Gissmo

Hallo ik ben Gissmo

Toen ik 12 weken was werd ik een herplaatser.
Mijn vrouwtje kon niet meer voor mij zorgen omdat de combinatie pup en kind te veel voor haar was geworden.
Mijn baasje van destijds kwam 'savonds uit zijn werk en gaf mij de volle aandacht, wij waren dol op elkaar.
Hij had dan ook veel verdriet toen er besloten werd om mij weg te doen.
Ik wist niet wat ik hoorde!!

Elaine schreef op 03 april om 16:30:
Wat leuk Jacq en Sil jullie reactie, bedankt.
Mijn verhaal gaat nog verder hoor.

Op een avond ging de telefoon en ik hoorde het vrouwtje zeggen: ‘Ja het hondje is er nog’ En zij vervolgde: ‘Kom hem vanavond maar halen dan waarschuw ik mijn man even. Ik moet nog boodschappen halen, rond 20.00uur ben ik weer thuis.’ Na het eten ging baasje weg en nam ook het kind mee. Later ging ook het vrouwtje weg en lieten ze mij in het donker alleen thuis… Ik ging in mijn mandje liggen en viel in slaap tot ik wakker werd van de deurbel.
Twee stemmen hoorde ik, van een man en vrouw: ‘Er is niemand thuis…zei de vrouw. ‘Is dit wel het goede adres?’ zei de man en de vrouw hoorde ik zeggen: 'Ik hoor helemaal geen hondje blaffen of zo…' Ze liepen weg en ik bleef in het donkere en stille huis achter.

Terwijl ik in mijn mandje lag hoorde ik buiten stemmen.
‘Yess vrouwtje was weer thuis!’
Kwispelend liep ik op haar toe, maar zij had haar handen vol met zware boodschappentassen, dus kreeg ik geen aai over mijn koppie of zo.

Achter haar kwamen een man en een vrouw binnen, ik herkende hun stem nog van een tijdje terug.
De vrouw begon mij te aaien en dat vond ik zo lief dat ik haar van vreugde een lik op haar wang gaf en ik liet haar ook gelijk mijn mooie scherpe tandjes voelen, want daar ben ik zo trots op!
Alles onderzoek ik met mijn bek en laat overal een tandafdruk achter.
Zij leek er geen last van te hebben en bleef met mij spelen en stoeien.
Toen ook die man voor mij door zijn knieën ging begroette ik ook hem heel uitbundig.

Terwijl mijn vrouwtje met die mensen aan het praten was en papieren overhandigde bleven ze ook mij aan geven.
‘Hé, mijn mand gaf ze aan die man, met al mijn speeltjes erin en zelfs mijn zak met voer! Wat was dat nou?’

Die vrouw tilde mij op, draaide zich om naar mijn vrouwtje en zei tegen haar dat ze wel afscheid van mij moest nemen.
Eigenlijk wilde mijn vrouwtje dit niet en vluchtig zei ze nog tegen die mensen dat ik Gissmo heet.
Toen ging het allemaal zo snel…ik werd gedragen door die vrouw en de man nam mijn mand en al mijn spullen mee!!
Toen ging ik voor de tweede keer in mijn jonge leventje in een auto rijden.
Dat vond ik hartstikke spannend, ik keek mijn oogjes uit.

Op een gegeven moment stopte de auto en de man en vrouw zeiden tegen mij dat ik nu thuis was.
‘O ja? , ik ben nu toch echt ergens anders hoor’.

Eenmaal binnen mocht ik eerst overal snuffelen en het rook allemaal zo vreemd…
Mijn mand werd op een mooi en overzichtelijk plaatsje gezet en de man ging met me spelen en stoeien terwijl de vrouw foto’s van ons maakte.
Daarna lieten ze mij met rust en ik ging lekker in mijn mand liggen.
De man en de vrouw hadden het over mij en nu begreep ik dat dit mijn nieuwe baasje en vrouwtje zijn.
Moe van alle nieuwe indrukken viel ik in slaap.

Door Elaine op 29 maart om 11:31