Dagboek van een witte herder pup

Hallo,
Ik ben Leen en heb een lieve witte herder pup van 16 weken Geike. Aangezien ik zelf heel veel gehad heb aan het dagboek van een duitse herder pup, hou ik hier, voor wie geïnteresseerd is, een dagboek bij over de aanschaf en eerste levens jaar van Geike. Hopelijk is het nuttig voor al die mensen die ook graag een witte herder willen nemen. De eerste delen zijn wat langeromdat ik al een tijdje het dagboek bijhoud en dus al heel wat geschreven heb.

Blog 1
Na 3 jaar hondloos door het leven gegaan te zijn, werd het weer hoogtijd om een nieuwe hond te nemen. Mijn vorige hond was een labrador teefje, Reika genaamd en een echte schat van een hond. Het was al snel beslist dat ik geen labrador meer zou nemen. Zou iedere labrador geen teleurstelling zijn, na mijn fantastische Reika?
Op zoek dus naar een ander ras dat even hond- en mensvriendelijk is en ook goed met kinderen omkan. Aangezien ik voltijds werk, moet de hond overdag zonder problemen alleen kunnen zijn. Voldoende beweging echter gegarandeerd met 3 wandelingen per dag en vele wandeluitstapjes in het weekend.

Blog 2
Er bestaan op het net een paar zoekmatrixen waar je de criteria kan ingeven waaraan het ras moet beantwoorden. Ik heb zo een paar tests gedaan en op één daarvan maakte ik kennis met de Zwitserse Witte herder. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord en ook nog nooit één gezien. Het leek mij echter een fantastisch ras en besloot zoveel mogelijk info te vinden.
Al gauw merkte ik echter dat er heel wat mensen het hadden over overdreven angst en schuwheid bij dit ras. Als je de rasstandaard las, zouden ze dit gedrag nochtans net niet mogen vertonen. Een zekere gereserveerdheid, ja, maar nooit angstig of nerveus. Blijkbaar heeft ook dit ras al last van overdreven populariteit waardoor er al fokkers zijn die dit puur voor het geld doen. Wat het ras zeker niet ten goede komt. In sommige bloedlijnen zit die angst nu echt ingebakken. Dit baarde mij wel zorgen. Hoe vind je een goede fokker? Op de sites van de rasvereniging in Nederland en Belgie vond ik de adressen van aangesloten fokkers. 1 Daarvan sprong er voor mij tussenuit: Reckem’s Castle. Ik weet niet precies waarom maar dat leek mij op dat moment het prototype van hoe het moest zijn. Ik besloot deze fokker als eerste een bezoek te brengen.

Blog 3.
Bezoek aan Reckem’s Castle was zeer geslaagd. Hildegard zet haar in met hart en ziel voor haar dieren en bleek ook nog eens voorzitster te zijn van de Belgische rasvereniging. Ik ben daar wel 3u geweest en ben meteen een stuk wijzer geworden. Ze had op dat moment een nest van 6 weken oud. De pups waren al super gesocialiseerd, totaal niet bang. Ze kwamen vrolijk spelen en snuffelen, gingen zelfs al op welbepaalde plaats in tuin naar toilet. Kortom super. Ook de mama hond Yindee was een heel leuke hond. Open en vriendelijk, totaal niet teruggetrokken of angstig. Er liep nog een ander teefje rond. Die was effectief een beetje gereserveerder zoals de rasstandaard beschrijft, maar niet angstig. Die liet zich kort wrijven, bekeek je dan even van op afstand en kwam dan terug voor een langere knuffelsessie..
Jammer genoeg bleek al snel dat het moeilijk zou zijn om bij Hildegard een pupje te nemen. Ik wilde persé een pupje in voorjaar en zeker niet in najaar. Volgend nest was voorzien voor narjaar 2011. Eerst volgende nest in voorjaar was in pas in 2012!! Had gelukkig mijn lijstje mee van andere fokkers die ik nog had opgeschreven. Echt enthousiast leek ze echter niet. Ze gaf de raad om hen te bezoeken om zelf te kunnen vergelijken. Er was 1 fokker dicht bij mij in de buurt die niet op mijn lijstje stond omdat ik die niet had teruggevonden in de lijst van de rasvereniging. Toen ik die naam liet vallen was ze wel positief. Bleek toch erkende fokker te zijn en ze vond dat ik daar zeker mijn kans maar eens moest wagen. Op naar het Mereminnehof dus!

Blog 4
Hoewel het bij het Mereminnehof iets chaotischer was, had ik er meteen een goed gevoel bij. Debbie is een vrouw met passie voor haar honden. Ze heeft 3 witte herders. Gelya (toen drachtig), Legend & Queen. Gelya was binnen in huis en ik werd eerst aan Legend & Queen voorgesteld die in de tuin aan het spelen waren. 2 fantastische dieren. Open, vriendelijk, speels, mooi… ik had ze zo willen meenemen. Toen Debbie en ik gewoon wat aan het praten waren en geen aandacht aan hen gaven, kwamen ze mooi naast mij liggen, lekker ontspannen. Gelya van haar kant was iets gereserveerder. Die had een beetje tijd nodig om te wennen. Ben ook daar meerdere uren te gast geweest. Debbie legde ook klaar en duidelijk uit hoe ze de juiste match voor haar teefjes probeerde te vinden en vertelde ook uitgebreid over de gezondheid en zwakkere punten van het ras, de verzorging, voeding enzo. Vond het ook fijn om te horen dat Queeny een hondje uit Gelya’s eerste nestje was. Zo zie je dan echt het resultaat van hun hun “kweekprogramma” om het oneerbiedig uit te drukken. Aangezien queeny echt super was, gaf dat wel veel vertrouwen.
Mijn pupje zal uiteindelijk uit eerste nestje van Legend komen. Super lieve, open Legend is gedekt door de reu die ook vader was van nestje van Yindee bij Hildegard. Volgens mij kan dit gewoon niet fout gaan. Ik heb er dus best wel alle vertrouwen in dat ik een toffe, goed gebalanceerde, niet angstige witter herder pup zal krijgen.

