De gedichten....

all ©Hannah van Kampen



Een lach en een traan,
waarom moest jij gaan.
Niemand zal jou vervangen,
ben nog naar je terug aan het verlangen.
Het verdriet zal niet weg gaan,
maar je kan het wel in iets moois omslaan.
Loop naar buiten in het duister,
hoor de wind en het gefluister.
Een zachte stem zal je zeggen,
'het is goed je moet je er bij neer leggen'.
'Vergeet mij niet',
'maar heb ook niet teveel verdriet'.
Die zilveren tranen van verdriet,
daar in zit geluk vergeet dat niet!
Niemand kan die liefde wegpakken,
niks zal het beleefde geluk laten zakken!
Al die sterren daar zo geweldig klein,
laat dat het plekje voor jou hond zijn.
Niks kan die herinneringen wegpakken,
niemand zal het laten zakken.
Pak jezelf op en ga door met het geluk,
dan gaat kan niemands dag meer stuk.
Ooit komt er een dag,
dan word die traan een lach.
Je hond zal je beschermen en verwarmen,
jullie sluiten elkaar eens weer in de armen!

-------------------------------------------------------

Lieve Spike kan je me horen,
ben jij de sneeuwwitte duif op het puntje van de toren?
Versleten rug blind en doof,
jou leven was een roof.
Je laten leven was wreed,
beloof me dat je dat niet vergeet.
Klein kereltje met bruine vacht,
je aard zo lief en zacht.
Niemand zal ooit de liefde weghalen,
het staat op poten op stalen!
Nee vergeten word je niet,
ik weet dat je dat ziet.
Één stralende ster,
een puntje daar van ver.
Je laat weten dat het goed is,
voordat je gaat nog 1 laatste kiss.

Jou as in de wind en de wind in mijn haren,
in mijn armen ging jij naar boven varen.

------------------------------------------------

Lieve Murdoch uit het asiel,
kans op herstel was nihil.
Jou begin was moeilijk tot niet te beschrijven,
het duurde even voordat je besefte dat je mocht blijven.
Toen je het besefte ging je hopen,
als een klaproos ging je open.
Na verdriet kwam blijdschap,
want troosten kon jij rap.
Veel geknuffel en gelik,
jullie hadden een echte klik.

Toen ineens was er een gezwel,
maar een operatie overleefde je wel.
Toen begon je te manken,
bij elke stap moest je janken.
Je was in verschrikkelijke pijn,
jou zien was absoluut niet fijn.
Je begon te strompelen het was geen lopen,
op een wonder kon je alleen maar hopen.

Eten wilde je echt waar niet,
maar wel vlees zonder riet.
Je baasje vergat zichzelf voor jou,
nee jij stond niet in de kou.
Baasje deed alles wat ze kon,
als ze maar won.

Helaas was die vraag vergeten,
dat kon echt niemand weten.

Jij genoot nog even van je laatste rit,
een zonnestraal en jij op een laag pit.
Bij de DA op een stille plek,
maakte jij je klaar voor vertrek.
In de armen van je baas,
werd alles een waas.

Nu ben je vertrokken naar jou ster,
het glinstertje daar van ver.
Jullie liefde leeft voort,
zonder iemand dat verstoort.
Zilveren parels glijden naar beneden,
want jij bent je leven afgetreden.
Om jou vloeit elke dag een traan,
elke dag word er even bij je stilgestaan.

Als je nu loopt in het duister,
hoor dan Murdoch's zachte en lieve gefluister.

------------------------------------------------

Lieve Noah zo lief, speels en leuk,
bij pup streken lag het baasje in een deuk.
Als er weer eens een poep op de tafel lag,
wist je toch echt dat het eigenlijk niet mag.
Iedereen moest bij elkaar,
nee geen gemaar.
Als je maatje weer weg was,
stond je haast in zijn pas.
Toen je 9 was is het begonnen,
wie had dit ooit verzonnen?
Je werd langzaam blind,
dat was niet zo gezind.
Daarna begonnen de hartkleppen,
waardoor baasje tranen moest deppen.

Jou liefde gaat oneindig ver,
want jij bent die kleine ster.

Nog een laatste kiss,
voor het grote gemis.

--------------------------------------

Lieve Cindy bijna 15,
17 augustus 2010...
Laatste 2 maanden was je zwak,
alsof iets in je brak.
Als 4 jarige was je een klein hoopje hond,
het leven zowat uit je geslagen tot aan de grond.
Eenmaal vertrouwen kon je weer hopen,
als een klaproos ging jij open.
Vanaf je vierde was je een bom geluk,
samen konden jullie niet meer stuk.
Beiden een trauma maar samen sterk,
zonder jou was het geen werk.

