Welsh Corgi Pup

Beste allen!

Graag even wat advies....

Onze kleine pup( Welsh Corgi Cardigan mannetje) van 12 weken daagt ons uit,
Hij kijkt je aan en blaft, jij zegt nee hij blaft en zo gaat het voor 5 minuten door als
je hem niet in zijn nekvel pakt. Dan pas stopt hij. Ook al kijk je hem niet aan, hij stopt echt niet!
Zo ook als hij op een speeltje zit te bijten, hij kijkt je aan terwijl hij zit te bijten en te grommen.
Zou hij denken dat ik het speeltje ben?

We zijn al enkele weken bezig om dit af te leren maar er zit nog geen vooruitgang in,
misschien doen we iets verkeerd, vandaar dat ik jullie mening vraag.

Lieve groeten!

Negeren en als hij zich goed gedraagt koekje?
En emmers geduld

nooit in het nekvel pakken!!
zo word het alleen maar erger en word de band met je pup ook nog eens beschadigt, probeer hem eens af te leiden met een koekje of blijf hem helemaal negeren, dus NIKS doen

Met een pup moet je heel veel geduld hebben.

Ga de pup negeren en pak de pup nooit in zijn nekvel pakken.

wat ik doe als Shadow mij uitdaagt is mij van hem weg draaien en hem verder de rug toe keren. Hier is het al veel minder geworden.
Natuurlijk blijft jouw pup doorblaffen, maar hoe vaker jij hem negeert (geen oogcontact, niet praten, niet aanraken) hoe sneller hij stil zal zijn.

En daarbij is Shadow nu 14,5 weken en doet dit nog steeds, dus geduld

Bij het nekvel pakken zal niet meer gebeuren!
alvast bedankt voor de reacties!

overigens dacht ik zolang jij maar het laatste woord hebt leert hij het vanzelf, en geeft hij het op.

Wat doet je pup op een dag?
Ik denk persoonlijk dat het overprikkeling is.
Geef de hond meer rust en een hond heeft bijna altijd het laatste woord al is het maar een blaf/grom of wat dan ook op het eind en dat is niet zoals wij mensen het laatste woord willen hebben
Lees je even goed in over hoe een pup goed op te voeden want je hanteerd wat regels die allang achtrhaalt zijn.

Wees gewoon een 'vriend' voor je hond..

Geef leiding door vriendelijk te zijn maar wel grenzen te hebben..
Door leiding te geven..

Laat je hond gewoon een 'hond' zijn ..
Dit door het dier geen onrecht aan te doen en het te vermenselijken..


Turid Rugaas verteld..
Over Opgroeien – Turid Rugaas Vertaling Els Selbach

Puppy’s, opgevoed door hun eigen soort, worden perfecte honden.
Wolven, die wolvenpuppy’s opvoeden, leveren perfecte wolven af, die voorbereid zijn op een
Bestaan als 'overlevers'.
Hoe komt het dat puppy’s die door mensen worden opgevoed, in de problemen raken?

Ten eerste gunnen wij de puppy’s geen natuurlijke opvoeding die ze wel zouden en moeten krijgen als ze waren grootgebracht door andere honden.
Ten tweede verwachten wij van de hond dat hij onze regels respecteert, regels die vaak voor de hond geen enkele betekenis hebben.

Wij houden geen rekening met de leeftijd van de hond, noch met zijn ontwikkelingsfasen en mogelijkheden.
Het resultaat is dat de hond er niet aan onze te hoge verwachtingen kan voldoen.

Puppy’s die opgroeien te midden van hun soortgenoten leren geleidelijk aan zelfcontrole te
ontwikkelen, iets dat ze nodig zullen hebben als volwassen honden.

En ze leren dit heel goed!
Als volwassen hond hebben zij alle zelfcontrole verworven die nodig is om te overleven.