Blog 5
Het is nu bijna zover. Over een paar dagen is het nestje van Legend uitgerekend. Ben erg benieuwd. Nu breken de moeilijkste weken aan: je wilt dan zo graag je hondje mee naar huis nemen, maar moet nog 8 weken geduld oefenen. Ga een van deze kennismaken met de hondenschool zodat, indien ze mij niet aanstaat, ik nog naar een beter alternatief kan zoeken. Ook de bench en andere dingen moet ik nog gaan kopen. Dus er valt wel nog één en ander te doen. Heb ook al veel artikels over oa zindelijkheid-& benchtraining, positief opvoeden met klikker training gelezen, en op aanraden van Hildegard ook het boekje Kalmerende signalen van Turig Rugaas. Dit was zeer interessant omdat je daar de taal van de hond leert juist te interpreteren.
Vind het allemaal heel spannend. Heb wel al hond gehad en die was perfect opgevoed al zeg ik het zelf, maar iedere hond is toch anders en het blijft dus spannend. Hoe zal dit hondje reageren? Wat voor karaktertje zal het zijn? Zal ze veel janken in het begin & dingen willen kapot bijten? We zullen zien.

Blog 6.
Legend is op 14/02 bevallen van 12 kerngezonde pups: 5 teefjes & 7 reutjes. Zondag ben ik eerste maal op bezoek geweest. Pups waren toen 4 weken oud en was een plezier om ze bezig te zien. Aangezien ik een teefje wil, wou ik vooral daar naar kijken, maar had in het begin wat moeite om de kleurcodes van de teefjes te onthouden. Toen ik toekwam was er ook maar 1 teefje wakker. Was zeer leuk hondje, maar alle andere leuke hondjes waren logischerwijs reutjes. Gelukkig besloten kort daarna nog enkele teefjes dat het tijd was om wakker te worden. Maakte de keuze echter niet makkelijker want ze bleken allemaal potentieel te hebben. Heb momenteel wel lichte voorkeur voor hondje met zwarte markering. Is open, sociaal, altijd wel in je buurt te vinden, zonder zich op te dringen, maar zeer blij als je het aandacht geeft. Blauw hondje viel mij ook erg op, maar was een beetje opdringerig. Vermoed sterk dat die erg van zich zal laten horen, wanneer hij alleen moet blijven.
Ga in ieder geval proberen zo vaak mogelijk op bezoek te gaan zodat ik de verschillende karaktertjes goed leer kennen. Hopelijk zal het dan een makkelijk keuze worden binnen 2 weken.
Thuis is intussen alles al in gereedheid gebracht. Mijn bench staat er, heb ook nog aparte reis bench gekocht in nylon. Nu enkel nog het eten kopen en ik ben klaar om mijn nieuwe pup te ontvangen. Heb dit gerief uiteindelijk op het web gekocht bij witjesverzendhuis in Nederland. Was toch wel een pak goedkoper. Tot nu toe ben ik er ook heel tevreden van, maar hond zit er wel nog niet in natuurlijk

Blog 7
Mijn zus is samen met haar dochtertje van 11 maanden meegeweest op 2de puppy bezoek. De teefjes waren deze keer van de reutjes gescheiden wat het wel makkelijker maakte. Het was een mooie dag en de teefjes zaten buiten. Er was voor ons ook al bezoek geweest dus de hondjes waren wel een beetje moe, maar de dutjes die ze doen, duren meestal niet zo lang, dus we hebben ze toch nog in actie gezien. Liene keek in het begin maar een beetje raar naar de hondjes, maar dat duurde niet zo lang. Ze heeft toen ook een hondje mogen aaien. Ze vond dat zachte vachtje blijkbaar heel leuk want ze begon luidop te lachen! Mama hond mocht er ook even bij. Liene zat toen in haar buggy. Legend wou natuurlijk kennismaken en duwde haar snoet in de buggy om likjes te geven, maar dat vond Liene toch maar niets. Wenen deed ze niet, maar ze trok maar een raar gezicht.
De pupjes waren alweer een stukje groter dan de week voordien. Pupje met zwarte kenteken was ook deze week mijn favoriet. Roos is ook fijn pupje maar is een beetje wilder. Was al hevig aan mijn broekspijp aan het sleuren en is gewoon een pak springeriger. Zwart lag mooi bij mij. Wou even checken of het ook zou volgen als ik weg ging en haar zou roepen. Toen ik wegging volgde ze wel niet, maar ging naar Debbie. Dacht toen even dat het mss toeval was dat het steeds in mijn buurt blijft, maar toen ik terug naar mijn plaats keerde, kwam het onmiddellijk weer bij mij liggen. Mss wou het zich dus gewoon niet opdringen toen ik wegging.
Volgende week ga ik weer op bezoek. Dan moeten we ook zeggen wat onze favoriete pup is. Ga het dan allemaal nog eens op mijn gemak bekijken. Vermoedelijk wordt het wel zwart.

Blog 8 (18/4)
Is al tijdje dat ik nog geschreven heb want Geike is intussen reeds 1 week bij mij. Het is het pupje met de zwarte markering geworden.
We hadden vanaf de eerste dag dat ze thuis was een sterke band. Ik kon ze meteen laten loslopen in verkeersvrije zones, ze komt prima als je roept.
Ondanks het feit dat het een heel fijne pup is, blijft de puppy tijd toch mijn minst favoriete periode. De eerste dagen vond ik heel stresserend. Hangt natuurlijk ook van jezelf af. Als je het niet erg vindt dat ze veel piept,
jankt en blaft als ze in de bench moet of zelfs als je maar even de kamer verlaat, dan vallen die eerste dagen misschien nog mee. Maar ik kreeg daar zo’n stress van omwille van de buren, niet te doen. Ook dat constante hap en bijt gedrag kan danig op de zenuwen werken, zeker als je moe bent (wat je bent wegens nachtelijke plas uitstapjes). De eerste dagen kwam de typische gereserveerdheid van de witte herder ook erg naar boven tijdens de wandelingen. Omdat ze zo’n extreem mooie pup is stormde iedereen op haar af, wat Geike verschrikkelijk vond. Zij deinsde dan achteruit en wou zich niet laten aaien en daar krijg je dus constant commentaar op. Vreselijk!! Eigenlijk vond ik dat zelf ook erg jammer, want de mama hond is super sociaal.
Maar we zijn nu een week verder en dat is intussen voorbij. Ben er heel veel mee buiten geweest en ook op drukkere plaatsen: we zijn naar markt geweest, ze heeft al een eerste familiefeest mogen mee maken en dit verliep allemaal heel goed. Ik heb er nu vertrouwen in dat ze even sociaal en open zal worden als haar mama.
Haar bijtgedrag is ook al veel verbeterd. Wanneer ze erg opgewonden raakt, wordt ze wel weer een echte bijtmachine en dan valt er weinig tegen te doen. Dan is het soms echt moeilijk om rustig te blijven en niet kwaad te worden. Want ze kan je met die scherpe tandjes best wel pijn doen. Dat vind ik persoonlijk heel moeilijke momenten. Boodschap is dus om dat bijten zo snel mogelijk afgeleerd te krijgen.
Overmorgen eerste maal naar puppy klas. Kijk er naar uit. Denk dat ze het super zal vinden omdat ze zo graag met andere honden speelt.

