Castreren of niet? graag jullie mening

wij twijfelen ook over castratie enerzijds horen we over evt ziektes die je hierdoor kunt voorkomen op latere leeftijd, en onze chi is redelijk dominant weliswaar op een lieve manier, maar hij gaat voor de grootste doberman nog niet uit de weg, dit vind vooral ik er eng, niet alle honden hebben de juiste bedoeling met een kleine chi. Tegen nze Amstaff pup is hummer meer dan dominant, hij blaft en snauwt echt naar hem... zodra de pup in zn buurt komt snauwt hij erop los. Om die reden twijfelden we of hem misschien toch maar moeten laten castreren...Tips?

Ik heb zelf geen idee wat je best kan doen om je Chi te helpen. Misschien kan je het topic eens doorlezen, er staan nogal wat bruikbare tips. Maar Luca is onzeker, dat maakte de keuze voor castratie nog wat complexer.

M'n moeder en zusje hebben vandaag besloten dat we Taiko gaan laten castreren, ik heb m'n twijfels. Ik hoop dat hij dan wat minder geobserdeerd wordt wat betreft het snuffelen en overal z'n geurjte achter laten. Bij Taiko is wandelen dus ook: tegen ieder sprietje plassen. Ook met reuen zijn er momenten dat het goed gaat, maar ook vaak dat hij er op springt, wat dus leidt tot confrontaties. Dit hopen we hiermee te verminderen....of het ook werkt, geen idee. Laatst zei iemand dat het kan komen omdat Taiko eigenljik onzeker is en er daarom vaak bovenop springt. Ik weet niet of hij onzeker is, ik vind het erg lastig om te bepalen.

onzekerheid bij Luca, vaak voorpootje ofheffen, heel veel kalmerende signalen, constant met zijn pootjes de grond wegkrabben, snuiven, snuit in de lucht etc...
meestal combi van allemaal.

Taiko tilt niet z'n voorpoot op. Gebruikt bij sommige honden kalmerende signalen. Hij "poetst" de grond, maar dat is om z'n geur te verspreiden. Taiko maakt zich groot en gaat in één lijn op honden af, niet heel beleefd. Pfffff hondentaal Doe mij maar katten hahah

Dat laatste doet Luca ook: heel hard in hoge houding afrennen op honden en dan op 30 cm voor hun neus blaffend stoppen als hij even de kans heeft-nooit dus-

hoi Luca


ik zou eerst een chemische castratie proberen
dan is het niet definitief en na een half jaar alles weer bij het oude mocht het niet goed bevallen


groet

roger

Ik heb de andere reacties niet gelezen dus misschien zeg ik wat dubbel maar dan alvast sorry .

Ik heb het vermoeden dat hier meer aan de hand is dan alleen maar onzekerheid en zou zelf de bron van het probleem aan willen pakken. Met de ballen die eraf gaan los je het probleem niet op. Het kan minder worden of verdwijnen, maar de onderliggende reden van het gedrag is er nog steeds. En dat kan zich ook openbaren in ander gedrag dan markeren.

Ik denk dat de kans groot is dat je hond nog steeds door gaat markeren. Hij wil nog steeds zijn eigen geur zo veel mogelijk verspreiden en of hij nu wel of niet ballen heeft, maakt niet uit . Het verschilt per hond hoe ze erop reageren en natuurlijk is het mogelijk dat hij gewoon ophoud met markeren. Maar nogmaals: het onderliggende probleem is daarmee m.i. niet opgelost. Het kan natuurlijk zijn dat jullie hond 1 van diegenen is die wel ophoud met markeren, maar dan heb je gewoon succesvol een symptoom bestreden en het probleem zelf waar het gedrag uit voort komt ligt er nog steeds .

Vrijdag is het implantaat gezet. nu is het dus afwachten.

Wat is volgens jou een van de mogelijke onderliggende redenen?