Lieve heldere oogjes keken je aan,
alsof ze wilde zeggen; laat me gaan.
Op vrijdag nog even naar het strand,
je genoot van de zon en het zand.
Je ving je laatste zonnestraal,
ondanks je verschrikkelijke kwaal.

Geen woorden om dit te beschrijven,
toch kon je echt niet blijven.

Je blijdschap was eindeloos,
je was de prachtigste klaproos.

Een lach en een traan,
in vrede ben je gegaan.
Het afscheid was bewust,
in veilige armen nam jij je rust.
En als verzachting van het gemis,
gaf jij nog 1 laatste kiss.

----------------------------------------

Diesel nog zo jong,
kauwend op je Kong.
Jij bent er niet meer,
maar het komt goed een keer.
Nu ben jij die ster zo hoog,
je beschermt het baasje met pijl en boog.
Je puppystreken zullen ze altijd onthouden,
en ze zullen altijd van je houden.
Lieve Diesel kan je ons horen,
niemand wist dit van te voren.
Diesel nog zo klein maar sterk,
voor jou valt het blaadje van de berk.
Het zal eens goed komen,
dan zullen ontmoeten in jullie dromen.
Vergeten word je niet,
daarvoor is het een te groot verdriet.
Je blijft altijd erbij,
nu ben je vast en zeker blij.
Niemand kan jou nog wat doen,
je krijgt van je baasjes een hele dikke zoen.
Lieve sterke mooie Diesel rust zacht,
ik hoop dat je op ons wacht.
Speel ondertussen in de velden,
wees gelukkig als zelden!

------------------------------------------

Duke lief en sterk,
springend over het hekwerk.
Geen zorgen hij is nu een ster,
dat lichtpuntje daar van ver.
Loop naar buiten in het duister,
hoor elk gefluister.
Duke zal jullie toefluisteren,
dat je je hart niet moet laten verduisteren.
Duke kan nu spelen en dollen,
lekker door de modder rollen.
Geen zorgen hij heeft het fijn,
al is die troost nu nog erg klein.
Duke zal waken,
je zult vanaf nu rustiger slapen.
In je hart leeft hij voort,
alsof hij je verdriet heeft gehoord.
Onthoud dat hij nu vredig is,
zelfs met dit grote gemis.
Hij waakt over je zeker weten,
want ook zijn liefde is nog niet versleten.

----------------------------------------------

Lieve Lady daar op die ster,
zie je ons van ver?
Ben je gelukkig daar,
heb je het niet naar?

Lieve Lady kijk je even,
want jou geluk is het streven.
Een lach een traan,
laten we allen bij Lady even stilstaan.

Lieve Lady sterke meid,
voor jou was het tijd.
Je bent nu een ster,
en je straalt van ver.

Lieve Lady daar kan je spelen,
geen dag meer hoef jij je te vervelen.
Nooit meer zal een dag dezelfde zijn,
want elke dag is anders en zo fijn!

Lieve mensen slaap zacht,
lieve, mooie, sterke Lady houdt de wacht!

------------------------------------------

Lieve Luna jij kon niet meer,
je gezondheid ging op en neer.
Liefde heeft gewonnen van de pijn,
beloof je dat je gelukkig zal zijn?
Jou lichaam was te ziek en slap,
je dronk niks en nam geen hap.
De moeilijke beslissing is genomen,
maar je blijft leven in de dromen.
Nihile kans op herstel,
ach dat wist je wel.
Je moest nu toch echt gaan,
ieder blijft hier even bij stil staan.
Je laatste aanval was de druppel van verdriet,
al wist je dat zelf nog niet.
Je lieve ogen zeiden gedag,
ze huilden met een lach.
Jij wilde ze ook niet kwijt,
maar wist, voor jou was het tijd.
Die allerlaatste lach zal troost geven,
al is het maar voor even.
Je bent verlost van al het leed,
jou laten leven was gewoon wreed.
Jou ogen zeiden dat je er klaar voor was,
terwijl je in je ogen boekdelen las.
Je gaf 1 laatste kis,

-----------------------------------------

Missy leuke meid,
voor jou kwam nu de tijd.
Nu ben je een prachtige ster,
dat lichte puntje daar van ver.

