Wat is er allemaal veranderd? De beste aanpak.

Ik wil dat mijn honden rust in lijf en koppie hebben en bij conflictsituaties hun schouders ophalen en er van weglopen. Dat begint bij jezelf. En als ik zelf een slechte dag heb, zijn mijn honden ook dan conflictvermijdend. Of ik geef ze aan wat wel wenselijk is .

Ik ga me niet verlagen mijn frustratie te botvieren op mijn honden

Conflictvermijdend als: ze proberen mij te kalmeren, gedragen zich al rustiger, houden al meer afstand, ook onderling gedragen ze zich rustiger. Misschien wel 'sneu' honden die op hun tenen lopen om de bom niet te willen doen barsten (even grof gezegd), maar goed, ik ben ook maar een mens en een mindere dag kan iedereen hebben

Lola doet dat ook, ze voelt feilloos stemmingen aan, en als die haar niet bevallen trekt ze zich terug op haar eigen plekje.

Precies, dat bedoel ik, ze voelen het feilloos aan.
Dan heeft zoiets toch invloed op de hond?

ja een hond voelt dit feilloos aan maar de gedragingen die daar uit voort komen geven wij als ons als fout en niet de hond.

Veel mensen geven hun frustraties door aan hun hond terwijl zij zelf de schuldige zijn voor de hond zijn gedrag.

BV van een schoonzusje. Een rottweiler van 15 maanden die geen socialisatie heeft gekregen en geen correctie. Niet met liefde opvoeden, nee harde hand, geen vertrouwen geven en hij moet een pak slaag krijgen. 2de kerstdag nog een bijna woedende zwager getroffen. Hij zag het als een uitdaging, heel veel druk op de hond, veel correcties, slipketting en ophangen van de hond. Nu vandaag gehoord, herplaatser terug en hond afgespoten. Ik werd woedend aangekeken op 2de kerstdag omdat ik zei dat ik geen correcties uitdeelde aan dit soort honden. Nou dan heb je nog nooit een rottweiler aan de lijn gehad zei mijn zwager. Ik zei tegen hem: ik ga geen discussie met je aan.

Geen liefde, geen beloningen maar ouderwets rukken aan de lijn en een dode hond, agressieve hond.

wat hartverscheurend en triest, arme hond, zijn leven is wel hel geweest en is veel te vroeg voorbij dankzij de op macht beluste mens, (wie geeft die hond nou mee aan zulk soort mensen), wat zijn er toch nog steeds veel onbegrepen honden. Zo onnodig veel dierenleed, wanneer houdt het eens op.

Ik denk dat er veel teveel menselijke emoties aan een hond worden toegeschreven(ook onbewust), wij mensen zijn zo empatisch dat wij ons niet kunnen voorstellen dat een ander die op ons lijkt en emotioneel gedrag vertoont, daar niets bij voelt. (Wij kunnen ons namelijk heel moeilijk voorstellen dat wanneer iemand ijzeren haken door zijn vel duwt daar niet veel van voelt, we voelen het immers bijna zelf??)

Ik ga ook geen discussie voeren over gevoel, wat voor gevoel of helemaal geen gevoel, want dat weten we simpelweg niet we kunnen het de dieren namelijk niet vragen, aan de andere kant mag je daarom natuurlijk ook geen dingen toeschrijven die je ook niet zeker weet, zoals "natuurlijk voelt hij zich zo of zo".

Tussen het brein van mensen en van honden zit namelijk toch wel wat verschil, ga er niet op in wat precies het verschil is,want ook dat weet ik niet precies... maar voor gevoel zijn bewustzijn en zelfreflectie vereist, en activiteit in hersengebieden in de neocortex, en dit is het laatst geëvolueerde deel van het brein, wat bij de mens het verst ontwikkeld is(ooit ergens gelezen ).

In de jaren 40/50 werd er bij mensen met chronische pijn frontale lobotomie toegepast, de frontale cortex werd beschadigd, hierdoor verdwijnt de neiging tot reflecteren voor die mensen. Voor de operatie waren deze mensen eigenlijk continu bezig met deze pijn, het bestuurde dus eigenlijk hun leven. Na de operatie, vertelden deze mensen, was de pijn niet minder geworden maar ze ervaren het niet meer als pijn, het liet hen koud. En dit is toch vergelijkbaar met hoe dieren op pijn reageren. Ook reageerden deze mensen heel anders op emoties en hadden hier ook geen gevoel bij, en ook dit kan wel eens vergelijkbaar zijn in de emoties die dieren laten zien.

Door dit te gaan bestuderen ga je op een andere manier tegen dieren/honden aan kijken, de mens en het dier komen dus wel wat verder uit elkaar te staan(niet negatief maar bewuster) en je wordt erg voorzichtig met de conclusies die je trekt over bepaald dierlijk/honds gedrag.

Dobry is bij een wolvencentrum geweest, daar werd verteld citaat: Degene die de rondleiding deed, vertelde dat de taal van de wolven en de honden heel complex is. Van het puntje van de neus, tot aan de tenen toe wordt er gesproken.
De stand van de oren en staart, het tongelen, gapen, de mimiek, de haren, de houding, alles betekend iets. Het is de taal die wolven en honden spreken, dat zijn eigenlijk wat wij noemen de kalmerende signalen, die dus veel meer omvatten dan kalmeren alleen.

Deze taal laten honden ook zien, van top tot teen, tenminste als je er op let, Turid R. heeft een prachtig boekje geschreven genaamd 'kalmerende signalen', honden werden hier geobserveerd en uit het geobserveerde werden conclusies getrokken en opgeschreven, het boekje komt uit, en iedereen noemt deze signalen ineens kalmerende signalen en als we dat zien bij honden dan betekend het dat! dus er wordt gelijk een ervaring aan gekoppeld en dat is niet goed, want wie zegt dat de hond dat ook bedoeld? ja dat boekje wat geschreven is door een vrouw met tig jaar ervaring(toen David Mech de dominantie theorie(de achterhaalde dan hé) beschreef had deze meneer ook al tig jaar ervaring maar toch zat ie er naast.

Honden zijn vanaf vroeger tot tegenwoordig niet veel verandert, onze opvoed methodes zijn al tig keer verandert, de betekenissen over lichaamstaal/hondentaal zijn al tig keer verandert, dus wat is er aan de hand?
(ik zelf heb de kinderen al wat ouder en ik ben er trots op hoe ik het gedaan heb, ik heb me absoluut niet gehouden aan de standaard maar ben mijn eigen gang gegaan, mijn eigen gevoel gevolgd. Maar hoe of wie kan meten dat ik het ook daadwerkelijk goed heb gedaan? niemand! volgens de maat van de ene persoon moet het zo en volgens de maat van de ander moet het weer zo....)

De beste basis is de hond, niet volgens de MAAT van de mens, maar puur de hond, het dier op zichzelf. Veel honden gedrag wordt zonder pardon af gestraft of afgeleerd omdat dit niet past binnen ons straatje van hoe een hond zich zou moeten gedragen. Ik denk dat je sowieso al veel kan leren door niet zomaar alles maar even om te buigen maar eens gaat kijken wat de hond nu werkelijk zou bedoelen of zou willen vertellen.