Anaalklieren ontsteking

honden encyclopedie > Anaalklieren ontsteking

door Ilja & ***Sterre**

Anaalklieren ontsteking

De anaalklieren, ook wel anaalzakjes genoemd, bevinden zich tussen de inwendige en uitwendige sluitspier van de anus en monden via 2 kanaaltjes uit naast de anus. Bij zwelling kunnen deze zakjes uitwendig zichtbaar worden op een stand van "4 en 8 uur" rond de anus.

Normaal functionerende anaalzakjes scheiden een sterk ruikende, bruin- tot leem kleurige olieachtige vloeistof af. Naast een middel ter sociale herkenning tussen honden is de functie van de vleoistof ook het op grote afstand terug kunnen vinden van de leefomgeving. Normaal legen deze zakjes zich tijdens het defaeceren. Daarnaast kunnen ze zich ook legen in “paniek” omstandigheden
Verschijnselen bij ontsteking
Om onduidelijke redenen komt het regelmatig voor dat de zakjes zich niet goed legen. Als oorzaken worden wel genoemd: te nauwe afvoerkanalen, indikking van de vloeistof als gevolg van te weinig lediging, afwijkende ontlasting en ontstekingen. De inhoud van de zakjes is dan inmiddels veranderd in een donkerbruine/grijsbruine pasteuze brij. Door de hierbij optredende irritatie gaat de hond veel onder de staarbasis likken en bijten en / of met de kont over de grond schuren (“sleetje rijden&rdquo.
Vanwege de rijke bacterieflora in het anale gebied raken de anaalklieren bij onvoldoende lediging al snel ontstoken. Bij ernstige pijn zal het dier weigeren om normaal te gaan zitten of neemt het een dusdanige zithouding aan, dat het pijnlijke gebied niet wordt belast.
Bij onvoldoende afvoer van het ontstekingsmateriaal via het afvoerkanaaltje ontstaat al snel een abces. Daarbij is dan sprake van koorts en heftige pijn. Vaak is dan naast de anus een lokale zwelling met roodverkleuring (ontsteking) van de huid zichtbaar. In het meest gunstige geval breekt het abces vanzelf naar buiten door.
Behalve bovengenoemde klachten bij ontsteking kunnen de anaalklieren ook onder normale omstandigheden vervelende bijwerkingen hebben voor de eigenaar. Het komt nog al eens voor dat de hond zijn anaalzakjes spontaan leegt en daarbij een stinkende vlek op de lig- of zitplaats achterlaat. Indien dit met grote regelmaat plaatsvindt, kan dit een reden zijn om de zakjes chirurgisch te laten verwijderen. (zie verder)

Behandeling
Bij een verstopping kan vaak worden volstaan met regelmatig leegdrukken van de anaalzakjes. Tevens kan worden overwogen om de zakjes te spoelen met een desinfecterende oplossing en daarna een antibioticum (om de 3 à 4 dagen gedurende 1 à 2 weken) aan te brengen. Daarnaast kan een vezelrijk dieet de lediging bevorderen.

In geval van een ontsteking geldt de zelfde therapie, waarbij dan een behandeling met antibiotica vereist is.
Naast de hierboven vermelde conservatieve therapie is het tevens mogelijk de anaalzakjes chirurgisch te verwijderen.
Redenen voor chirurgische verwijdering zijn:

Regelmatig terugkomende ontsteking van de anaalzakjes. Veel verlies van anaalvocht belastend voor de omgeving. Verlies van anaalvocht bij hondjes die veel op schoot zitten. Terugkerende Anaalzakabcessen Bij niet ontstoken anaalzakjes (dus zonder medische reden):
het spontaan legen op ongewenste plaatsen (vooral binnenshuis)

Chirurgische verwijdering van de anaalklieren.
Ter voorbereiding wordt het dier onder algehele anesthesie gebracht. Vervolgens worden de anaalzakjes leeggedrukt en een aantal malen gespoeld, zodat alle inhoud is verwijderd. Nadat de zakjes helemaal leeg zijn worden ze opgevuld met een blauwkleurige pasta welke gummi achtig uithard.
.
Vervolgens wordt via een sneetje naast de anus het zakje blootgelegd. Dit zakje, dat door de blauwe inhoud duidelijk is te onderscheiden, wordt daarna stukje voor stukje voorzichtig uitgepeld en in zijn geheel verwijderd.

Door gebruik te maken van de gekleurde pasta wordt het risico op het achterblijven van een stukje wand van het zakje en/of beschadigen van omliggende structuren zoals zenuwen tot een minimum gereduceerd. Hierdoor is de kans op het ontstaan van een abces of van incontinentie zeer gering.
De ervaring is dat bij terugkerende klachten, vooral van kleine rassen op jonge leeftijd, niet te lang geaarzeld moet worden met opereren. De operatie wordt namelijk bemoelijkt door littekenweefsel dat over blijft van eerdere abcessen en ontstekingen.

Anaalklier problemen kunnen met de juiste voeding en een behandeling van een veterinair klass. homeopaat prima behandeld..
Meer info. bij Ilja & Sterre..