Grommen plotseling

Beste expert, sinds 3 wkn. hebben we een hond uit Spanje meegenomen uit een opvang. Het ras is een mengelmoes, lijkt op een jachthond korthaar. Beetje drentsche patrijs/duitse staander, iets kleiner, bruin wit gevlekt. Hij is geholpen en 1 jaar oud. Een erg onderdanige hond, die echt vertrouwen moest vinden bij ons. Hij is ook erg rustig van aard, totaal niet druk tot nu toe. Accepteert de Bench, en jankte alleen de eerste 3 dagen als hij alleen gelaten werd s'nachts. Nu heeft hij naar mij gegromt toen ik gewoon in de kamer was, ik liep naar de bank waar hij ook lag op de grond, mijn man zat er ook, plotseling gromde hij op een dreigende manier. Had wel zijn kop laag, maar loerde naar me met grote pupillen. Toen heeft mijn man hem apart gezet voo een tijdje. Dit dreigende grommen doet hij ook naar 1 van mijn kinderen, als die sávonds de trap afkomt. Terwijl hij ons nu toch wel moet kennen en vertrouwen. Of minstens onze geur moet herkennen, en dus moet weten dat we hem geen kwaad doen. Ik heb nog notabene het meest tijd met hem doorgebracht sind hij hier is. Ik heb dus nog niet helemaal vertrouwen in deze hond, omdat ik bang ben dat hij ineens kan bijten of zo. Nu weten wij niet wat deze hond heeft meegemaakt in Spanje, waar hij over straat zwierf tot 6 maanden oud. Daarna in een ezelopvangcentrum heeft geleefd, waar hij werd uitgelaten door vrijwilligers, en mijn man. Mijn man heeft hij dus eerst gekend, en daarna wij als gezin. Ik ben wel van mening dat de hond een lieve hond is in principe, erg zachtaardig tot nu toe.
Maar ja, dat onverwachte grommen lijkt op waaksheid, maar dat zou niet naar 1 van ons moeten zijn. Hij gromt en blaft ook als er vriendjes komen spelen van mijn jongste zoon. Dan doe ik hem in de bench, ik weet immers niet wat er zou kunnen gebeuren.
Ik wil graag weten wat het plotselinge uitvallen betekent, is het onzekerheid, of een gebeurtenis uit zijn verleden waar hij aan herinnert wordt? Daar komen we natuurlijk nooit achter. Ik wil graag een thuis bieden voor hem, maar ik moet natuurlijk niet bang worden van hem, want dan is het einde verhaal.
Voor alle duidelijkheid, wij hebben 12 jaar lang een duitse staander gehad, die nog intact was zogezegd, die was erg wild, en vergde veel kunnen van ons. Dat hebben we in goede banen weten te leiden, dus we hebben ervaring met honden. Ik heb het idee dat deze hond ineens niet ons van anderen kan onderscheiden, en dan zo reageert, hij lijkt mij ineens niet te herkennen. Misschien zag hij me niet aankomen, ik had mijn bril opgezet, maar ja, fijn is het niet, je bent toch alert, hierdoor.

Ik hoop dat u hier een advies in kunt geven. mijn mailadres is; [email protected]

Met vriendelijke groet,
Tanja Schram-Tindal.

Antwoord van Maroef

Beste Tanja, Zo op afstand is het moeilijk in te schatten wat er aan de hand is met de hond. Wat jullie in eerste instantie kunnen doen, is direct je hoofd wegdraaien als de hond begint te grommen. Grommen is voor de hond een vorm van communicatie. Dit is bijna altijd vanuit onzekerheid. Belangrijk is dat je de hond daar nooit voor corrigeert, omdat zijn gedrag dan zal toenemen,  maar actie onderneemt, door bv je hoofd weg te draaien. ik zou ook eens een gedragstherapeut langs laten komen die werkt met kalmerende signalen. Deze mensen weten veel over angst en onzekere honden.

Gesteld door Tanja op 29 maart 2013 om 23:13
Beantwoord door Maroef op 01 april 2013 om 09:32
1225 x bekeken

Over Maroef

Ik heb  sinds 1981 een eigen hondenschool en ben tevens gediplomeerd gedragstherapeute. Ik heb de opledingen gevolgd via 0&0.  Vier jaar geleden ben ik overgestapt naar de kalmerende signalen. ik hier via jolanda Bijl een opleiding voor gevolgd.  Mijn website:  www.maroef.nl

Expervragen

• Vraag stellen
• Mijn vragen bekijken
• Experts bekijken
• Aamelden als expert