Vaccineren/Inenten..

honden encyclopedie > Vaccineren/Inenten..

door Ilja & ***Sterre**

Vaccineren/Inenten..

VACCINS ZIJN BESLIST NIET ONSCHULDIG

Naar aanleiding van de lezing van Natural Animal Consulting bij de hondensportvereniging DOS op Texel, november 2004, over dit onderwerp, hebben wij op het verzoek van het bestuur dit artikel ingestuurd voor het clubblad, zodat ook de overige leden en geïnteresseerden geïnformeerd zijn.

Dat vaccinaties nu niet bepaald gezond zijn zal blijken uit onderstaande tekst. Dit is echter geen ontdekking van de laatste paar jaar. Sinds de introductie van vaccins, is de medische wereld en uiteraard de fabrikanten altijd op de hoogte geweest van de vele risico’s die vaccins met zich meedragen. Op het gebied van de uitwerking van vaccinaties bij mensen is er naar alle waarschijnlijkheid veel meer onderzoek geweest dan bij dieren.

In Engeland is een organisatie in de jaren negentig uitvoerig begonnen met het in kaart brengen van de bijwerkingen van vaccinaties bij overwegend honden. E.e.a. naar aanleiding van ziekten en overlijden van honden van de oprichtster van deze organisatie. Om deze reden heeft zij ook een boek geschreven met de titel “What Vets Don’t Tell You About Vaccines”, (vert.: “Wat dierenartsen u niet vertellen over vaccins&rdquo, dat overigens verkrijgbaar is bij Natural Animal Consulting.

Het vaccinatie-onderzoek heeft veel ernstige feiten naar voren gebracht en ook hebben diverse Engelse en Amerikaanse dierenartsen hun visie hierop gegeven. Er is overigens een Amerikaanse dierenarts die omstreeks 1999 een aanklacht tegen de nodige veterinaire instanties en collega-dierenartsen in Texas heeft ingediend, aangezien hij de jaarlijkse inentingen bij dieren niet terecht vindt. Bovendien vindt hij dat de dierenbezitter misleid en bedrogen wordt. Mocht u beschikken over internet, dan kunt u eens kijken op de site van het Critter Fitter Hospital.

Om u in ieder geval een idee te geven welke aandoeningen er zoal ontstaan tengevolge van vaccins en welke vreemde stoffen vaccins bevatten, kunt u dit beknopte artikel eens op uw gemak doorlezen en wellicht dat ook u tot de conclusie komt dat uw hond of ander huisdier te lijden heeft (gehad) van vaccins.

Aandoeningen en auto-immuunziekten die veelvuldig ontstaan als gevolg van vaccineren*):

·        Hashimoto's thyroïditis (chronische schildklierontsteking die vooral bij teven voorkomt)

·         Ziekte van Addison (bijnierschorsaandoening)

·         Reumatoïde artritis

·         Lupus erythematosus ofwel SLE (‘wegvretende’ ziekte van de huid en/of ingewanden)

·         Idiopathische Trombocytopenie Purpura (verlaagd aantal bloedplaatjes)

·         Haemolytische anemie (afbraak van rode bloedlichaampjes)

·         Chronische Actieve Hepatitis

·         Diabetes mellitus

·         Hypogonadisme (onvoldoende functie van de geslachtsklieren en gestoorde seksualiteit)

·         Myasthenia Gravis (ernstige spierzwakte met op verlamming lijkende verschijnselen)

·         Pemphigus (auto-immune huidziekte die gepaard gaat met grote blazen)

·         Alopecia (haaruitval)

·         Glomerulonefritis (ziekte van Bright, ontstoken glomeruli in de nierschors)

·         Hypoparathyroïdisme (ziekte van Gull, onvoldoende productie van het schildklier­hormoon)

·         Diverse neurologische aandoeningen

·         Uveïtis (ontsteking iris) en andere immunologische oogziekten

*) Bron: CHC, PO Box 6943, Forfar, DD8 3WG Scotland

VACCINATIES - ZIJN ZE VEILIG VOOR UW HOND?

Door: Dee Blanco, een holistisch werkend dierenarts in Sante Fé, New Mexico

Uit: CHC Update

Vertaling: H.A Kruize

Ik heb veel tijd doorgebracht in de laatste 12 van mijn 19 jaar als dierenarts, met het bestuderen van de kwestie vaccinaties.  Gedurende deze tijd als holistisch werkende dierenarts, heb ik de klinische verschijnselen en scha­delijke effecten van het gebruik en misbruik van vaccinaties kunnen aan­schouwen.  Ik heb ook kunnen zien dat er verbeteringen van vele gewone aandoeningen van onze huisdieren optraden door het gebruik van holisti­sche medicijnen en in het bijzonder met homeopathie.

