Agressie

Hallo,

Even een korte introductie over mijn hond.
Ik heb een 12 jarige kruising tussen een malthezer leeuwtje, poedel en bichon frisé. Hij is nu 10 jaar in mijn bezit en daarvoor uit het asiel gehaald waar weinig informatie over was.
We waren gewaarschuwd dat hij agressief naar kinderen zou zijn maar toch de gok genomen.

Agressie naar kinderen vertoonde hij niet ik had toendertijd twee neefjes onder de leeftijd van 4 waar hij erg sociaal mee was.

Na 2 jaar in ons bezit was hij aangevallen door een golden retriever. Een paar beste wonden hebben zijn karakter beschadigt. Andere grotere honden maar ook golden retriever pups kan hij niet mee omgaan. Hij gaat dan vol in de aanval en bijt letterlijk van zich af zonder dat er ook maar sprake is van agressie van de andere hond.

Nu drie week geleden waren we bij de dierenarts voor de jaarlijkse inentingen. Hier werd opgemerkt dat de mild erg groot was en er werd aangeraden een echo te maken. De echo zag er niet goed uit. Een agresieve vorm van kanker en de mild lekte al bloed. Na het gesprek met de dierenarts hebben we besloten na alle voors en tegens van een operatie de gok toch maar te nemen.

Nu gaat het volledig de verkeerde kant op met snuffie. De operatie is geslaagt, maar geestelijk lijkt hij achteruit te gaan. Commando's ken hij niet meer. Hij kan gaan staan voor een half uur midden in de kamer (alsof hij gaat poepen) staart voor zich uit en reageert niet op zijn naam. Als je hem aanraakt of aait gaat hij grommen.

Gisteren ging het fout. Hij had een pees gekregen waarmee hij op de bank ging liggen. En dat mag niet (die dingen stinken onwijs). Dus ik deed net als altijd en pakte zijn pees af. (LET WEL vroeger kon alles, afpakken ermee spelen voeren uit de hand niks aan de hand) Dit keer mocht het niet, toen ik de pees op de vloer had gelegt bedacht hij zich niet en greep mijn duim. Deze hield hij 10min vast voordat hij ophield met bijten en schudden. Zijn bek zat onder het bloed en deed net alsof er niks gebeurd was.

Nu komt de vraag, wat moet ik hiermee, zijn er mensen met ervaringen als deze na een ingrijpende operatie op late leeftijd? Zijn hier middelen voor? Helpt gedragstherapie?

We houden erg veel van het hondje en mijn duim met 6 hechtingen kan ik mee leven maar hij moet ook nog over straat kunnen en de visite moet ook heel huids de deur uit kunnen gaan.

Wie kan mij helpen?

Weet je zeker dat hij nu geen pijn meer heeft??? Als een hond ergens pijn heeft, kan hij ook anders zijn.En heeft hij je duim 10 min vastgehad, of 10 sec, vind die minuten toch wel heeeel erg lang.
Hoop dat alles goed komt,want dat zoiets je raakt kan ik me wel voorstellen, hoop t nooit mee te maken.
Succes en hopelijk toch fijne feestdagen.

Gr Christel

die pees die je geeft, zorg dat tie die ergens anders krijgt dan de woonkamer, voorkom die vervelende situaties, op de bank klimmen en dan wil jij je hond eraf hebben omdat tie pees zo stinkt.

er was niets gebeurd als je de pees op een veilige plek had gegeven, agressie ? tuurlijk niet, je schrijft dat je je hond al tien jaar hebt, opeens agressief ? nee die pees wil die niet afgeven, dat moet jij dus voorkomen dat dit gebeurt.

iets lekkers ? dan in de gang berging of waar dan ook, zodat tie rustig aan zijn..pees..kan kluiven, dan voorkom je agressie.

Als ik het goed lees gingen er al wat dingen aan het bijten vooraf, het grommen bij aaien enzo.
Pff, ik heb echt geen tips, maar als je het zo beschrijft lijkt het wel of deze verandering ná de operatie begonnen is, klopt dat?
Heb je de da hierover benaderd?
Anders zou ik met dit verhaal een GT bellen, die kan je vast meer vertellen wat zinvol is of niet.
Succes en sterkte ermee!

