Kwaliteit van hondenvoer

honden encyclopedie > Kwaliteit van hondenvoer

door Ilja & ***Sterre**

Kwaliteit van hondenvoer

Kwaliteit van hondenvoer 

Waarschijnlijk hebt u de indruk dat het met de kwaliteit van hondenvoer - zeker met die van de bekende merken - het onmogelijk slecht gesteld kan zijn.

Het tegendeel is echter waar.
Misschien bent u straks ook geneigd te geloven dat dit artikel sterk overdreven is, maar denkt u er toch eens goed over na..., tenslotte hangt de gezondheid en mogelijk het leven van uw hond(en) ervan af!

Het is het voor ons, échte hondenliefhebbers, die door het "adopteren" van onze hond ook de verantwoordelijkheid op ons namen al het nodige te doen om te zorgen dat ze lang én gezond kunnen blijven leven, verstandig om moeite te doen zoveel mogelijk te weten te komen over het commerciële hondenvoer dat wij onze hond dagelijks voorzetten!

"Dankzij" de diverse voedingsschandalen die ons land en onze buurlanden teisterden, zijn mensen gelukkig gevoeliger geworden voor de voedingsproblematiek en beseffen ze ook wel dat als met het menselijk voedsel door producenten en fabrikanten al zo ondoordacht en schandalig wordt omgesprongen, dat het met de diervoeders voor dieren zeker nog héél wat slechter gesteld zal zijn!

De beweringen, informatie, "wetenschappelijke" onderzoeken en besluiten van hondenvoederfabrikanten zijn niet persé wetenschappelijk bewezen!
De wetenschappers die zich met de bereiding, fabricatie of onderzoek van hondenvoeders bezighouden, hoeven niet wetenschappelijk oneerlijk te zijn, maar het is mogelijk dat hun verklaringen, informatie of wetenschappelijke bewijzen door de fabrikanten worden geselecteerd of gemanipuleerd.
Zeker is dat hetgeen hun producten in een kwaad daglicht zou kunnen stellen, niet door de commerciële dienst in de reclamefolders of advertenties zal worden vermeld!
Of ze echt met het welzijn en de gezondheid van onze honden begaan zijn lijkt twijfelachtig....

Maar weinig hondenliefhebbers zijn op de hoogte van het feit dat commerciële hondenvoeders werden uitgevonden door heel grote multinationals -zeer vaak voedingsconcerns - om de enorme financiële lasten die het "storten" van afval met zich meebracht te doen dalen of nog liever, zoveel mogelijk van hun afval met enorme winsten te kunnen verkopen!

Zo blijkt de één de dochteronderneming van een fabrikant van verzorgingsprodukten te zijn die na elk productieproces bergen afval (oa. notenschalen) moest zien kwijt te raken, de ander is dan weer een dochteronderneming bekend van huishoud- en voedingsproducten.
Ook zijn er dochterondernemingen van bekend van chocoladerepen.
Wie een beetje met het internet bekend is, kan tal van gelijkwaardige voorbeelden vinden.

Toen het de voederfabrikanten eenmaal duidelijk werd hoeveel kosten voor afvalverwerking ze bespaarden en welke gigantische winsten konden worden gemaakt, bleek het financieel hoogst interessant om dierenartsen, hondenfokkers, dierenspeciaalzaken, hondenscholen en -baasjes ervan te overtuigen dat alleen zij met hun deskundigheid een "perfect uitgebalanceerd" hondenvoer konden maken...:(

Door de nieuwe wetgeving zijn de dierenvoedselfabrikanten nog uitsluitend verplicht de ingrediënten en toevoegingen op de etikettering te vermelden die in de fabriek worden toegevoegd aan het basisdeeg.

Ze hoefden dus enkel hun leveranciers te vragen alle "gewenste" ingrediënten en additieven (geur-, kleur- en bewaarstoffen... toe te voegen, zodat de fabrikant het niet hoefde te vermelden!

Nog maar enkele jaren geleden maakte een veterinair keurder in een artikel bekend dat nog steeds een groot deel van de noodslachtingen en andere kadavers die zouden moeten worden vernietigd (overleden dieren waarvan de doodsoorzaak onbekend is, doodgereden dieren, kreupele dieren, geëuthanaseerde honden en katten met huid en haar) in het basisdeeg worden gebruikt!

De hondenvoederfabrikanten van hun kant blijven - helaas met succes - verwoede pogingen ondernemen om het vertrouwen van de hondenbezitters te herwinnen of te behouden!

