Chanel

Chanel kwam een kleine 7 weken geleden op mijn pad.Per toeval..dacht ik? maar toevallig bestaat toch niet!?

Ik ben mij al jaren in de Cocker aan het verdiepen, en was sparen voor een cocker pup bij een erkend fokker.
Ineens krijg ik een app bericht, met foto, of ik Chanel wilde hebben..
Na veel informatie over de hond kwam ze de avond erna bij mij thuis,,

De kennismaking:
De kennismaking/binnenkomst met Chanel ging gepaard met luid geblaf, denk oké?
Riem los, en verkennen! De eigenaar bleek haar van andere mensen te hebben gekocht, zijzelf had Chanel 4 daagjes, ja je leest het goed, geen klik met de hond...uhm oke??
Na veel geraas door mijn huis/tuin werd ze rustig en kwam ze bij me zitten.
HEE acceptatie?..Ik kreeg een lik in m'n gezicht en dacht ..ze is van mij!

De eerste nacht hier was een ramp...ja hoor ze is de bench gewend..yeah right,staart tussen de benen, echt angst voor die "kooi"..blaffen,janken als een wolf..wat nu? Bench weg , mand in..dat ging goed!

S'morgens zagen mijn meiden de hond voor het eerst, heb twee dochters van 5 jaar en een jongedame van elf jaar. Totaaal enthousiast, denk dat houden we erin , dus een flinke eerste wandeling gemaakt met Chanel..maar wat een geruk aan de riem?! Dat zou ze ook niet doen, zou volgens de eigenaar netjes naast me lopen haha ha...NOT!
Vele riemen, tuigjes verder, een halti op advies aangeschaft,en het werkt ook nog, ook voor andere commando's gaat het prima, baasje blij!


Chanel doet het prima hier, op wat gedragsproblemen buiten, maar daar worden wij morgen mee geholpen, heb een kynoloog in handen genomen.


Geschiedenis Chanel:
Na twee weken bijna bedelen om haar papieren kreeg ik ze dan eindelijk!!
Blijken haar papieren uit Slowakije te komen..Dat is me niet verteld?
Op "oude"gegevens alleeeen maar stickers en dergelijke, dat ben ik eens gaan onderzoeken.
( lang leve google)
Daar kwam ik Chanel's leventje tegen en die was niet vrolijk te noemen.
Als pup van 2 maanden in een kooitje geleefd in erbarmelijke toestand.
Je stopt er nog geen kanarie in!! Woede was het eerst wat in me opkwam.
Vanuit daar is ze getransporteerd naar België, naar de beruchte puppyfarms..
Dus van kooi naar een hok met plexi glas, waar je nota bene je hond kan kopen, kan betalen met je pinpas,en waar de honden geen buitenleven hebben.
Dit alles was mij niet verteld door de vrouw waar ik haar van kreeg.

Ik gun dit diertje WEL een kans op een fijn hondenleven! Het is een schat en gaat hier nooit meer weg, dat is zeker..!!
Ik wilde mijn verhaal alleen delen met vele honden liefhebbers..!

Door Nancy op 29 november om 22:14