Kanker heeft de nare eigenschap ook uit te zaaien. Zou het kunnen dat er ook een tumor in zijn koppetje zit, waardoor hij gedrag gaat vertonen dat niet bij hem past of heel raar is?

Ik zou na de kerst zeker de DA hierover bellen even.

Verder Snuffie maar zoveel mogelijk de ruimte geven om op zijn eigen manier te genezen. Het zou natuurlijk nog (wond)pijn kunnen zijn ook......... maar dan zou een pijnstiller als je die hebt al verschil moeten maken.

Sterkte met hem, heel verdrietig als je lieveling zo ziek is (geweest).

Ja zeker 10 minuten waren het maar seconden. Hij wilde niet meer loslaten.

Het is wel degelijk agressie ik ken mijn hond door en door. Dit is nu een indcident omdat ik doorpakte met corrigeren. Sinds de operatie gromt hij vaker als wij bijvoorbeeld aan het eten zijn en hij krijgt niks, worden de tanden ook ontbloot.

Voordat we de tumoren eruit haalden hebben we een aantal rontgenfoto's gemaakt en een scan van de schedel. Het is een agressieve vorm van bloedkanker wat vaak in longen en hersenen zit. Dit was niet het geval.

De operatie is 3 week geleden nu ongeveer en pijn heeft hij niet meer. Hij springt overal op rent buiten dus heb niet t idee dat er nog pijn in het spel is.

Dierenartsen zijn helaas niet bereikbaar nu maar die ga ik er zeker over inlichten, ook dat staren in de leegte vindt ik raar gedrag.

Snuffie heeft al meerdere operaties gehad in het verleden, hij heeft een darmschimmel gehad; stukje darm eruit vanwege gezwel erbij, 2 tumoren uit de buikholte maar hij was toen nog jonger en had nergens last van. Wellicht is hij nu te oud en is dit nog een nawerking van de narcose? Ik werk zelf als verpleegkundige met mensen en weet dat door narcose oudere mensen psychische problemen kunnen krijgen. Is dit ook bij honden het geval?

Gedragstherapie kan dat op elke leeftijd? Ben zo bang dattie al te oud is om dat te veranderen?

Beste Nanda,

Ik kan me voorstellen dat al deze gebeurtenissen ook op jou zijn inslag heeft.

Ik hoop dat ik je met de volgende uitleg verduidelijking kan geven in het gedrag van je hond.

Het uitvallen naar Golden retrievers is doordat je hond is gaan discrimineren na de aanval.
En zijn motto is geworden: Aanval is de beste verdediging.
Als je wilt dat hij weer 'normaal' gaat reageren op Goldens zal je dit stapsgeweis op moeten bouwen.
Zoe een golden op die erg rustig is, liefst ergens rustig ligt.
Ga er op een meter vanaf bij zitten en ga met je hond (aan de riem) bij spelen en koekjes geven.
Het liefst heeft de golden totaal geen interesse in jou hond.
Op deze manier leert je hond dat goldens niks doen.
Op zijn eigen tijd kan hij rustig de golden gaan besnuffelen en kan je zo het contact opbouwen.

Zijn gedrag na de operatie.
Honden laten geen pijn zien en zullen doorgaan tot het uiterste.
Dit doen ze om te overleven.
In het wild betekend ziekte zwakheid en zwakheid betekend gevaar voor zichzelf en de groep.
Daardoor kan het zijn dat een hond agresiever reageerd om zo zijn zwakheid te verbergen en zijn overlevingskans te vergroten.

Bedenk dat je hond niet weet wat hem is overkomen, hij weet niet dat hij geopereerd is.
Narcose heeft op sommige mensen invloed, maar ook op honden.

Wij behandelen honden met menselijke pshychologie.
Honden hebben een hondse pshychologie.
Hierdoor ontstaan problemen.

