Jane, een 11 oude boxer met hartfalen. Wat te doen?

Beste mensen, nu alvast mijn nederige excuses voor mijn gigantische lap tekst..Misschien doe ik dit wel alleen voor mijn eigen gemoedsrust maar ik zit flink in de knoop.

Ik ben Nick, woon nog thuis bij mijn ouders en wij hebben al sinds mijn 18e een hele lieve dames boxer genaamd Jane. Zoals iedereen meestal zal zeggen is (zijn) Jane de liefste hond ter wereld en heeft ze al 11 en een half jaar de gekste avonturen meegemaakt en gewoon heerlijk geleefd als een boxer!
Jane heeft al een aantal jaren (of langer) Cushing door een tumor bij de hypofyse en krijgt daar nu een zwaar middel voor, 60 mg vetoryl wat niet mis is, gelukkig heeft ze hier nooit veel last van gehad en deed ze het er prima bij. (Het was niet altijd 60mg natuurlijk). Over het nut van vetoryl gaat het niet want daar heb ik zelf ook twijfels bij, maar goed.

Ze heeft sinds ongeveer een jaar nu wel chronisch last van hoesten, eerst alleen na het drinken maar tijdens en na de zomer werd dit ook steeds meer bij inspannen of drukte. Ook is ze vorig jaar nog geopereerd aan een flinke tumor in een vetbult op haar rug, helemaal goed gegaan en goed hersteld gelukkig. Het hoestje (met meestal niets, soms wat slijm/vocht) namen wij voor lief in begin, toen dit "verkoudheidje" niet wegtrok heb ik vaak bij m'n ouders gevraagd om actie, om er samen iets aan te doen, helaas werkte dit niet bleven we het afdoen als verkoudheid.. Ik heb op m'n kop gestaan en gezeurd, zo vaak, maar niets hielp, geloof ook dat de DA er niet veel van dacht, hoorde wel "een ruisje" maar dat hoefde ook nooit onderzocht te worden natuurlijk..

Sinds de kou 2/3 weken geleden begon werd ze wat trager, normaal voor een oudere hond (ze is al sinds 2009 flink grijs geworden) dachten we, maar ook begon ze meer te kokhalzen/hoesten (niet droog).
Ze is gek op sneeuw en mijn vriendin en ik gingen dan ook lekker met haar uit, na een grote boodschap nam ze het rit aan, zoals vaker, ook door de sneeuw rende ze al wat.. ze werd benauwder, ging kuchen en stopte bijna met lopen. Toen stopte ze even en begon ze te wankelen, heb haar overeind kunnen houden en ze bleef staan. Na een korte pauze zijn we toch gelijk richting huis gegaan, de schrik zat er goed in.

De volgende dag nam mijn vader haar 's ochtends mee voor de wandeling, op de terugweg dichtbij huis stortte zij in en m'n vader droeg haar naar huis tot ze zelf kon lopen, ze was bij toen ze lag, probeerde op te staan maar dit lukte niet waarna ze maar hulpeloos in de sneeuw bleef liggen, dus tillen maar.

Nu gaat het toch snel van kwaad naar erger, het is nog een keer op een wandeling vorige week van m'n moeder gebeurd, ook dikke paniek natuurlijk. M'n moeder slaap momenteel beneden bij haar maar vannacht had ze zo'n slechte nacht, constant kuchen/hoesten, benauwd en plassen.

Na de eerste keer hiervoor DA (was voor meer hoesten eigenlijk) kreeg ze broomhexine en codeine voor bronchitis, dat dacht de DA dat het was ondanks het jaar hoesten wat we aangaven, het weekend hierna viel ze voor het eerst echt flauw. Toen heb ik een afspraak gemaakt in Utrecht bij universitaire specialisten voor eigenlijk vandaag maar deze is voor het weekend toen we donderdag naar onze DA (2e keer flauwvallen) gingen toch afgebeld. Mijn ouders (en ik eigenlijk ook niet) willen haar dit liever niet aandoen, vooral toen onze DA zei dat ze misschien zou moeten blijven of zelfs een I.C.-opname was m'n moeder er snel klaar mee, ook vaders gaat erin mee en ik kan niet anders. Ze zou mee gaan naar huis en de DA zei; bel maar wanneer het zover is en ik moet komen..

Ze vind doktoren en de onderzoeken vreselijk, ook voor Cushing waren de echo's niet fijn en na de operatie van vorig jaar (heel traumatisch allemaal voor ons en voor haar (ging paniekerig "in slaap", prikjes voor narcose gingen niet soepel, en kwam zo ook weer bij toen we haar kwamen halen, vreselijk) lijkt het erger, ze trilde al in de wachtkamer waar ik toch altijd a la Cesar kalm vanbinnen ben en ook haar leid. Haar hartslag was trouwens bij de eerste afspraak (nu bijna 2 weken terug) 160 bij de DA, bij de laatste (vrijdag) 172 (maar toen had ze ook meer schrik en stress omdat wij ook wat aangedaan waren door het flauwvallen, vooral m'n moeder was heel erg verdrietig en dat helpt natuurlijk niet.) Bij rust heb ik het gemeten rond de 120/140, dat is nog steeds te hoog bij rust natuurlijk, pols is wel gelijk hieraan en sterk voorzover ik kan voelen.

