Gisteren moest ik snel even een boodschap doen. Met een 'baasje is zo terug', de boefjes thuis achtergelaten.
Na 15 minuten was ik alweer ter
ug en zoals altijd een begroeting alsof ik op wereldreis was geweest. Ze duwen zich dan tegen je aan, draaien een rondje en vertellen allebei een heel verhaal, ieder in een eigen toon.
Loop de woonkamer in, zet spullen weg en mijn oog valt op iets wat op een van de honden bedjes ligt..... karton? ik ga kijken en wat zie ik, kleine stukjes eierschaal. Draai me om en achter me zitten twee hondesnoetjes, kopje schuin omhoog en kwispelen. 'Wie is er stout geweest`?
Ivoir blijft zitten, kijkt naar me met een blik 'ik niet'. Dustin daarentegen begint om me heen te draaien, mijn hand krijgt een likje, en zijn kopje een beetje naar beneden. (was natuurlijk al lang in de lach geschoten, maar mocht dat niet laten blijken)
s'middags van de buurvrouw 2 gekookte eitjes gekregen (nee, natuurlijk niet voor mij) zoals vaker op woensdag wanneer haar kinderen en kleinkinderen komen lunchen. Eitjes stonden nog op het aanrecht, naast het botervlootje. En het botervlootje ook helemaal schoon, gelukkig zat daar niet veel meer in.
Zo weet ik iedere keer wie van de twee de schuldige is.
Ivoir heeft in het vorige huis als grote pup een hele pan met kippensoep van het aanrecht gehaald. Ik had soep gemaakt, kipfilet, wortel, selder twee soorten, beetje gember wortel.... geen groenten die zij niet mogen. Soep moest nog afkoelen, het is winter, wilde de pan daarna buiten op tafel zetten.
Was al laat, na het douchen de soep vergeten.
De volgende ochtend .. hm, waar is de pan? Heb ik dan toch... buiten/koelkast.. overal gekeken. Zelfs de vraag.. heb ik wel echt soep gemaakt?
Valt mijn oog op een van de hondenbedjes, tussen de knuffels ligt de pan. Alsof deze schoon uit de vaatwasser kwam. De 'schuldbewuste' blik van Ivoir sprak boekdelen. Hij zal staand op het aanrecht eerst de soep gedronken hebben, de kipfilet gegeten en (zoals ik ze vaker zie doen met hun etensbak) de rand van de pan tussen zijn tanden naar zijn bed hebben gedragen.
Nee, dit komt niet veel voor... en ze hebben echt geen honger
En...baasje moet ook geen dingen op het aanrecht laten staan. Met schofthoogte 70 resp. 72cm is het een 'makkie".
Door Hovawart fan op 27 februari om 11:19
Een overbekend verhaal, maar blijft altijd grappig. Yamalle was 5 toen ze af en toe bij de buren logeerde wanneer ik 's nachts moest werken. 's Avonds waren de buren hun tuintafel buiten aan het dekken, terwijl Yamalle binnen de keuken was in geglipt, op tafel was gesprongen, en het volledige vleesgebraad met saus naar binnen had gewerkt in no time. De buren moesten er hard om lachen en hebben dan maar een frietje wezen halen.
Om een reactie achter te laten moet je eerst even inloggen!
Helaas, je hebt nog niets geschreven in het DogBoek
Er zijn geen foto's toegevoegd bij gepeld eitje....
Je kunt meer dogboek verhalen lezen van Hovawart fan:
gepeld eitje....
toch een kusje... voor zijn yoghurtje
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?