Missy lieve brak,
je schijnt nu op deze bloesemtak.
Ik breek hem af,
en denk en jou blaf.

Missy zo trots,
het was verwacht maar zo plots.
Overdag kan je nu heerlijk spelen,
zoals stokken van andere honden stelen.

Lieve mensen, slaap zacht,
Leuke, lieve, sterke en trotse Missy houd de wacht!

------------------------------------------------

Lieve Puca ben je blij,
ben je aan het rennen lekker vrij?
Voor jou was het tijd,
tot ieders grote spijt.
Niemand had iets kunnen doen,
denk terug aan je laatste zoen.
Het gemis blijft bestaan,
die zal ook nooit weg gaan.
We moeten het veranderen in mooi,
niet laten in deze zooi.
Denk terug aan de mooie tijd,
het gemis is een feit.
Jij blijft altijd voort bestaan,
aan je gedacht waar ze ook gaan.
Je hebt geluk mogen ervaren,
dat niet kleine beetjes waren.
Hopelijk zal je ons niet vergeten,
de liefde zal je altijd weten.

----------------------------------------------

Radja, lieve meid,
vandaag is het voor jou tijd.
Op pijnstillers red je het niet meer,
al slik je ze keer op keer.

Radja het is niets slecht bedoelt,
we weten allen dat jij pijn voelt.

Lieve Radja word een ster,
lach je ons toe van ver?
Zal je overdag veel spelen,
zonder pijn te hoeven delen?

Sterretje daar in het duister,
ik hoor een zacht gefluister.
Lieve Radja ben jij dat,
zingend op de ster waarop je zat?

We weten dat je geen traan wilt zien,
het was tijd je was al vijftien.
Maar het gemis blijft zo groot,
al ben je nog zo mooi in het avondrood.

Lieve Radja houdt jij de wacht,
Want alleen dat geeft ons kracht

-----------------------------------

Lieve Ravel jij bent er niet meer hier,
het was zo plots een falende nier.
Niemand had dit aan zien komen,
niemand had dit kunnen dromen.
Jij vliegt nu hoog om een ster te zijn,
want daar heb je geen pijn.
Ingeslapen op je favoriete plek,
een mandje is nog niet zo gek.
Niemand zal je ooit vergeten,
dat zal je zeker weten!

-------------------------------------

Lieve Snoepy, het is zo vlug gegaan,
maar er is goed aan gedaan.
Nu kan jij zonder pijn verder gaan,
nu mag jij als een ster staan.
Uit de grond is je ziel gerezen,
om een prachtige ster te wezen.
Loop naar buiten in het duister,
hoor dan Snoepy's gefluister.
Dat is de troost van liefde en geluk,
want jullie liefde gaat nooit stuk.
Hij zal altijd bestaan,
waar hij ook zal gaan.
Zing een lied,
vergeten zal hij dat niet.
Hij heeft de oneindige liefde die staat,
dat zal je volgen waar je ook staat.
Een witte duif in het raamkozijn,
dat zal Snoepy wel zijn.
Geen zorgen fluistert hij zacht,
weet dat ik op je wacht.
De sneeuwwitte duif vliegt weg,
stijgt op naar de hemelweg.
Niks kan jullie echt scheiden,
niemand komt tussen jullie beiden.
Lieve Snoepy heb geluk als nooit tevoren,
dan fluistert de wind jou naam van de toren.

------------------------------------------

Trooper, lief en sterk,
jij stond als een berk.
Beschermde het baasje met je leven,
je hebt echt alles gegeven.
De liefde was groot,
zonder slag of stoot.
Zonder trekken aan de lijn,
je had het echt fijn.
Je had geen angst,
trots was je met je grote vangst.
Nu ben je daar hoog op een ster,
je fluistert liedjes daar van ver.
Loop naar buiten en luister,
dan hoor je in het duister,
een heel mooi gefluister.
Dat is Trooper echt waar,
want nog steeds staat hij voor jullie klaar.
Lieve Trooper beloof je dat je gelukkig bent,
blijf je echt die prachtige vent?
In het maanlicht zal jij schijnen,
nee jij zal nooit verdwijnen.
Eens zien jullie elkaar weer,
je zult het zien in het water van het meer.
Niemand kan het gemis weghalen,
maar jullie liefde zal ook niet dalen.
Een laatste lik en nog een poot,
terwijl jij een ster word in een liefdevolle dood.





Wat vonden jullie ervan?

Door Hannah en Pépé op 08 maart om 21:47