Lekker wandelen

Dit speelt zich af in een wandelgebied "speciaal" voor mensen met veeeeeeel honden. Er liepen heel veel fokkers met grote roedels. Mocht u zich onverhoopt persoonlijk aangevallen voelen, biedt ik hierbij mijn excuses aan.

Wij hebben 15 witte herders. Okay dat is wat meer dan de gemiddelde Nederlander heeft.
Als je gaat wandelen en ze gaan allemaal mee (wat ik meestal probeer te voorkomen want het is niet nix, vijftien van die modderschuiten in je kielzog en in je auto, meestal beperk ik me dus tot 5 per keer. Alleen zo heel af en toe gaan er 10 mee) trek je over het algemeen ook meer aandacht dan de dikke dame met de baard op de kermis. De opmerkingen zijn dan ook niet van de lucht: "Oh wat veel honden (duh) zijn die allemaal van u??" Hoe graag zou ik dan zeggen: "Nee hoor, ik vind het gewoon leuk om alle witte herders binnen een straal van 20 km op te halen en mee te nemen voor een wandeling...." maar uit beleefdheid beperk ik me tot een stralend "Ja, leuk hè" wat dan weer met een even stralend "ja gewéldig, dat zou ik ook wel willen" wordt beantwoord.
Op dat moment komen er 4 van mijn schatjes, van top tot teen onder de bagger, in volle vaart op me af rennen, ik kan nog net met gevaar voor eigen leven aan de kant springen, onder luid geroep van: "HEY HIER STA IK HOOR!" en zie vanuit mijn ooghoek hoe ze langs de belangstellende mevrouw scheuren, een breed baggerspoor op haar broek en jas achterlatend. Terwijl ik iets mompel van - ik ga ff dáár kijken" loop ik snel de andere kant op, voordat ik een schadeclaim en een dikke stomerijrekening aan míjn broek krijg.

Daar zie ik Tirsh en Zinzi die de grote hopen rundermest, die ons wandelgebied sieren, in de peiling hebben gekregen terwijl FiFi een labrador met een bal heeft ontdekt.
Met veel geroep en gefluit probeer ik aan de ene kant Tirsh en Zinzi uit de strontberg te houden, en aan de andere kant FiFi mijn kant op te lokken wat natuurlijk niet lukt want ballen gaan bij FiFi boven alles, zelfs boven mij.
De labrador eigenaar komt mijn kant op en ziet gelukkig niet hoe achter zijn rug zijn hond bijna wordt opgevroten door Bandit en Angie Jr. "Goh zijn die allemaal van u?" Nee man, het is mijn hobby om hier met andermans honden door de shit te baggeren, nou goed?? FiFi komt de bal brengen die ze van de lab heeft gestolen, ik geef hem snel aan zijn baasje en loop door.

Rechts van me zie ik dat er druk gezwommen en door het modderige zand gerold wordt, terwijl links van mij - oh ramp, een paar hooglanders tevoorschijn komt. Nu wordt het echt kritiek, verd.. waarom heb ik die bal van die lab niet gewoon meegenomen, hoe krijg ik FiFi's aandacht bij mij ipv bij die grote runderen.
Gelukkig ligt de redding in het gras, een tennisballetje, vergeten door een ander hondje en FiFi rent achter mij aan, tuk op de bal in mijn handen.

Hoewel het best koud is, loop ik behoorlijk te zweten en we zijn pas op de helft...

We lopen de bocht om en in de verte zie ik twee dames volledig in verantwoord wandeltenue met drie kleine hondjes aan komen, Bandit, hier blijven aub, niet alle mensen houden van grote witte honden die hun schootkonijn willen aflebberen.
Ja hoor, op afstand beginnen ze al te roepen: "wilt u uw honden even aanlijnen?"
Ja muts, en hoe had jij gedacht dat ik "even" tien honden kan aanlijnen?? Voordat ik mijn riemen uit de knoop heb zijn die drie mormels van jou al opgevroten! Mijn modderschuiten reageren onmiddellijk op het geroep van de dames en stormen erop af (mens houd dan ook aub je mond, denk ik tevergeefs) terwijl die hun mormeltjes natuurlijk optillen met het gevolg dat Bandit met zijn grote modderlijf - en poten tegen de ene opspringt om tóch nog even een lebber te kunnen geven.

"Zijn die allemaal van u?" vraagt de andere dame op zeer afkeurende toon. Nee hoor, ik liep hier toevallig en ik kwam ze tegen, ik heb nog geprobeerd ze weg te sturen maar ze blijven me maar achtervolgen...

Gelukkig beginnen de hondjes een beetje moe te worden en lopen dan ook braaf met me mee als ik ze roep - en super trots met ze doorloop! Ze kunnen het wel!!
Gelukkig komt de parkeerplaats weer in zicht, ik heb het inmiddels zo warm gekregen dat ik dreig te overlijden aan hypertentie en mijn honden zien er stuk voor stuk uit als alle andere rassen behalve een witte herder. Ook zij zien de auto staan en rennen er naar toe. Als ik de achterklep van de auto open heb en ze in goede orde in de auto probeer te krijgen, duikt er opeens een echtpaar met een Duitse Staander naast me op.

''Goh mevrouw wat veel honden, zijn die allemaal van u??'' Ik knik ja en spring mijn auto in, voordat ik toegeef aan mijn aandrang om luidkeels te roepen: nee idioot, ik prop hier tien wildvreemde honden die van top tot teen onder de modder zitten, in mijn auto!!!
In plaats daarvan zwaai ik nog even vriendelijk door de beslagen ramen en maak dat ik weg kom.

Heerlijk zo'n wandeling

Door Charlotte en de Witjes op 15 april om 04:09