Kort in ons midden maar maakt de pijn niet minder

Vandaag hebben we onze rottweiler Flex laten inslapen. Hij was nog niet zolang in ons midden sinds vrijdag de dertiende om precies te zijn. Het was vanaf het begin af aan meteen goed. Direct een klik met onze pup Isa maar ook met ons. Het ging allemaal goed niks aan de hand als er iemand vroeg hoe oud hij was dan zeiden we 8...dan vroegen ze ook echt maanden?? Nee hoor 8jaar...nee echt? Hij ziet er nog zo heerlijk jong en gezond uit. Ja Flex was een echte hartenveroveraar!

We gingen lekker naar het bos...deden leuke spelletjes...gingen vaak met ons mee. Ook 2x bij de hondentraining geweest helaas werd hij de 2x aangevallen maar goed dat kan gebeuren even 2 weekjes rust dachten we en dan weer lekker trainen en gek doen met hem. Maar in plaats van dat Flex weer lekker ging eten en spelen en vrolijk deed...zagen we dat hij steeds minder happy werd. Toch maar besloten om naar de dierenarts te gaan..want hij kon niet poepen..nou goed medicijnen gehad en maar hopen dat hij weer ging eten en poepen en dus ook weer ging aankomen want hij was behoorlijk afgevallen. In plaats van dat ging het alleen maar minder met hem...
maandag meteen weer naar de dierenarts geweest en gezegd dat het nie beter ging..we zouden een bloedonderzoek gaan doen a fijn we kregen te horen dat hij een bepaalde eiwit te kort kwam en dat hij bloedarmoede had maar dit was nog niet zon ramp en kon verholpen worden...meteen weer een afspraak gemaakt voor dinsdag dan kon ze nog even verder kijken en medicijnen voor schrijven...smorgens kom ik beneden en mijn kerelje loopt mank en ja dat deed hij wel eens vake rmet links voor want hij had een klappootje maar dit was niet zijn linkerpoot maar rechts...dus ik meteen voelen en doen voelde ik een dikke bult aan de binnekant van zijn schouder..dus ik meteen de DA gebeld en gezegd dat ik NU wil komen maar helaas kon dat niet en moest ik wachten tot 2uur want daar had ik een afspraak voor staan. Uiteindelijk bij de DA we gingen fotos maken van zijn buik en poot en ze zou dan ook even wat uit de bult halen om op te sturen. Ze zei het kan een ontstekking zijn maar ook een tumor...JEETJE!! Ik vroeg nog wat ze voor vermoede had maar ze kon niks zeggen...
Ze zou bellen zodra ze de uitslag had van de bult..donderdag was het dan zover ze belde en moest helaas slecht nieuws brengen..het is een kwaadaardige tumor en er is vrij weinig tot niets aan te doen...ja ze poot weghalen...
Van zijn buik had ze natuurlijk ook gezien dat het niet helemaal goed was maar we hebben hier geen verder onderzoek naar laten doen omdat het tog niet goed was...we hebben er voor gekozen hem in te laten slapen omdat we hem niet langer pijn wille late lijden..vandaag was het dan om 3uur zover :(

hoe kort die ook bij ons was...we waren en zijn zo snel aan hem gehegd geraakt dat het een giga klap was..

KUS VOOR ONZE TOPPER FLEX

Door Sharon op 27 maart om 19:47