Bijten

honden encyclopedie > Bijten

door Alexandra & Mikey

Bijten

Eén van de meest voorkomende klachten van pup-eigenaren is dat hun pup bijt. Puppies spelen in het nest met hun nestgenoten en hun moeder en bijten daarbij in de oren, poten en staart. Onderling corrigeren ze elkaar hierbij: als het te hard gaat wordt er gepiept en gekrijst en laat de bijtende pup van schrik los. Moeders corrigeert de pup als deze te hard bijt door een snauw te geven.  Het is aan de nieuwe pup-eigenaar om het aanleren deze bijt-rem door te voeren. Helaas gaat het meestal in de eerste dagen al mis. Veel mensen vinden het wel lief als het pupje aan veters knaagt en met veel kabaal in de broekspijp hangt. “Ach wat schattig!” is dan vaak de reactie. Het wordt minder schattig als de pup wat ouder wordt en er schade gaat ontstaan aan kleding en handen.
De pup moet gaan leren dat hard bijten niet acceptabel is, ook niet tijdens het spelen. Verouderde methoden om dit af te leren zijn het omsluiten van de bek van de pup en er stevig op drukken, en het hard is de bek duwen van de gehele hand. Deze methoden zijn minder effectief gebleken en kunnen zelfs gevaarlijk zijn. Deze methoden kunnen de pup bang maken voor de eigenaar en kunnen de pup in een nog agressievere bijter veranderen.
De spelletjes die gespeeld worden met de pup en de manier waarop deze gepeeld worden zijn van grote invloed op het bijtgedrag. Ruw spelen, zoals trekspelletjes, tegen de pup aanduwen en de hond achter u of de kinderen aan laten rennen zorgen voor een verhoging adrenalineconcentratie in de pup. Hierdoor zal het bijten van de pup alleen maar erger worden. Dit ‘agressieve’ spelen wordt zelfs bij sommige hondensportverenigingen gebruikt om honden op te leiden voor pakwerk!  Laat uw kinderen daarom nooit zonder toezicht alleen met de pup en laat ze al helemaal niet alleen spelen met de pup. Het risico op een huilend kind is namelijk erg groot als het spel te wild wordt.
Waarom bijt een pup? Ten eerste omdat hij dit heeft geleerd in het nest. Lekker spelen met de nestgenoten en moeder. Maar honden begrijpen elkaar beter dan dat mensen dat doen en grenzen worden onderling daarom niet vaak overschreden. Ten tweede hebben honden geen handen en onderzoeken alles door er op te bijten. Wat is dit? Hoe smaakt het? Reageert het? Alles gaat in het bekkie. Ten derde vinden pups het ook gewoon lekker om ergens op te bijten. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat bij honden die ergens op kauwen een bepaalde rustgevende stof in de hersenen wordt afgegeven, waardoor de hond zich prettig gaat voelen. Ten slotte: bij het wisselen van de pup (tussen de 3e en 7e maand) kan het bijten de pijn verzachten die de pup ervaart door het wisselen. Genoeg redenen dus om de tanden overal eens flink in te zetten.

Wat te doen om dit gedrag af te leren?

Alternatief aanbieden. Zoals bij elk probleemgedrag, stopt het speelbijten van de pup als er voor de pup een alternatieve manier wordt gevonden die onze aandacht te krijgen. Wanneer de pup in uw handen, kleding of spullen bijt kunt u de pup een eigen speeltje aanbieden. Daag de pup uit hierin te bijten en beloon de pup ook goed met uw stem wanneer hij hierin bijt, zodat het bijten in het speeltje veel meer aandacht oplevert dan het bijten in iets anders. Als u zorgt dat de speeltjes van de pup het aller leukste zijn en de meeste aandacht opleveren, dan zal de pup deze speeltjes vanzelf gaan verkiezen boven het bijten in iets anders.    