Blog 9 (27/4 )
De puppy klas was fantastisch. Ze doet de oefening goed. Vooral de HIER oefeningen gaat heel goed. Alleen jankt en blaft ze tussen de oefeningen door de boel bijeen omdat ze dan zo graag wilt gaan spelen met de andere pups. Zeer goede leerschool dus om kalm te leren zijn in erg prikkelende situaties.
Vandaag mijn 2de dag weer terug op het werk. Ben met relatief weinig stress weer aan het werk kunnen gaan omdat Geike zich goed gedraagt alleen thuis. Is wel een moeilijk parcours geweest. Het alleen blijven was in het begin erg moeilijk. Ze moest echt wel leren dat ik altijd terug kom en dat het dus niet erg is als ik even de kamer verlaat. Ben ook meteen begonnen met haar stilletjes aan, aan de bench te laten wennen. De eerste maal gegilde ze de hele blok bijeen, niet normaal. Even naar Debbie gebeld om raad, want ze leek daarna echt wel van haar melk. Die zei dat je haar in het begin wel wat mocht troosten omdat ze de bench leuk moest blijven vinden. Leek op die manier goed te gaan en kon haar na 2 dagen al een paar keer/dag 2 uurtjes in de bench laten. Leek dus een groot succes te zijn. Maar plots sloeg dat helemaal om: janken, blaffen, tegen deurtje opspringen… geen 5 minuten wou ze er nog in. Werd er echt een beetje wanhopig van, want wat moest ik doen? Een week later zou ze 8u per dag in de bench moeten. De buren zouden die geluidsoverlast nooit tolereren. Zag als enige mogelijkheid haar vrij in de woonkamer laten. Daar bleef ze wel mooi alleen en ze deed ook niets kapot. Een ander probleem met de bench was ook dat ze haar gevoeg nog niet zo lang kon ophouden. Aangezien ze haar eigen nest niet bevuilt, raakt ze helemaal in paniek wanneer ze moet, maar niet kan. Dat probleem is ook opgelost nu ze vrij in de woonkamer zit. Ze plast dan wel in huis overdag en het zal dan ook iets langer duren eer ze volledig zindelijk is, maar ook dit zal wel over gaan.
Nu moet ik enkel nog wat aan de nachten werken. Raar genoeg sliep ze in het begin (vanaf 3de nacht) mooi door tot 6u – 6.30, maar dat is nu ook voorbij. Ze maakt mij vaak wakker rond 5u, soms zelfs 4u, wat echt wel vroeg is. Ben dus redelijk kapot. Kan momenteel ook niet anders dan opstaan, want merk dat ze op dat moment echt dringend naar toilet moet. Hopelijk is haar blaasje snel volgroeid zodat dit niet meer nodig zal zijn.
De auto was in het begin ook een groot probleem. Weer naar Debbie gebeld – die herders zijn zo gevoelig en je wilt haar niet bruuskeren – maar die zij dat doorbijten de enige manier was. Ik dus blijven rijden tot ze stopte met gillen. Sindsdien is ze stil in de wagen. Daarna vond ze de auto nog niet meteen fijn, maar nu ze doorheeft dat de auto haar naar fijne plaatsen brengt is ze er helemaal voor gewonnen.

Blog 10 (11/05/2011)
Vanavond weer naar de hondenschool. Het spelen met die andere honden vindt ze waanzinnig leuk. Ze doet het ook helemaal niet slecht met de oefeningen. Probeer ook iedere week een zekere vooruitgang te boeken. Vanaf deze week, neem ik mijn schoenen bv niet meer weg als ik erbij ben. Voordien was het hopeloos. Je kon 10 x nee zeggen dan nog ging ze met je schoen lopen waar je bij stond, maar dat doet ze nu niet meer. Ook op straat weet ze dat ze niets mag oprapen, maar dit is nog steeds een redelijk hopeloze strijd. Soms laat ze wat ze opraapt weer vallen als je het zegt, maar meestal moet je het zelf uit haar mond vissen.
Ze heeft nu soms ook de neiging om als ze los loopt achter mensen te willen rennen. Van haar initiële terughoudendheid schiet er dus niet veel meer over Joggers bv vindt ze super interessant. Daar loopt ze dan achter en soms wil ze dan ook al spelend in de kuiten happen, wat natuurlijk absoluut niet kan! Ik lijn haar nu meestal aan zodat ik haar kan tegenhouden op positieve manier. Zo leert dat ze niet naar iedereen toe mag lopen. Zal waarschijnlijk wel tijdje duren voor ze dat niet meer zal doen. Ben ik ook begonnen met haar op straat wat meer aan korte riem te doen lopen. In de snuffel- en speel zones mag ze nog steeds vrij, maar op straat moet ze leren meelopen op een rustige manier zonder overal naar toe te willen gaan. We zullen zien wat dat geeft.

