Werkbezoek

Vandaag bem ik naar het verpleeghuis geweest waar mijn baasje werkt, wat is dat leuk zeg! In het begin vond ik het wel een beetje eng, ik moet namelijk leren om in een grote mand op de fiets te zitten. Mijn baasjes fietsen naar mijn idee heel hard! Gelukkig was het niet ver en kon ik toch even aan het idee wennen. Toen ik binnen kwam in het draagmandje, keek iedereen naar mij! Op straat ben ik ook een echte eyecatcher! Iedereen kijkt naar me en wil me even aaien, volgens mij mogen ze me wel! Zelfs de stoere mannen (alleen deze durven het niet toe te geven en kijken stiekem als mijn baasje niet kijkt, ik zie dat wel hoor!)
Stoer als ik ook ben gingen we met de lift. Helemaal niet eng! Binnen gekomen op de gesloten afdeling keek iedereen naar me en mocht ik van mijn baasje bij een hele lieve mevrouw op schoot. En weet je wat ik bij haar vond? Slagroom! Jammiej! Stiekem heb ik dat opgelikt, heerlijk vond ik dat! De mevrouw was heel lief en kon bijna niet praten. Toch hoorde ik haar een paar keer mijn naam zeggen, wat lief vond ik dat! Ik bleef daarom lekker bij haar zitten en liet me vertroetelen.
Daarna ging ik nog bij wat andere mensen op schoot. Jaja, ik hou wel van aandacht en ben helemaal niet bang! Ik had het reuze naar mijn zin! Na een half uurtje was ik wel erg moe en konden we gelukkig even pauze nemen. Ik sliep meteen toen ik bij mijn baasje op schoot lag, zo moe was ik van al die aandacht. Maar wat vond ik het leuk! Ook de mensen leken erg blij, dus ik hoop dat ik nog eens langs mag komen!

Pootje, Boris

Door Hanneke op 20 september om 16:03