Het begin..

Ik weet nog zo goed dat we Lana op gingen halen..
Ik wil het graag met jullie delen

Het begon allemaal nadat we een avond bij vrienden van ons zaten.
Ze vertelden ons dat ze iemand kende die hun hond weg moesten doen.
Wij wouden al een lange tijd een hond maar het was er nog niet van gekomen.

Dus toen zij het ons vertelde, wouden we natuurlijk meer van haar weten..
De volgende dag (zaterdag's) kregen we een foto van Lana, ze heette toen nog Honda.. Tja wie verzint het
En we waren meteen verkocht..
Ze toen 7maanden oud.
We zouden zondag even kijken bij haar..
Nog verder verliefd hihi..
We mochten haar gelijk mee nemen, achteraf was het niet zo handig, maarja dat is achteraf..

Toen we thuis kwamen moest ze van de auto naar binnen.. paar meter, maar haar riem was kapot en mevrouw ging ervandoor. Wij erachter aan maar zo makkelijk liet ze zich niet pakken..
Na heel wat achter haar aan hobbelen kreeg ik haar te pakken omdat ze een andere hond tegen kwam waar ze graag mee wou spelen.. Gelukkig maar..

Nja dat was dat.. Toen de eerste nacht.. Poee drama..
Wij heel stoer naar bed en Lana gewoon beneden in de woonkamer, dat ging even goed en naar een tijdje heb ik me deken maar mee genomen naar beneden en ben ik op de bank gaan liggen..
Lana was nog steeds onrustig, maar na een tijdje ging dat beter.. Ik kreeg zelfs een kusje van haar..
Nog wel een x om 5 uur naar buiten met haar maar ze deed alleen niks..

Toen maar weer lekker slapen..

Ze vertrouwde mij toen wel wat beter doordat ik bij haar sliep snachts.. Bij mijn vriend heeft dit veel langer geduurd..

De volgende dag moest ik even naar de dierenwinkel om spulletjes te kopen voor haar.. ze was denk ik een half uur alleen..
Dat ging opzich goed alleen had ze de choco-pepernoten even lekker op gegeten die ik op het aanrecht had gezet zodat ze er niet bij kon.. Maar ze vond dat ze er wel bij moest komen..
Ik in paniek want ja zoals iedereen weet is chocolade vergif voor honden.. Dus maar even de dierenarts gebeld.. die vertelde dat het niet kwaad kon omdat het een niet zo een hoge hoeveelheid chocolade was en Lana een grote hond is..
Maar moest het wel even in de gaten houden..
Prima als jij het zegt doe ik dat.. Maar er was niks aan de hand..

Nja om de verdere 6 maanden samen te vatten..
Lana was een hond met gebruiks aanwijzing maar we hebben haar veel kunnen bijleren gelukkig..
Ze heeft veel dingen gesloopt in huis en afentoe heeft ze dit kwaaltje nog steeds, maar ook hebben wij haar aan de bench gewent en ze vind dit nu heerlijk..
Wij hadden een keer bedacht haar in de logeerkamer (wel hond vrij gemaakt ) te laten als we lang weg waren maar dit was te veel ruimte voor haar en ging dan janken.. En in de bench doet ze dat niet..
Altijd fijn als de buren gelijk bij je komen zodat je er aan kan werken..
Het is nu een verwende maar tevreden hond..
Ik kan me geen leven meer bedenken zonder haar..

Door Manon & Lana op 28 februari om 20:58