als baasje weer zelf vertrouwen krijgen een wereld van verschil

na een priode van rust ben ik weer een beetje bij gelezen en heb van Bregje en annika gelezen en merk dat ze nog een beetje met hun handen in het haar zitten , en zo zullen er misschien wel meer mensen zijn die door de bomen het bos niet meer zien en daarom wilde ik mij verhaal even delen .

Update Vito en Sandra :

Na alle vervelende incidenten met Vito het uivallen en zelfs vechten en niet los laten was ik helemaal de weg kwijt met Vito , ik was bang dat ik een gestoorde hond had en me zelf vertrouwen was helemaal naar nul gedaald , Ook sommigen reactie's van mensen hier deden mij niet veel goed die mij in me angst bevestigde dat Vito levens gevaarlijk was . ik wist ergens wel waar de fouten lagen ,want toen ik vito als pup nan was mijn zelf vertrouwen al niet meer zo sterk door een vervelende ervaringen met me vorige hond .

Dus ik ging nog meer lezen en filmpjes kijken om het maar zo goed mogelijk te doen , ik wilde het zo perfect doen dat ik niet echt keek wie of wat Vito zelf was kwam ik later achter . Ondanks dat ik met alle adviesen wat deed ging het toch mis , juist omdat er waarschijnlijk geen eigen imbreng meer was .
Ik heb toen Contact met nelis opgenomen en waar ik toen heel blij om was dat er werd gezegd Vito is niet gestoord is een normale hond . ik heb me toen nog meer ingelezen over kalmerende signalen en me gehouden aan de adviesen van Nelis , stukje bij beetje zag ik vooruit gang maar ik had een doel voor ogen en die had ik nog niet bereikt .

Half dec is vito voor een weekend naar iemand gegaan die op de zelfde manier werkt als nelis .die man had een klein schallige pension en zou ook gelijk even kijken naar vito .
Ik wilde dat zoveel mogelijk mensne mee keken naar vito en wat er nog beter kon .
toen ik vito op ging halen (ik moets zelf trouwens dat weekend weg daarom ging hij daar heen) vertelde de man dat vito eigelijk niet meer welkom was in de grote vakantie ,hij kon geen contact krijgen met vito durfde vito niet bij zijn eigen stabiele labrador te doen en kon vito niet goed pijlen . Ik ging zeer verdrietig naar huis en dacht het kom nooit mer goed !!

Ik zette hier wel eens filmpjes neer van vito zijn gedrag en ik merkte dat ik sneller bleef hangen bij de negeative reactie;s als de positieve reactie's , dus elke keer bleef ik weer hangen in het negatieve .

Ik was zeer onzeker geworden ,geen zelf vertrouwen meer en elke hulp tip advies wil je aan grijpen ,en zo kom er alleen erg veel onrust .

toen heb ik besloten om even Rust te nemen , alle methodes bij elkaar te leggen , wel leiding ,geen leiding ,kalmerende signalen enz enz ,geen bal spel, wel bal spel .
en ben begonnen aan me zelf te werken ,zelf vertrouwen ,ik kan het ,het gaat ons lukken .

Vito was trouwens in huis al veel rustiger door de tips van nelis !

zachjes aan ben ik begonnen met me eigen gevoel er weer in te brengen samen met goede tips van nelis en anderen waar ik me goed bij voelde .
en nog het allebelangrijkste ik moets vito nemen zoals hij was ,,beginnen met accepteren ,.

en nu is er zoveel meer rust , de band tussen Vito en mij word steeds sterker , vito word nog rustiger in huis , we staan nog steeds niet bij hondne groepen , ik ben nog steeds erg voorzichtig (soms te ) maar liever dat als dat het fout gaat .
we wandelen ook nog op de manier zoals nelis het geleerd heb , maar soms gaan we ook even fietsen , en soms spelen we ook nog met de bal , en soms doen we weer de zoek spelletjes . ik gebruik nu van alles wat en het gaat goed , ik corigeer ook gewoon met me stem , en soms als Vito zijn bui wat drukker is doe ik het met gebaren , ik kijk nu meer naar vito zijn gemoeds toestand .
Vito gaat ook meer op mij letten als er nu een vreemde hond aan kom ,kijk hij eerst naar mij los jij het op vrouwtje ? schitterend zijn blik dan . hij wil nog stedss geen contact met andere honden , en spelen hoef voor vito niet (jammer ik had graag gezien dat hij dat leuk had gevonden ) maar helaas voor vito hoef het niet dat bedoel ik dat ik hem ben gaan accepteren zoals hij is en het lijk wel of Vito dat voelt .

in de grote vakantie gaat Vito 12 dagen bij nelise en zijn zijn dochter logeren en ik heb daar een zeer goed gevoel over , ze zullen vito ook nemen en accepteren zoals hij is en dat geeft vito ook meer zelf vertrouwen . en ik zal dan ook wel weer goede handvate mee naar huis krijgen .