Onze taak is om puppy’s op eenzelfde manier op te voeden, op een natuurlijke wijze, zoals hun ouders het ook hadden gedaan vanaf de geboorte tot aan de volwassenheid.

Puppy vergunning…

De eerste en belangrijkste fout die wij, als puppy eigenaren maken, is dat we een te hoog
verwachtingspatroon hebben en te veel eisen aan de pup stellen.!!!!

Een puppy kan hieraan nooit voldoen.
In de natuur en daar waar honden op een natuurlijke wijze mogen opgroeien in een roedel, leren ze geleidelijk zichzelf te beheersen.

Tot ze ongeveer 16-20 weken oud zijn, hebben zij een zogenaamde 'puppy vergunning'.
Ze dartelen met hun 'puppy vergunning' rond en zeggen:
'Na-na-nanana, ik luister lekker toch niet, want ik heb een 'puppy vergunning'.

We zien vaak dat puppy’s misbruik maken van deze 'puppy vergunning'.
Ze pesten de volwassen honden en het is bijna alsof ze een boosaardige flonkering in hun ogen hebben.

Gedurende deze periode laten de volwassen honden met ongelofelijk veel geduld de puppy’s hun gang gaan.
Wanneer de pups 16-20 weken oud zijn, verloopt de vergunning.

Nu moeten de pups geleidelijk aan leren om zichzelf te beheersen en om zich respectvol te gedragen.

De vele fouten en vergissingen worden hen nog steeds vergeven, want ze zijn per slot van rekening nog niet volwassen.

De volwassenheid zal met de tijd en met de nodige ervaring op een natuurlijke wijze tot stand komen.
Het mag verwarrend lijken dat een pup slechts binnen enkele dagen van de ene ontwikkelingsfase naar de andere gaat, maar we moeten onthouden dat ze in minder dan twee jaar van een puppy opgroeien tot een volwassen hond.

Als vergelijk: mensen hebben 20 jaar nodig voordat ze zich volwassenen kunnen noemen en velen hebben zelfs meer tijd nodig.

De jonge hond..

Wanneer de puppytijd eenmaal voorbij is, begint de puberteit.

Deze bestaat uit verschillende fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar.
Soms duurt het langer, soms korter.
Jonge honden zijn zoals jonge mensen:
Ze houden van actie en snelheid.

Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.
Ze hebben totaal geen zelfcontrole.
Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt.
Dit gedrag zie je ook bij kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.

Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot.
Terwijl kinderen 'vergeten' onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen.
Ze zijn het liefst met andere honden van dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.
Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.
Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt hen de lust tot leren.

Jongen honden moeten opgevoed worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven en er niet genoeg van krijgen.

Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door korte en gemakkelijke oefensessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, tijdens een herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos.

Daarnaast kun je ook denken aan neuswerk, het samenzijn of spelen met andere honden.
Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, dus stapje voor stapje.

Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de 'zit-blijf' oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.

Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten en help hem om de oefening opnieuw voort terzetten.

Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!
Vermijd lange oefensessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening of straf, zodat de hond niet te moe wordt en geen zin meer heeft in de oefening.

Socialisatie: het leren omgaan met mensen en dieren is belangrijk.
Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving.
Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe dingen.

Ga niet meteen met een pup naar een vol schoolplein: laat de hond die drukte eerst van een afstand van zo'n 100 meter bekijken en laat hem eens rondsnuffelen op een leeg schoolplein.
Alles in kleine stapjes en op een zo natuurlijk mogelijke manier.

Oefen middels leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, of een spoor vervolgen.

We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt.

En ze leren, beetje bij beetje, precies zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit.

Wie heeft er ooit een kind van vier of zes jaar gezien met zelfbeheersing?
Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten.

Om te proberen hen iets te leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos.

We moeten hen eerst kalmeren, voordat we proberen ze iets te leren.
Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, 'een zesjarige', zal de hond gemakkelijk te opgewonden raken.

Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe honden, mensen, een nieuwe plek, of een nieuwe situatie.

Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen.
Daarbij komt dat het programma veel te lang duurt voor een jonge hond.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de 'zesjarige' opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt.

Vele hondeneigenaren stoppen met deze cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus.

Ze zijn niet 'onhandelbaar' zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal.

Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit soort situaties te kunnen omgaan.

Het is gedoemd te mislukken.

Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo'n situatie zal de boel niet verbeteren.
Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn.

Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo moeilijk te maken.

Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan, punt uit.

We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn emotionele stemmingen te observeren.

We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren.
We moeten dit doen vóór de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is om te communiceren en te leren.

Voorkomen..

Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestrest raakt door:
De training tijdig te stoppen.
Niet bedreigend te handelen.
De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen.
Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van agressie te laten stijgen.
Ga het gevecht met de hond niet aan.
Blijf kalm en beheerst.
Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?
Wanneer de hond 'met deuren smijt' De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden.
Laat de hond het allemaal ontdekken.
Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in elkaar steken.

Het is helemaal onschuldig.
We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de dingen zelf uit te zoeken.

Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te zoeken hoe de dingen werken.

De jonge hond probeert niet 'de baas over ons te worden', hij denkt er zelfs niet eens over na.
Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties hij krijgt.

Reageer beheerst! Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem negeert, dit zegt meer dan duizend woorden.
De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is precies wat een volwassen hond zou doen.

Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag
zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere
wrede en angstaanjagende strafmethodes.!!!

Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het doen en kopieer hun gedrag.
Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg.

Ze kunnen blaffen en een grom geven, maar nooit meer dan dat.

Gromt uw hond? Geweldig!
Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is
gemaakt.

De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden.
Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet
op zijn gemak voelt.

Het is een afstands vergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet luisteren.

Wanneer de hond gromt, grauwt of hapt…
Was het iets dat u deed waardoor de hond geprovoceerd werd?
Als dat zo is, houd op met provoceren. ..!!
Provocaties kunnen o.a. bestaan uit:
- Aan de riem rukken..
- Schreeuwen, schelden..
- De hond bij zijn nekvel pakken..
- De hond opzij duwen..
- De hond knijpen..
- Voedsel wegnemen van de hond..
- de hond storen in zijn slaap of wanneer hij aan het rusten is..
- commando's geven met een boze stem..
- te veel van de hond eisen..
- de hond kort houden..
- aan de riem trekken..
- de hond pesten..
- over hem heen buigen..
- recht op een hond aflopen die aangelijnd is..

2. Was de hond ergens bang voor?
Vermijd dan dat hij weer bang wordt, anders zal zijn verdedigingsreactie alleen maar sterker en sterker worden.
3. Doet hij het alleen maar om te ontdekken wat uw reactie zal zijn?

Draai uw rug naar hem toe!
Hij zal het onmiddellijk opgeven.
In een situatie zoals deze moet minstens een van uw beiden rustig blijven.

Bovendien is het een gegeven dat de meeste conflicten tussen honden en hun
eigenaren voortkomen uit een poging de hond te domineren en niet andersom.
Om zelfcontrole te leren, zal de jonge hond een leerproces moeten doorlopen.
We kunnen hem helpen door enkele eisen aan onszelf te stellen:

1. Afhankelijk van de situatie is het adrenaline gehalte in zijn lijf hoog en tegelijkertijd maakt
dit de hond ongemakkelijk, omdat hij niet weet wat hoe hij hiermee moet omgaan.
We kunnen de hond duidelijk maken hoe hij controle kan krijgen over de situatie.
2. Beweeg langzaam. Gebruik kalme en langzame lichaamsbewegingen.
Spreek kalm en zachtjes.
Uw lichaamstaal en houding zullen de hond overtuigen.
3. Verwar zelfcontrole niet met lijfelijke dwang.
Zelfcontrole is vrijwillig terwijl lijfelijke dwang dat niet is.
De reactie op lijfelijke straf zal enkel een verhoogd stress niveau zijn.
4. Oefen zelfcontrole in allerlei situaties.
Oefen in het begin op plekken waar geen afleiding is, oefen in korte sessies en met een losse lijn. Zorg dat de hond plezier heeft in wat hij doet.