Blog 11 (20/05/2011)
Moet Geike sinds gisteren in haar bench steken overdag. Ze begon namelijk dingen in huis te vernielen wanneer ze alleen thuis was. Voelde er me gisteren echt zeer slecht bij. Ze veroorzaakte immers helemaal geen overlast voor de buren wanneer ze alleen in de woonkamer mocht blijven. In de bench is het mogelijk een ander verhaal. Ben gisterenavond niet gaan vragen aan de buren hoe het geweest was, want wat als ze zeiden dat ze veel geblaft had? Ze moet er nu eenmaal in. Zal wel beteren, zeker? Merk dat ik nu ook met een groot schuldgevoel zit: arm ding zo lang in bench, geef ik haar wel een leuke thuis… Met Reika had ik dat helemaal niet. Die zat nochtans ook overdag alleen in haar ren. Ok, dat was een ren, dus iets meer ruimte, maar die liep daar nooit echt in rond. Die lag rustig een ganse dag te slapen. Geike is wel veel actiever dan Reika. Mss vandaar mijn schuldgevoel. Ze lijkt nooit echt moe. Enkel ’s avond zie je dat ze klaar is voor de nacht. Afwachten dus.
Gisteren eerste keer met frisbee gaan spelen in veld. Ze vond het super leuk. Ze vindt dat ene veld op zich al het einde: gras staat heel hoog en ze kan daar leuk door hoppen. Maak mij dan alleen weer zorgen dat het overbelastend is voor haar gewrichten, maar ze vind het in het veld gewoon leuker dan waar anders ook.
Deze morgen waren we aan Olympos gaan spelen omdat ze daar een heel mooi effen grasveld hebben om eens met frisbee te gooien. Toen we terug naar auto liepen merkte ik dat ze nogal vuil was. Had ze zich toch niet in kaka van eenden liggen rollen zeker! Meteen de douche in toen we thuis kwamen. De douche vindt ze nog altijd niet fijn, maar gaat wel al beter dan voorheen. Dan nog paar oefeningen gedaan en wat gespeeld en toen was het weer tijd om te vertrekken. Haar korreltjes geef ik in een kong, en dan nog deel verstopt in papier, doosje of bal zodat ze er even zoet mee is. Dan krijgt ze ook nog half appeltje en een kauwstaafje. Hoop dat ze zo de bench toch voldoende leert appreciëren. Hoop nu dat ook pipi ophouden geen probleem is. Blij dat het bijna weekend is en dat ik me morgen over die bench geen zorgen moet maken.
Iets wat Geike momenteel nog doet wanneer ze een zotte kuur krijgt en ze je wilt overhalen om wild met haar te spelen, is blaffen en naar mijn benen happen. Pijn doet het niet, want ze hapt eigenlijk in je broek, maar toch! Ze doet dat gelukkig niet veel, maar iedere keer is te veel. Ben nog aan het zoeken wat beste manier is om dit af te leren. Soms slaak ik pijnkreetje (daar reageert ze heel goed op), soms roep ik in een reflex heel luid & boos maar dat lijkt haar nog meer op te winden en is dus eigenlijk niet zo’n goed idee. Ook hier is de boodschap consequent blijven en proberen om dit niet als aanval op mezelf te zien waardoor ik verkeer reageer. Maar dit is soms makkelijker gezegd dan gedaan.

Blog 12 (23 mei 2011)
Toen ik vrijdag na werk thuiskwam, leek de bench ervaring eerder positief geweest te zijn. Ze was heel blij mij te zien, maar totaal niet over haar toeren. Ze leek zelfs rustiger. Weer fijn buiten gaan spelen, dan gegeten en wat gerust en toen weer naar de hondenschool. Had ook een half uurtje gefilmd van haar verblijf in de bench. Ze is blijkbaar toch een 15-tal minuten zoet met haar eten. Daarna slaakte ze nog een paar kreetjes, maar hield zich daarna in stilte bezig. Dan nog een piepje en toen leek ze te gaan slapen. Dus op dat kleine half uur dat ik had opgenomen, maakte ze geen noemenswaardig lawaai. Zaterdag moest ik gaan winkelen, dus moest ze weer even in bench. Mijn vader kwam op bezoek. Hij kwam toe toen ze er een dik uur inzat en ze was toen ook mooi stil. Zondag zijn we na dikke 2 uur in de bench weer terug thuis gekomen en toen was ze ook mooi stil. Dus ik ga er vanuit dat ze zich over het algemeen goed gedraagt.
Zaterdagnamiddag naar Brussel gegaan om te gaan wandelen in het park met een vriendin en haar 2 dochtertjes (Marie 1 jaar en Ella goed 2 jaar). Ella, de oudste, heeft erg veel schrik van honden, dus we dachten dat een wandeling de beste kennismaking was. Ze wou niet in haar buggy en ook niet lopen (allebei te dicht bij Geike), dus An moest ze dragen. Ik dan maar met de buggy met Marie erin gereden. Geike liep mooi mee aan de riem en gedroeg zich zeer flink. Daarna kwamen we aan speeltuintje met massa kinderen en ook daar gedroeg ze zich
voorbeeldig. Uiteindelijk heeft Ella toch even tussen An & mij willen inlopen aan de hand met Geike mooi langs mijn andere zijde, maar echt veel vertrouwen had ze er nog niet in.
’s Avonds was Geike ook wel heel moe van al die nieuwe indrukken. Het was een rustige avond.
Zondag deed ze even raar tegen mijn vader. Hij had een lichte broek aan en die werkte als een lap op een rode stier. Ze wou altijd maar op hem springen en naar die broek happen. Zeer vervelend. Heb mij toen wel echt kwaad moeten maken want gewoon negeren of pijnkreetjes hielpen in dit geval niet. Denk dat mijn vader soms wat onzeker overkomt naar haar toe en dat ze zich daardoor sterk voelt tov hem. Tja, hoe klein ze ook zijn, pups kunnen mensen best goed inschatten!


Blog 13
Dit blog gaat speciaal over Geike en mijn metekindje Liene, waar ik nog niets over geschreven heb.
1x per week ga ik Liene van de crèche halen. Ga er mee naar (haar) huis, geef eten, speel wat en doe haar dan ook in haar bedje, dus is volledige avond. Geike moet dus ook mee naar de crèche en moet zich ook thuis goed gedragen tov Liene. De eerste 2 keer bij Liene vond ik het ronduit beangstigend. Geike benaderde Liene zoals ze een pup zou benaderen. Ze was dus veel te wild en zou haar ook speels gebeten hebben, wat absoluut niet kan, natuurlijk. Ze blafte er dan ook nog naar, dus Liene begon te wenen en ik ook van de stress. Ik vreesde even dat het allemaal vreselijk fout zou gaan. We konden Liene niet eens meer op de grond zetten zonder dat Geike haar bestormde. Wanneer Liene in haar eetstoel zat hapte Geike ook naar haar bengelende beentjes. Kortom een totale ramp. Gelukkig zagen we de volgende keren beterschap. Na een 3-tal bezoekjes met mijn zus en haar vriend erbij kwam de eerste echte babysit trip. Geike buiten vastgemaakt in de tuin van de crèche. Dat ik haar daar alleen liet vond ze maar niets, maar daar moet ze maar aan wennen. Daarna met Liene en Geike naar de auto. Had Geike vastgemaakt aan mijn ceintuur zodat ik beide handen vrij had en ik Liene mooi in de autostoel kon zetten. Geike bleef mooi wachten zonder op Liene in auto proberen te springen. Daarna Geike nog in koffer en we waren vertrokken. Eens thuis, Liene in haar eetstoel gezet om haar boterham op te eten en Geike nog maar eens duidelijk gemaakt dat die beentjes niet om in te bijten zijn. Liene begon haar beentjes al op te trekken en bang te kijken, dus dat moest echt wel stoppen. Het lukte toen heel goed. Zonder mijn zus en steven erbij was Geike meteen stuk kalmer. Daarna in de woonkamer gaan spelen. Liene moest wel in de sofa spelen want eens op de grond werd Geike weer te wild. Dus nog maar eens proberen haar duidelijk maken dat ze niet wild naar Liene mag gaan en al zeker niet mag happen. Is best heel vermoeiend, want je moet dan ook nog in de gaten houden dat ze niet met Liene haar speelgoed gaat lopen enz.
De 2de keer ging al pak beter. Kon Liene dan ook al eens op de grond zetten en er werd niet meer naar de beentjes gehapt. Vanaf de derde keer kon Liene gewoon weer op de mat spelen. Moest in het begin wel weer even de grens trekken maar daarna ging het heel goed. Wanneer ze echt dicht bij elkaar zitten, maak ik wel dat ik er ook bijzit zodat ik meteen kan ingrijpen indien nodig. Wanneer ze verder uit elkaar zitten ga ik al eens in de zetel zitten. Maar je mag ze toch echt nog niet uit het oog verliezen. Geike kan nog altijd eens een kuur krijgen en dus weer te wild worden voor Liene. Opletten blijft de boodschap, maar nu is het goed te doen en is het aangenaam. Maar hoe mensen het doen die een peuter in huis hebben, weet ik toch niet. Je moet daar zoveel aandacht aan besteden! Als ze elkaar iedere dag zien is het mss anders, maar toch. Een pup is soms super braaf en lief en plots krijgen ze weer een kuur. Dus je moet tot bepaalde leeftijd dat toch echt constant in de gaten houden?

