vraag over asielhond

Hallo allemaal,

Sinds een week hebben mijn vriend en ik een hond. We hebben hem uit het asiel, het is een Anatolische herder, niet helemaal raszuiver. Nu is het zo dat deze hond bij zijn vorige baas niet binnen woonde, maar op het terrein en dat bewaakte. De reden dat de hond in het asiel terecht gekomen is, is omdat hij meerdere malen weggelopen is. (hij kan deuren openmaken) Bij ons leeft de hond binnen, maar heeft wel een tuin tot zijn beschikking. Nu kregen we vanuit het asiel verschillende adviezen; de ene medewerker vond het een goed plan om uit te proberen hoe de hond het binnen doet, de ander vertelde ons dat de hond gewend is buiten te leven, en dit nodig heeft. Zij vertelde zelf 2 dezelfde honden te hebben, en hierdoor moest verhuizen naar eeb groter huis met buiten meer ruimte. De hond doet het deze week erg goed, hij is gehoorzaam, aanhankelijk en erg blij wanneer er bezoek komt. Hij is niet rusteloos, piept niet. de 1e dag ben ik vergeten de deur op slot te draaien toen ik langs de buurvrouw ging. Kwam er vrij snel achter, maar de deur was al open en hond vertrokken. Ben m gelijk gaan zoeken en zag hem vrij snel in de verte rennen. 1 keer roepen en het was voldoende om hem terug te laten komen en liep zo mee terug. de 1e nacht hoorde ik hem nog aan de klink voelen, hierna heeft hij dit niet meer gedaan. Ook laat ik de achterdeur openstaan, om te kijken waar hij naartoe gaat, of hij buiten of binnen blijft. Hij gaat vrijwel niet naar buiten toe. de eerste dagen kwam de hond liggen waar wij waren. zodra we naar bed gaan is de deurmat bij de voordeur zijn plekje. Nu na een week gaat hij daar telkens vaker liggen, waarna hij ons vaak afwachtend aankijkt, hem hem getest door de voordeur open te zetten en zelf terug naar binnen te lopen om te kijken of hij alleen er vandoor zou gaan. dat doet hij niet Ook is het zo dat hij bij thuiskomst niet enthousiast begroet. eten en drinken doet hij goed. buiten als hij losloopt blijft hij in de buurt. buiten is hij speels, binnen bijna niet. We hebben de hond 2 weken op proef, en ik moet zeggen dat ik het erg lastig vind om te bepalen of hij zich hier prettig voelt. door het advies van de medewerkwer asiel ben ik enigszins onzeker geworden of hij hier op zijn plaats is..waaraan merk ik of de hond zich prettig voelt?? iemand tips/advies?

groetjes Samant

Lees je goed in over het ras: een Anatolische herder is een onafhankelijk dier. Deze hond heeft altijd buiten gewoond en als waakhond gediend, en is het dus misschien niet gewoon om knuffelig te zijn met mensen. Geef hem tijd! Hij is nog maar net bij jullie en als ik jouw verhaal zo lees, doet ie het echt geweldig!!!
Ga lekker veel met hem wandelen, doe ook spelletjes met hem waarbij hij z'n geest moet gebruiken (zoekspelletjes en zo), bouw een relatie op. Deze hond moet jullie nog leren vertrouwen.
Het is ook een goed idee je tuin heel goed af te maken (hoge omheining). Dan kan ie veilig lekker buiten.
Maar vooral: geef hem tijd! Het lijkt me een lekkere does!

Wij hebben wat rassen betreft in de ogen van veel mensen echte buitenhonden, maar ik weet zeker dat ze zonder uitzondering, alle negen, het liefst binnen zijn! Ook onze Chaantje die wat afmeting betreft echt niet onder doet voor een Anatolier.

Lees je wel ook in in de rasbeschrijving (ik weet natuurlijk niet waarmee hij gekruisd is?), de hond kan immers nu bv minder waaks zijn, dan over een tijdje wanneer hij bij jullie ingeburgerd is.

