Larah is nu nóg banger geworden!

Beste HP'ers

In mijn vorige onderwerp had ik het over Larah, onze Sint Bernard, die panisch bang was van knallen.
Voor de uitleg en reacties zie:
http://www.hondenpage.com/hondenforum/99600/larah-is-panisch-bang-van-knallen.php

Nu zijn we Nieuwjaar gepasseerd en hier is een half bombardement van vuurwerk geweest. 's Ochtends was het al begonnen...
De nacht zelf is redelijk slecht verlopen, in de living kwamen de knallen boven de tv uit en ze wist geen blijf met haarzelf. We hebben haar begeleid naar onze slaapkamer, muziek op laptop en er naast gaan zitten. Ze zat enorm te kwijlen, hijgen en trillen. Toen werd het vuurwerk zo erg dat het ook in de slaapkamer duidelijk te horen was. Omdat ze erger begon te trillen hebben we beslist haar naar de berging te leiden, aangezien het daar het stilst is (geen buitenmuren). Daar is ze na een half uur gekalmeerd en kwam zelf naar ons in de living rond 1u.

De dag erna ging het wat moeilijker om haar buiten te krijgen maar het ging nog... mijn vriend is toen naar het stadspark met de hondjes gegaan om even wat stoom uit te blazen maar daar waren natuurlijk hangjongeren ook potten vuurwerk aan het afsteken...
Terug naar af dus...

Sindsdien krijgen we haar met geen stokken buiten. Vanaf we de leiband vast nemen begint ze te trillen en hijgen en moeten we haar echt mee sleuren. Echt hartverscheurend om te zien
Mij is het deze ochtend gelukt à la Cesar Millan (ik weet dat er niet naar gerefereerd mag worden maar het werkte wel...): gewoon als ze recht stond met haar leiband aan doorgaan en haar brein in "vooruit" brengen. Dit ging goed en ze ging vlot mee naar buiten. Maar buiten is ze dan zo bang als iets... Ik ben er een blok mee rond gegaan en heb haar laten rieken aan alles wat ze wou etc om te zorgen dat ze kalmeerde. Ze was iets rustiger maar nog niet in haar element. Dat was de enige wandeling dat het lukte... Zeker nu, als het donker is krijgen we haar met héél véél moeite en geduld buiten maar eens buiten spurt ze weer naar binnen

Weten jullie een manier om haar terug zelfvertrouwen en zelfzekerheid te geven zodat ze niet bang moet zijn?
Ze ligt nu al dagen in een hoekje te hijgen en te slapen en begin te denken dat ze depressief wordt

Wat een ellende die hangjongere in het park,die hadden wij gister ook toen zijn we weer naar een ander natuur gebiedje gegaan,want Mila was alleen maar aan het piepen van ellende.

Doe deze week heel rustig aan met Larah,doordat ze al die dagen gestressd was,heeft ze veel stresshormoon aangemaakt,dat blijft een aantal dagen hangen voordat dat allemaal is afgebroken door het lichaam,je moet het maar weten,anders denk je minstens dat het nooit meer goed komt met je hond.
Maak lekker korte rondjes,en strooi nog wat lekkere dingen op de grond,tijdens die wandelingetjes.
Doe thuis nog wat geestelijk denkwerk,dan heeft ze voldoende uitdaging hoor,en kan ze lichamelijk en geestelijk herstellen van al dat gestress.

Komt ze wel voor haar eten tevoorschijn?Uit dat hoekje?

Ik vind dat lastig beoordelen,omdat ik het niet kan zien hoe zij zich precies gedraagd.
Maar echt dagen hijgen is wel flink wat stress,dus forceren wil je ook niet.