Fabrikanten gebruikte slogans die misschien heel wat publicitaire waarde hebben, maar (wettelijk) niets garanderen, zoals "perfect uitgebalanceerd", "van onberispelijke kwaliteit", "bevat alle noodzakelijke voedingsstoffen en bestanddelen", "bevat géén kunstmatige smaak-, geur-, kleur-, en bewaarstoffen", “uitsluitend ingrediënten geschikt voor menselijke consumptie".

Niettegenstaande het feit dat genoemde grote multinationale concerns er door intens lobbywerk in slaagden de wetgeving op de etiketteringplicht zo te doen wijzigen dat de meldingsplicht beperkt blijft tot wat in de hondenfabriek zelf wordt gebruikt en/of toegevoegd, dan nog kunnen we een en ander afleiden uit de etikettering.
Of u erin slaagt één hondenvoer te vinden waarvan de gebruikte ingrediënten door echte deskundige diëtisten als acceptabel zou worden beschouwd, is te betwijfelen!
Een Michelin-ster zullen fabrikanten van commercieel hondenvoer wel nooit verdienen!

Aan u om uit te maken / uit te zoeken / uit te vinden of het hondenvoer dat u aan uw hond geeft zijn geld waard is en of het al dan niet erg ongezond is en of uw hondenvoederfabrikant zijn hondenvoer maakt omdat onze honden of zijn aandeelhouders er beter zouden van worden!

Kijk maar eens op de zak van het merk dat u uw hond voert.
Hieronder een toelichting van de mogelijke ingrediënten.

Tarwe, mais en sojabonen?

Veroorzaken bij heel wat honden voedingsallergieën.
 Als een van die ingrediënten op de ingrediëntenlijst voorkomt, is de kans groot dat ze met een schimmelwerend product werden behandeld en/of dat het genetisch gemanipuleerde producten zijn.

Dierlijk vet?

Moet gedehydrateerd worden voor gebruik in hondenvoer; hoogstwaarschijnlijk is het vet reeds ranzig wanneer het in de fabriek wordt afgeleverd (de vrachtwagens die dierlijk vet vervoeren verspreiden zelden een aangenaam geurtje).

Plantaardige oliën?
Frituurolie?
Dioxineschandaal door vervuilde motorolie?

Er wordt gelukkig nu op toegezien dat het niet langer in de menselijke voedingsketen terechtkomt (veevoeders, varkensvoer, kippenvoer), maar wij eten geen honden, h?!

Zonnebloemolie?
Dit wordt bij dierproeven gevoerd aan ratten...
Tumoren worden er versneld door ontwikkeld!
Toch maken sommige hondenfabrikanten publiciteit met de bewering dat zij zonnebloemolie in hondenvoer stoppen!

Sarcasme of cynisme?

Gluten (maïs-, rijst-, tarwegluten), (suiker)bietenpulp of andere "bindmiddelen"?

Deze worden aan de ingrediënten toegevoegd om (ranzige) dierlijke vetten en oliën in grote hoeveelheden aan het hondenvoer te kunnen toevoegen...
Diarree is namelijk dé manier waarop het lichaam probeert ongezonde of toxische stoffen zo snel mogelijk te verwijderen!

Dat de fabrikanten dat onmogelijk maken heeft tot gevolg dat die giftstoffen gedeeltelijk door het organisme worden opgenomen nadat ze de darmflora beschadigden!

Vleesmeel?

Is het niet gespecificeerd (rund-, kip-, of andere diersoort) dan kan het tumoren, kankergezwellen, door ziekte aangetaste ingewanden of andere voor menselijke consumptie afgekeurde stukken bevatten!

Witte rijst, breukrijst, rijstmeel?Witte rijst?
 
Is geen volwaardige van bruine rijst.
 Het mist 75% van de voedingsstoffen ervan.
 
Breukrijst?

Of het nu rijst of een andere graansoort betreft, het kan eigenlijk minderwaardig afval zijn dat na het maalproces in de machine of op de grond achterbleef.
 
Rijstmeel? Idem dito!
Dierlijke bijproducten?

Sorry, misschien wil u het niet weten, maar "bijproducten" (u kunt het woordenboek raadplegen) zijn dus "overblijfselen" van de productie of slachtingen van dieren.
Overblijfselen van de productie?

Bijvoorbeeld mest-, voeder-, of hooiresten uit de stallen van veebedrijven (kippenstront en het afval uit legbatterijen).

Overblijfselen van het slachten?
Bloed, huid, haar, pluimen, bekken, hoeven.
Misschien denkt u... de wilde hondachtigen en wolven zullen ook wel een prooidier met haar en huid hebben verorberd!

