Mijn kleintje Angie

Wij hebben (hadden) 3 honden en een kat. Alles was perfect in orde tot zaterdag middag.

Maar eerst even een voorgeschiedenis. Na de dood van 2 konijntjes wilden mijn kinderen graag een ander dier. Onze poes hadden we al maar een hondje zou toch leuk zijn. Uit een asiel haalden we een hondje. Een klein Yorkje van 5 jaar dat gedumpt werd door een fokker. Ze had zelfs geen naam. We noemde haar Jeske. Alles moesten we haar leren. Ze was zelfs niet zindelijk. In een mum van tijd veranderde Jeske in een levendig hondje. Na enkele weken merkte we op dat Jeske nogal dik begon te worden en wat bleek, ze was in verwachting.
Op 24 september 2010 beviel ze bij ons thuis van 5 pups.
Pim - Dio - Izzy - Yorky en Angie.
3 hondjes werden geadopteerd door goede vrienden.
Dio en Angie bleven bij ons wonen samen met moeder Jeske en poes Snoezel.

Regelmatig zien wij de andere honden en dat is heel leuk. Op 24 september kwamen alle honden samen om de eerste verjaadag te vieren. We hadden zelfs een hondentaart gemaakt.
Dio en Angie waren echt grote broer en kleine zus. Altijd samen aan het spelen. Ze konden mekaar niet missen.

Alles was dus perfect tot zaterdag. Door een stomme vergetelheid van iemand stond de poort van onze oprit nog open en zoals atijd lieten we Dio en Angie buiten. Ze liepen de straat op en plots liep Angie onder een auto.
We zijn nog met haar naar een ziekenhuis gereden maar de chirurg zei dat haar rug was gebroken. Haar laten inslapen was nog de enige optie.
Ze was ocharme 15 maanden.
Heel ons gezin is er kapot van. We hebben allemaal veel pijn van verdriet. We hebben haar laten cremeren en vanaf vandaag krijgt ze thuis een mooi plaatsje.
Maar onze Dio die loopt verloren en zoekt overal haar zus. Zijn speelcameraardje.
Hoe kunnen we hem nu terug gelukkig maken. We geven hem veel liefde maar hoe verwerkt een hond zo'n drama? Met die vraag zit ik nu.
Ik zal Angie nooit vergeten, de pijn zal wel slijten, maar 24 september en 24 december zullen nooit meer hetzelfde zijn.

Wat een verschrikkelijk ongeluk.
Ik denk dat Dio het op z'n eigen manier moet verwerken. Heeft hij Angie nog gezien toen ze was overleden? In ieder geval heel veel sterkte met elkaar.

Och wat erg,ik weet niet hoe jullie Dio kunnen helpen,
Ik wens jullie heel veel sterkte toe,ik leef met jullie mee.

Dio heeft Angie nog gezien maar toen was ze nog niet overleden. Ze bloede wel zeer hard.
Bedankt voor de reactie.

sterkte !

Vreselijk, zo'n ongeluk !
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe .....
Eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe Dio dit moet verwerken, hopelijk kan iemand je dat hier op HP vertellen. Sterkte !!

Wat is het leven soms toch hard!

Ik zou ook niet zo snel weten hoe je Dio kunt helpen. Mijn zusje hondje hebben ervoor en nadat zij was overleden afscheid laten nemen. Maar dat was bij jullie natuurlijk niet mogelijk.

Raar idee en misschien slaat het nergens op, maar Dio misschien laten ruiken aan de urn?

Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe.

Wat een verschrikkelijk ongeluk !
Ik wens jullie heel veel sterkte met het grote verlies van Angie !
Rust zacht klein meisje .

Wat een vreselijk ongeluk
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Angie.

Wat erg voor jullie en voor Angie. Heel veel sterkte gewenst. Een ongeluk is zo vlug gebeurd...

Rust zacht lieve Angie. Je wordt nooit vergeten.

Oh wat erg

Veel sterkte

Wat een triest, verschrikkelijk ongeluk voor jullie allen en Angie

Ik wil jullie veel sterkte en kracht wensen



Lieve Angie rust zacht

Wat erg voor jullie.