Wij hebben medelijden met een hond, we kunnen ons indenken dat hij na de operatie pijn heeft.
Hier gaan we ons dan ook naar gedragen.
Wij steunen onze hond, troosten hem en verzorgen hem.
Dit kent en snapt een hond niet.
Je hond is al in de war van wat er gebeurt en nu gaat zijn baas ook nog eens 'raar' doen.
Doordat jij je anders tegenover de hond gedraagd snapt hij er helemaal niks van.

Door de ogen van de hond:
Ik doe al zo mijn best om niks te laten merken en toch merkt mijn baas iets.
Ik zal nog sterker moeten zijn en nog meer van me moeten laten horen en nog minder moeten pikken.
Ik zal mijn baas laten zien dat ik nog sterk ben!

Van wat ik uit jou verhaal opmaak is dat je hond door het grommen laat zien dat hij nog sterk is.
Hij wil geen medelijden.
Hierdoor accepteerd hij steeds minder, maar wat doen mensen dan?! Die proberen steeds meer te geven!

Wat ik aanraad om te proberen (en ik weet dit is heel moeilijk).
Doe alsof er niks mis is met je hond, doe alsof hij kern gezond is!

Ik weet dit is heel moeilijk.
Ik heb zelf een hond gehad en die had een hele zware operatie ondergaan, ik was heel erg met haar begaan, maar hierdoor maakte ik haar alleen maar zwakker.
Ik heb mezelf vermand en ben haar gaan behandelen met in mijn achterhoofd 'stel je niet aan', ze knapte snel zienderogen op!

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en mocht je nog vragen hebben help ik je graag!

Succes!

Bedankt voor je reaktie!
Dat meer willen geven herken ik wel, vooral de eerste paar dagen was het vreselijk hij zat te piepen van de pijn en had koorts erbij etc.
Dat beeld blijft bij je en heb je inderdaad meer medelijden.

Zijn hele leven is hij al dik verwend, door een aantal vervelende aandoeningen zijn we hem 5 keer bijne kwijt geweest. Dus het opvoeden heeft hier en daar wat te lijden gehad.

Zal zeker proberen de instelling van ons te veranderen. Hij doet het ook alleen naar mensen die hem dus anders zien. Mijn katten bijvoorbeeld kunnen alles bij hem doen, uit zijn bakje eten en drinken het maakte hem niks uit gisteravond.

Nog ff wat foto's van mijn manneke:

Wat een lieverd (als hij slaapt )

Fijn om te horen dat je dingen herkent en ook zo duidelijke voorbeelden kunt geven over hoe hij zich anders gedraagd.

Ik weet dat het moeilijk is, maar zoals je aangeeft heeft je hond er baat bij als je hem behandeld alsof er niks aan de hand is.
Mischien is het makkelijker voor je als je hem regels gaat geven, zodat je je daar mee bezig kunt gaan houden en hij gaat merken dat je hem weer 'normaal' gaat behandelen.

Indien je hierover tips wilt hebben kan je me een PB sturen.

Succes!

Deze situatie komt me erg bekend voor...
Mijn poedeltje had de laatste jaren telkens wat kleine (net onderhuidse) knobbeltjes, waarvan er een paar zijn weggehaald.
Ze bleven terug komen en de dierenarts raadde aan om nog 1 keer alles weg te halen en het er dan bij te laten.
En na deze operatie leek hij wel een soort van dement!
Totaal compleet een andere hond.
Hoorde hem dan opeens janken en dan stond hij in de gang, totaal verward en half door zijn poten gezakt te staren naar niets.
Hij leek totaal geen besef meer te hebben, waar en wie ik, maar ook hijzelf was.
Een paar keer per dag had hij heldere momenten en was het weer mijn lieve trouwe maatje.
Met uitlaten bleef hij vrolijk en voor een 15-jarige hond was hij mega fit!!!
Mensen vroegen vaak hoe oud mijn "pup" was en zijn gebit is tot op het laatst spierwit en sterk gebleven, net zoals een jonge hond.
Helaas bleek de kanker uitgezaaid te zijn, werd heel erg onzindelijk en je zag dat alles hem (ook geestelijk) teveel werd en hebben we hem in laten slapen.
Zelf ben ik werkzaam in de zorg en ook bij mensen zie je het vaak, dat ze gaan slapen en de volgende morgen totaal veranderd zijn.
Geef hem zoveel mogelijk liefde en wie weet, trekt het nog een beetje bij! Succes!