wat ik aan wil geven met mijn verhaal , soms word het te veel alle adviesen vaak ook verschillend , en je zelf vertrouwen die een deuk krijgt . dat zijn allemala dingen die voelt de hond ook . dus eerst goed aan je zelf werken ,
adem in en adem uit . en dan van ells misschien ene beetje maar goed kijken wat voor jou hond het beste is . en dat heeft tot nu toe gewerkt bij vito . we zijn er nog steeds niet maar we zijn op de goede weg .

ik hoop dat iemand iets aan mij verhaal heeft .

succes allemaal

mooi geschreven!
en als nieuw baasje?(eerste hond)beaam ik je verhaal.
ik lees me suf en zag vaak door de bomen het bos niet meer.
beetje gezond vertrouwen in jezelf en je hond kan geen kwaad.

groetjes

dank je wel

ik hoop dat er mensen zijn die er echt iets ana hebben , want ik weet hoe ik me gevoeld heb phoeh dat was echt rot .


hier nog een klein foto tje van vito en lady :




waren we in het bos geweest en we gingen weer naar huis

Hoi Sandra!

Heel herkenbaar jou topic!

Ben zelf ook erg onzeker, na allerlei adviezen (goed bedoelde) moet ik zeggen dat ik er ook
erg in bleef hangen. Ook door de commentaren die ik eerder kreeg, bv. oeh heb je een Rottweiler
nou hopen dat het goed gaat dan...
Onze Toby is iid NIET onze Nestor, hoop wel dat hij de rustige hond wordt die we graag willen.

Zijn nu aardig op weg, niet meer zenuwachtig als ik naar buiten ga enzo.
Doordat ik me nu zelfverzekerder voel, merk ik dat ook aan Toby. Hij loopt lekker mee.

Geloof ook wel dat de trainer het opgemerkt heeft op de training, ben veel vrolijker en ga kalmer
met hem om.

Hou vol hoor!

Groetjes,

Linda

Wat een geweldig verhaal Sandra en fijn dat je het wilt delen. Een voor mij herkenbaar proces hoor. Meermaals ook door mij aangegeven hoe belangrijk het is om weer de weg terug naar jezelf te vinden en vandaaruit weer de weg naar je hond. Input is fijn, maar het kan je ook helemaal bij jezelf weg halen. Super dat je het aangedurfd hebt om gewoon even helemaal niets te doen en alle te investeren in weer de weg terugvinden naar jezelf en dus naar Vito.

Ik ben blij voor je!

Precies, neem alle positieve tips mee, laat de negatieve achter je, er is niks mis met Vito, dat heb ik altijd al gezegd.
Als die man Vito niet vertrouwde met zijn lab, prima, maar dat betekend niet dat er iets met Vito niet in orde is. Bovendien, een hond die net ergens is, moet gewoon lekker zijn rust hebben (mijn mening dan) om weer tot zichzelf te komen.

Het is niet makkelijk om je eigen weg met je eigen hond te vinden, maar vertrouwen in jezelf en je hond is het beste wat je daarbij kan hebben.

Wat fijn om te lezen Sandra....deze positieve draai

Ik ben zelf ook van mening dat alles staat of valt met een goede vertrouwensband tussen jou en je hond....
Een rustige zelfverzekerde "ik" is de beste basis....
Probeer je niet te veel aan te trekken van negatieve reacties,
Uiteindelijk gaat het om jou en jouw hond....
Doe waar jij je goed bij voelt....
Dan komt het vast wel goed....
Succes!

leuk jullie enthousiaste reactie's .

Dobry dat weet ik dat je dat altijd al gezegd heb ,en gelukkig ook meerdere hoor van het forum , en dat zijn dan ook de reactie's waar je wat aan heb opbouwend kritiek en zelf vertrouwen geven.

Linda fijn dat je het herkent en dat je ook weer op de goede weg zit met je zelf vertrouwen en dat je het merkt aan je rottie

ik hoop dat er meerdere zullen zijn die het herkennen of denken o jeetje misschien moet ik dat ook eens doen

en ik blijf zeker lezen hoor en vragen stellen ,maar nu sta ik weer wat sterker in me schoenen en kan ik de antwoorden ook wat beter relativeren dat is ook belangrijk

Voor mij is je topic ook heel herkenbaar
Bij mij was het, hoe meer ik las, hoe onzekerder ik werd..
Zoveel verschillende meningen,adviezen en niks leek te passen, bij mijn hond
Ik heb bewust een langere tijd afstand genomen, van wat andere vertelden, en keek naar wat ik wou, en wat bij mijn honden past

Een goed voorbeeld hiervan is,
Wanneer bij Nino de spanning ineens stijgt (hij ziet een hond vlakbij,binnen of buiten maakt niet uit) dan gaat hij vreselijk tekeer..Als ik op dat moment dichtbij hem kom, dan hapt hij naar mij (hij bijt niet door). Of zelfs naar Spikey..
Ik roep hem bij me, laat hem zitten en kriebel over zijn borst De meeste mensen die dit zagen veklaarden me voor gek..Maar het reultaat nu is: De spanning loopt op, hij gaat wel nog even tekeer..Ik roep hem, hij komt gelijk, en gaat voor me zitten, en wacht op de kriebels
Ik vind dit zeer positief, hij valt niet meer uit naar mij of spikey, en lijkt dit ook prettig te vinden