Maar goed, nu komt het moment.. vannacht was zo erg en vanochtend om de hoek bleef ze wezenloos staan en wilde niet verder lopen, waar doen wij nou goed aan!? Behandelen met veel stress voor haar en zeer zware medicijnen bovenop die van haar Cushing? (Het is haast overduidelijk de laatste fase van een hartziekte, welke hart-insufficiëntie teweeg brengt en alleen met zware drugs enigszins handelbaar te maken). Het komt er nu op neer dat we vannacht aankijken hoe het gaat met haar, of ze lekker kan slapen en niet constant benauwd is en moet hoesten, maar ik vrees al het ergste. Anders willen wij de DA bellen voor woensdag..

Zo vreselijk omdat ze, naast dat ze meer slaapt dan normaal en korter ademt met een beetje een stuwende korte ademhaling vanuit buik, daar zit nu ook zichtbaar vocht maar DA zag dit niet op rontgen 2 wkn terug dus geen plaspillen voor, toch wel vrolijk oogt met vlagen. Toch groet ze je nog (niet altijd maar dat deed ze al niet altijd, wel minder nu) en eet ze ook nog wel lekker, alleen 's ochtends niet meer de laatste tijd. Ze valt wel wat in bij de heupen m.u.v. haar vochtbuikje. Wel komt ze af en toe ook verward over maar dat kan door minder doorbloeding komen denk ik, overdag heeft ze geen last van hoesten of benauwdheid tenzij ze zich druk maakt en ligt ze vaak rustig te slapen..

Vind het zo verschrikkelijk moeilijk om mijn beste maatje zo af te zien takelen en straks in te moeten laten slapen woensdag. Maar we willen ook niet egoïstisch zijn en haar alleen bij ons houden voor onszelf, ze kan niet meer de Jane zijn die ze altijd met veel plezier was en dat doet gigantisch pijn, om van de benauwdheid niet te spreken, dat gaat door merg en been. Ze heeft ook een verkalkte rug zei DA, ik ben bang dat haar lichaam op is maar nog niet haar geest. Ook ben ik bang dat ze nog wil leven maar door onze angst voor onderzoeken en medicijnen dit niet kan. Maar goed, we hebben ook geen garantie dat ze het met medicijnen veel fijner zal hebben, het gaat mij (ons) ook niet om de resterende tijd, maar of ze die nog een beetje leuk uit kan zitten. Zelf neigen we dus naar niet maar het blijft zo moeilijk.. als het al zo vergevorderd is, hoe kan ik haar dan met al die medicijnen nog een beetje een Jane-waardig leven geven? Ik denk; niet. :(

Kan iemand mij helpen? Al zijn het wat woorden als steun, dat stel ik heel erg op prijs. Sorry voor de lap tekst.
Jane & Nick

Antwoord van Caressa Dierenziekenhuizen

Beste Jane en Nick,

Allereerst zal toch echt de diagnose gesteld moeten worden. DCM (dilatatoire cardiomyopathie) komt het meest voor bij Boxers (zie: verworven hartproblemen op de pagina hartproblemen bij de hond).

Deze aandoening is geregeld vrij goed te behandelen alhoewel dit afhangt van de ernst en eventuele complicaties (met name ritmestoornissen). De diagnose kan eigenlijk alleen in een meer gespecialiseerde kliniek gesteld worden met echografie.

Via dit forum kan ik echt niet beoordelen wat wel dan niet haalbaar is. Ik wil er met liefde naar kijken mocht je dat willen, wij hebben vestigingen in Haarlem, Amsterdam en Utrecht.

Het blijft altijd moeilijk dit soort keuzes te maken. Wat je ook doet, veel sterkte hiermee!

Ischa Swartz

Gesteld door Nick op 28 januari 2013 om 20:22
Beantwoord door Caressa Dierenziekenhuizen op 29 januari 2013 om 11:22
1679 x bekeken

Over Caressa Dierenziekenhuizen

Ik ben Ischa Swartz, dierenarts en eigenaar van Caressa Dierenziekenhuizen. Ik ben sinds 1999 dierenarts en heb me de afgelopen jaren intensief verdiept in de echografie, en dan met name de echocardiografie, bij gezelschapsdieren. Daarnaast heeft de interne geneeskunde mijn bijzondere interesse. Wij hebben een uitgebreide website met veel diergeneeskundige informatie op www.dierenziekenhuizen.nl

Expervragen

• Vraag stellen
• Mijn vragen bekijken
• Experts bekijken
• Aamelden als expert