Laat de hond niet teveel zitten, de spieren zullen moe worden en pijn gaan doen van het te lang zitten.

We hebben ook nog andere hulpmiddelen, bijvoorbeeld de kalmerende signalen en het belonen van de hond voor goed gedrag, om er maar een paar te noemen.
Op een dag zult u een volwassen hond hebben die weet hoe hij zich moet gedragen, die zelfcontrole heeft en die gewillig is samen tewerken.
Die dag zal komen wanneer u uw hond opvoedt met het stellen van geleidelijk hogere eisen die hij aankan.

Houd er rekening mee dat de hond tijd nodig heeft om op te groeien, precies zoals wij.

Hoop van harte dat je er wat aan hebt..

Groet, Ilja

Onze pup daagde in het begin ook zo uit, ik herken het helemaal!

Wij zijn naar een gedragstherapeut gegaan omdat we niet goed begrepen wat ze ons nu wou zeggen.
Die zei dat dit puur spelgedrag is en dat ze ons eigenlijk niet serieus neemt (vooral mij). Daarmee daagde ze ons uit en wou dat we erop gingen.

Wat ons is aangeraden is gewoon duidelijk NEEN zeggen, en weggaan van de hond. Na een week was ze gestopt want het was niet meer leuk voor haar om ons uit te dagen
De neen hebben we haar aangeleerd door een oefening: (je hebt je pup aangelijnd aan een korte lijn)
- koekje op je hand en zijn naam zeggen, hij mag het koekje nemen maar PAS als je zijn naam hebt gezegd (actie - reactie). Niet toelaten dat hij het koekje neemt als je nog maar de beginletter van zijn naam hebt gezegd ofzo.
- koekje op je hand en NEEN zeggen met een dominante, niet kwade stem. Als hij er af blijft nóg niet belonen. Dan zeg je opnieuw zijn naam (hij gaat die waarschijnlijk niet willen nemen dan want hij snapt het commando nog niet zo heel goed maar dan zeg je meermaals zijn naam en telkens doe je je hand tiental centimeter naar zijn mond, tot hij het eet). Als hij het wilt nemen terwijl zijn naam nog niet hebt gezegd maar NEEN hebt gezegd geef je een klein corrigeerrukje aan de lijn. Dit hoeft echt niet hard, je moet hem niet bang maken he gewoon duidelijke communicatie van 'neen, je mag er nog niet aankomen'.
Zo kan je telkens een paar keer zijn naam zeggen en snoepje laten nemen en dan ineens NEEN ertussen, ze leren het zeer snel hoor
Daarna kan je neen voor alles gebruiken dat hij doet en niet mag, zo zorg je ervoor dat je duidelijk communiceert met je hond want je hond weet wat je bedoelt als je neen zegt en weg gaat. Hij snapt dat hij je niet zomaar mag uitdagen

Succes!

thanks voor de reacties

Gewoon een beetje rondneuzen op het forum.
Er is heel veel informatie te vinden over opvoeding enzo.
Ik had dezelfde denkwijze qua opvoeding, maar door hier veel te lezen en te vragen heb ik een hoop geleerd.
In ieder geval veel plezier gewenst met alles uitvinden en een band op bouwen met je pup.

Dat is meer een leuk spelletje, pup denkt dat jij lekker mee aan het blaffen bent.
Met als achter je hond aanrennen als ie niet wil komen, dat is ook een leuk spelletje, voor je hond dan

Leuk boekje dat uitlegt waarom honden sommige dingen (niet) doen.
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_336-Als-ik-HIER-roep.......php

Als Raico uit het niets blaft ben ik het er mee eens dat het een spelletje voor hem is...