Heel veel sterkte met dit grote verlies.

dat is verschrikkelijk!!!!!!!!!

heel veel sterkte

heel veel sterkte, ik vind het altijd verschrikkelijk om te horen ik zou er niet aan moeten denken als dat met een van onze diertjes zou gebeuren

heel veel sterkte,het moet heel pijnlijk zijn voor jullie om je maatje op die manier te verliezen

ach jee.. wat een vreselijk verhaal! Voor jullie allemaal heel veel sterkte gewenst!!!!

Dio zal vooral veel tijd nodig hebben om het te verwerken... dit is ook de reden waarom veel van ons hier op HP het niet aanraden op 2 pups tegelijk in huis te nemen (houden).... als er eentje wegvalt... is het voor de ander heel erg moeilijk.... hij is immers nooit alleen geweest zonder zijn zusje.

Voor nu vooral hem het tempo aan laten geven... veel aandacht en spel geven als hij er aan toe is.... wellicht 's avonds weer een warme kruik neerleggen... en mocht het niet gaan... dan is het een idee om een deskundige te zoeken die Dio echt ziet en specifiek op hem gerichtte adviezen kan geven.

nogmaals heel veel sterkte!

Iedereen hartelijk bedankt voor jullie reactie.
Het heeft mij goed gedaan om dit verhaal neer te schrijven.
Angie Heeft een mooi plaatsje gekregen in ons huis. Ze is terug thuis.
Naast de urne staat een mooie foto van haar.

Awwwwh,wát een triest verhaal,en wat erg voor jullie.

Ik zou over een tijdje als jullie dit een plaatsje hebben kunnen geven,een nieuw vriendje halen voor Dio.
Geef hem maar een extra knuffe,heel veel sterkte hoor.

Ergens had ik daar ook wel aangedacht maar ik weet niet of dat de juiste oplossing zal zijn.

Ten eerste hebben we naast Dio (15 maanden) ook nog Jeske (6 jaar) en onze kat Snoezel (6 jaar)
Dus er zijn nog altijd 3 huisdieren.
Een nieuw hondje is ,met alle respect voor het diertje, zus Angie niet. Ik bedoel daarmee dat ik niet weet hoe Dio daar zal op reageren.
Onze vrienden die de andere 3 honden hebben komen regelmatig op bezoek en dan kan Dio met zijn broers Pim en Yorky en zus Izzy spelen.
Dat zal misschien ook wel goed doen.
Toch bedankt voor de tip.

Wat een triest verhaal, ik zit met tranen in de ogen dit te lezen. Wat kan je doen voor Dio ................ tijd geven om te rouwen? Ik weet niet of een hond dit ook echt zo voelt, maar dat is het enigste wat mijn zus en ik kunnen bedenken. Een nieuw hondje kan altijd nog als kameraadje, maar ik denk dat voor jullie en voor Dio het ergste verdriet even voorbij moet zijn.

Heel veel sterkte gewenst.

hallo karl in de eerste plaats gecondeleerd met het zo tragisch ongeval en de afscuwelijke afloop van angie. ja wij hadden ook 2 hovawarts maar 24 juni moesten wij ook onze oudste kanjer astor laten inslapen. nee geen hond er meer bij zeiden wij. maar rex werd stilller en was rex niet meer. de volgende dag moest die examen doen .gezakt. moest wat ophalen .ging het veld over om astor te zoeken enz. we hebben toch 16 october een hovawart meisje dalli uit duitsland verwelkomt in ons huis.met het idee zal het goed gaan. en we kunnen nu zeggen tot nu toe gaat het prima rex van 8 jaar is weer zijn eigen dalli van 4 maanden wordt dooor rex beschermt mee gespeeld en op tijd enplaats ook op haar positie gezet.al gaat dit zachtaardig. ze heeft alsnog in november zijn diploma gehaald door de cursus opnieuw te doen. doe dus wat je hart je ingeeft. als je andere hond zijn maatje mist en jullie staan er ook achter. gewoon doen.we wensen jullie veel strekte en wijsheid met julie beslissing.