Gister was het een jaar geleden dat we Laika op hebben gehaald

Op 26 augustus 2013 hebben wij onze Laika opgehaald.
Wij hadden nog nooit een hond gehad sinds we samenwonen (toen ruim 9 jaar).
Wel hadden onze ouders honden gehad en nog steeds honden.
Na veel wikken en wegen, ben ik overtuigd door mijn man en hebben we (uiteindelijk best impulsief) een hond gekocht.
Dat het een border collie werd, waren we al snel uit. Mijn zus heeft een border collie en dat is mijn grote vriend. Wat een geweldig karakter heeft die zeg.
Zonder goed te kijken naar om wat voor fokker het ging, hebben we gebeld naar de eigenaar van Laika destijds. Hij had nog 2 teefjes, waarvan hij er 1 zelf hield en 1 nog verkocht. Wij zijn daarheen gereden en daar liep ze rond ONZE NIEUWE HUISGENOOT!!!
Hoewel al mijn verstand zei dat we haar niet mee moesten nemen, zei mijn gevoel dat ze ons nodig had. Mijn verstand zei: 'Een pup hoort niet bang te zijn', dat was ze namelijk wel. En: 'Ze ruikt niet echt fris'. Maar ze was schoon, dat wel. Alle plekjes bekeken en de pup was schoon. Het rook daar gewoon onfris.
Waarom we haar toch meenamen, kan ik niet echt zeggen. Dat weet ik nu nog steeds niet. Ik weet dat we geluk gehad hebben, de volgende keer zal het zeker anders gaan.
En toen mocht ze op mijn schoot in de auto (125 km) mee naar haar nieuwe huisje. Het hechten begon meteen... ze lag op een handdoek op mijn schoot helemaal tegen me aan.
Toen we thuis kwamen meteen 2 plaatsen voor haar gemaakt. Een mat (kussen) en de bench.
De eerste weken (7) duurden lang. 5 weken heeft ze hele nachten gehuild, radeloos waren we, maar we hielden vol. Na 5 weken werd het minder tot ze in de 7de week alleen nog de eerste 20 minuten het nodig vond om huilerig te blaffen. Toen toch maar overgegaan op straffen (een flinke waarschuwende plotselinge FOEI geroepen). Dit hebben we 2x gedaan en toen was het goed.
Ze kan nu prima alleen zijn. Tuurlijk heeft ze, zoals iedere hond, het liefst de roedel compleet en daar horen wij ook bij, dus als we thuis komen worden we enthousiast begroet.
We hebben geen puppycursus gedaan, maar zijn wel heel consequent met trainen begonnen vanaf dag 1.
De eerste pubermomenten hebben we gehad vanaf ongeveer 7 maanden... even leek het of we alles voor niets gedaan hadden. Nu is ze 14,5 maand en gaat het sinds een maand of 5 weer goed met het luisteren. Er komt nog een puberteit aan, heb ik me laten vertellen, als ze ongeveer anderhalf is... Maar ook daar komen we wel weer doorheen.
Wij zeggen iedere dag nog tegen elkaar dat we geen moment spijt hebben gehad van onze lieve lieve Laika. We kunnen ons geen leven meer zonder die lieve knuffelhond voorstellen.

Door Dian, baasje van Laika op 27 augustus om 19:42