Een hond is een sociaal dier dat graag gezelschap heeft, zelfs de zg zelfstandige rassen zijn graag bij hun mensen.
Het belangrijkste is, heb je echt tijd en zin om met deze hond zijn hele verdere hele leven mee samen te leven?
Indien je dit met ja kunt beantwoorden, is er waar plaats is voor twee mensen ook plaats voor een hond.

Onze Luna, een husky heeft 2 jaar in een kennel opgesloten gezeten,voor ze bij ons kwam..ze kwam nooit uit de kennel voor wandeling, daar leefde ze, woonde ze...deed dr behoefdes enzo in de kennel...bij ons loopt ze vrij rond in huis...ze wil bij ons zijn en niet alleen buiten..ze was buiten gewend..nu ligt ze knus bij ons op de bank! en nooit geen opsluiting in een kennel meer!
een hond doet mee met het gezin...gezin leeft binnen..wil de hond ook binne zijn..zijn roedeldieren...die leven niet zo graag alleen...

Zolang de hond genoeg afleiding en beweging krijgt, vermaakt hij zich denk ik prima binnen.
Dat geeft de hond nu zelf ook al aan, als hij de kans krijgt gaat hij dan misschien wel op ontdekkingstocht (maar dat is wat anders dan liever altijd buiten zijn), maar als je hem laat kiezen tussen binnen en buiten kiest hij zelf voor binnen.
Als jij denkt met de hond door 1 deur te kunnen en te blijven gaan en je verder geen afwegingen hebt waarom je het niet zou doen, waarom zou je het dan niet doen?

Als de hond toch moeite blijkt te hebben met het altijd binnen zijn zou het ook nog een oplossing kunnen zijn om een hok in de tuin te plaatsen, dan kan de hond afwisselen tussen buiten en binnen naar behoefte. Je kan hier prima een tussenweg in vinden als je dit zou willen.

Verder nog een tip voor het openmaken van de deuren door de hond, de klink omhoog zetten

Succes met je keuze!

Je hebt een hond op proef die in het asiel terechtgekomen is omdat hij steeds wegliep. Na één week merk je al dat de hond niet meer wegloopt. Dan lijkt het me dat hij toch graag bij jullie is.

Een kennis van me heeft 2 Pyreneese berghonden gehad. Dat zijn grote honden met een dikke, lange vacht, van oorsprong gefokt om kuddes geiten/schapen te bewaken en dag en nacht met die kuddes buiten te leven. De eerste hond was het liefst van al buiten als haar baasje sliep of uit werken was. Was hij thuis, hield ze hem graag gezelschap.
Zijn tweede hond (nochtans met een veel langere en dikkere vacht) is een echte huishond. Die zie je alleen maar buiten als ermee gewandeld wordt.
Dus ongeacht wat het ras van een hond is, de ene is de andere niet.

En misschien kijkt hij jullie afwachtend aan op het matje bij de voordeur omdat hij op een wandeling hoopt en nu ondervonden heeft dat samen naar buiten gaan heel wat leuker is dan op je eentje op stap gaan?
Wees er maar zeker van dat mijn hondje me prachtig hypnotiseren kon als het uur van onze wandeling daar was. Ons vast logeerhondje kent er ook alles van.

Als de liefde wederzijds is, wens ik jullie veel plezier, Floortje.

Ik denk dat je de onzekerheid opzij moet zetten. Wat jouw nieuwe hond nodig heeft is duidelijkheid van jouw/jullie kant. Ik ben echt van mening dat iedere hond zich kan aanpassen mits de eigenaar bereid is daar werk voor te verrichten. Wees consequent. Onzekerheid bij jou betekent onzekerheid bij je dier. Als jij al niet weet wat je wilt en hoe het moet, hoe moet je hondje het dan weten?

