Vuurwerkangst

Hallo,

Eerst en vooral een prettig nieuwjaar!

Ik dacht dat het ging meevallen met het nieuwjaarsvuurwerk... In oktober was er in de buurt vuurwerk en dan was Luca gewoon erg onrustig. Heb me gelukkig op voorhand hier op het forum heel goed ingelezen.

gisteren waren we bij mijn ouders en er waren veel knallen dichtbij.
voor ons appertement steken ze vuurwerk af, dus mijn ouders was nog ietsje beter.

Ik zag duidelijk twee fases.
Bij de eerste knallen bleef hij zitten, vestijfd, hijgend, heel hoge hartslag, maar zocht geen contact.
Later was Luca zeer onrustig, rende rondjes als een kip zonder kop, nog steeds heel erg kwijlen, hijgen en hoge hartslag, heele grote pupillen. Kon geen contact met hem maken noch afleiden. niets kong, vlees, gedroogde pens, of gedroogde vis. Zitten, praten en aaien leek niets op te brengen (niet troostend, gewoon een verhaaltje aan het vertellen). Op dit moment zat hij in de bijkeuken met me. (dat is de afspraak bij mijn ouders, hond niet in huis, enkel in de gang aan de achterdeur, met glazen deur naar binnen, hij ziet me dus wel).

Voor het vuurwerk kregen we wel een uitzondering. Bij de grootste en meeste knallen hem ik hem in huis aan de leiband genomen.Iets later is hij op mijn voeten komen zitten, daarna kroop hij tussen de muur en mijn benen. Ik stond daar gewoon, verder niets gezegd of gedaan.Ik ben dus heel blij dat hij uiteindelijk koos voor steun te krijgen van mij.

Welke mate van angst is dit volgens jullie? en welke van de twee fasen was het \'beste\'?
\"Angst kent verschillende gradaties: onzekerheid â?? angst â?? fobie\"

Wat doen we volgend jaar? Zal ook bij mijn ouders zijn, dus gewoon dezelfde omgeving. medicatie of bach bloesems? Of gewoon hetzelfde?

Hoe hij zich nu gedraagde was niet fijn voor hem, maar voor die paar uur op een jaar wel nog \'haalbaar\'. Ik zou gewoon niet willen dat het erger wordt...

alvast bedankt voor jullie hulp!

Ik zou dit ook wel weten
Mijn Labrador totaal niet bang Mijn chi Shakira totaal niet bang
Maar Yentl dochter van Shakira van bijna 2 als de dood
Vorig jaar absoluut niet maar nu
Ze zocht de meest rare plekken op in huis ,naast de vaatwasser kruipen ,dan weer achter de bank dan weer bij op de bank
Geprobeert af te lijden met haar kong ,even ging dat goed ,maar dan was ze weer bang en maar kijken met grote ogen naar het raam ,Gewoon zielig
Ik woon 1 hoog en het is leuk om precies onder mijn balkon een een gigantishe knaller af te steken me ramen trilde Nou ze was helemaal hyper dat hele lijfje trilde
Later op de avond is ze uiteindelijk in me badjas gekropen veilig tegen me aan toen werd ze wat rustiger en Nu ligt ze uietraard haar roes uit te slapen ,helemaal op is ze

Ik wil haar volgend jaar echts iets geven maar geen pilletjes ,had namelijk niet verwacht dat ze zo angstig opeens was ,omdat ze vorig jaar totaal niet bang was

mijne is dagen ervoor ook erg bang geweest angstig staart tusse ze benen rond lopen, hijgen en geen contact zoeken ook.. en niet naar buiten willen gaan..
hij zat liefs in de douch op het matje te liggen daar vond hij het fijn.
is het 12 uur... lig meneer te slapen in de huiskamer haha hoe gek ook! hij wil ook nog niet naar buiten hij vertrouwt het nog niet al hoor je nu niks meer buiten zal nog wel even duren voordat mijne naar buiten wilt hij deed gelukkig snel even zijn behoefte buiten met moeite
hopelijk kunnen we weer snel lekker naar het park toe zonder drama

Nu moet ik wel even iets kwijt ,Yentl is zo wie zo een angstiger eenkenniger hondje dan haar moeder
Vorig jaar Juni zijn wij 1 weekje naar spanje geweest waar me ouders op de camping staan
Heerlijk met het vliegtuig Yentl in haar reismandje aan me voeten super ze mocht in de cabine

Eenmaal aangekomen op de camping was Yentl helemaal blij om de hond van me ouders te zien een Engele bull

Even wat gegeten koffie gedronken en me moeder wilde Blanes even laten zien Prima leuk even winkeltjes kijken
Mijn Pa bleef bij de honden caravan deur dicht want het was best koud toen en me pa was bang dat Yentl over het deurtje zou springen

Later werd er geklopt op de deur me pa deed hem een klein stukje open en Hup Yentl er vandoor
opzoek naar mij .wat er toen gebeurde dat was ene grote nachtmerrie als ik er nu nog aan terug denk staan weer de tranen in me ogen Yentl is namelijk mijn oogappel me allesie

De hele camping op zoek naar Yentl nergens maar dan ook nergens was ze te bekennen me pa had ze richting strand zien gaan ,me dochter zag haar het hoekje omgaan riep haar ze keek om ,maar ze was op zoek naar mij en rende er als een haas vandoor

Alles ingeschakeld politie dierenasiels
De hele nacht is ze weggeweest ik kon alleen maar hopen ,maar dan dacht ik weer ik ben haar kwijt ben haar echt kwijt

De andere ochtend kwamen er kennisen van me ouders die waren al weer gaan zoeken en ze was gezien bij een boer die had haar sàvonds gevonden ,eten gegeven en in een schuur gelegd met een dekentje
Die ochtend wilde hij haar eten geven en dan melding gaan maken dat hij een chi gevonden had
Maar toen de schuur deur open ging weg Yentl


Wij weer allemaal op de fiets zoeken Nog geen half uur later staat de camping eigenaar bij me ouders en melde dat er een chi gevonden was voor bij de rotsen Wij nee dat is heel ver kan niet ze is net nog bij de boer gezien

Wij als de sodemieter in de auto naar de rotsen ik was helemaal op niet geslapen uiteraard Hopen maar in je achterhoofd weten t kan niet
Ik kom t hoekje om en zie een klein spaans mannetje zitten met Jawel mijn Yentl helemaal geklemd had hij haar ,hij wist dat er een chi vermist werd en had de politie gebeld

Je wil niet weten wat er door me heen ging ik was die man zo dankbaar heb gejankt als een klein kind en yentl die vrat me haast op ,heb haar de hele vakantie niet meer alleen gelaten

Misschien dat dit de oorzaak ook wel is dat Yentl een ansgtiger hondje is dan haar moeder
Wie weet wat ze die middag en nacht heb mee gemaakt ,ze had ook een klein korstje op haar rug net onder haar tuigje ,die ze gelukkig omhad
Is ze aangevallen door een hond? Niemand die het weet

Sorry voor me lange verhaal maar t doet me soms nog steeds verdriet als ik er aan terug denk .ben zo blij dat ze er nog is ,me dochter zegt wel eens t is geen princes hoor maar voor mij is ze dat wel