Blog 14 (25/05)
Gisteren heeft Geike heel lelijk gedaan in de bench. In de voormiddag viel het nog mee, maar in de namiddag is ze volledig doorgedraaid. Iedereen spreekt altijd maar over hoe goed zo’n bench wel niet is en hoe rustgevend, maar als ik er aan denk dat ze daar een ganse dag inzit met half uur break voor wandeling, begrijp ik zo goed waarom ze ’s middags weer niet 4u wil stil zitten. Ze kan wel wat bewegen en ligt vol speeltjes, maar is toch niet zelfde als vrij kunnen rondlopen. Heb er haar vandaag weer ingedaan en weer opgenomen. Toen ik vanmorgen
vetrok merkte ik dat ze op eerste verdiep in appartement aan het werken waren. Hoop dat die niet te veel zullen boren en dat ze daar geen schrik van heeft. Hou mijn hart vast hoe ik haar ga aantreffen.
Zijn momenteel echt wel verschrikkelijke dagen. Er zet zich zo’n stress op mijn lichaam! Gisteren liggen wenen ’s avonds. Gisteren mogelijkheid bekeken met mijn vader om deel van de woonkamer af te spannen zodat ze meer ruimte heeft en toch niets kapot kan bijten. Maar is haar uit de bench laten overdag wel de goede oplossing? De onderbuur sprak mij deze morgen ook aan over het lawaai. Ik vroeg of hij het een weekje wou geven zodat ze er kan aan wennen. Hij zei dat dat ok was, maar voel er mij amper beter door. Ik blijf ook met het idee zitten dat het überhaupt onrealistisch is om van een hond te verlangen 2x4u per dag in die bench te zitten. Voel mij ronduit vreselijk. Weet echt niet wat te doen. Wil liefst van al meteen opgeven en haar uit bench laten, maar dan denk ik weer dat dit de slechtste beslissing zou zijn, ingegeven door angst en stress. Heb haar gedrag in de bench weer gefilmd (opname van 2,5 u). Ga dit bekijken en dan beslissing nemen.

Blog 15 (30-05)
Mijn vader is vorige week mijn woonkamer doggy proof komen maken. Soort van kippengaas voor de meubels gespannen zodat ze er niet meer kan aan bijten. Ik heb er zelf weinig last van, dus ook al oogt het niet mooi, erg is het niet. Vrijdag middag heeft ze alleen gezeten en vandaag weer. Hopelijk gaat nu alles goed. Die bench was echt niets voor haar. Ze was er 1,5 rustig in (eten en slapen) maar eens wakker wilt ze wat kunnen spelen en dat gaat natuurlijk niet in die bench. In de living heeft ze fijn veel ruimte en een mooi zicht op de tuinen van de buren. Stukken beter voor haar temperament.
Dit weekend naar zee geweest. Zaterdag in het bos gaan wandelen wat ze super vind. Plots passeerde ons een mountainbike in volle vaart. Daar mogen normaalgezien geen fietsers komen, dus ze liep los en kon ongegeneerd de achtervolging inzetten (damn!). Ze kan al een ongelooflijke snelheid maken. Ik maar roepen, maar ze is toch wel eindje meegerend voor ze weer terugkwam. Super leuk vond ze dat. Is natuurlijk niet de bedoeling, maar heb haar toch maar beloond omdat ze toch flink terug was gekomen.
Zondag ook al even kort op strand gaan wandelen. Wel maar 5 minuutjes want je ziet gewoon dat het zwoegen is. ’s Avonds dan nog even bij collega gestopt om kindjes te laten kennismaken met Geike. Ging heel goed. Ze past zich al goed aan aan kinderen.

Blog 16 (31/05)
Op eerste zicht lijkt het goed te gaan met beschermde meubels. Wel sprong ze gisteren gewoon in de zetel toen ik er in zat. Zetel is nochtans afgespannen, maar ze springt elegant over draad recht de zetel in. Ze trok zo’n gezichtje alsof ze zich van geen kwaad bewust was. Heel cute, maar heb er haar natuurlijk toch maar direct weer uitgejaagd. Heb nu ook nog eens met anti-bijt product in zetel gespoten zodat ze er hopelijk niet meer zal willen in springen of als ze het toch doet dat ze dan niet zal bijten op meubels. Fingers crossed.
Vanmorgen zijn we eerste keer in regen moeten gaan wandelen. Hebben het al zo getroffen met weer! Volgende dagen geven ze weer heel warm weer. Morgen nog 1 dag werken en dan lang weekend. Donderdag niets speciaal gepland, vrijdag & zaterdag babysitten op Liene. Zondag voorbereiding vrijgezellendag. Dan moet ze ook even alleen blijven. Dus da’s weer een zachte inleiding naar volledige werkweek.

Blog 17 (01/06/2011)
Gisteren had ze plots weer last van kuren. Ze begon erg uit te dagen op een nogal dominante manier. Was hierdoor even mijn principes vergeten van geduldig blijven en haar gewoon negeren. Heb toen luid op haar geroepen wat echt niet de juiste aanpak is wanneer ze een kuur heeft. Heb mij gelukkig snel herpakt en de rust was snel weergekeerd.
Geike is een zeer bijdehand hondje. Ze neemt altijd zilver papier op van straat. Ze weet dat dat niet mag en dan houdt ze haar mond stil zodat ik niet zou zien dat ze iets in haar muil heeft. Ongelooflijk toch!