Maar als hij aan je broekspijpen hangt, je hem probeert te vertellen dat het niet mag en hij dan tegen je in gaat denk ik dat negeren niet helemaal de manier is...

De tekst van Ilja is enorm de moeite waard om door te lezen. Daarnaast vind ik de methode die Jana neer zet niet helemaal juist, is nogal verwarrend voor de hond. Daarnaast een corrigerend rukje aan de lijn (hoe zacht ook) is al helemaal niet nodig.
Hetzelfde als een peuter een snoepje voor de neus houden en steeds dreigend ''nee'' zeggen, als de peuter het toch probeerd ondanks jouw nee dan knijp je even 'zachtjes' in de arm.
Erg verwarrend..

@Joyce; Wat werkt in jouw ogen beter dan negeren? Een time-out kan ook werken. Belangrijkste is om te kijken naar de oorzaak van het gedrag, in plaats van het gedrag alleen maar aan te pakken, daarmee neem je de oorzaak niet weg .

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN

HP hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden. Met inzicht en geduld kun je een hond prima op positieve wijze opvoeden.

Het adviseren en/of rechtvaardigen van fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysieke) provocerende handelingen is daarom niet toegestaan. Behalve dat het beschadigend is voor de vertrouwensrelatie en stress veroorzaakt bij de hond kunnen ze ook een risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Voorbeelden van fysieke correcties; Een hond corrigerend in het nekvel pakken (al dan niet schudden), een hond op de grond duwen en/of vastklemmen, knijpen, prikken/porren, de bek vastklemmen, een tik geven, slaan en schoppen, anderszins pijnigen of provoceren.
Corrigerende Hulpmiddelen; Wurg- en stroombanden en slipkettingen.

Hier geldt dat het iedereen toegestaan is om allerlei vragen rondom opvoeding te stellen. Ook als dit vragen betreft over fysieke correcties of corrigerende hulpmiddelen. Wij willen juist hierin meewerken aan een stuk bewustzijnsvergroting ten aanzien van verantwoord opvoeden. Een open gesprek hierover is dus mogelijk, maar actief adviseren van fysieke correctie of correctiehulpmiddelen of provoceren is niet toegestaan en wordt aangeduid met een rode pijl en een moderatormededeling . Herhaaldelijk actief adviseren of provoceren levert een waarschuwing en bij doorgaan een afkoelban op.

Ha Raico,

Ervaring met een pup van onze kennissen: inderdaad negeren. Tot ongeveer 15 weken leek het verkeerd te gaan qua gedrag. Maar gelukkig leek er in de 15e week heel veel verandering in te komen. Waardoor het precies kwam is nog steeds niet duidelijk. Maar het consequent negeren hielp daar wel. Het belonen van goed gedrag zorgde echt voor een super vrolijk hondje toen ze doorhad dat ze juist bij 'goed' gedrag een snoepje kreeg. Waarschijnlijk hielp het negeren, zelfs tot aan de andere kant van de kamer lopen zodra ze blafte, erg goed.

Pas alleen wel op dat je niet elke blaf bestraft. Als uit enthousiasme om een spel de hond blaft kun je dat de hond natuurlijk niet kwalijk nemen!

Maar even wat anders: Wat een SUPER schattige pup! je hoort niet vaak dat mensen een Corgi hebben... en deze ziet er uit om op te vreten

