In tranen, en in diepe rouw.

Mijn lieve teckel Dirk Van Den Broek ( ja zo was je naam, na het kopen van de pup hebben we een mandje van de supermarkt gekregen zo is zijn naam ontstaan.) je bent nu 14 jaar oud werd 1 week voor kerst 2012 van het ene op het andere moment zo vreselijk ziek ,hij kon niet meer lopen zijn voorpoten gleden uiteen.. Hij kotste de hele boel onder, met een noodgang zijn we naar de DA gereden..daar kreeg hij een middel tegen de misselijkheid en een pijnstillende injectie. Ik dacht die gaat de nacht niet halen, met een pipet heb ik hem 2 dagen van vocht voorzien en een wonder gebeurde hij knapte na een dag of 2 weer op.. Hij werd niet meer helemaal de oude maar gezien zijn leeftijd was dat vrij normaal... Met kerst steelden hij nog wat van tafel, en een week later gooide hij nog een prullenbak om, om een afgekloven kip er uit te stelen, ik dacht nog dit wordt nu echt zijn dood, maar nee hoor er gebeurden niets.. Alleen wilde hij niet meer uit..ook dat was geen probleem, hij mocht lekker in de tuin rommelen en zijn behoefte doen..oud en nieuw verstreek en mijn schat leefde weer helemaal op, wel zag ik zijn gedrag veranderen , een dierenarts heb ik niet meer bezocht, ik stelde zelf een diagnose dementie met misschien een lichte atack, Hij blafte in de tuin de heleboel bij elkaar iets wat hij nooit deed..ook kon hij uren voor de kast van zijn lekkernijen liggen staren al had ie net gehad. hij vrat alles wat los en vast zat. hij ging een klein beetje lelijk tegen me doen...soms leek het wel als of hij me niet meer herkende..afgelopen maandag avond leek hij helemaal in zich zelf gekeerd hij deed iets wat hij nog nooit eerder heeft gedaan midden in de kamer waar iedereen bij zat plaste hij gewoon een plas die wel een minuut leek te duren ..we zaten erbij en keken ernaar..niemand die wat zei. Toen hij uitgeplast was, gelukkig is de vloer van steen zijn we gaan redderen, zo een grote plas had ik nog nooit gezien. tegen onze lieve teckel hebben we natuurlijk niets gezegd..na de plas liep de prins heerlijk naar zijn geliefde plek alsof er niets was gebeurd. Afgelopen woensdagochtend 6 februari ging het pas echt mis..ik vond hem om half 9 in de ochtend in de huiskamer in zijn eigen braaksel. Hij kon niet meer staan. Ik heb geen moment aan een dierenarts gedacht, ik voelde dat het over was.. Ik pakte hem op uit zijn braaksel en legde hem op een paar vuilniszakken op eettafel ik heb een heerlijke geurige bak warm water gemaakt en ben hem gaan schoonmaken zijn tong was helemaal van kleur vertrokken angstig was deze kleur..hij keek me alleen maar aan, maar zijn ogen waren anders alsof hij al was gegaan, maar gelukkig zijn hartje klopte nog. Na hem heerlijk afgesponsd te hebben en hij weer lekker rook heb ik een paar vuilniszakken op de bank gelegd met daar over zijn plaid van Kunstbond. Met een pipet gaf ik hem water, maar het deed hem niet zo veel hij liet het gewoon maar lopen, hij kon niet meer. Ik heb een grote bak koffie gezet zijn wollen koningsmantel over hem heen gelegd, en ik ben naast hem op de grond gaan zitten ik heb lieve dingen tegen hem gezegd geaaid en geknuffeld en verteld hoeveel ik van hem hield..na 20 minuten waren zijn ogen nog leger dan voorheen, ik keek hem aan en zei je bent er niet meer he lieverd.. Hij is gestorven terwijl ik met hem sprak , heel raar geen zucht geen kreun , van zijn overlijden heb ik niets gezien en dat terwijl ik met hem sprak... Ik ging opzoek naar een hartslag, maar die was nu echt wel weg.. Je lieve ogen heb ik zelf gesloten dat was me nog een hele klus. Toen kwamen pas mijn eigen tranen, die stromen net als nu heftig en heel veel, me aller grootste liefde , het was uit, hij was niet meer.. Zo heeft hij heerlijk uren daar gelegen, toen ben ik weggaan om bloemen voor hem te kopen, misschien vindt iemand dat heel raar, maar het was een stem diep in me die zei mij weg te gaan.. Ik kocht de mooiste rozen en legde ze op hem neer...daarna zijn alle ander familie leden thuis gekomen en hebben we met elkaar gehuild, en gelachen,verhalen opgehaald over jou mijn schat. ze hebben je allemaal gekust en geknuffeld iedereen zat om je heen, we hebben nog met elkaar gegeten, toen onze kleine meid woorden sprak vol met liefde, ze vertelde jou dat je nu een sterretje was geworden en zal stralen op ons voor altijd. Toen werd het tijd we moesten je gaan brengen naar de eeuwigheid..de avond was gevallen het dierencrematorium ze wisten dat je kwam... We wikkelde jou in je eigen kleed je kreeg je koningsmantel aan. want jij was onze kleine prins, jaren lang heb je er op gesabbeld, de gaten ja die zitten erin.. We kregen nog een bakkie koffie en toen terug naar huis, ja met tegenzin. We liepen het crematorium uit de hemel was bewolkt toen plots een piepklein plekje tussen de wolken het leek wel of de hemel open ging..iedereen die mee was zag het, daar was plotseling die ene hele grote ster we keken allemaal naar boven en hielden onze adem in. Daar stonden we met z'n 6en niemand die iets zei, we keken zo een paar minuten we gooide kushandjes naar boven we zwaaide allemaal de hemel werd weer door de wolken gesloten was dit een teken ??? Ik denk van wel.. Het was in ieder geval voor ons heel bijzonder. De nacht was lang en koud ik kon de slaap niet vatten zonder mijn kleine spruit...ik kreeg het Spaans benauwd..mijn schatje in een koelcel..O dit doet zo zeer, nooit meer lekker bij ons..nooit meer een kus van jou...je was een hond die kon kussen nog nooit heb je ons gelikt je drukte altijd je dikke grote zwarte neus tegen onze lip... ik kan het maar niet bevatten de ochtend brak al aan...we moesten je gaan cremeren, we trokken onze mooiste kleren aan.. Om 12:00 werden we verwacht, we gingen weer naar binnen we kregen weer een bakkie koffie en gingen toen naar jou, daar lag je lief en vredig, je was ontspannen veel vrediger dan toen je werd gebracht, ik weet nu het is goed zo, je wandeld nu in de hondenhemel heerlijk een nieuw mooi pad..ooit als mijn tijd is gekomen hoop ik zo dat jij daar staat aan de andere kant van de brug dan gaan we samen weer opstap...
Gisteren mocht ik je halen je urn staat nu hier, vandaag 9 februari ben ik jarig.. Wat is dit voor cadeau denk ik telkens weer. Aanstaande maandag 11 februari was het jou beurt 15 zou je zijn geworden, helaas is dit op een paar dagen na niet helemaal gelukt...het geeft niet dat dat niet is gelukt, we hebben je gekregen toen je 6 wkn oud was en elke dag was met jou een feest je was een vreselijk lief huisdier we houden van jou tot de hemel en weer terug. Dag mijn lieve schatje ooit zien we jou terug...
Rust zacht mijn lieve engeltje, we houden veel van jou !!! Tot de hemel en weer terug..
Verstuurd vanaf mijn iPad

Door ? op 09 februari om 04:51