Hij is er niet meer Onze schat Patcho op 30 januari heb ik hem laten inslapen Zijn lichaam was moe Zijn geest niet maar het ging niet meer Hij wilde niet meer mee naar het bos en ja op 30 januari zagen we zijn gevreest doodskoppie Hij kon niet meer. Lopen ging niet meer. Eten ook niet meer en zijn prachtige warme ogen stonden star in zijn kopje Hij had pijn!Voor ons het moment om een steen van ons hart te maken en hem te laten gaan Daar waar hij gelukkig kon zijn Samen met zn pappa en mamma Alle andere honden waren bij hem toen we afscheid namen Zoran gaf hem een likje op zijn snoet Kuma legde zijn speelgoed kippetje bij hem(waar hij normaal niet aan mocht komen)En zijn zus fluisterde nog iets liefs in zijn oorWij stierven een stukje mee.Wat een verdriet Ik mis m nog elke dag Als ik 3 hondenbakken met voer vul ipv 4 Of met 3 in het bos loop Hij laat een groot verdriet achter Maar we deden het voor hem.........We missen je lieve stoere kerel Wees maar gelukkig en blij Lieve knuffel van ons allemaal
Door Heksje Sonja op 05 februari om 18:16
hallo ,ik zit met kippevel . te lezen ,,heel veel sterkte. ik weet wat je door maakt. GR kwenda en bazin,jo,
bedankt mensen
oh wat afschuwelijk. gaan jullie weer een nieuwe hond kopen?
Heel herkenbaar. **Zijn lichaam was moe Zijn geest niet** Leef met je mee,ook hier hebben wij in september onze lieverd moeten laten slapen.Bijna 18 jaar geworden. **Voor ons het moment om een steen van ons hart te maken en hem te laten gaan** Heel moeilijk is dat. Sterkte Missy
Ik krijg tranen in mijn ogen als ik dit lees.. Heel veel sterkte :'(
Echt rot, ik kreeg kippen vel toen ik het stukje leesde! Echt waar mooi geschreven! Hj zal je ook missen op de regenboog brug! Heeeeel veel sterkte! Lilly en Csoki.
dat is niet leuk echt niet leuk maar als ik een hond verlies heb ik geen hond meer... ik zou zeggen rust zacht Patcho... het is wel beter want anders zat hij nu heel erg veel pijn dus hij heeft nu geen pijn meer sterkte Sidney
Ik leef echt met je mee, het doet steeds zo'n pijn om afscheid te nemen, maar denk terug aan die mooie momenten die jullie samen hadden, hij zal fonkelen als een sterretje aan de hemel ....jou Patcho Liefs Martine
Om een reactie achter te laten moet je eerst even inloggen!
Helaas, je hebt nog niets geschreven in het DogBoek
Je kunt meer dogboek verhalen lezen van Heksje Sonja:
Vaarwel Patcho
wat doe ik nu ?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?