Teckel vs Border Collie

Met Jelle gaat het lekker.
Eigenlijk als een stereotype teckel, hij doet of goed zijn best of hij gooit er met de pet naar.

Gisteren liepen we zoals gewoonlijk op zondag in het bos. Jelle was weer eens geweldig aan het trekken (met de pet ernaar gooien) dus gaf ik hem het commando 'Volg'.
Vervolgens loop meneer mijn zijn oren tegen mijn enkels aan waardoor ik nauwelijks nog een stap durf te zetten omdat ik bang ben dat ik de teckel tegen zijn harses aan trap (heel goed zijn best doen).
Op de training werkt het al net zo. Hoewel hij nog wel een touwtje om heeft merk steeds vaker dat ik het touwtje los kan laten en meneer dan toch alle toestellen goed neemt.
De volgende les heb ik dan het touwtje toch weer nodig omdat meneer het puppieveld veeeel interessanter vindt.
Of probeer hem iets lekkers te geven....de ene keer draait hij zijn kop weg en loopt weg met een air van "hoe durf je mij zoiets aan te bieden'. De andere keer krijg je twee poten, een af en ook nog een plat!

In 1 ding leek hij tot nu toe heel vastberaden en dat is zijn contact met Border Collies.
Die gaat hij gewoon uit de weg! Zodra Jelle een border collie zag naderen steekt hij de weg over om er met een grote boog omheen te gaan.
Ik gis een beetje naar de oorzaak. Waarschijnlijk ligt het bij twee Australian Shephards. De eerste ontmoeting ging prima en er was niets aan de hand. Tijdens de tweede ontmoeting is een van de twee een beetje enthousiast op Jelle af gekomen en wilde hem (speels of niet) in zijn nek pakken. Jelle was echter sneller Daarnaast beginnen ze altijd hard te blaffen wanneer ik ze met Jelle tegenkom. Jelle ontwijkt ze het liefste.
Sinds die tijd ontwijkt hij ook de drie border collies in de buurt.
Ik heb de baasjes van Jelles angst verteld en zij zien erop toe dat de honden hem niet of heel voorzichtig benaderen. Maar het eindigde tot nu toe altijd met een bange teckel die met zijn staart tussen zijn benen tegen mijn broekspijpen op stond.

Gisteren kwamen we in het bos een man met een border collie tegen. Toen hij ons zag liet hij de border aan zijn voeten gaan liggen zodat wij konden passeren. 'Je hond mag best even snuffelen hoor' zei hij nog. Daarop legde ik uit dat Jelle bang was van borders dus het aanbod vast aan zich voorbij liet gaan.
Maar wat schetst mijn verbazing?
Die kleine teckel gaat zomaar op de border af, begint te snuffelen, neemt zijn speelhouding aan en daagt de border uit! De border zag dat wel zitten en zo waren er twee hondjes even heerlijk aan het ravotten.......

Vanmorgen kwamen we tijdens ons ochtendrondje twee bekende borders tegen. In plaats van over te steken liep die kleine op ze af, rook even en liep toen weer door.
Grote vrienden zijn het nog niet, maar het begin is gemaakt........

Door Inge op 14 mei om 14:47