Castreren of niet? graag jullie mening

Veel honden worden na castratie juist onzeker.
Aangezien de hond al onzeker is, kan ik me niet indenken, dat een instructeur dit advies geeft.
Een onzekere hond nog onzekerder maken.
Waarom zou je een hond castreren, als gedrag met training aangepast kan worden.
Castratie wordt vaak als oplossing gezien voor veel problemen.
Markeren, snuffelen zijn normaal voor een hond.
Ik zou zeggen : niet castreren !

Romeo is 1 maal chemisch gecastreerd geweest.
Ben niet echt een voorstander van castratie.
Maar om te proberen, heb ik het laten doen.
Dat heeft mij doen besluiten hem niet definitief te helpen.

Ook ik ben persoonlijk geen voorstander van castreren zonder (medische) noodzaak.

Chemische castratie wil ik idd wel proberen, maar dan met een chip, zoals hier gezegd.
Ik denk dat (als er een verbetering zou optreden) die onrechtstreeks zal zijn. Luca gaat minder snuffelen, is minder gefixeerd op andere honden (vnl reuen), waardoor ik hem beter kan trainen.


Oh ja, hij zet tegenover andere honden (vnl reuen) zo'n houdig op dat hij al twee keer aangevallen is geweest.

Wat dat snuffelen aangaat, "ook honden twitteren".
Dat is een artikel geschreven door een gedragstherapeut.
Honden die mogen ruiken, snuffelen voelen zich zelfverzekerder.
Aangezien jouw hond al onzeker is, zou ik hem daarin stimuleren, ipv corrigeren.
Nu hoef je geen half uur naast een hond te gaan staan, die snuffelt, maar hem wel
de tijd geven om het te doen.
Toch zie ik bijna overal baasjes die honden wegtrekken als ze lang staan te ruiken.
Normaal gedrag voor een hond.

Natuurlijk wel een beetje moeilijk een hond trainen op mooi naast de baas lopen zonder trekken als hij met zijn neus tegen de grond plakt
Wat ook te begrijpen is.

Wij hebben de indruk dat Santa na de castratie onzekerder is geworden.
Als je het al overweegt, doe dan eerst chemisch.
Met wat ik nu weet, had ik wellicht een ander besluit genomen.

Even met de dierenarts aan de lijn gehangen. Castratie via implantaat heeft hij al een keer gedaan bij een border collie. kostprijs zo'n 100-150 euro. Niet goedkoop, maar goed te doen.
Pffft het is moeilijk. Het zou fijn zijn als het zou opbrengen. Als ik hem hierdoor kan bereiken, om hem uit de situatie te krijgen, hem steun kan bieden... Ik verwacht geen oplossing van een castratie, maar wel een beter trainbare/bereikbare hond. Het zou ook erg fijn zijn mocht hij wat evenwichtiger zijn . Rustig is hij daarentegen wel.

Direct castreren is geen optie voor mij: zoals de redenen die hierboven al door heel veel formumers aanhaalden...

Een hele afweging. Het idee dat hij nog onzekerder zal worden, is er wel een beetje te veel aan. Geen idee hoe hij nog onzekerder kan worden, wat zou dat opleveren ...

Zo'n lieve schat, Luca, die me zo hard laat nadenken sinds zijn komst. Hersengymnastiek voor hond en baasje Ik zie een aantal mogelijke voordelen, ook veel nadelen... pfffft... waar is die glazen bol?

En de dierenarts van onze kippen ook gebeld
Jep, we hebben er hier twee. Ze heeft het al heel erg vaak gedaan. Duidelijke uitleg, met alle voordelen en nadelen. Ze is voorstander van chemische castratie via implantaat, om te proberen, ze heeft er dus ook goede ervaringen mee. Het is vooral beter beoordeelbaar omdat het langer werkt.
implantaat kost ongeveer 60 euro + visite 25 euro

Zouden jullie dit overwegen??

Ik vind het wel een goede tussenoplossing. Maar hoe betrouwbaar is het?
Het geeft me misschien wel de mogelijkheid om (hopelijk evenwichtige) Luca gedurende 6maanden te trainen...

Suprelorin benaderd de echt gecastreerde toestand heel dicht.
Ik weet niet wat je precies met betrouwbaar bedoeld. Betrouwbaar als in voorspellend voor een castratie of als in hoe goed het werkt.

Nee niet doen! Zit je dadelijk met hetzelfde probleem als ik... Of beter Casper...

Blijf trainen met je hond en ga aan het werk met t markeren. Hond aanleren om op een plek te plassen. Eerst nas die plek plassen belonen en doorlopen. Onderweg niet de kans geven om te markeren.

