Onze nieuwe pupreu , duitse herder ,Kwinti

Verhaaltje over Kwinti,



Wij willen jullie mee laten genieten van onze Kwinti, als jullie dat leuk vinden.
Er gebeurt zoveel dat wij het zelf ook niet allemaal onthouden kunnen.

Eerste dag:

Zaterdag 5 Juni waren we om 07.30 al in Eygelshoven om Kwinti te gaan halen.
De fokker heeft een eigen evenementenbureau en moest die zaterdag nog weg.
En hij wilde er graag zelf bij zijn als Kwinti wegging vandaar zóóóó vroeg!
Alles zeer goed geregeld en een pluim voor de fokker.
Toen we hem gingen halen, zaten de pups al buiten,
pakte de vrouw van de fokker Kwinti op en hij had al gelijk in de gaten dat er iets stond te gebeuren.
Hij vleide zich nog eens helemaal tegen haar aan en likte haar gezicht helemaal onder, net of hij haar wilde bedanken.
Ze kreeg tranen in haar ogen, ik/wij ook natuurlijk.
Je kon echt zien dat het fokken voor hun alleen met liefde voor het ras te maken heeft en geen geldelijk gewin.
De weg naar huis heeft hij bij Marjo op de schoot gezeten en was heel erg rustig.

Thuis aangekomen hem uit de auto gehaald en in de tuin laten rondsnuffelen.
Toen een voor een de grote honden erbij gehaald.
Als eerste Igor de oudste, hij vond het in eerste instantie, maar niks en keek hem aan en gromde even: zo van blijf jij maar lekker bij mij uit de buurt.
Kwinti keek hem even aan vanonder tot boven, maakte een sprongetje en liep de andere kant op, zo van, wil jij genegeerd worden, oké dan!

Toen hebben we Kwinti`s rasgenoot erbij gehaald, hij was helemaal verbaasd en ging snel eens even snuffelen aan hem.
Kwinti kroop even onder de tuinstoel om een veilig plekje te creëren en alles op zijn gemak te kunnen gadeslaan.
Toen kwam Jippe al aanlopen met zijn bal die hij aan Kwinti gaf!
Dus dat zat gelijk goed!

Toen ons Belgje erbij gehaald, Dino.
Hij wist niet goed wat hij met hem aanmoest en heeft even aan hem gesnuffeld en is verder zijn eigen gang gegaan.
Wel heel nieuwsgierig naar hem zitten gluren.
Nu achteraf herinneren wij ons dat toen Boss bij ons kwam, Dino hetzelfde gedrag vertoonde en dat is ook helemaal goed gekomen.
Dus gewoon even een kwestie van wennen aan elkaar.

Toen heeft Frans, Boss gehaald, ik hield mijn hart al vast voor zijn onstuimigheid en inderdaad hij kon niet wachten, toen hij die kleine pup zag, eerst even ruiken met zijn neus in de lucht en toen sprong hij hekje en al meenemend de tuin in en op naar Kwinti.
Maar hij was zóóóó voorzichtig met hem, we zijn echt trots op onze kanjers.
Na een tijdje in de tuin te zijn geweest en de rust weer hersteld was, zijn we samen boven de boel in huis gaan verkennen.

Heel voorzichtig waren ze met hem, maar toch nog wel wat nieuwsgierig!
Na een tijdje viel hij voor de bank in slaap en kwamen ze om beurten kijken of hij nog niet wakker was.
Dus dat was een hele inspanning voor ons allemaal!
Maar wel super geweldig!

Door Marjo op 25 juni om 10:59