Ik heb geen probleem met zijn markeergedrag (hij durft nog wel eens tegen iemands brievenbus of haag plassen, daar oefenen we dagelijks op), markeren en eindeloos snuffelen mag hij alleen op bepaalde stukken. ik heb eerder problemen met het feit dat hij schuin gaat staan en zijn 4 poten tegen de grond plakt om naar een bepaald plekje te gaan en dan echt wel hard trekt. negeren en afleiden werkt dan niet. Hem bereieken is moeilijk met al die luchtjes, dus ja, hij mag markeren en snuffelen, maar niet de hele tijd. Het bevel volgen of gewoon meewandelen krijg ik niet beter dan 10 meter stappen, en dan neus tegen de grond... hij kan niet los omwille van de lekkere luchtjes, hij zoekt een teefjesplasje om te likken, houdt zich daar 5min mee bezig en ik kan om mijn kop gaan staan, maar hij blijft bij het plasje...
Omdat hij zo gefixeerd is op de omgeving kan ik hem niet helpen, begeleidien met zijn onzekerheid en zijn uitvalgedrag (vnl naar alle andere reuen en teefjes enkel herders)...
Wat de onderliggende reden ook is, ik kan Luca niet trainen omdat hij zijn flip achternaloopt. Als hij stopt met zijn flip achterna te lopen, kan ik hem hopelijk bereiken.

Hier precies hetzelfde Naja, wij gaan niet voor implantaten etc. Komende maandag om 9:00 is het weg met de balletjes Trainen gaat buiten neit, vanwege alle geurtjes. Trekken aan de riem. Hij kan meelopen (op stukken die hij kent) maar vreemde gebieden is dit niet te doen. ETen (waar hij ales voor doet), helpt dan zelfs niet. Naja, de afspraak is gemaakt...

Persoonlijk denk ik dat hij markeert omdat hij dat mag. Niet zozeer omdat jij hem toestemming hebt gegeven, maar omdat je hem (onbewust) hebt laten denken dat hij meer mag bepalen dan jij. Hij wil koste wat kost naar die plasjes toe, dan eigent hij zich dus ook het recht toe om te bepalen waar jullie heen moeten gaan en hij bepaalt vervolgens ook hoe lang jullie daar blijven staan.

Honden houden elkaar trouwens in de gaten door voornamelijk de neus te gebruiken he. Een hond die gewoon met de kop vooruit loopt en niet naar de baas kijkt kan prima de baas in de gaten houden door zijn neus te gebruiken. Probeer eens om in een rustige omgeving (de tuin, huiskamer oid) samen met iemand anders dit proefje te doen (het liefst met iemand die de hond niet kent en waar hij dus ook geen band mee heeft): je laat Luca aan je linkerkand naast je zitten en die vreemde persoon staat een paar meter van jullie af aan je linkerzijde. Op het moment dat die persoon 'Luca!' roept, beweeg jij een van je ledematen. Dus of een hand vooruit steken, of met 1 van je benen een stap maken. Zorg dat Luca niet zo dicht bij je zit dat hij die bewegingen kan voelen. Grote kans dat ook al zijn zijn ogen ergens anders mee bezig (kijken naar die vreemde persoon die zijn naam roep!) zijn neus met jou bezig is. Hij zal dan hoogstwaarschijnlijk direct jouw kant op kijken zodra jij een beweging maakt. Ik heb ditzelfde proefje met die van mij gedaan en dan is het verbazingwekkend om te zien hoe veel ze eigenlijk met je bezig zijn terwijl het voor ons mensen lijkt alsof ze geen aandacht hebben. Een leuk filmpje daarover is deze:
http://youtu.be/fAAxWg3H1tI

Ik denk dat tijdens het lopen hij je ook echt wel in de gaten houd, maar hij kiest ervoor om je te negeren (in hondentaal een correctie ). Misschien ben je niet zoveel baas over hem als dat je zelf denkt? En als dat het geval is, zou dat dan veranderen door een castratie?

Wat voor kalmerende signalen gebruikt hij dan volgens jou?

Ik denk dat je fout hebt gelezen: ik beweer niet dat ik de baas over mijn hond ben (gelukkig weet hij hem vrij goed te gedragen over het algemeen). Ik zeg duidelijk dat hij bij zijn plasje blijft hangen als hij los loopt ipv bij mij te komen. In huis zonder geurtjes ben ik wel de baas. Buiten kan ik op mijn kop gaan staan, weet ik al te best: ik ben daar niet de baas. En ik zie aan zijn beweging als ik fluit (oor gaan recht) dat hij me heel goed hoort. Als ik wegloop, dan komt hij aangelopen, anders njet.
Waarom zou hij ook vertrouwen hebben in mij. Hij heeft 5.5 jaar op zichzelf geweest. dat kan ik (mss iemand anders wel) niet veranderen in 0.5 jaar. ik kan alleen mijn best doen de volledige socialisatie opnieuw te doen, mijn hond mentaal en fysiek te stimuleren en altijd positief zijn...
Duidelijk zijn dat hij geen minuten moet snuffelen aan de lijn en zeker niet bepalen waar we heengaan... Dus trainen, trainen, trainen... 6 dagen per week 3 keer 10minuten + hondenschool...

