Epileptie--> blind, gedesoriënteerd

Sinds de zomer heeft mijn hond (11- jarige Ierse terriër) last van epileptie.
Hij kreeg die aanvallen na een stresserende gebeurtenissen. Omdat de aanvallen nog niet zo frequent voorkwamen, besloten we te wachten met medicatie.
Nu 3 dagen geleden kreeg hij s morgends heel vroeg een aanval (tijdens zijn slaap). In de komende dagen kreeg hij geregeld aanvallen die korter op elkaar kwamen. In totaal zo'n 6-7 aanvallen. Tussen de aanvallen was hij terug normaal (bij bewustzijn, wel uitgeput maar zoals hij normaal is). Na zijn laatste aanval zondagavond werd hij heel slecht. Hij is bij bewustzijn, maar is gedesoriënteerd, heel slap en blind. (hij was al eens tijdelijk blind geweest een paar maanden voor zijn eerste epileptie-aanvallen begonnen).
Hij gaf ook over en lag de hele tijd neer. Gisteren is de dierenarts geweest, heeft hem valium en iets tegen misselijkheid gegeven en we zijn gestart met de medicatie voor de aanvallen.
Hij heeft geen aanvallen gehad, maar is nog steeds blind en gedesoriënteerd. Het grootste deel slaapt hij maar als hij rondloopt weet hij niet waar hij is.
Hij plast sinds zaterdag ook overal waar hij ligt en staat. Wie weet wat dit is en of het nog weggaat?

Dit is de postictale-fase,de fase na een aanval en kan enkele minuten tot wel enkele dagen duren.
Ook komen hier bijverschijnselen van de medicatie bij
In de beginperiode lijkt het vaak op een soort van dronkenschap,moet na een week of 2 weekjes ook overgaan.

Ik vrees dat dit niet meer weg gaat. Misschien zou je, gezien de leeftijd van de hond en de kwaliteit van leven, je voor moeten bereiden op het ergste. Het ergste voor jou..niet voor je hond. Vraag je af ofje hem zo wilt laten lijden of dat je hem hieruit wilt verlossen. Als ik in jouw schoenen stond zou ik hem in laten slapen.

Dus dit kan een normale reactie zijn?
Da sprak van een mogelijke tumor in de hersenen...
Waarom heeft hij deze verschijnselen nu en niet bij de andere aanvallen? (de laatste aanval was wel een heel hevige en het is mogelijk dat hij zijn hoofd hard gestoten heeft. Kan dit een gevolg daarvan zijn?)
Hopelijk gaat het snel weg...

We weten dat het misschien tijd is om hem te laten gaan...
Omdat het mogelijk is dat het nog weggaat en omdat hij geen pijn heeft, wachten we nog even af.
Het is niet dat hij afziet op dit moment. Hij slaapt bijna de hele dag.
Als er binnen een paar dagen geen verbetering te zien is, dan zullen we toch de moeilijke beslissing moeten maken. Dit is dan ook het beste voor hem.
De da zei ook om nog even af te wachten tot hij aangesterkt is en dan kijken of deze verschijnselen nog verdwijnen...

Sterkte!

Ik wens je heel veel sterkte en ik zou er eens goed met de dierenarts over praten wat voor de hond het beste is.

Wat zegt jouw DA ervan? Ik neem toch aan dat hij gisteren wel het één en ander verteld heeft? Heeft hij gezegd hoe lang het kan duren voor je hond weer hersteld? Mijn Buster kreeg op latere leeftijd hersenbloedinkjes/tia's. In eerste instantie werd ook gedacht aan epileptie, maar uiteindelijk was het dat niet. De eerste keer dat Buster het had, heeft hij zowat de hele dag op zijn plaats gelegen en het leek of hij geen controle over zijn eigen lichaam had. Toch herstelde hij toen vrij snel. De laatste keer was het een ramp. Hij bleef na de aanval rondjes lopen en kon totaal geen rust meer vinden. Liep gewoon met zijn kop tegen de muur. Ook hij was zo goed als blind. Zelfs 1 oogje minder, omdat hij aan 1 oog na de eerste aanval glaucoom kreeg. En ook hij kon zijn plas niet meer ophouden en plastte inderdaad waar hij liep of lag. Dit heeft hij gekregen, nadat wij hem toch nog hebben laten opereren aan zijn oog. Waar ik achteraf spijt van heb, want daar heb ik hem echt geen plezier meer mee gedaan. Achteraf ben ik daarin erg egoistisch geweest. Ik had hem toen beter al kunnen verlossen van alles, maar dat kon ik niet...., omdat ik bang was dat ik altijd met de vraag zou blijven zitten "wat als we hem wel hadden laten opereren!" Wat ik hiermee wil zeggen, is dat je goed moet kijken naar je maatje. Is hij nog happy? Of is hij constant depri? Als je ziet dat het niet meer gaat, moet je uit liefde van je maatje hem laten gaan....Ik hoop voor je dat hij toch nog goed mag gaan herstellen en dat hij dan goed gaat reageren op de medicatie. Sterkte en vooral beterschap voor je kanjer. Altijd pijnlijk als je maatje ouder gaat worden en gebreken gaat vertonen!