Het klinkt goed, zoals eerder gezegd is geeft het dier in feite zelf al aan op het gemak te zijn. Onderneem voldoende buitenactiviteiten samen, ga fietsen, rennen, spelen, maar wanneer JIJ dat bepaalt. Ga lekker zo door, er is niets aan de hand

Leuk nog iemand met een anatolische herder want die zie je niet zo vaak hé. Wij hebben ook een anatolische herder uit het asiel. En een labrador. Een anatolische herder is inderdaad een onafhankelijke en waakse hond. Eens je hun vertrouwen hebt gewonnen, want dat moet je eerst winnen is het een leuke hond. Perra is een echte knuffelmeid die toch wel haar waaks karakter houdt. Heb je trouwens op animal planet de aflevering gezien van dogs 101 waarin ze de anatolische herder bespreken ?

O ja en trouwens perra leeft ook binnen maar kan ook in de tuin als ze wil. En dat levert geen problemen op+ Veel succes verder !

Iedereen bedankt voor de reacties! Inmiddels zijn we er zeker van dat we hem houden, en we zijn heel gelukkig met hem; hij doet het hartstikke goed!

Wat fijn voor jullie en de hond!!!
Ik vroeg me al af hoe het afgelopen was, leuk dat je ons op de hoogte houdt.
Veel plezier toegewenst met jullie drietjes, Floortje.

Fijn om te lezen dat het goed gaat en weer een asielhond een goed mandje gevonden heeft.
Mischien leuk om een profiel aan te maken?

Ja, maak even een profiel aan en plaats fotootjes!

Profiel is aangemaakt! Kijk dagelijks op fora over honden dus kan idd net zo goed een profiel aanmaken

Foto's volgen nog, heb net toevallig wat leuke gemaakt tijdens het uitlaten! Het is echt een prachtbeest, en o zo slim

Het is erg jammer dat hij gecoupeerde oren (waar hij volgens mij nog last van heeft ook) en staart heeft, wat een dierenmishandeling!

Overigens ben ik over het asiel niet zo te spreken..weet niet of het overal zo gaat; maar hier leek het alsof ze absoluut niet met de honden om kunnen gaan???? Ze vertelden ons over Baki dat het een wilde hond is die de basiscommandos niet beheerst, en absoluut niet met andere honden overweg kan. Ik kreeg zelfs een beetje de indruk dat ze de hond helemaal niet kwijt wilden..eenmaal thuis bleek hij te kunnen volgen, poot, zit, lig en in zn mand uitstekend te begrijpen! Tijdens het uitlaten als ik hem los laat lopen zeg ik 'stop' tegen hem als we een weg oversteken, na 3 keer hoefde ik het niet meer te zeggen maar deed hij het zelf. Ook als we andere honden tegenkomen gaat dit redelijk, hij gromt indrukwekkend en wil een klein beetje trekken maar laat zich hier gemakkelijk in corrigeren! Valt alles mee dus Hij heeft kennis gemaakt met de labrador van m'n ouders, en dit ging voor een eerste keer prima. Met een beetje geluk spelen ze binnenkort samen op het strand
Nu moet ik wel zeggen dat er in dat asiel voornamelijk pitbulls zaten en Baki daar flink opgefokt in zn hok zat te blaffen terwijl ik hem hier maar 1X heb horen blaffen. Ik ben zo blij dat ik naar m'n eigen gevoel geluisterd heb!
Ook denk ik niet dat het een Anatolische herder is, hij heeft veel meer weg van een Spaanse Mastiff

Leuk dat je erbij komt!

En misschien wijst zijn goede gedrag bij jullie er nog maar eens op dat jullie een goede match zijn.

Zo te horen heeft hij het prima naar zijn zin bij jullie en zijn jullie al helemaal tot over jullie oren verliefd.

Veel plezier, Floortje.

Samantha, zijn uitelijk in combinatie met de gecoupeerde oren en staart, doe mij eerder in de ricting van centraal asiaat denken. Spaans mastiffs worden meestal niet gecoupeerd, de centraal asiaten, bijna altijd.
Alleen een DNA onderzoek kan trouwens echt uitsluiting geven.

Heel fijn om te lezen dat jullie hem houden !! Want volgens wat ik lees heeft hij het bij jullie wel degelijk heel erg naar zijn zin !! Het heeft gewoon wat tijd nodig !

Veel plezier samen !!!