Aan de andere kan als je hond losloopt n hij markeert wat is daar zo erg aan? Zolang het niet in tuinen of zo is...

Ik zou hem niet laten castreren.

Ten eerste.. Zoals je zelf al zegt.. Collies zijn gevoeliger voor een verdoving. Ik heb er zelf ook eentje & zou het risico dus ook niet neme
.
Ik vind: waarom een hond opereren als het niet nodig is?
Daarom heb ik ook eerder voor een reu gekozen. Een teefje zit bij de loopsheid. Wil je er vanaf, moet je ze laten opereren & hier ben ik niet voor.

Cooper zelf heeft geen balletjes, maar dat komt gewoon doordat ze niet ingedaald zijn. Hij heeft ze dus wel.. Ergens.. Maar ze zijn niet zo ontwikkeld.
Je kan dan ook laten opereren, maar ook gewoon jaarlijks even laten controleren, dus was mijn keuze snel gemaakt!

Wat betreft het markeren.. Cooper doet dit ook redelijk vaak. Als hij losloopt, mag hij markeren zoveel hij wil. Maar loopt hij aan de lijn, dan mag hij het niet zo vaak..
Ik zeg dan gewoon "nee" & dan doet hij het ook gewoon niet.
In het begin proberen ze natuurlijk altijd nog wel..

Ik heb Cooper ook vanaf kleins af aan geleerd dat "plasje doen" betekend dat hij moet/mag plassen.
Dit gebruik ik ook tijdens de wandeling, zodat hij ook weet van: oké hier mag het wel.
Misschien moet je het zo eerst proberen?

Het is ook zo dat de vacht bij sommige honden veranderd door castratie.
En dat wil je nu ook niet echt bij zo n vacht denk ik dan maar .

Dag Romina,

je geeft een mooie samenvatting van de nadelen

'plasje doen' gebruik ik ook.
zoals hierboven beschreven kan Luca wegens lekkere luchtjes niet los. dus geen onderscheid hier tussen leiband/los.

Ik geef ook aan waar hij mag plassen, maar dat is voor hem geen reden om keihard tegen richting te trekken omdat hij iets ruikt. Ik begin iedere wandeling recht tegenover de deur in het veld, waar hij mag plassen en snuffelen; Dan lopen we de straat op (weet hij dat hij niet mag plassen), maar gebruikt de aanplanting (tussen straat en voetpad) om zijn poot toch nog op te heffen.
Gelukkig kent hij het onderscheid al tussen brievenbussen en beplanting van de gemeente.

eens in het veld is het kop naar beneden en snuffelen maar: stilstaan werkt 3seconden, dus ik sta vaak stil.
Na 4 maanden sta ik dus minder lang stil, want hij weet het dat als hij naast mij loopt beloond wordt. "maar er is zoveel lekkers te ruiken baasje"

Inderdaad snuffelen werkt kalmerend. dus het mag, maar niet non-stop...



Castratie is hier nog geen optie hoor.
Chemische castratie via implantaat valt te overwegen

Heel fijn om iedereen zijn mening te horen. Door alles op te schrijven wordt het ook een pak helderder:

De samenvatting:
*Luca is niet gesocialiseerd.
*Luca is onzeker, zijn onzekerheid zal zeker niet afnemen door castratie, mss zelfs toenemen; Ook angstiger worden is niet uitgesloten. Echt evenwichtig is hij nu ook niet.
*uit onzekerheid valt hij uit naar andere honden, vooral reuen.
*Luca is een snuffelende reu, heerlijk snuffelen en elke 10meter markeren. Het lukt om dit binnen de perken te houden (lees: elke 30-50m markeren), maar er blijven te veel lekkere geurtjes. Gevolg loslopen is niet mogelijk (als er andere honden geweest zijn), omdat hij dan met zijn neus tegen de grond plakt. ook geen onderscheid los-leiband
*omdat Luca met zijn neus tegen de grond plakt kan ik hem onvoldoende bereiken om te steunen en helpen met zijn onzekerheid. (In huis is hij relatief stabiel en zelfzeker-komt hij ook bij mij steun zoeken indien nodig)

Chemische castratie via implantaat kan als gevolgen hebben:
*niets of onvoldoende effect of een combi van onderstaande
*luca wordt nog onzekerder/angstiger/onevenwichtiger en is hierdoor in het geheel niet meer te bereiken/beïnvloeden
*Luca blijft even onzeker en omdat de luchtjes hem niet meer interesseren kan ik hem bereiken en beter trainen op zijn onzekerheid en gedrag naar andere honden

Chemische castratie via implantaat werkt 6 maanden en is vrij betrouwbaar.

