Human society

Ik ben inmiddels weer terug uit Canada en kan weer inloggen..

We zijn in Canada en Amerika gweest en het was er geweldig!
Ik ben dus een dag bij de Human Society geweest het was een hele ervarig, en wat is het heftig werk wat ze doen met name de mensen die dus op de weg zitten.
Foto's maken en Filmen mocht onderweg niet vanwegen de privacy en vooral eigen veiligheid..

We moesten dus naar mensen die een hond achter in de tuin hadden liggen in de zon zonder schaduw, geen vers water dat is zo ongeveer standaard daar.
Aangezien het in de winters heel koud daar en de zomer net begonnen is, krijgen ze veel van dit soort gevallen in het begin van de zomer..
Bij aankomst lag er inderdaad een kruizing rottweiler in de tuin, vast aan een korte ketting in de volle zon, er stond iets van een ijzeren bak met wat groen water erin wat dus niet erg vers was.
Mager was de hond niet echt.
Na het aanbellen kwam er een man naar buiten niet vriendelijk en wilde in de eerste instantie niet luisteren.
Toen duidelijk werd dat het wel serieus was en dat wanneer hij niet mee wilde werken hij aangeklaagd kon worden voor dierenmishandeling werd hij iets toegeeflijker..
Na nog even gepraat te hebben ging hij de hond halen zodat we de hond nog even konden bekijken.
Daarna werd hij binnen gelegd tot ze een hok of afdak hadden.
Dit zou na twee of drie dagen nog een keer gecontroleerd worden.
Wanneer hij dan niet alles op orde heeft wordt de hond in beslag genomen.

Toen verder, een aangereden jong hertje ophalen..
Zo zielig.. het hertje was erg bang maar gelukkig niet ernstig gewond...
Het hertje werd naar de opvang voor wilde dieren gebracht, daar nog een utileg en rondleiding gehad.
Er waren wasberen, een eland, twee jonge vosjes een paar zwanen en nog was dieren aanwezig.
Het hertje zal opgelapt worden en dan weer in de natuur uitgezet worden.
dat was eigenlijk de ochtend daar.

De middag besloot ik in het asiel te blijven daar ook het een en ander te zien.
Dus eerst weer een rondleiding, daarna een uurtje bij de dierenarts geholpen en gesproken over ziektes die daar veel voorkomen omdat dieren slecht verzorgd worden.
Daarna mocht ik nog even met de gedrags therapeut meelopen waar ik weer het een en ander van opgestoken heb.
Daarna heb ik nog even een hondje gewassen en een trimbeurd gegeven.

Doordat ik in het asiel eigenlijk zo druk bezig ben geweest en echt heel erg onder de indruk was van alle verhalen achter de dieren die er zaten ben ik zelfs vergeten bij het asiel foto's te maken.
aan het einde van de dag had ik nog een gesprek met de leidinggevende, ze vertelde dat de mensen daar wel onder de indruk waren van mijn omgang met mensen en dieren, vooral de gedrags therapeut was onder de indruk van mijn geduld met de honden, verder zei ze dat ik altijd welkom was om nog een keer terug te komen.

Het was een hele ervaring om het zo mee te mogen maken, geweldig dat ik overal rondleidingen heb gehad de verhalen achter de dieren zijn minder leuk maar helaas gebeurd het overal.
Ook heb ik er weer leuke contacten aan over gehouden..
We gaan zeker nog een keer terug!!

verschrikkelijk lijkt me dat om aan te moeten zien,
om honden zo ook aan te treffen
maar heeft die man dus jullie advies wel opgevolgd??

is het hertje inmiddels weer in de natuur?
of was je toen al weer terug

en staat het asiel niet op internet? even de naam googleén ben wel benieuwd hoe
het er daar uitziet waar je was enzo.

nou heftige trip maar wel de moeite waard lees ik uit je verhaal.

intressant ben benieuwd naar je volgende trip en verhaal.

Gr. Gabriella en Mylo

Lijkt me een hele ervaring geweest te zijn. Denk ook dat de werkwijze daar heel anders is dan hier.

Maar petje af voor jou dat je het gedaan hebt.

groetjes Annelies

Hee Tamara, ik lees je verhaal nu pas...
Je hebt een goede, indrukwekkende tijd gehad lees ik...een hele ervaring...
Knap wat je hebt gedaan en een mooi compliment van de GT zeg!

Groetjes, Anita.

Wat een waanzinnig & indrukwekkend verhaal.
Wat ontzettend goed dat je dit soort dingen onderneemt en zoveel ervaring en kennis hebt opgedaan!
Heel knap van je!

Geweldig van je Tamara.
Maar is het niet verschrikkelijk wat daar allemaal gebeurt?
Ik moest meteen terugdenken aan toen ik in de US was, voor een bezoek aan vrienden in Ohio.
Die wonen in een gewone straat, niks bijzonders. Het was mooi weer, dus we gingen naar buiten om te zwemmen. En, hoe het kwam, ik weet het echt niet, maar ik zat even in dat zwembadje en keek meteen recht in de ogen van een boxer die een paar tuinen verderop zat. Jawel, aangelijnd aan een korte lijn, zonder enige beschutting. Ik moest daar 2 weken bivakeren, en 2 weken lang heb ik ze de kop gek gezeurd om iets te doen voor dat arme beest. want 2 weken lang keek die arme hond me strak aan.
Zij vonden dat heel gewoon. Toch niet normaal zoiets? Enfijn, uiteindelijk hebben ze de dierenbescherming gebeld, en die hebben de hond opgehaald.
Maaar weet je wat ik nou nog het ergste vond? De eigenaars waren onderwijzers. Ik bedoel, die moeten toch een goed voorbeeld geven dacht ik zo?
Toen ik terug was hier, heb ik mezelf beloofd, dat ik nooit, maar dan ook nooit meer naar zo'n pokkeland ga.Nog zie ik die ogen voor me als ik dit schrijf.
hele dikke knuf van mij, en een poot van Arak

oops was vergeten om het emailnotificatieknopje in te drukken.. solly