Daar zijn we sinds augsutus mee bezig.
ik heb gekozen voor een implnataat om nog beter te kunnen uitmaken wat hormonaal of aangeleerd-... is... En hij weet verdorie goed genoeg dat hij moet komen als ik hem roep (altijd vrolijk, met beloning) en hij vertikt het. Zijn keuze.
Als ik dan mensen zie met hun honden die 1 keer per week van de tuin mogen, die wel los kunnen , die wel kunnen komen. dan vloek ik wel eens. maar we blijven positief Ik wil weten wat de invloed van castratie is. stel je voor dat het wel helpt.µ
Kalmùerende signalen? het hele ouvere, alle kalmerende signalen. tongelen, geeuwen, snuffelen etc... etc...

Hou je ons op de hoogte?
Als het een troost is: ik weet hoe het voelt...

Ik bedoelde niet dat je gezegd had baas te zijn, maar dat je wel eens minder gezag kon hebben dan je zelf denkt. Je schrijft dat je in huis wel baas bent maar buiten niet. Maar maakt het eigenlijk wel verschil? Maakt een hond wel onderscheid tussen gezaghebbend zijn binnen en buiten? Ik denk het niet... Als je buiten geen gezag hebt, waarom zou je het dan binnen wel hebben? Er veranderd toch niks? Als de hond binnen echt gehoorzaamt maar buiten niet, zou hij dan misschien binnen met een andere reden gehoorzaam gedrag kunnen laten zien? Ik denk van wel... Honden zijn uitermate conflictvermijdend en de kans dat hij binnen juist conflictvermijdend is, is m.i. veel groter dan dat hij binnen jou ziet als leidinggevende en buiten niet meer. Als kind gehoorzaam je je ouders op basis van respect en vertrouwen (als het goed is ). Dat betekent dat het niet uitmaakt waar je bent, je moeder heeft nog steeds datzelfde respect en vertrouwen van je waardoor je naar haar luistert. Het maakt niet uit waar je bent, het respect is er nog steeds...

Een hond die je leiding niet accepteert zal juist buiten minder conflictvermijdendgedrag laten zien want daar staat veel meer op het spel: geurtjes die hij wil ruiken, andere honden om te ontmoeten, loopse teefjes die voorbij komen etc. In huis wilde hij nog wel gehoorzamen want 'anders komt er ruzie van en dat doet de roedel geen goed', maar buiten doet hij mooi wat hij zelf wil. En weet je wat het leuke is? Ik herken het helemaal... Mijn hond had ook lak aan me als het erop aan kwam. Bij ons thuis luisterde ze perfect (nou ja, niet altijd; wat dus ook al liet zien wat ze eigenlijk van me vond ), maar tijdens het wandelen? Ik was lucht als het haar niet uitkwam... Ik had dus eigenlijk helemaal niks te zeggen over haar, niet binnen en niet buiten. Maar om der lieve vreede wil 'gehoorzaamde' ze me.

En ik kan me jou hond goed begrijpen: hij kent jullie een half jaar en heeft al een heel leven achter zich liggen. Dus waarom zou hij jullie vertrouwen, hij kent jullie nog maar amper... Een goede band smeden tussen hond en eigenaar kan heel lang duren, vooral als de hond een rugzakje heeft. Vertrouwen in jou krijgt een hond m.i. pas als daar iets tegenover staat: leiderschap, iemand die het voor hem opneemt, iemand die het wel voor hem bepaalt, iemand die de verantwoordelijkheid neemt zodat hij die niet meer hoeft te nemen. Ik denk dat je eraan moet werken dat je het vertrouwen van je hond krijgt in plaats van een trucje aanleren dat de hond bij je moet komen . Vertrouwen is de bron van het probleem, niet het niet luisteren, dat is gewoon een gevolg daarvan.

Dit is mijn mening he , je hoeft het er niet mee eens te zijn .

Wanneer laat de hond bepaalde kalmerende signalen zien als ik vragen mag?