Blog 18 (06/06/2011)
Babysit weekend was groot succes. Geike gedroeg zich voorbeeldig en was al de wijzere van de 2. Ze was voorzichtig naar Liene toe, liet haar gerief mooi met rust en ook tijdens de wandeling en in het park gedroeg ze zich super. Je had er totaal geen last van! Ook naar An & Steven deed ze rustiger. Wanneer ze bij mijn zus aankomt moet ze nog altijd even overdreven energiek doen, maar ze wordt algauw rustiger. Was wel moe na zo 2 dagen. Zondag niet veel uitgestoken. Moest naar Leuven, daar kon ik niet tussenuit, maar verder niet veel gedaan buiten de wandelingetjes met Geike.
Vanavond gaan we om haar rabies prik want wil er graag mee op reis kunnen naar UK. Wil ook wel eens weten wat dierenarts van frolic vindt. Heb dat 1 keer gebruikt om mee te trainen en dag nadien had ze mega diarree. Durf dat niet meer geven, maar was wel erg handig want met vers vlees werken is gewoon nogal omslachtig, zeker voor tijdens de wandelingen. Ook eens checken met DA dat ze toch niet te dik wordt van dat beloningssysteem.

Blog 19 (/7/06/2011)
Volgens dierenarts kan pup niet te dik worden omdat die nog zoveel groeien. Heb daar toch een beetje mijn bedenkingen bij, maar bon. Geef haar nog maar 1 snack per dag + beloningen. Frolic kon volgens dierenarts ook geen kwaad. Ga dat dan toch maar weer beginnen gebruiken, maar in kleine hoeveelheden. Als ze dan weer diarree krijgt, mss paar dagen wachten. Mogelijk moet ze daar gewoon ook wat aan wennen. Als niet betert stop ik toch maar weer.
Je hondje laten inenten om mee naar UK te mogen is best kostelijk. Ze moet 2x voor rabies ingeent worden want dierenarts is al vaak tegengekomen dat de bloedwaarden met 1 inenting niet hoog genoeg zijn. Aangezien zo’n bloed analyse 80 euro kost kan je beter 2x laten inenten dan 2x bloed te laten trekken. Zo’n visite kost ook iedere keer 25 euro + medicijnen dus wordt wel dure grap als je alles samentelt Gelukkig moet je maar 1x bloed laten trekken en om de 3 jaar rabies inenting.
Na consultatie nog even gaan wandelen in veld achter praktijk. Ze kon daar super dollen want totaal geen risico op fietsers of joggers en grote open weiden om haar volledig uit te kunnen leven. Heel fijn! Bij ons heb je heel veel mooie plaatsen om te gaan wandelen, maar er kan altijd wel fietser of jogger opduiken. Eens ze groot is en goed luistert, geeft dat niet, maar nu is het wel nog wat vervelend.

Blog 20 (8/06)

Vanmorgen Rex weer gezien. Rex is haar goede vriend de Duitse herder. Is een imposante reu, die eigenlijk niet zo graag speelt. Geike kan hij wel heel goed verdragen en soms doet hij zelf ook een speelpoging. Soms wilt ze in zijn oren bijten, maar zijn baasje zegt dat hij dat niet graag heeft. Hij laat het wel toe, maar zeg dan toch maar tegen Geike dat ze moet stoppen met bijten. Als ze elkaar zien moeten ze ook naar elkaar toe. Vanmorgen had ze net kaka gedaan toen ze hem zag. Ze was wel zo vriendelijk om rustig te wachten tot ik het had kunnen oprapen, maar daarna moesten we sito presto naar Rex. Hopelijk lukt het nog om vriendjes te blijven eens ze volwassen is.
Deze voormiddag was ik mijn staande lamp vergeten verwijderen uit de living. Toen ik thuis kwam zag ik dat ze in de draad had gebeten en de lamp verschoven had. De buren zullen dus weer boos geweest zijn omwille van het lawaai boven hun hoofd. Kon mezelf wel voor het hoofd slaan, want deze keer heeft ze ook echt door omhulsel van kabel gebeten en koperdraad ligt nu blood. Durf lamp nu niet meer gebruiken. Gisteren was ik mijn afstandsbediening vergeten wegnemen en dan heeft ze die gestolen en liggen op kauwen. Is wel duidelijk dat ze nog niet groot genoeg is om de dingen veilig bij haar te kunnen achterlaten wanneer je er niet bent.
Gisterenavond was het fel aan het regenen, maar we zijn toch een fijne wandeling in het veld gaan maken. Ze kon zich weer eens helmaal laten gaan. Vanavond weer naar hondenschool. Normaalgezien is het vandaag introductie tot de klikkertraining. Ben benieuwd.

Blog 21 (8/06/2011
Eerste klikkertraining is goed verlopen. Ze had het principe niet meteen helemaal door, maar vanmorgen nog eens geoefend en er begint haar toch al iets te dagen. Raar genoeg maak ik zelf ook regelmatig fouten bij het klikken (te snel, te laat,...). Vrijdag regent het hopelijk niet want dan zou het haar eerste training bij de pupers zijn. Kijk er erg naar uit.
Oh ja, zou het nog vergeten: sinds kleine 2 weken is puppy bijten gestopt en is ook al tijdje geleden dat ze nog een kuur heeft gekregen. Merkte het al tijdens babysit WE dat ze echt een pak wijzer geworden is. Nu begint het echt super fijn te worden. Om 1 of andere reden heeft ze ook lang problemen gehad met het bevel NEER. Maar sinds gisteren doet ze het plots prima. Ze begint ook haar definitieve tandjes te krijgen en krijgt op haar rug al een strook volwassen pels. Het gaat goed vooruit!
Op haar buik heeft ze wel een lelijk plekje. Staat korstje op dus denk dat het gewoon wondje is, maar lijkt maar niet weg te gaan. Merkte ook dat er een knobbeltje langs haar oor staat. Wil mij niet overdreven druk maken hierom want waarschijnlijk niets ergs. Tenzij het echt zou vergroten ga ik nog 3 weken wachten tot mijn volgende DA afspraak, maar dan ga ik toch vragen dat ze er eens goed naar kijken.