U hebt daar een punt (alhoewel het meestal aasdieren zijn die hoeven, pluimen, bekken, geraamtes doen verdwijnen) maar dan in heel kleine hoeveelheden, als het niet anders kan.
En waarom bijvoorbeeld pluimen in hondenvoer worden verwerkt?
Gezien hun geringe gewicht zou het "in bewaring houden tot de ophaaldienst ze komt afhalen" heel wat ruimte vergen en geld kosten.
Gezien pluimen enorme hoeveelheden prote?nen bevatten, is het voor de fabrikanten commercieel gezien veel interessanter om ze te gebruiken en aldus eiwitpercentages van 28, 30, 36% te verkrijgen; vlees bevat immers slechts 18 tot maximaal 24% eiwitten en is veel duurder.

Voor menselijke consumptie geschikt? "Gewéést" zullen ze bedoelen...
Overblijfselen van grootkeukens, slagerijen, warenhuizen, waarvan de versheiddatum verstreken is.
Of dacht u dat dit allemaal door de vuilnisdienst wordt opgehaald als er enkele eurocenten per kg mee kunnen worden verdient?
Plantaardige bijproducten?
Ah, dat zijn nu die notenschalen van de fabrikanten van chocoladerepen, verzorgings-, huishoud- en voedingsprodukten...

Suiker?

Wordt deels gebruikt als zoetstof om de voeders een beetje smaak te geven, deels om bacteriële infecties tegen te gaan.
Het zit oa. in de suikerbietenpulp, allerhande siropen en kunstmatige zoetstoffen.
Het kan echter ook maag en ingewanden irriteren, maakt de honden enorm dorstig waardoor ze vaak zoveel drinken dat ze zelfs speciaal gechelateerde (= behandeld om te kunnen worden opgenomen) mineralen uit het lichaam laten verdwijnen (urineren).

Sommige half - droge voeders bevatten tot 25%(!!!) suikers. Zout?

In sommige voeders zit tot 1000 x meer zout dan in natuurlijk voedsel.
Behalve het probleem van teveel drinken en maag -en darmirritaties van suiker, geeft extra zout nog extra problemen!

Hoe meer zout in het voedsel, hoe meer de organen en het bloed vocht gaan vasthouden.
Het gevolg: het bloed verdunt.
Het gevolg daarvan?
Vermits alle weefsels, organen en cellen in het lichaam zuurstof nodig hebben (zuurstof dat door het bloed wordt geleverd) en het bloed sterk verdund raakt door het vocht, moet het hart veel harder pompen omdat het bloed meer te circuleren.

Eiwitgehaltes?

De oorzaak van tal van hondengedragsproblemen.
Van apathie, extreem agressief / angstig tot hypernerveus of hyperactief gedrag.
Praktisch alle hondenvoeders hebben een veel te hoog eiwitgehalte.

Dat bij wolven en honden de tevenmelk - de meest voedzame voeding - slechts 27,14% eiwitten bevat en sommigen commerciële voedingen 28, 30, 36% zou toch een "alarmbelletje" moeten doen rinkelen!
Een prooidier bevat - met haar, huid, hoeven, pluimen en beenderen - 20,69% eiwitten die ruimschoots volstaan voor wolven om én het energieverbruik dat het jagen hen kostte weer op peil te brengen én om een energiereserve aan te leggen om het desnoods enkele dagen uit te zingen! 
In normale omstandigheden (daar waar geen langdurige jachtpartijen of vastenperiodes gebruikelijk zijn) volstaat een eiwitgehalte van 14,9% voor een in het wild levende wolf!

De stof Serotine moet in de juiste hoeveelheid worden aangemaakt, omdat het voor een evenwichtige gemoedsgesteldheid zorgt.
Een laag serotineniveau veroorzaakt oa. angst, apathie, rusteloosheid, slaaptekort en diverse vormen van agressiviteit.

Om serotine aan te maken is tryptophaan (een aminozuur uit voedsel) noodzakelijk, doch tryptophaan moet met de overige aminozuren uit eiwitten "concurreren" om via het bloed de hersenen te bereiken.
Als er teveel eiwitten in het voedsel zitten, bereikt te weinig tryptophaan de hersenen…ontstaat er dus een serotinetekort…en een teveel aan "onevenwichtige" gedragingen.