Ik heb nog niet alles gelezen.
Maar wat voor voer geef jij?
Ik ben tegen castratie, tenzij het medisch noodzakelijk is.
Vandaar mijn voer vraag, voer doet veel met en zelfs voor de hond

Ik bedoelde niet dat je gezegd had baas te zijn, maar dat je wel eens minder gezag kon hebben dan je zelf denkt. Je schrijft dat je in huis wel baas bent maar buiten niet. Maar maakt het eigenlijk wel verschil? Maakt een hond wel onderscheid tussen gezaghebbend zijn binnen en buiten? Ik denk het niet... Als je buiten geen gezag hebt, waarom zou je het dan binnen wel hebben? Er veranderd toch niks? Als de hond binnen echt gehoorzaamt maar buiten niet, zou hij dan misschien binnen met een andere reden gehoorzaam gedrag kunnen laten zien? Ik denk van wel... Honden zijn uitermate conflictvermijdend en de kans dat hij binnen juist conflictvermijdend is, is m.i. veel groter dan dat hij binnen jou ziet als leidinggevende en buiten niet meer. Als kind gehoorzaam je je ouders op basis van respect en vertrouwen (als het goed is ). Dat betekent dat het niet uitmaakt waar je bent, je moeder heeft nog steeds datzelfde respect en vertrouwen van je waardoor je naar haar luistert. Het maakt niet uit waar je bent, het respect is er nog steeds...

Een hond die je leiding niet accepteert zal juist buiten minder conflictvermijdendgedrag laten zien want daar staat veel meer op het spel: geurtjes die hij wil ruiken, andere honden om te ontmoeten, loopse teefjes die voorbij komen etc. In huis wilde hij nog wel gehoorzamen want 'anders komt er ruzie van en dat doet de roedel geen goed', maar buiten doet hij mooi wat hij zelf wil. En weet je wat het leuke is? Ik herken het helemaal... Mijn hond had ook lak aan me als het erop aan kwam. Bij ons thuis luisterde ze perfect (nou ja, niet altijd; wat dus ook al liet zien wat ze eigenlijk van me vond ), maar tijdens het wandelen? Ik was lucht als het haar niet uitkwam... Ik had dus eigenlijk helemaal niks te zeggen over haar, niet binnen en niet buiten. Maar om der lieve vreede wil 'gehoorzaamde' ze me.

En ik kan me jou hond goed begrijpen: hij kent jullie een half jaar en heeft al een heel leven achter zich liggen. Dus waarom zou hij jullie vertrouwen, hij kent jullie nog maar amper... Een goede band smeden tussen hond en eigenaar kan heel lang duren, vooral als de hond een rugzakje heeft. Vertrouwen in jou krijgt een hond m.i. pas als daar iets tegenover staat: leiderschap, iemand die het voor hem opneemt, iemand die het wel voor hem bepaalt, iemand die de verantwoordelijkheid neemt zodat hij die niet meer hoeft te nemen. Ik denk dat je eraan moet werken dat je het vertrouwen van je hond krijgt in plaats van een trucje aanleren dat de hond bij je moet komen . Vertrouwen is de bron van het probleem, niet het niet luisteren, dat is gewoon een gevolg daarvan.

Dit is mijn mening he , je hoeft het er niet mee eens te zijn .

Wanneer laat de hond bepaalde kalmerende signalen zien als ik vragen mag?


Hoe jioj het zegt kan het inderdaad ook. Mijn gevoiel tot hiertoe was, dat hij kan gehoorzamen maar hij het vertikt omdat er iets lekkers te ruiken is.
Hoe kan ik aan mijn vertrouwensband werken als ik geen contact heb met mijn hond??

Luca tooont zelfs kalmerekdne signalen als ik ga verzitten omp mijn styoel, zowat de hele tijd door loopt hij te geeuwen, tongelene, ik geeuw en tongel dan maar terug...

Hij is sinds eind augustus bij ons en sinds oktober is er hier geen graan meer in huis te vinden. 100% vlees incl beloningssnoepjes...

Ik ben ook tegen nodeloos opereren, maar moocht hij echt in de knoop zitten met zijn hormonen, dan is dat in mijn ogen niet nodeloos.

Aangezien ik niet de enige met een onzekere hond ben waar ik moet werken aan onze band heb ik een topic geopend.
http://www.hondenpage.com/hondenforum/104043/tips-voor-onzekere-honden,-een-vertrouwensrelatie-opbouwen--overzichtstopic.php

Kunnen we daar misschien verder babbelen...