Toch een hond genomen!

Jarenlang hebben we er over getwijfeld of we het wel of niet zouden doen.

Je bent altijd te druk, vakantie, kinderen, werk, etc. Maar voor twee weken terug hebben wij de knoop doorgehakt en een hond genomen! Onze trots, Floor!

De reden dat we toch een hond hebben genomen, komt door het feit dat ik nu thuis zit. Na meer dan twee jaar keihard te hebben gewerkt ben ik door een reorganisatie (derde keer) wederom op straat gezet.. Rot gevoel, Burn out en helemaal op.... Moeilijke tijden moeten met mooie tijden gecompenseerd worden.
Zorgvuldig hebben wij gekozen voor een Beagle, eigenwijs, levendig, sociaal en ontzettend lief voor kinderen!
Ik vind het heerlijk om weer een hond in huis te hebben, vroeger hebben wij altijd honden in huis gehad, eerst een teckel en daarna een tervuerense herder. Pracht van een beest! De teckel kon helaas niet in ons gezin blijven, hij was te agressief. Mijn neef heeft hem toen in huis genomen en wat bleek. Hij was zo agressief omdat hij gewoon ziek was.... Twee weken later is hij overleden, pijn verdiet alles door elkaar heen. We hadden hem namelijk weggedaan....
Nu is onze Floor in ons middel en ik meen het, ik doe alles wat ik dacht niet te zou doen!
Grappig eigenlijk hoe je kunt veranderen. We zijn namelijk eerst begonnen met de bench, drama! Geen rust, piepen, janken, onrustig geen fijn gevoel. Doorzetten denk je dan, maar voor twee weken lang elke dag geoefend. Momenten gehad dat het goed ging, maar toch weer terug bij af. Denk je op een gegeven moment, ik kan niet meer, maar zij ook niet. Een mand dus, wel op de gang! Ook dat is verandert Ik geef niet toe, ik wil graag dat zij zich op haar gemak gaat voelen en dat ze het idee heeft om een thuis te hebben waar ze geliefd wordt.
Ook op de slaapkamer, nooit in bed!! Ja, haha! Maak dat de kat wijs! Voordat we gaan slapen, leg ik haar bij me. Even rustig worden en daarna lekker in haar eigen mand. Verwennen, nee... Vertroetelen! Heerlijk gevoel, wat een rust. In de ochtend als ze heel vroeg wakker wordt, wil ik er nog niet uit.... Echt niet! Maar ze gaat door, voeten bijten.. Blaffen, piepen erg druk doen. Even in bed dan.. Lukt soms wel en soms niet... 20 minuten later, oke we gaan eruit!!
05:50, daar zit je dan, wederom.... Ze kijkt me smekend aan om op de bank te mogen komen.. Nee nu niet, goed denkt ze dan maar in de mand! Vrouwtje gaat dan maar even naar bed! Oeps, wakker! Vrouwtje waar ga je heen??? Laat me niet alleen! Radio aan en toch maar naar boven. In de mand en dan toch maar slapen. Jammer denkt ze, ze geeft niet in alles toe.
Onze weg vinden in het opvoeden, dat is wat we nog moeten doen!
Dat komt allemaal goed, maar ondertussen ook heerlijk genieten van dit prachtbeest!

Door Sanne op 13 mei om 10:01