Bedankt voor jullie reakties.

Het heeft inderdaad wel wat weg van "dementie". Natuurlijk blijft hij alle liefde krijgen. Ben nu weer begonnen met "spelletjes" dus pootje geven voordat je wat lekkers krijgt eten verstoppen in mijn hand en dan met pootje aanwijzen welke hand, alle commando's weer aan het leren, zitten, liggen etc etc.

Hij lijkt het leuk te vinden. Ik moet alleen mijn vertrouwen weer een beetje terug winnen in de hond.

Logisch, maar op deze manier ben je zeker op de goede weg om stapje voor stapje het vertrouwen terug te krijgen.
Spel is leuk voor je hond maar ook voor jou!

Heet veel plezier!

Het vertrouwen komt gelukkig alweer wat terug.
Snuf lijkt te genieten van de spelletjes en dat hij weer moet werken voor zijn lekkers.

Alleen als wij eten is het nog een drama, hij blijft schooien en tijdens het schooien gromt hij ook als hij zijn zin niet krijgt.
We proberen dit te negeren en goed gedrag (op de bank of in de mand liggen) te belonen. Echter als het hem te lang duurt voordat hij wat krijgt krabt hij aan de benen.

Heeft iemand hier nog tips voor?

Ook hier zou ik een regel invoeren: tijdens het eten moet je in je mand.
Je stuurt hem naar zijn mand en iedere keer als hij eruit komt stuur je hem terug.
Je hoeft hem niet te belonen als hij erin blijft, het moet 'normaal' worden en geen 'kunstje'.
Als je hem gaat belonen voor het in zijn mand liggen kan hij dit gaan misbruiken en na zijn beloning direct uit zijn mand komen om vervolgens er weer in te gaan en een beloning verwachten.

Bv als ik wil dat mijn honden de keuken uit gaan, zeg ik 'keuken uit' ik beloon ze er niet voor als ze dat doen, het is normaal dat ze dat doen, dus ga ik mijn ding doen in de keuken.

Het is als een kind die de afwas moet doen, jij hebt gekookt dus doet iemand anders de afwas, daar worden ze niet om beloond, het is opvoeding en respect voor je tonen.

Succes

Bedankt voor alle tips.
Ik heb ondertussen met mijn dierenarts overleg gehad. Het komt wel vaker voor dat honden op oudere leeftijd na een dermate ingrijpende operatie een soort van depressief worden wat gedragsveranderingen terweeg brengt.
Ook kan het dementie versnellen. Welke van de twee het is is lastig te achterhalen.

De enige oplossing zijn haldoldruppels (medisch gezien dan). Maar dit heeft niet mijn voorkeur en zie ik als uiterste redmiddel.
Snuffie is ooit geopereerd aan zijn oog (losliggend hoornvlies) bij een dierenarts in sneek die gespeciallisseerd is daarin. Dit gebeurde vlak na een reeks van ziek zijn en veel dierenartsbezoeken (lees elke week 1.5 jaar lang). Hiervan was de hond ook uit zijn doen en de auto was inmiddels een straf geworden omdat dat ding alleen naar de dierenarts op en neer ging.

De assistente van die arts doet aan reikie met dieren. Ikzelf geloof niet zo in dat soort middelen maar snuffe knapte er de vorige keer behoorlijk van op. Heb vandaag een afspraak met haar gemaakt dus morgen krijgt snuf een reikie behandeling. Kijken of dat een beetje mag helpen.

Super dat je Snuf een reiki behandeling aanbied.

Mocht je daarmee toch niet geholpen zijn dan kan ik je ook wel helpen. Ik zie dat je woont in Groningen en zelf werk ik met kalmerende signalen.

Mocht je interesse hebben dan hoor ik het wel.

Heb zeker intresse, niks is te gek voor mijn hond.

Hoe werkt dat "kalmerende signalen"?