Blog 22 (14/06)
Wat een verschrikkelijk lang weekend. Begon al slecht vrijdagavond toen ik thuiskwam van werk. Geike had ontdekt dat ze de metaaldraad constructie die de draden van mijn tv beschermd kon verplaatsen en heeft de kabel die video met tv verbindt volledig doorgebeten. Balen!!. Was dus redelijk uit mijn humeur waardoor ik het op de hondenschool ook niet goed deed. Daarna nog even in veld gaan wandelen zodat ze eens goed kon rennen, maar daar begon ze een massa konijnenkeutels en dergelijke op te eten. Aangezien ze vrij liep kon ik daar weinig tegen doen,, want momenteel luistert ze totaal niet als je zegt “los” wanneer ze vrij loopt. In short een snertavond!
Zaterdagmorgen nog mooie wandeling gemaakt maar daarna leek ze wat uit haar doen. Ze lag daar wat te suffen met haar ogen dichtgeknepen terwijl ze normaalgezien wel altijd iets aan het doen is. Even nog eens naar knobbeltje gekeken langs haar oor (zie vorig blog). Bleek helemaal geen knobbeltje te zijn, maar een teek!! Heb totaal geen ervaring met teken en had ook geen tekentang. Aangezien ze wat suf was, vreesde ik al dat dit met de teek te maken had. Zat er immers al paar dagen. Ik om tekentang. Had intussen ook gezien dat ze blijkbaar wat bloedde in haar mond want als ze in haar pels beet liet dat een lichte bloedvlek na. Mss dat ze last had van haar tandjes die er door komen/wisselen en zich daar niet fit door voelde en niet de teek? Intussen vriendin afgebeld om ’s middags in park te gaan wandelen, omdat Geike daar niet fit genoeg voor leek. Rond 3 of 4u merkte ik op dat bloed niet uit haar mond kwam, maar uit haar neus. Toen begon ik echt wel heel ongerust te worden. Naar dierenarts gebeld, maar die wimpelde het wat af als niets ernstigs. Bloedneus ging echter niet over en ze bleef ook zo suf. Na haar laatste uitlaatbeurt ’s avonds begon ze nog heviger te bloeden. Toch maar weer naar DA gebeld en die zei toen toch om af te komen. Verdikt viel dat ze waarschijnlijk rattengif had opgegeten. Aangezien alle labo’s dicht waren met verlengd WE kon hij haar bloed niet laten testen en was het een beetje gokken hoe ernstig het was. Hij heeft haar meteen dubbele dosis vit K gegeven + nog 6 dosissen voor de volgende 6 dagen. Volgende dag was bloeden beter en zelfs volledig gestopt tegen 9am, maar toen kon ze nog amper lopen van de last in haar poten. Weer naar DA gebeld. Was ook mogelijk verschijnsel bij rattenvergif. Moest het goed in de gaten houden. Indien het nog erger werd konden we bloedtransfusie overwegen maar het kon ook nog altijd ten goede keren. Het was een super triestige dag. Geike lag daar maar wat, kermde ook regelmatig want leek zich niet makkelijk te kunnen leggen. Moest haar ook naar buiten dragen zodat ze toch eens naar toilet kon. Gelukkig bleef ze wel eten en zat er geen bloed in haar stoelgang. De volgende ochtend met een bang hartje opgestaan, maar het was wonderwel pakken beter. Ze kon zelfs al een kort wandelingetje aan. Ze mankte nog een beetje, maar je zag het steeds beter gaan. Ze heeft nog veel geslapen die dag, maar tegen ’s avonds was ze er helemaal door. Vandaag nog eens naar DA gebeld of te zien of het nu nog nodig is om bloed te laten trekken. Hij raadde aan van wel zodat we weten of we nog verder moeten gaan met medicatie en hoelang. Zo zijn we zeker dat het niet terug komt en dat ze er ook niets aan overhoudt. Over een nare ervaring gesproken!

Blog 23 (16/06)
Bloed van Geike was weer helemaal in orde. Gevaar is dus in principe geweken. Vond wel dat ze gisteren rustiger was in huis. Maar hoef ik mij waarschijnlijk geen zorgen om te maken. Nu was ze eigenlijk zoals het hoort . Op de hondenschool was ze haar eigen actieve zelf dus zou een beetje stom zijn om mij zorgen te maken. Vanmiddag half dagje vrij om op Liene te babysitten. Slecht weer, dus waarschijnlijk gaan we niet naar park gaan.

Blog 24 (17/06)

Gisteren weer druk babysit bezoekje. Liene gaan ophalen in crèche. Aangezien het deze keer niet warm was, Geike in de wagen gelaten. Ze lag braaf te wachten toen ik terug kwam. Eens aangekomen in Mechelen is het altijd wel een heen en weer geloop eer iedereen uit de auto is. Eerst mijn spullen gaan binnenzetten, dan Liene uit de auto laten en even in park zetten en dan nog om Geike. Mag dan ook niet vergeten nog geld in meter te gaan steken. Begin dan altijd met Liene even in eetstoel te zetten voor snack, maar ze had nog geen honger. Dan maar gaan spelen in woonkamer maar zodoende had ik geen moment om even te bekomen. Merkte aan Geike dat ze wel een beetje beweging kon gebruiken dus rond half 6 voor een wandeling naar de kruidtuin gegaan. Liene leek toen nogal moe, dus ze kon intussen wat uitrusten in de buggy. Eens weer thuis, kwam Liene op dreef en werd Geike een beetje moe, dus dat was ideaal.
’s Avond toen we weer thuis waren nog even naar Grote Markt om optreden van Buurman mee te pikken (Villa Van Tilt staat in Dendermonde dit jaar). Was mooi weer en er was heel wat volk. Geike was meteen the center of attention. Ze ging even dag zeggen bij de omstaanders en iedereen wou haar natuurlijk aaien. Door al die aandacht begon ze natuurlijk wat verwend te raken en begon ze weer met puppy bijten aangezien ze merkte dat die mensen dat wel ok vonden. Toen heb ik haar maar weer kort bij mij gehouden zodat ze niet helemaal miskweekt werd .

