bang bij onweer

honden encyclopedie > bang bij onweer

door Allard

bang bij onweer

Waarom zijn honden bang voor onweer?????

Stelt u zich eens voor dat de hemel zo veel lawaai maakt dat u denkt dat hij elk moment naar beneden kan vallen.

Dat zou precies kunnen zijn wat een hond denkt als het onweert.
 
Omdat het gehoor van de hond vele malen beter ontwikkeld is dan dat van de mens, zijn veel honden doodsbang voor onweer. Ze horen ze het al van verre aankomen. Ze kunnen in elkaar krimpen, onrustig worden, en gaan bibberen en blaffen.

Ook veel baasjes zèlf zijn (aangeleerd of overgenomen van ouders?) bang voor onweer. Maar weinig honden zijn van nature bang voor onweer. Wanneer het baasje zich als gevolg van het onweer onrustig gedraagt, zal de hond met onrust reageren. Wanneer de hond gaat blaffen of trillen zullen veel baasjes hun hond gaan troosten door hem te knuffelen en te aaien, dan wel troostend toe te spreken, zelfs bij zich in bed te nemen! Dat troost ook de hondeneigenaar zelf, en het geeft het gevoel een goede daad te verrichten. De hond echter, ziet in al deze aandacht van de baas een bevestiging van zijn angst, of zijn aangeleerde angst. En wat nog veel mooier is: hij krijgt buitengewoon veel aandacht, waardoor hij nog harder zijn best zal gaan doen om te trillen en te blaffen. Ook een liefhebbende baas die niet bang is voor onweer trapt gemakkelijk in deze val.  

Wat dan ook het mechanisme is, uit zichzelf bang dan wel aangeleerd, uiteindelijk zitten we met een trillend hondje.

Angstgedrag afleren?
Als u uw hond wilt leren minder bang te zijn voor onweer, kunt u het donder- en bliksemgeluid opnemen. Dat zelf doen is wat lastig. Er zijn voor dit doel speciale cd’s op de (Engelse?) markt met onweersgeluiden (en andere geluiden).  Speel het geluid aanvankelijk nauwelijks hoorbaar af op de achtergrond, terwijl u hem bijvoorbeeld zijn voer geeft. De hond zal waarschijnlijk meer belangstelling voor het eten hebben. Ook kunt u met hem gaan spelen of hem op welke andere manier dan ook afleiden van het geluid. Doe dit een aantal dagen na elkaar, totdat de hond bij laag volume niet bang meer is, ook wanneer u geen aandacht aan hem besteedt. Voer dan het volume langzaam op, eventueel weer tijdens zijn eten of met welke andere afleiding dan ook. Gaat dat goed, oefen dan zonder eten. Negeer de hond altijd wanneer hij om aandacht vraagt, en ga zeker niet op meelevende toon tegen het dier praten (“ís ’t ie dan zo bang? Arm poepie van mij…” etc.).

Om te het dier zijn kennelijke angst voor onweer te leren vergeten is behoorlijk wat geduld en volharding voor nodig. Soms kan het wel enige maanden in beslag nemen voordat het aanslaat.

De volgende keer dat het onweert, blijft uw hond rustig, blaft, jankt en trilt hij niet als een bezetene en verstopt hij zich niet meer onder de bank.

Sommige honden zijn zeker niet bang voor onweer. Toch blaffen zij, waarschijnlijk als gevolg van hun aangeboren (ingefokte?) waakzaamheid, om de baas te waarschuwen. De ervaring leert, dat dit nauwelijks uit te trainen is (het zit immers in de hond zelf). De handigste “therapie” is de hond naar een rustige plek in het huis te brengen, liefst één centraal in het huis (bij mij is dat de badkamer of de kelder), waar het geluid zo min mogelijke doordringt. Zet daar de mand neer, zet er wat water neer, zet de radio aan, of, wanneer er veel gekraak agv. het onweer is, draai er een muziek CD op, liefst met enig volume. De beschutte plek, waar het geluid minder door dringt, en de overstemmende muziek zal maken dat de hond zich een stuk prettiger zal voelen. Overigens kan deze truc ook helpen bij honden die “gewoon” bang voor onweer zijn of de knal serenade tijdens Oud en Nieuw. Vergeet de hond niet op te halen wanneer de herrie voorbij is!  ? - AvW