en ik ga graag trainen en zij gaat graag mee
Ik ga de artikels al lezen heb ze afgedrukt en heb ook een boek gekocht over het gedrag van een hond en maandag gaan we aan de slag met die mevrouw

Ja, Vero, Hilde werkt heel erg vanuit de dominantietheorie. De hond die jou constant het leiderschap betwist.
Maar er zijn ook heel andere inzichten in hondengedrag die iets helemaal anders zeggen.
Check even of de nieuwe GT die maandag komt, positief en belonend werkt en de relatie met je hond dus meer gaat beschouwen als een samenwerking ipv een tegenwerking. Je zal zien dat het een wereld van verschil is!
Wens je het beste toe!

Zoals ik gisteren ook al op het andere forum heb gereageerd, zou ik écht meer met je hond gaan doen. Jij wilt van alles van je hond, maar biedt op het moment helemaal geen uitdaging.

Sinds de baby er is, is jullie leven veranderd. De hond daardoor ook. Toen ze daardoor een periode wat minder luisterde, ben jij boos op haar geworden en nu zit je in dit negatieve verhaal.

Dus nogmaals: ga werken met elkaar. Leuke dingen doen. Geef je hond lekker veel beweging en ga samen oefenen op dingen als hierkomen.

Volgens mij zijn de codewoorden nog steeds positiviteit, samenwerking en beweging. Dan wordt jullie band beter en wil je hond ook wel weer naar je luisteren. Maar waarom zou ze jou nu iets geven wat jij wilt (een gehoorzame hond) als jij haar niet geeft wat zij nodig heeft (actie en uitdaging)?

Denk je zelf ook niet dat het probleem daar ligt?
Ze mag alles en opeens juist als ze vanalles wilt door de prikkels van de visite moet ze vanalles...

Ik geloof niet zo in leiderschap en dominantie. Waar ik wel in geloof is dat alle honden duidelijkheid nodig hebben.

De meeste honden kunnen vrijheid blijheid niet aan. Het is verwarrend als ze eerst zelf alles mogen beslissen en dan opeens weer niet.

Dus als je wilt dat je hond bij visite op zijn plaats ligt. Dan zal je doordeweeks hem ook rustig op zijn plek moeten laten liggen.
Zelf vind ik een bench ideaal. Geef haar in het begin een bevroren kong of een lekker bot in de bench, zodat het een fijn plekje wordt voor haar (laat haar in het begin nog niet alleen daar). Mijn Ivy is ook een druktemaker, een hondje dat geen rust kan vinden en dan best vervelend kan worden.
Na de ochtend- en middagwandeling gaat zij 2 uurtjes in de bench. Wordt zij toch nog vervelend in huis, dan gaat ze weer met een lekker botje in de bench (geen straf dus). Mijn andere hond Sire pakt zelf zijn rust zoals de honden van Veronique, Ivy kan dit niet en heeft mijn hulp daarbij nodig.

Veronique heeft je goede tips gegeven. Je hond moet weten waar hij aan toe is.
's morgens een wandeling dan rust, 's middags een wandeling en dan rust, 's avonds weer een wandeling en dan weer rust.

Geef haar ook geen kans dingen enorm fout te doen. Dus luistert ze niet, dan gaat ze aan de lange riem en dan ga je met voertjes of speeltjes trainen totdat ze wel luistert!

Nilif (nothing in life is free) is een goede methode om duidelijkheid te creeëren:
http://k9deb.com/nilif.htm

Je hond krijgt dus niet meer gratis. Voordat je haar bak neerzet moet zij eerst even gaan zitten. Voordat je de deur uitgaat moet zij eerst gaan zitten. Gooi je een balletje eerst zitten (of liggen of een twistje, wel iets simpel en snels) etc. Je bent dan dus wel verantwoordelijk voor de uitdaging en aandacht die je hond krijgt, zorg dat zij genoeg krijgt!

Ik denk dat als je hond echt zo dominant was geweest, zij je haar niet had laten slaan en al lang in je arm had gehangen!