Ik ben het dus helemaal met je eens, dat het vaak alleen werkt, als het vanuit jezelf komt
Als ik er achteraf op terug kijk, klinkt dit ook heel logisch..Waarom zou mijn hond luisteren, als ik het niet meen..als ik me anders voordoe dan dat ik ben

Heel goed om te horen, dat het nu met jou en Vito zo'n stuk beter gaat
Ik geloof wel, dat dit helemaal goedkomt

Goh Sandra wat mooi heb je dat opgeschreven. Het kon mezelf wel zijn maar dan niet met mijn honden maar met de opleiding van de kalmerende signalen die ik drie jaar geleden heb gevolgd. NOu ja opleiding een cursus. Wat heerlijk dat je je weg hebt gevonden. En vanmorgen had ik het nog met een paar cursisten over de lessen. Het is niet zwartt wit. je werkt met je gevoel. Echt super.

Hey Sandra,


super hoor...klinkt echt heel goed! Ga zo door
ik hoop dat wij ook zo onze weg gaan vinden!

Hoi Sandra, wat onwijs fijn en motiverend om te lezen Ik was/ben zoals je msschien wel weet ook bezig met kalmerende signalen maar ik zag maar geen verbetering en dan de mensen hier in het park,waar ben jij mee bezig..Gino moet weten wie de baas is,ik wist het echt niet meer
Een vrouw uit het park ging me helpen met Gino en ja,Gino werd rustiger met wandelen,valt niet meer zo uit,maar totaal niks kalmerends aan,maar ik was allang blij.... Ik had dit ook bij een topic van Bregje geschreven en later door nadenken en de reactie van Mimi heb ik gister toch weer contact gezocht met de vrouw die me helpt met Gino en de kalmerende signalen.
En nu ik jou verhaal zo lees geef me dat weer moed en doorzettings vermogen om er voor te gaan....eindelijk iets positiefs voor je!!!! Ik pb je wel 5 februari..

Carla

Sandra,

Wat goed dat je dit durft te schrijven. Ik zit nog maar een paar maand op het forum, dus ik heb de voorgeschiedenis gemist.

Fijn dat het nu beter gaat. Zelfvertrouwen is de basis voor veel dingen. En een goede band opbouwen met je hond is het belangrijkste. Als die er is, dan zal je hond graag naar je willen luisteren. En komt alles goed. Maar soms moet je erg lang geduld hebben...

Veel succes verder nog!

Heerlijk Sandra,klinkt toch helemaal goed.

Ik lees veel in jou teksten terug dat je het eigenlijk super perfect wilt doen(had ik ook een handje van)Dat is super lastig
Maar jij herteld je net zo goed al jouw hond

Ga lekker door zoals je het doet,lekker relativeren wat je nu precies denkt/voelt/leest en meemaakt,en dan sterker doorgaan

hey mensne

ik ben net terug van een avondje bubbelen haha helaas mocht vito niet mee had voor hem ook goed geweest lijkt me super met me hond in een heerlijk bubbelbad.

ik lees jullie fijne berichten terug , echt fijn dat julie zo veel erkenning zien en ook de zelfde "fouten " hebben gemaakt , maar we komen er wel hoor met zijn alle

het feit dat we ons allemaal zo goed in lezen en meer willen weten over de honden taal zegt eigelijk al genoeg alleen moeten we ons zelf niet verliezen want dat voelt een hond beter dan wie dan ook dus dat is ook gewoon een hele belangrijke les .

Carla super dat ik jou weer nieuwe motivatie heb gegeven , Kop op meid je kan het werk vanuit je hart en je zal zien dat er een hoop veranderd .

o ja en 9 febr weten we als het goed is meer

Heel goed bezig Sandra. Ga zo door!

Een hond voelt direkt jouw gemoedstoestand aan denk ik. Dus een baasje die zich goed voelt en vertrouwen heeft kan zeker geen kwaad. Ik merk dat hier vooral bij simba. Baasje voelt zich slecht..hij ook. Baasje voelt zich goed...hij ook . Veel succes verder !

Een goed voorbeeld hiervan is,
Wanneer bij Nino de spanning ineens stijgt (hij ziet een hond vlakbij,binnen of buiten maakt niet uit) dan gaat hij vreselijk tekeer..Als ik op dat moment dichtbij hem kom, dan hapt hij naar mij (hij bijt niet door). Of zelfs naar Spikey..
Ik roep hem bij me, laat hem zitten en kriebel over zijn borst De meeste mensen die dit zagen veklaarden me voor gek..Maar het reultaat nu is: De spanning loopt op, hij gaat wel nog even tekeer..Ik roep hem, hij komt gelijk, en gaat voor me zitten, en wacht op de kriebels
Ik vind dit zeer positief, hij valt niet meer uit naar mij of spikey, en lijkt dit ook prettig te vinden

Leuk om te lezen, dat Nino jouw kalmering overneemt, ik heb dezelfde ervaring bij Lola, ook zij vindt het fijn om steun te krijgen tijdens spannende situaties.