Sterre is plotseling overleden

Erica, ik kom je topic nu pas tegen en heb alles gelezen.

Laat je verdriet niet vertroebelen door anderen die vanop een afstandje met een paar details komen zeggen waar het mis is gegaan...
Als, als , als, dan kon ik toveren...

Met al onze goede zorgen, neemt de natuur soms daar waar we het niet verwachten.
Met al je verdriet voel je je schuldig en machteloos, maar zoals Sterre een gelukkige gezonde hond was, zo hebben jullie voor haar gezorgd.
Je kunt niet alles voorkomen, zien, weten...

In de commotie rond het plotse overlijden, willen de andere hondeneigenaars misschien de zekerheid dat het hun nooit zal overkomen door goede zorgen en da- bezoeken, maar die zekerheden bestaan niet.
Om hier te zeggen; dat had je moeten doen, raakt dus kant nog wal.

Jou rest alleen het verdriet en het ongelooflijke gemis, dat hopelijk door de mooie herinneringen een beetje mag slijten.

Het gaat soms heel snel, en dan schieten woorden en daden toch tekort.

heel veel sterkte

wat erg, heel veel sterkte

Wat verschrikkelijk voor je, het is natuurlijk altijd vreselijk, om je maatje te moeten missen, maar helemaal als het zo plotseling is!!
Weet niemand wat het geweest kan zijn?
Heel veel sterkte!!

Ik heb altijd gewenst dat ik onze eerste hond niet meer gezien of aangeraakt had nadat ze al gestorven was. Toen voelde ze al koud aan en de uitdrukking op haar gezichtje was helemaal niet de uitdrukking die ik zo goed kende. Dat is zo'n harde confrontatie met de werkelijkheid en het heeft lang geduurd voor ik dat beeld kwijt was.
Bij mijn Caedlih durfde ik daarom ook eerst niet kijken. Het was de dierenarts die me zei dat ze er zo vredig uitzag. En inderdaad: het was nog echt mijn Caedlih en het leek alsof ze gewoon lag te slapen met haar typische genietende uitdrukking. En doordat ze in de auto lag op een mooie septemberdag kon ik nog een paar uur lang haar warme lichaam strelen. Maar zij had een totaal andere dood gehad (de dierenarts heeft haar rustig laten inslapen) dan onze vorige hond en dat maakt echt een verschil wat betreft de uitdrukking. Plus dat er aan haar helemaal niets te zien was: geen bloed of zo.
Dus misschien hebben de dierenarts en je vader je wel een dienst bewezen door je te verbieden haar nog te zien. Je wilt niet aan je dier denken en daarbij maanden lang (bij mij een jaar) alleen maar dat laatste, absoluut niet prettige, beeld kunnen zien. Ik kan het nog steeds oproepen en het blijft een onaangenaam beeld.
Ik wens je veel sterkte, want wat laten ze een grote leegte achter; die harige hartsvriendinnetjes waar je zoveel tijd mee doorbracht, Floortje.

Ik heb een aantal jaar lang van dierenarts veranderd telkens deze een fout had gemaakt of mijn dier bij iets niet had kunnen helpen. Nou, dan kun je wel bezig blijven.
Op den duur had ik daar grondig genoeg van en heb voor mijn Caedlih altijd dezelfde dierenarts gehad. Ja, ze heeft een paar fouten gemaakt, maar wat telt is dat ze een groot hart voor dieren heeft en altijd haar best doet, vaak meer dan ze verplicht is (opzoeken, bevriende specialist bellen, mij veel info geven, telefoontjes die ze niet in rekening brengt).
Mensen maken fouten, hoe jammer dat ook is en hoeveel moeite ze ook doen om die te voorkomen.