Hoe komt het dan dat elke hond waar het al op toegepast is het hooguit 2 minuten duren voor ze het snappen? Dan is het toch niet zo verwarrend? Ik heb een ras waar ik kordaat, duidelijk maar rechtvaardig moet zijn. Ik weet niet hoe dat met corgi's zit maar ik gaf gewoon mijn voorbeeld omdat ik zag dat het duidelijk werkte. Sindsdien zeggen wij voor alles dat niet mag "neen" en stopt ze meteen, en dat is totaal niet uit angst want wij hebben haar nooit pijn gedaan. Ze snapt gewoon dat "neen" afblijven betekend. Een kind neen leren is niet moeilijk, die snapt onze taal. Een hond moeten we het nog een beetje leren en ik denk dat het zeker niet fout is om "neen" ook aan te leren, het kan zelfs het leven van je hond redden.
Hoe moet je anders neen leren zonder de hond te beletten het koekje te mogen nemen? Door je hand te sluiten als ie ernaar toe wilt gaan ga je in discussie met je hond en dat is pas treiteren van je hond... En uiteraard mag de hond, nadat die luisterde na de neen (na zijn naam te horen) het koekje nemen en op het einde krijgt die nog eens een lekkere jackpot en speel ik er mee. Lijkt me niet fout, toch?
Honden worden zo vaak vergeleken met mensen, wat het voor de hond verwarrend maakt want ze verstaan ons niet :S

Hem laten weten dat je het niet accepteerd... Dat doet de moeder hond toch ook als de pups haar aan het klieren zijn en ze er genoeg van heeft, een snauw of grom en soms ook een correctie in de nek oid als ze toch doorgaan... Is dat dan ook dieren mishandeling?
Nee, dat is hoe een hond nu eenmaal in elkaar zit en hoe ze van nature leren.
Natuurlijk zijn er vooraf bergen met geduld, maar er zijn altijd grenzen en die moet ook een pup kennen/leren!

Negeer je al het ongewenste gedrag, dan loopt de hond zo met jou weg als je pech hebt!

En nee, ik adviseer geen harde correcties of iets dergelijks. Liever voorkomen dan genezen of ongewenst gedrag ombuigen naar wenselijk gedrag door bijvoorbeeld alternatieven aan te bieden... Maar als een hond actief tegen je in gaat en je negeert het alleen maar lijkt me ook niet echt op zijn plaats.

Hem laten weten dat je het niet accepteerd... Dat doet de moeder hond toch ook als de pups haar aan het klieren zijn en ze er genoeg van heeft, een snauw of grom en soms ook een correctie in de nek oid als ze toch doorgaan... Is dat dan ook dieren mishandeling?
Nee, dat is hoe een hond nu eenmaal in elkaar zit en hoe ze van nature leren.

Honden hebben een andere manier van communiceren dan dat wij doen onderling.
Het is daarom ook niet mogelijk voor ons om een pup (hond) te corrigeren op de zogenaamde manier zoals de moederhond dat ook doet.

Die correctie moet op het juiste moment en de juiste manier.
Even in de nekvel grijpen is daar te simpel voor en kan andere resultaten hebben.

Positief opvoeden lijkt me een goede manier, dus geen aandacht besteden (dus negeren) aan ongewenst gedrag en goed gedrag heel erg belonen.
In sommige situatie zal het negeren idd niet voldoende zijn maar dan is afleiden een andere manier om te corrigeren en de aandacht van de pup te krijgen.

Natuurlijk weet ik ook heel goed dat honden een andere manier hebben van communiceren... En dit moeten wij zo goed mogelijk proberen na te bootsen, want mensentaal en mensengedrag begrijpt een hond niet!

Ik zeg ook niet dat het makkelijk is om op de juiste manier te corrigeren of dat bij het nekvel grijpen de juiste manier is. Ik zeg alleen dat de moederhond op die manier corrigeert en dat is geen dierenmishandeling, maar wij mogen niets doen, alleen negeren anders is het wel dierenmishandeling?!
Voor sommige puppen werkt dat misschien perfect, negeren, maar heb je net 1 van de 10 waarbij het niet werkt creeer je wel een probleem door alleen maar te negeren!
En ja een moederhond heeft heel veel geduld en een pup moet ver gaan voor ze een correctie krijgen, maar er is zeker een grens!

