Honey, onze schat!!

Had hier eigenlijk eerder wat aan toe moeten voegen.... Hoog tijd voor een update. Ondertussen is ze 6 jaar bij ons en nog steeds helemaal happy. Natuurlijk was ze een moeilijk geval toen ze kwam en heeft het heel wat tlc gekost om haar te leren mensen en honden te begrijpen/vertrouwen. Eigenlijk was ze een pup van 3, vwb socialisatie, training, enz. Maar ze vertrouwde ons vanaf dag 1 en de rest was een kwestie van tijd en oefening. Ze bleek zo gek op werken voor de baas en het leren van nieuwe dingen dat ze sindsdien niet alleen haar basis diploma's heeft gehaald en we een tijdje agility (recreatief) bij de hondenschool zijn blijven doen. Maar we hebben ook wat uitstapjes naar doggy dance, frisbee en speuren gemaakt. Alles vindt ze geweldig!!! Ze kent ruim 50 commando's varierend van de basics tot grappige dingen als "Buig" (buiging maken voor bv kinderen uit de buurt) en "Ruim op" (speeltje wat ze heeft moeten pakken in de speeltjes mand leggen). Daarnaast heeft ze zich ontwikkeld tot een soort van hulphond/signaalhond voor mij. (Ze waarschuwt me als ik dreig flauw te vallen, helpt me het soms voorkomen en maakt me wakker als ik alleen ben als het toch gebeurt... Dit iig in het begin eigenlijk helemaal uit haarzelf). Ook is gebleken dat ze geweldig is met kinderen. Kinderen uit de buurt spreken 'Die mevrouw van Honey' graag aan om te vragen of ze een kunstje mag doen en krijgen dan meteen mini lesjes over hondengedrag. Ze vindt het prima als ze er met hordes omheen staan te aaien. En dankzij haar kennen ze allemaal mijn zinnetjes als "Altijd eerst aan de baas vragen of je een hond mag aaien" en begrijpen ze wanneer een hond aangeeft dat het genoeg is of hij/zij onzeker is. Nu is ze 9 en zoals je op mijn foto's en dit filmpje (http://youtu.be/nMuQQu0nRfo) kunt zien nog gelukkig als altijd. En het beste wat ons als haar baasjes ooit is overkomen. Voor mij is Honey het levende bewijs dat asielhonden het verdienen een tweede kans te krijgen.

Dat is echt heel goed om te horen dat honden met een "verleden" toch nog goed terecht is gekomen. Ik werk zelf als vrijwilliger bij het dierenopvang centrum in Hengelo en het is heel dankbaar werk. Ik heb zelf ook een "probleem" hondje. (Zie mijn verhaal). Ik had ook wel graag een hond uit het asiel willen hebben maar aangezien ik ook 3 katten heb en de meeste honden daar die wel kunnen villen was dat geen goed idee. Wanneer ik het verhaal van jou lees dan krijg ik weer een beetje hoop met onze Joep. Groeten Marleen.