En sommige dingen zijn gewoon heel moeilijk in te schatten, zeker als het om iets zeldzaams gaat.
Dat geldt voor de dierenarts, maar net zo goed voor de gezinsleden.
Toen mijn hondje een erg kwaadaardige kanker had, voelde ik dit al een 4-tal weken. Maar doordat ik het altijd maar heel kort voelen kon (het was in haar buik en zodra ze een pootje verlegde, kon ik het niet meer voelen), ben ik niet naar de dierenarts geweest. Terwijl ik er zo vaak in paniek gestaan heb met de zoveelste vetbol.
Soms kan iets ernstigs er heel erg onschuldig uitzien en omgekeerd.

En wie verwacht nu van zo'n jonge, gezonde, actieve hond dat ze zo razendsnel achteruit zal gaan? Zelfs mensen met zo'n infectie kunnen gezond gaan slapen en 's morgens niet meer te redden zijn (ik meen me te herinneren dat dit eens voorkwam bij "Dr G, de wetspathologe").

Het lijkt me dat jullie dierenarts een betrokken persoon is, als hij zegt dat jullie onmogelijk op tijd konden zijn, was dit waarschijnlijk zo.

Veel sterkte, Floortje.

Floortje, bedankt voor je reactie,

ben zelf ook blij dat mn ouders en de dierenarts hebben gezegd dat ik haar niet meer mocht zien. ik zie nu ook telkens het beeld voor me van een zieke hond, en dat vind ik al moeilijk.

en ja de dierenarts is een betrokken persoon, we kregen gisteren ook een kaartje van hun en daar stond ook op dat ze mij ook veel sterkte wenste. ze vroegen ook persoonlijk hoe het ging omdat ze me wel overstuur hebben gezien.

ik mis Sterre nog wel ontzettend, en toch is het gek dat ik het nu ook al wel een plekje kan geven.

Erica heel veel sterkte gewenst met het verlies van je hondje Sterre.
Vind het echt verschrikkelijk!

Lieve Saskia, wat een mooie tekst is dit. Ik zit er nu bij te huilen, (dat was misschien niet je bedoeling). Als je zelf nog met schuldgevoelens worstelt, is een tekst als dit zo'n opluchting.
Ik dacht altijd "Als ik er maar voor zorg dat ze dagelijks veel beweging heeft (en dus zo fit als een hoentje is). Als ik er maar voor zorg dat ze de beste voeding krijgt en wat extra vitamientjes in de vorm van fruit. Als ik er maar voor zorg dat ik bij het minste geringste teken naar de dierenarts hol. Als ik maar mijn uiterste best doe. Als, als, als, dan wordt ze vast op een mooie manier 15"
En toch waren al die "als'en" geen garantie. En toch ben ik nu mijn hond kwijt.
Maar misschien heb ik het toch nog niet zo slecht gedaan. En is het onmogelijk te verwachten dat je alles in de hand kunt hebben.

Ik ben blij dat ik je wat kon helpen. En hoop dat je dat beeld snel uit je hoofd krijgen mag. Mij helpt het altijd om de "leuke honden verhalen" te lezen: dan komen er terug leuke herinneringen boven die tenminste toch voor even de andere verdrijven.

En wat mooi van die dierenarts om een kaartje te sturen!

Veel sterkte, Floortje.

Saskia, jouw tekst doet mij ook heel veel goeds...herkenbaar wat floortje schrijft. Dus niet alleen steun je Erica hiermee maar ons ook.
Dank!

@Floortje, stuur je zo pb terug!

neeeeeeeeeeeeeee neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee toch niet jou Sterre !
wat erg heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg veeeeeeeeeeel sterkte !
en volgens mij breekt je hart als je Chayra zo ziet zoeken troost haar maar een beetje !
dike knuffel van mij en Sandy

saskia,

Ik had je tekst gewaardeerd hihi.
Mooi geschreven idd.

grtz

heel veel sterkte met dit verlies van je hondje sterre

wat vind ik dit erg voor jullie,je maatje zo ineens moeten verliezen
veel sterkte

Dankjewel voor jullie lieve reacties, ik probeer het gemis te omschrijven zoals ik het zie los van alles..., ben blij dat jullie het appreciëren...

wat vreselijk, en ook nog zo jong:( heel veel sterkte~!