Afleiden is in mijn ogen overigens geen andere manier van corrigeren... Afleiden is een pup afleiden. Om het even voor ons menselijk te verwoorden... Als een kind koekjes 'steelt' zonder het te vragen, ga je het dan ook negeren of vragen om een spelletje met je te doen in plaats van dat je boos wordt?? En is het vragen om een spelletje te doen een manier van corrigeren??

Hoe Ceaser het ook zegt... Boundaries and limitations... vanaf de eerste dag!

Natuurlijk weet ik ook heel goed dat honden een andere manier hebben van communiceren..

> Om het even voor ons menselijk te verwoorden... Als een kind koekjes 'steelt' zonder het te vragen, ga je het dan ook negeren of vragen om een spelletje met je te doen in plaats van dat je boos wordt??

??

Zoals je dus zelf zegt, de communicatie van honden onderling en dat van mensen onderling zijn 2 verschillende dingen en is dus niet te vergelijken.

Stel, een pup zit aan een plant te happen, wat niet mag..
Zou ik eerst proberen te "corrigeren" met de stem en dat wil niet zeggen boos roepen en boos nee zeggen maar de pup eerst bij de naam roepen, weglokken> afleiden en als dat niet werkt een andere kant op leiden/ zetten.
Waarschijnlijk is de plant dan al half afgegvreten omdat de pup niet in 1 keer snapt wat je bedoeld en dat dat wat hij doet niet mag.
Dus het zal/ kan wat tijd gaan kosten en misschien wat planten, hihi, maar goed dat heb je met een pup.

Ik ben het ook akkoord met je. Ik geloof zeker dat er honden zijn waarbij het negeren werkt, zul je mij nooit horen ontkennen. Mijn sint bernard bijvoorbeeld is zo'n gemakkelijke die amper gecorrigeerd moet worden.
Maar mijn pup, dat is een keikop. Ze is een zeer dominant karakter en moet vaak even op haar plaats gezet worden, in hondentaal. Als ze aan de kast knauwt negeer ik dat niet, als ze mijn andere hond treitert (en ik duidelijk zie dat die er genoeg van heeft maar zij wilt mijn kleinste nooit corrigeren) dan negeer ik dat niet.
Zelf wordt er op het forum vaak gezegd dat het neerleggen geen hondentaal is, toch zie ik dat mijn sint bernard mijn pup dagelijks neerlegt op de zij als correctie. Is mijn hond dan geen hond? Ik raak mijn hond niet aan zodat ze pijn heeft, ik leg haar neer op haar zij en hou zelf een dominante stand (zonder haar aan te raken!). Ik doe haar geen pijn en daarboven op is ze ook niet bang van mij. Een bange hond heeft oren plat en staart tussen de benen, zij niet. Haar oogjes en lichaam relaxen helemaal en dan streel ik haar, omdat ik dat wil belonen. Dan sta ik recht, en zij ook, pure kalmte en harmonie. Wat een dierenmishandeling! Meestal knuffelen we daarna om eens te verzoenen.
Die neen leren lijkt me ook niet erg, gewoon duidelijk...
Vanaf het begin hebben ze hier regels gekregen, na een week dat Larah (de sint bernard uit het asiel) bij ons was snapte zij perfect onze regels en draaide goed mee in onze roedel. Toch een teken dat het goed gaat dan?
We hebben twee evenwichtige honden, die niet bang van ons zijn. De kleinste heeft ons serieus getest, en zal dat zeker nog doen. Maar zolang wij volhouden met haar te geven wat ze nodig heeft (elke dag energie kwijt kunnen etc) en onze regels consequent toepassen blijft het lukken
Je zal me nooit zien slaan en roepen op de honden, DAT is mishandeling. Maar ik studeer dierenzorg in hoge school, ik heb cursussen hondentaal gehad waarbij wij in een kring zaten en in de kring waren er 4 honden. Alles dat zij deden hebben we besproken en waarom ze dat gedrag vertoonden. Dat waren twee zussen en elk hun volwassen pup bijeen en wees maar zeker, die moeders waren harder tegen hun dochters dan ik ooit tegen mijn honden zal zijn. Die hebben zeker hun dochters op de grond gelegd en vast gehouden, in de nek gecorrigeerd, gespeeld, beklikken toegelaten (dochters laten zo onderdanigheid zien) etc... Die moeders hebben hun dochters geen enkele seconde in al die tijd pijn gedaan. Ze hebben gewoon hun eigen hondentaal met uitdrukkingen en energie toegepast. Als de mens dit toe past op zijn hond is dit dan toch geen dierenmishandeling? Het is gewoon duidelijke taal spreken voor je hond en die snapt het meteen hoor!
Maarjah, ik heb de term antropomorfisme net geleerd, vermenselijking... en dan bedoel ik niet dat de methode van negeren vermenselijking is, maar gewoon het ontkennen van hondentaal is het wel...
Het negeren pas ik zelden toe, omdat je van het probleem wegloopt en niet aanpakt.