Waarom vaccins problemen veroorzaken

Vaccins worden in het lichaam geïnjecteerd, onder de huid (subcutaan) of in een spier (intramusculair). Deze vaccins bestaan normaliter uit diverse virussen alsmede andere ingrediënten. Uitzonderingen hierop zijn rabiës, corona en bordetella vaccins. Het proces van het inspuiten van diverse virussen in één keer in het lichaam, komt niet overeen met hoe het in de natuur gebeurt. In werkelijkheid ontstaan deze ziekten nooit in één keer, nooit! Alles in de natuur heeft zijn ritme, alles. Het ritme van hondenziekte, van polio, van mazelen, van influenza, van parvo of rabiës gaan allemaal volgens schema. Dit schema, tot verdriet van vele dierenartsen, wordt niet bepaald door een dierenarts. Wanneer deze virussen in het lichaam worden gespoten, vinden ze hun weg door de nauwe bloedvaatjes, dan via de gro­tere bloedvaten en worden gefilterd in de lymfknopen.

Dit klinkt goed, be­halve dat normaal gesproken deze virussen het eerst binnenkomen in de mond en neus, waardoor het humorale immuunsysteem geactiveerd wordt.

Dit produceert krachtige immunoglobulinen (1gA, 1gG, 1gM) die het eerste optreden als defensie. Wanneer dit voornaamste defensiemechanisme van het humorale immuunsysteem wordt overgeslagen, ben je afhankelijk van alleen het cellulaire immuunsysteem; dit is het gedeelte dat antilichamen produceert. Het produceren van antilichamen is mooi, maar wanneer aan de natuurlijke weg wordt voorbijgegaan, zorgt dit voor een extra druk van het systeem.

Wat zit er in een vaccin?

Er zijn twee vormen vaccins verkrijgbaar: (gemodificeerd-levend) verzwakt (MLV) en dood vaccin (zoals rabiës). De MLV's zijn virussen die eens levend waren en op een chemische manier zijn verzwakt, zodat ze toch nog als zodanig worden herkend door het lichaam, maar theoretisch niet in staat zijn om een ziekte volledig te doen ontstaan. Het is typisch, dat de chemie voor het afzwakken van virussen formaline of formaldehyde gebruikt, een bekende kankerverwekker. Soms ontsnappen er wel virussen aan dit verzwakken en kunnen toch een ziekte veroorzaken. De ingrediënten in vaccins staan bij de algehele geneeskunde bekend als kankerverwekkend inclusief een stof die thiomersal genoemd wordt, een kwikderivaat en aluminium.

'Bijwerkingen' die geconstateerd zijn na vaccinaties

Na inenting tegen hondenziekte:

1.    Druppelende, waterige neusafscheiding.

2.    Conjunctivitis, oogafscheiding, entropion.

3.    Chronische gastritis, hepatitis, pancreatitis, eetluststoornissen.

4.    Steeds terugkerende diarree.

5.    Gevoelig voor bepaald voedsel wat zich uit in diarree.

6.    Epilepsie, verlamming van de achterpoten, spondylitis.

7.    Lipplooieczeem.

8.        Overmatig aan de voeten likken, uitslag (pukkeltjes) tussen de

       tenen, allergieën.

9.        Kennelhoest, chronische bronchitis.

10.    Chronische huidaandoeningen, speciaal op de onderste

       lichaamshelft,

11.  Slechte ontwikkeling, abnormaal dun.

Na rabiësinenting:

1.    Rusteloos natuur, argwaan naar anderen, agressie naar mens en/of dier.

2.    Gedragsveranderingen: gereserveerdheid, neiging tot zwerven.

3.    Verlatingsangst.

4.    Beperkingen kunnen leiden tot gewelddadig gedrag en zelfverwonding.

5.    Zelfverminking, op de staart kauwen.

6.    Verandering van stemgeluid, heesheid, overdreven vaak blaffen.

7.    Chronische eetlustgebrek, erg kieskeurig.

8.    Keel- of tongverlamming, vervelende eters, kwijlen.

9.    Droge ogen, gezichtsverlies, grijze staar.

10.  Eten van hout, stenen, aarde, ontlasting.

11.  Vernielzuchtig gedrag, stukmaken van de mand.

12.  Aanvallen, epilepsie, zenuwtrekken.

13.  Verhoogde seksuele verlangens/drift, agressie (seksueel).

14.  Onregelmatige pols, hartfalen.

15.  'Omgekeerd niezen'.

Eén op de 10 riskeert ongunstige reactie op inenting

De eerste uitslagen van het CHC vaccinatie­onderzoek werden in 1997 gepubliceerd. Hier­na is er praktiserende dierenartsen gevraagd om in hun eigen praktijk te onderzoeken af hun eigen bevindingen deze uitslagen van 1997 te kunnen ondersteunen. Wij waren zeer overtuigd verdere ondersteuning te krijgen maar tot heden heeft geen enkele dierenarts deze uit­daging aangenomen.