Ik zou het heel rustig aan doen,probeer bij haar te gaan zitten.Neem nu een kalme houding aan(ik kan mij zo voorstellen dat jij ook een beetje paniekerig bent,omdat je haar zo ziet lijden en je haar nog helemaal niet zo lang hebt en je niet precies weet wat je er mee aan moet)nu je weet dat er ook een stukje stresshormoon moet uitslijten,zit bij haar,vindt haar niet zielig maar leg wel je arm om haar heen,masseer haar wat,ontspan,laat haar zo ook ontspannen.Als je tegen haar praat,gebruik dan een hele normale kalme klank.Als je zelf klaar bent met ook in dat hoekje zitten dan sta je op en loop je weg,zonder een zielige blik naar haar of zo.Ik denk hoe gewoner je nu doet en haar gerust steld dat het zeker goed gaat komen,je moet het weer even de tijd geven.

Ocherm..dat kl#te vuurwerk ook
Mijn beagle zoekt ook zo'n hoekje op ,maar dat is meer op de avond zelf.
En door zijn vertrouwen in ons,is het de volgende dag wel weer over.
Jullie hebben haar nog niet zo heel lang lees ik.
Weet niet wat het beste is,ik denk maar even zo laten?miss komt ze vanzelf weer.
Hijgen is toch een gevoel van onbehagen.

en ze was net helemaal open gebloeid bij ons, speelde goed met Fennah en andere honden en deed lekker gek! De actiefste sint bernard die ik ooit heb gezien! Nu ligt ze er zo...

Ach, arme Larah.

Misschien best proberen om haar zoveel mogelijk op te hemelen. In de zin van "goed zo Larah!" als ze uit haar "veilige" hoekje komt. Als ze zo bang is, is elke stap van haar een overwinning. Laat haar genieten van jullie trots en bewondering zou ik denken.

"Goed zo Larah !!! " en een knuffel of goedkeurend klopje kunnen helpen. Probeer het ook te menen, want het is bewondering waard als ze door haar verleden angsten heeft.

heel veel succes gewenst.

als ik jou was zou ik informatie inwinnen bij een hondenschool, voor angstherapie, de angst voor vuurwerk dat zijn vele honden, maar als ze nog angstig is ga daar eens naar informeren, angsttherapie voor honden, die cursussen worden gegeven ook al is oudejaar al lang voorbij.

Ze is zelf naar mijn vriend ineens gestapt en ligt nu in de zetel bij mijn vriend! Natuurlijk prijzen we haar nu de hemel in en heb haar een lekker knauwstokje gegeven. Ze is nog niet 100% op haar gemak maar mijn vriend zorgt daar wel voor Allee, weer een stapje vooruit! Nu hopen dat we haar vanavond kunnen laten plassen buiten?

Ik hoop dat het helpt Jana.

Maar een hond is meestal blij als z'n baasjes blij zijn en zeker als hij voelt dat het met hem te maken heeft. Het zal haar in elk geval goed doen en misschien de verkramptheid (waarin ze nog nog zit... ) wat opheffen.

Het gaat sinds vandaag verbazingwekkend beter!
Ze ligt niet meer hele tijd in haar hoekje, wilt terug spelen en zoekt contact!
Zie maar:

We genieten terug van onze grote schat en zullen haar verder helpen haar angst te overwinnen
Naar buiten gaan gaat iets moeilijker nog maar het betert! Deze ochtend stak ze zelf haar hoofd door de leiband

Er is een hondenschool in Belgie die met kalmerende signalen werkt/ maar ik weet even niet de naam. Zal hem opzoeken.

de hondenschool heet faith of the hearth. zij zit volgens mij in de omgeving van Vaals

Fijn om lezen. Een hondje is echt gelukkig als hij voelt dat je blij met hem bent en vindt dat hij/zij het goed doet.

Ik zie Kylie nooit blijer dan wanneer ik "lieve mooie Kylie" zeg of dan wanneer m'n vriend "Goed zo Kylie" zegt.

Heel moeilijk om een hond die door het verleden bang is wat van die angst af te helpen... En dat ze het buiten nog niet vertrouwt is normaal. 't Was ook niet normaal he.

Groeten en een dikke knuffel voor Fennah en Larah.