Daar ben ik weer!!!

Hallo daar ben ik weer.

Een tijd geleden heb ik geschreven dat ik bij mijn vrouwtje kwam en hoe ik dat allemaal vond.
Nu woon ik al weer zo'n 6 maanden bij haar en haar mensen-jongen.
Ik heb het er super naar mijn zin.
Vrouwtje zegt altijd dat ik een super eigenwijs hondje ben, ik denk dat ze bedoelt dat ze mij lief vind.
Ik hou van alle mensen en honden en van blijdschap spring ik dan omhoog en soms (ik schaam me een beetje om dit te vertellen) maar soms plas ik dan per ongeluk van me af.
Er zijn mensen die mij een beetje druk vinden, en vrouwtje probeerd mij ook te leren om niet zomaar tegen iedereen op te springen.
Mja, jullie hebben geen idee hoe moeilijk dat is.
Ik doe mijn best hoor, want ja dan krijg ik ook een beloning.
Mijn vrouwtje dacht in het begin dat ik een Jack Russel meisje was maar nu ik wat groter ben ziet ze ook een Dwergpinscher in mij.
Volgens haar ben ik een 'kruising'.
Wat bedoelt ze daar nu weer mee???
Maar goed ze zegt in ieder geval wel dat het haar niets uitmaakt en dat ze super gek is op mij.
Wat een schat.
Ze heeft een lkkr grote tuin waar ik lkkr in kan rennen en spelen, maar van de week had ik wat raars ontdekt.
Er kwamen witte vlokjes uit de lucht vallen zo raar.
En toen ik na een tijdje weer in de tuin mocht toen was de hele tuin wit.
Het was wel koud aan mijn pootjes maar ik vond het zo leuk.
Ik heb eerst heel hard gerent en toen heb ik er ook een hapje van geproefd, en nog één, en nog één.
Daar heb ik wel spijt van gehad want 's nachts en de volgende dag moest ik steeds spugen en had ik erg buikpijn.
We zijn toen naar die meneer met zijn witte jas gegaan, (dierenarts heet dat geloof ik) en hij heeft mij een prikje gegeven en wat pilletjes voor thuis.
Na een uurtje was ik niet misselijk meer en de buikpijn is ook weg want het vrouwtje geeft mij iedere dag twee x een pilletje achter in mijn keel.
Ik vertrouw haar dus vind ik dat helemaal niet erg.
Vrouwtje noemt mij een sociaal en lief hondje met een eigenwijs karakter. (hoe zou ze daar nu bij komen?)
Tja, als ik in de tuin ben wil ik niet altijd naar binnen als ze mij roept.
Dan staat ze te rammelen met een blikje of probeerd mij te lokken met iets lkkrs.
Ik begin nu steeds meer door te krijgen dat ik gewoon naar haar moet luisteren want zij is ook degene die mij verzorgt en eten geeft.
Mja, ik hou zo van buiten spelen dat dat soms nog wat moeizaam gaat.
Soms komt dat hele kleine meisje bij mijn vrouwtje.
Zij noemt haar 'kleindochter'.
Ik vind het zo'n lief klein mensen-jong en ga altijd bij haar in haar roze bench liggen. (prinsessentent)
Soms doen we samen een dutje en dan lig ik naast haar.
Ze is zoooo lief, en heeft zo'n lief stemmetje.
Ik weet dat ik met haar voorzichtig moet doen.
Mijn vrouwtje heeft ook 3 mensen -jongen maar die zijn niet klein meer.
Daar kan ik lekker mee ravotten.
Ook hun vrienden vind ik super leuk.
Wat bof ik toch met zoveel lieve mensen om mij heen.
Wat ben ik blij dat ik hier mocht komen wonen.
Ik wil hier echt nooit meer weg en ga dan ook mijn best doen om zo goed mogelijk te luisteren.
(af en toe ondeugend zijn mag toch wel?)
Zo nu ga ik even een dutje doen hoor.
Tot het volgende verhaal.

Een lik en een pootje van mij (Jindi)

Door Tanja, Jindi en Joysa † op 02 februari om 09:15