Nu pas echter, is er op de uitslagen van het CHC onderzoek volledig instemmend gereageerd. Onlangs ontvingen wij de bevindingen van een onderzoek gehouden door Ilse, een dierenarts praktiserend in Saffron Walden, Essex. Ilse onderzocht de geregistreerde gegevens van alle kleine dieren die ingeënt wa­ren in haar praktijk gedurende een periode van vier maanden, van september t/m december 2000. llse volgde deze diertjes tot drie maan­den na de inentingen.

Alle behandelingen na de inentingen zijn geregistreerd en vergeleken. Behandelingen van verkeersongevallen, ab­cessen ten gevolge van kattenbeten, sneden in de kussen van voeten enzovoort waren buiten beschouwing gelaten, omdat deze niet toe te schrijven waren aan de inentingen. Ilse onder­zocht de geregistreerde gegevens van 1002 honden, 1010 katten en 98 konijnen. Van deze dieren zijn 100 honden, 101 katten en 10 ko­nijnen behandeld voor ziekten na de inenting. Onder deze honden waren er 5 met duizeligheidsklachten; er waren er bij die volgens de eigenaar niet 100% waren, af die een afschei­ding aan voorhuid vertoonden en die auto-immuunproblemen hadden. Eén kat had een leveraandoening en anorexia; één konijn was plotseling dood en een ander had een abces op de neus.

Ilse zei hierover: "Natuurlijk kan niet alle ziekte in verband worden gebracht met inentingen, maar in vele gevallen is er geen twijfel moge­lijk. De 2 honden die in elkaar zakten, de honden met een epilepsie geschiedenis die aan­vallen kregen in de dagen na de inenting. Alle honden, katten en konijnen die ter plekke reacties vertoonden na de inenting. Ook de kat­ten die sloomheid toonde gedurende 24 uur na vaccinatie. De honden met verschillende soorten tumoren die begonnen te groeien na het inenten.

De kat met fibrosarcoma (red.: kwaadaardig gezwel, uitgaande van vezelig bindweefsel) op de plaats van de inenting, is haast zeker te wijten aan het katten leuke­mie vaccin, zoals men ontdekte in de Verenig­de Staten.

Sommige katten met maag­aandoeningen; sommige katten met luchtwegaandoeningen en katten met een chronische nierontsteking toonden verslechte­ring na de inenting. Het grootste deel van de diergeneeskundige behandelingen vond bin­nen de eerste maand na de inenting plaats." Het commentaar van John Watt hierop was: "Dit onderzoek is van grote betekenis, omdat 10% van de onderzochte dieren ziektebeelden vertoonden binnen drie maanden na de inen­ting. Dit ondersteunt ook het onderzoek uitge­voerd door de CHC in 1997 & 1998 in zoverre, dat het de beweringen op het gebied van de veiligheid van vaccins door de fabrikanten hiervan en het Directoraat van Diergenees­kundige Medicijnen benadeeld heeft."

Gerapporteerde ziektebeelden, waarbij men gebruik maakt van het zogenaamde Yellow Form schema, liggen beduidend lager dan 700 van alle honden in de UK in één jaar. We heb­ben hier één uit ongeveer drieduizend dieren­praktijken die 100 ziektebeelden van honden in beeld hebben gebracht in een willekeurige periode van 4 maanden. Het is dus denkbaar dat het aantal ziektebeelden uit inentingen bij honden mogelijk zo hoog kunnen zijn als 900.000 in een willekeurig jaar - meer dan 12% van de geschatte totale hondenpopulatie. Deze cijfers van het aantal ziektebeelden ver­oorzaakt door inentingen zijn vier maat erger dan het door de CHC gedane onderzoek in 1997 en 1998. Rekenkundig gezien, kunnen we vaststellen dat aan de hand van dit onderzoek het voor­komen van een negatieve reactie op een vaccin als volgt kunnen worden ingedeeld:

Soort dier                           Min.                      Max.

Honden                              7,54%                  12,42%

Katten                                7,56%                  12,44%

Konijnen                             2,3%                    18,09%

Dit met een betrouwbaarheidsfactor van 99%. Het is ook opmerkelijk dat het patroon van de ziektegevallen na inenting, tussen die van katten en de van honden nagenoeg gelijk zijn. Vaccins zijn de wortels van het ontstaan van ziekten in alle dieren! Het zal interessant zijn om de resultaten te vergelijken met die van het onderzoek van de British Small Animal Veteri­nary Association, welke gesubsidieerd wordt door fabrikanten van vaccins.

Bron:  CHC, Forfar, Scotland

Natural Animal Consulting hoopt in 2005 een boekwerk uit te brengen met uitgebreide gegevens en feiten omtrent de nadelige gevolgen en negatieve bijwerkingen van vaccins en reguliere diergeneesmiddelen die niet altijd voorzien worden van de nodige informatie en bijsluiters.

Wilt u meer weten of zijn er andere zaken die uw interesse hebben? Neem dan eens contact op met Natural Animal Consulting,

Esdoornstraat 11

1943 LB Beverwijk

Tel./fax 0251 213498