Ik gaf een voorbeeld van wat je zegt dat je zou doen met een hond... Ik vergeleek niets, ik verwoorde het in 'mensentaal'. Aangezien je afleiden met corrigeren vergelijkt.

Excuses, de laatste zin was niet helemaal af... Maar kan niet wijzigen....

Ik bedoelde te zeggen. Aangezien je afleiden met corrigeren vergelijkt wilde ik dit voorbeeld gebruiken.

Afleiden is EEN manier van corrigeren, een andere richting in duwen, figuurlijk dan.
Corrigeren kan op verschillende manieren.

@ Jana;

Natuurlijk zul je het vaak zien en blijven zien dat jouw honden elkaar neerleggen.
Ook zullen honden, mocht het nodig zijn, naar elkaar snauwen elkaar corrigeren.
Dat doen honden, dat is (nogmaals) HUN manier van communiceren onderling en omgaan met elkaar.
Wij kunnen dit ook best doen, gewoon hond op zn zij leggen, er boven hangen, wachten tot de rust, dan ben jij dominant en heb jij laten zien dat je de baas bent.
Dat klinkt heel leuk enzo maar zo werkt het gewoon niet.
De baas hangt boven de hond, kan geen kant op, moet zich overgeven en wordt rustig, dus het werkt, nee, dat is makkelijk gezegd.

Maar goed hier zullen de meningen over verdeeld blijven.
Ieder doet het op zijn/ haar eigen manier en heeft er eigen ideeen over.

Ik maakte een vergelijking met een peuter om zo mijn verhaal te verhelderen, wat we zo te lezen allemaal doen. Ik vergelijk honden zeker niet met mensen, dan is het eind snel zoek denk ik.
Blijkbaar hebben we wisselende manieren van opvoeden en het observeren van hondengedrag.

Wellicht leerzaam om door te lezen;

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_359-Wat-is-er-met-dominantie%3F.php

tuurlijk zijn er verschillende manieren van opvoeden. Niemand voed zijn hond gelijk op, net zoals niemand zijn kinderen gelijk opvoed

Ik zeg niet wat jullie doen slecht is he, want jullie hebben ook goed opgevoede honden, het resultaat dus

Ik denk dat iedereen gewoon moet aftasten wat het beste bij zijn hond past. Ik weet zeker dat het met mijn pup niet werkt, omdat ze gewoon niet het simpelste ras is.

Ik wijs jullie manier van opvoeden niet af, of eis niet mijn manier van opvoeden te gebruiken, begrijp me niet verkeerd Maar ik probeer uit te leggen dat mijn manier ook geen vorm van "mishandeling" of dergelijke is.
Mijn honden zijn net zoals jullie evenwichtig, gelukkig en goed opgevoed. Het bewijs dus wel dat OOK mijn manier werkt Zolang men consequent is en de opvoeding niet op basis van angst is denk ik dat er honderduizend verschillende en effectieve manieren zijn om je hond op te voeden

Erg mooi gezegd!

Idd mooi gezegd!