Blog 25 (20/06)
Hondenschool vrijdag was super vervelend. Geik wat beginnen trainen op rustig leren zijn voor de les en niet op alle andere honden af stormen. Ging nog redelijk, maar toen de training zelf begon was het gewoon verschrikkelijk. Ze deed niets goed: had geen aandacht, liep maar wat te snuffelen en daarna begon ze nog als een gek naar de andere honden te blaffen. Herkende haar haast niet als mijn hond. Wist totaal niet wat doen en had zin om gewoon naar huis te gaan. Is nu al 2 weken na elkaar dat vrijdag zo’n verschrikking is. Mss moet ik nog maar 1x per week gaan? Ga denk ik ook die klikker laten vallen. Ik voel er mij niet goed bij: je hebt al riem vast + je moet naar beloning kunnen grijpen en dan heb je die klikker ook nog vast. Ben volledig mijn natuurlijke reactie daardoor kwijt.
Dit weekend gewoon thuisgebleven. Zaterdag heb ik super veel in huis gedaan. Geike heeft dan veel geslapen, maar we hebben natuurlijk ook fijne wandelingen gemaakt. Doe haar nu tijdens de wandeling ook een beetje meer luisteren: eens doen zitten of blijven en doe haar nu ook meer aan de voet lopen. Heb de Royal Canin Educ treats gekocht. Die heb ik nu altijd bij mij en zo kan ik het voet lopen altijd goed belonen. Corrigeer nu toch ook een beetje met de riem, want die koekjes alleen is toch niet voldoende als je langer dan een paar meter aan de voet wilt doen lopen.
Heb dit weekend ook gemerkt dat ze een neus heeft om fazanten op te sporen. We waren op de dijk gaan wandelen. Ze was heel geinteresseerd in het hoge gras aan het turen. Plots deed ze 2 hopjes en daar vloog de fazant op. Een paar meter verder weer hetzelfde! Een echt talent!
Zondagavond even op bezoek geweest bij Steven zijn broer, waar ik Liene moest gaan ophalen. Zoals altijd was Geike veel te wild bij het binnenkomen, maar algauw deed ze het goed. De chips die Liene op de mat had gegooid at zij op. Daarna ging Liene met een serviette de tafel verder proper maken en at Geike ze dan weer op van de grond. Wat een team werk!

Blog 26 (22/06)
Blijft een beetje zoeken hoe het best de gehoorzaamheid op goede manier aan te pakken. Denk dat ik ook weer te snel wil gaan. De eerste dagen ging het” volg” bevel op straat heel goed met de Educ koekjes, maar nu is ze haar interesse daar ook weer in kwijt. Ze loopt wel redelijk mooi naast mij als ik bevel volg geef, maar echt zoals het moet, is het ook niet. Aangezien het koekje haar niet meer interesseert kijkt ze ook niet meer naar mij en loopt ze ook iets te ver van mij. Ben nu weer thuis beginnen trainen met high value treats zodat ze me wel in de gaten houdt en ga ook op straat af en toe eens trainen met high value treat denk ik. Ook nog eens wat raad vragen op hondenschool.

Blog 27 (28/06)

Dit weekend ziek geweest! Tegenvaller. We waren net aan zee. Gelukkig pas ’s avonds niet goed geworden. We waren eerst overdag nog fijn kunnen gaan wandelen in bos en daarna nog iets gaan drinken. Het bos heeft veel heuvels. Geike vond het super. Ze sprinte er als een hinde door, altijd flink op ons wachtend of gewoon terug naar ons komen gesprint. Daarna in een taverne iets gaan drinken. Was veel volk en tafels stonden dicht op elkaar, maar ze deed dat prima.
Zondag niets speciaals gedaan wegens ziek.
Maandag was het dan super warm weer. Geike is ’s avonds dan mogen gaan zwemmen in den Tragel. Vindt ze echt super! Bizar genoeg bleef ze daarna gewoon een overdosis energie hebben . Was precies of ze had niets gedaan, terwijl we ver waren gaan wandelen en ze gezwommen had plus een massa sprintjes getrokken.
Haar volg training gaat intussen best goed. Train het nu ook zonder treats. Vanavond ga ik nog eens treats meenemen (biefstuk over) zodat ze het toch wel nog wat fijn vindt ook, maar ze doet het ook niet slecht zonder. Als ze te ver vooruit loop zet ik gewoon paar passen achteruit. Gaat prima zo. Ze kijkt mij dan wel niet gans de tijd aan zoals wanneer ik met treats werk, maar da’s normaal hé. Zo ook belachelijk zijn moest ze zo gans de tijd blijven lopen 
Ze is nu ook enorm beginnen ruiven. Haar valt er met bakken uit. Ze heeft nu ook al redelijk veel “volwassen” vacht.

Blog 28 (5/07)
Geike heeft zeer fijn weekend gehad. Vrijdag zijn we niet naar de hondenschool geweest omdat ze te energiek was. Donderdag was het heel slecht weer geweest, dus we waren niet kunnen gaan wandelen in Mechelen met Liene. Geike had dus gans de tijd braaf en rustig in huis moeten zijn en dat zag je er vrijdag aan. Ipv naar hondenschool zijn we dan maar gaan wandelen aan Tragel waar ze de longen uit haar lijf heeft gesprint en natuurlijk ook in en uit het water is gedoken, wat ze super leuk vindt.
Zaterdag gingen we bij Evelien en haar honden op bezoek. Eerst was enkel Nelles er, de 7 maand oude pup. Ze kwamen meteen heel goed overeen en begonnen te ravotten alsof hun leven er van af hing. Alleen was Geike haar conditie veel beter en lag Nelles binnen de korste keren uitgeteld op de grond. We moesten Geike dus tot rust aansporen maar dat vond ze heel moeilijk. Ze wou zo graag spelen! Nelles wou ook spelen maar op een iets rustigere manier. Evelien en ik hebben dus veel moeten tussenbeide komen, maar uiteindelijk viel het allemaal heel goed mee en ben ik tot ’s avonds laat gebleven. ’s Avonds kwam dan ook de andere hond, maar die was nog een maatje te groot en te hevig voor Geike. Dus met Ronan heeft ze niet echt lang kunnen spelen. Maar ze vond het in ieder geval een super leuke dag.
Zondag naar Jette geweest om met An en de kindjes naar kinderanimatie in het park te gaan. Was een massa volk en heel veel kindjes, maar Geike deed dat super. Ze weet zo goed dat ze zich moet gedragen als er kinderen bij zijn. Ze moet dan rustig zijn, maar uiteindelijk is dat ook best vermoeiend voor haar omdat ze dan zoveel indrukken moet verwerken. Ze gaat dan ook niet naar andere honden toe omdat ze weet dat dat niet kan in die situatie. Heb dat altijd merkwaardig gevonden dat ze zoiets uit zichtzelf inziet.
Bij onze avondwandeling kwamen we dan nog een groepje kinderen van de wijk tegen die haar allemaal wouden knuffelen. Dat vond ze ook heel fijn. Ze laat zich al die aandacht welgevallen. Zo’n knuffelbeer.
Ze zal spijt hebben dat het nu weer gewoon werkweek is, maar ja, kan niet altijd vakantie zijn hé.

Door Leen & Geike op 09 juni om 16:20