De da zei dat het iets in zijn hersenen kon zijn.
Een attaque-je of misschien een tumor ofzo. Maar het kan ook een reactie zijn op de zware aanvallen.
Gisteren was het echt erg, was hij heel onrustig enzo. Nadien is hij rustig geworden en sliep hij veel. Vandaag gaat het iets beter. Hij kan zich terug langer inhouden en plast niet meer waar hij staat. Hij eet en drinkt nog goed en is blij als hij ons hoort. Hij ligt veel op zijn kussen te rusten en slapen, maar soms begint hij rond te wandelen en loopt hij wel eens tegen een stoel ofzo. Gisteren had hij helemaal geen evenwicht en viel hij constant om. Vandaag is hij nog steeds redelijk zwak maar valt hij niet zo veel meer om.
We wachten nog even af om te kijken of hij toch nog verbetert of niet...
Als blijkt dat het niet meer beter wordt zullen we afscheid van hem moeten nemen...
Maar omdat hij al eerder van zijn blindheid en aanvallen hersteld is, en omdat hij geen pijn heeft en toch wat vooruitgang lijkt te maken kijken we het nog even aan...

Of er een tumor blijkt te zitten dat weet ik niet,ben geen DA.
Maar dat zal een algeheel bloedonderzoek kunnen uitwijzen,dat weet je binnen een week als het goed is.
Dat wankelen en omvallen na een heftige aanval dat kan,maar de verschijnselen die je beschrijft zijn ook herkenbare nevenverschijnselen van de medicatie.
Met mijn beagle(maar die is pas 6)ging het elke dag weer beter.
Je kent je eigen hondje zelf het beste,daar kan ik je geen advies in geven.
Wil je iig veel sterkte wensen met wat je ook beslist

tot slot nog vergeten..
Een heftige aanval/aanvallen kost een hond ook bergen energie,dus daar zijn ze ook een paar dagen flink moe van.

Even een update over mijn hond:
Hij is weer helemaal beter!
Hij is bijna helemaal hetzelfde als ervoor (nog wat rustiger).
Ik weet niet hoe het kan, maar hij werd elke dag een beetje beter.
Hij bleef wel nog regelmatig omvallen en reageerde niet op ons (leek op dementie) en s nachts kon hij zich niet goed inhouden.
Maar sinds gisteren valt hij niet meer om, zijn evenwicht is volledig terug. Hij kan zich op een enkel ongelukje na terug inhouden en hij is terug helemaal vrolijk.

We weten nog niet precies wat er gebeurd was (ws zullen we dit nooit te weten komen),
maar wij zijn helemaal blij dat hij terug volledig gezond is!
Met de epileptie-medicatie kan hij misschien nog enkele jaren mee

We weten nog niet precies wat er gebeurd was (ws zullen we dit nooit te weten komen),
maar wij zijn helemaal blij dat hij terug volledig gezond is!
Met de epileptie-medicatie kan hij misschien nog enkele jaren mee

Je hond had met die 6-7 aanvallen in een behoorlijke "cluster" gezeten.(meerdere aanvallen binnen 24 uur)
Dat is erg zwaar voor een hond en zeker voor een hondje op leeftijd,herstellen heeft tijd nodig gehad
Het wil niet zeggen dat hij door de medicatie nooit geen aanvallen meer zal krijgen,epilepsie blijft wat onvoorspelbaar,maar fijn dat het nu weer goed gaat,en dat jullie nog maar lang mogen genieten van je maatje