Toevoegingen of additieven?Dat in de ingrediënten van commercieel hondenvoer allerhande residu's / overblijfselen van antibiotica, groeihormonen, pesticiden, insecticiden voorkomen is stilaan onvermijdelijk geworden!
Zo blijkt een van de allergrootste nadelen van commercieel bereide voeders te zijn dat spijsverteringsenzymen (amylose, lactose, cellulose, lipose) bij 48°C waardeloos / inactief te worden!

De meeste voederfabrikanten maken daar geen punt van.
Wel voegen ze mineralen, vitamines en aminozuren toe, die echter ook zeer hittegevoelig zijn, en die tijdens het productieproces aan temperaturen van 150°C worden blootgesteld.
Nog een nadeel van droogvoer is dat honden er voortdurend water bij (moeten!) drinken, waardoor een groot deel van de vitamines en alle niet gechelateerde mineralen worden uitgeplast.

Er zijn in hondenvoeders behalve vitamines, mineralen en aminozuren nog een aantal andere toevoegingen of additieven te vinden (kunstmatige kleur-, geur-, smaak - en bewaarmiddelen) die niet worden toegevoegd om de kwaliteit van het voer te verhogen, maar om ingrediënten van mindere kwaliteit te kunnen gebruiken!

Dat dit - hoe men het ook wendt of keert - een nefaste invloed én op de gezondheid én op het gedrag van de hond moet hebben, zal elk weldenkend mens beamen!

De ene hondenvoederfabrikant doet zijn uiterste best om de hondenbaasjes ervan te overtuigen dat zij bijvoorbeeld geen BHA, BHT, Ethoxiquine of andere "hulpstoffen" gebruiken omdat ze schadelijk zijn (hoewel ze toch aan hun voeders in het basisdeeg of door leveranciers worden toegevoegd), terwijl de andere fabrikanten toegeven dat ze die moeten gebruiken.

Al deze additieven hebben een E-nummer, hetgeen niet betekent dat ze onschadelijk zijn, maar dat ze, mits de ADI (Aanvaardbare Dagelijkse Inname) niet wordt overschreden, worden toegestaan.

Hoe lager de ADI waarde, hoe (potentieel) schadelijker, hoe meer of gevaarlijker de bijwerkingen. Fabrikanten die beweren dat ze "als conserveringsmiddel" "anti-oxidant", "tocoferolen", vitaminen E of C toevoegen, zullen hoe dan ook nog andere E-nummers als bewaarmiddelen gebruiken (die ze vaak niet vermelden).

De bewaringscapaciteiten van de vitaminen E en C bij hondenvoeders zijn getest en wat bleek: respectievelijk 1 maand en 12 uur(!) later begonnen de vetten in de voeders ranziger te worden!
Nu, niet moeilijk te begrijpen, het zijn vitaminen en dus niet hittebestendig!
Als hondenbezitter hou je er dus rekening mee dat fabrikanten een hele serie E-nummers met (schadelijke) bijwerkingen in het voer verwerkt.

Ethoxiquine?

Oorspronkelijk een insecticide.

Bij toeval werd ontdekt dat het een "uitstekend (?)" bewaarmiddel was, omdat het ook schimmels (op graansoorten, notenschalen!!) vernietigde!
Het heeft een giftigheidsgraad 3 (op een schaal van 1 tot 6).
Toch gebruiken nog heel veel hondenvoerfabrikanten Etoxiquine zonder het te vermelden.
 
Een heel bekende hondenvoerfabrikant geeft het zelfs toe, maar beweert dat het volstrekt onschadelijk is.
Een aantal dierenartsen en wetenschappers hebben Etoxiquine geanalyseerd en de effecten ervan op honden onderzocht!

 - Vacht- en huidproblemen,
 - Gewichtsverlies, 
 - Misselijkheid,  
 - Allergieën,
 - Schildklierproblemen,
 - Versnelde verouderingsverschijnselen van inwendige organen,
 - Tumoren, 
 - Pancreas - en miltproblemen,
 - Allerhande gedragsproblemen zijn slechts een beperkte lijst van aandoeningen die werden vastgesteld!

Het lijkt me dat al deze wetenswaardigheden, moeten volstaan!
 
Natuurlijk hoopt u dat er met uw hondenvoer niets aan de hand is, maar u verwacht toch niet dat hondenvoerfabrikanten speciaal voor uw hond super-de-luxe ingrediënten gebruiken?
Het is een onbetwistbaar medisch feit dat de voeding(sstoffen) alle biochemische processen in het lichaam (het onze en dat van honden) stuurt! Goede voeding zorgt voor een optimale (lichamelijke én geestelijke) gezondheid, slechte voeding voor……
Aan u de keuze!!  

Bron: Stichting Randstad Hondensport - Den Haag