Weglopen. Als de pup te wild gaat spelen en dus te hard gaat bijten stopt u zonder iets te zeggen met het spel. U staat op, kijkt niet naar de pup, zegt niets en loopt de kamer uit. Als u dit consequent doet, gaan de meeste pups de link leggen tussen het hard bijten en de baas die wegloopt. Dit vind de pup verschrikkelijk en zal dus minder gaan bijten (want dan loopt de baas weg). Deze methode is ook ideaal als de pup steeds in uw kleding hangt. Loop maar gewoon weg, negeer de pup en kom na 2 minuten weer de kamer in. Doet hij het weer, loop maar weer weg. Bij de meeste pups valt dit kwartje na een keer of 5. Maar dan moet deze methode wel consequent uitgevoerd worden! Neem er dus de tijd voor en doe dit niet ‘s morgens als u weg moet en haast heeft.

Een schreeuw geven. Als uw timing goed is kunt u een harde schreeuw geven op het moment dat de pup te hard bijt. De schreeuw moet op het moment komen dat de pup te hard bijt. Doet u dit nét te laat wordt de hond gecorrigeerd als hij los laat en dat gaat dus averechts werken. Als de pup van schrik stopt met bijten, beloont u de pup na 5 seconden wachten rustig. Als u té uitbundig gaat belonen, wordt de pup weer opgewonden en kan hij weer gaan bijten. De 5 seconden wachten moeten in acht genomen worden omdat de pup anders gaat bijten om dan meteen los te laten om de beloning te ontvangen. De 5 seconden zorgen voor de loskoppeling van het bijten en de beloning en voor een koppeling tussen het niet-bijten en belonen. Dit belonen mag niet vergeten worden! Het bijten wordt gestraft, maar belangrijker is dat het niet-bijten ook beloond wordt.

bevriezen. Als de pup in uw hand of kleding bijt, bevriest u. Niet bewegen, niet de hond aankijken en niets zeggen. U bevriest letterlijk! Veel honden weten dan niet wat hun overkomt. Als de pup stopt met bijten beloont u hem na 5 seconden rustig. Begint hij weer te bijten bevriest u weer. De hond gaat nu de link leggen tussen en bijten en geen aandacht meer krijgen.

De pup laten zitten. Zodra de pup gaat bijten haalt u datgene waar hij op bijt weg en geeft u het commando ‘zit’. Als hij dit doet beloont hem rustig met uw stem of een brokje. Als hij zit geeft u hem een speeltje waar hij wel op mag bijten. Voorwaarde voor deze methode is dat de pup het commando ‘zit’ kent. Door de pup af te leiden van het negatieve gedrag en hem te belonen na het positieve gedrag (het zitten) zal het bijten meestal snel minder worden zonder de pup fysieke straffen uit te delen en er beiden gefrustreerd door te raken.

Rust. Als u merkt dat de bovenstaande methoden geen of nauwelijks effect hebben, zou het heel goed kunnen dat de pup gewoon te moe is. Het meeste bijten komt namelijk voor uit overprikkeling. Sommige pups nemen niet uit zichzelf voldoende rust en hebben hier duidelijke begeleiding bij nodig. U kunt de pup dan het beste naar zijn eigen plek begeleiden en eventueel met iets lekkers de pup rustig te laten liggen. Een bench is een geschikt hulpmiddel om de pup meer rust te geven, maar een mand/kleedje waar de pup even ongestoord kan rusten kan ook voldoende zijn.
De pup op een plek tot rust laten komen is ook niet bedoeld als straf, maar echt gewoon om rust in de pup te brengen. Daarom is ook aan te raden als de pup in de bench of andere afgesloten ruimte wordt gebracht iets lekkers mee te geven. Zodat de pup er een positieve ervaring mee heeft en het niet ziet als een opsluiting of als straf.

Voor alle methoden geldt: consequentie is het sleutelwoord! Alle gezinsleden, vrienden en familie moeten de bijtgewoonte op dezelfde manier gaan doorbreken. En hoe eerder u ermee begint, hoe sneller de pup het doorheeft en hoe korter de hond de tijd heeft om van bijten een gewoonte te maken. Hoe langer de hond het gedrag vertoond, hoe moeilijker het vaak is deze gewoonte te doorbreken. Maar bedenk wel: leg er niet teveel nadruk op. Dit werkt vaak frustrerent voor u en uw pup.
Deze methoden zijn leidraden. Ze hoeven niet de oplossing zijn voor ALLE pups. Iedere pup reageert namelijk anders op de gegeven oplossing. Probeer ze uit en kijk naar de pup of ze werken.