Alleen in het laatste geval kan ik nadenken over eventueel, als het echt hét is (dat zal nog wel heel wat twijfelen worden; maar dat is een probleem voor dan), over te gaan tot definitieve castratie (incl. testen op gendefect) ; Al hoop ik dat zes maanden intensieve training volstaan om hem het uitvallen naar andere honden af geleerd te hebben en dat als ik aandacht wil, aandacht kan krijgen en mijn hond kan bereiken hem te steunen.

Uit een hoe groot nest komt Luca? en zijn ze gewoon ongeveer acht weken bij elkaar geweest?

Na heel lang twijfelen heb ik sinds november mijn hond chemisch laten castreren. De reden komt heel erg overeen met die van Luca.

Ik heb heel erg lang getwijfeld omdat ik dat chemische gedoe maar niks vond en een definitieve castratie te heftig. Daarnaast was ik van mening dat training de 'problemen' wel hanteerbaar zouden moeten kunnen worden. Eigenlijk vond ik castreren (chemisch of definitief) een zwaktebod. Toch heb ik het uiteindelijk wel gedaan, mede op aanraden van een hondenschool en de ervaringen die zij er mee hadden.

Mijn hond heeft het implantaat nu krap 2 maanden en de veranderingen zijn heel erg duidelijk: hij markeert bijna niet meer, zit tijdens het wandelen niet meer constant met z'n neus aan de grond, is veel rustiger en hij is veel beter bereikbaar tijdens het wandelen. Daarnaast is hij een stuk vrolijker geworden. Ik heb het idee dat die hormonen hem echt in de weg hebben gezeten.

Tot nu toe ben ik positief en heb besloten om hem definitief te laten castreren als dit zo blijft.

Oke van de eerste 8 weken weet je dus niets?

De oorzaak van Luca zijn gedrag ligt dus meer in de onstabiliteit waarin hij is opgegroeit dan in de hormonalehuishouding. Een hond is gewoon een roedeldier, in de verschillende roedels(door de ogen van de hond bekeken) heeft hij waarschijnlijk de verkeerde antwoorden gehad wat betreft zijn gedrag, en dus verkeerde ervaringen opgedaan. Met deze ervaringen gaat Luca dan ook verder, ook bij jou/jullie, om dit te doorbreken en weer terug te draaien zoals het hoort te zijn is niet gemakkelijk maar wel te doen. De vraag die ik stelde "Uit een hoe groot nest komt Luca" heeft dus alles te maken met socialisatie en de eerste inprenting(wat dus zijn hele leven blijft hangen), als die goed is geweest dan heeft het niets te maken met een verkeerde socialisatie maar alles met een verkeerde omgang nadat hij uit het nest bij de nieuwe eigenaars gekomen is.

Aan jullie, de eerste goede baasjes(zal ik maar zeggen), dus de zware taak om deze hond weer in het gareel te krijgen zodat het weer een normale hond wordt. En dat gaat lukken als jullie de hond geven wat hij nodig heeft, en dat zit hem juist in de totale omgang met de hond(opvoeding/omgang), en niet in training, en ook niet in castratie.
Elke hond verandert na een castratie (positief of negatief), maar het gedrag blijft, misschien in iets mindere mate maar kan ook andersom, dat is de gok.

Klein nadeel van chem castratie: Storm schijnt anders te ruiken. De 1e weken wilde onze oudere hond niets liever dan rijden op Storm. Dat is nooit eerder gebeurd. Ik ben er heel alert op geweest en na veelvuldig corrigeren was het over.
Er zijn nu op de hondenschool bijv wel reuen die ook vinden dat Storm lekker ruikt, maar als het hem te veel wordt, moppert hij even tegen ze en is het klaar

Dag agnes,

Het is heerlijk om te horen dat je hond bereikbaar is. Was/is hij ook onzeker? of angstig?
Ik zie castratie niet als zwaktebod, maar als ondersteuning van een goede training.

definitieve castratie is nu niet aan de orde (gendefect, vacht, 'onnodig' opereren etc...) en we weten natuurlijk niet wat voor impact het gaat hebben.

Het feit dat een implantaat betaalbaar, tijdelijk en vrij hetzelfde effect heeft als definitieve castratie, doet me wel eerder de richting van 'toch maar proberen' denken. Mochten de effecten zo goed zijn, kan ik er pas over nadenken.

Alleen, om alle bovengenoemde redenen van de forumers' zit definitieve castratie met helemaal niet lekker. Al ben ik eigenlijk ook niet te vinden voor dat chemische rommeltje.

Ik heb bij Luca vooral het gevoel: 'hij weet wat hij moet doen en wil het graag (will to please) maar toch lukt het hem niet'