Pas op met de sneeuw
Sneeuw en ijs brengen vaak veel plezier met zich mee. Lekker dollen en gek doen in dat gekke witte spul, glibberend en glijdend over dat rare gladde laagje dat nu op die plek ligt waar je eerst altijd nat werd... Voor uw hond brengt het ook veel verrassingen met zich mee en de meeste honden vinden het geweldig. Het is echter allesbehalve ongevaarlijk.
Als uw hond op het glibberige ijs rondspartelt en allerlei doldwaze Disney-buitelingen maakt, ziet dat er inderdaad erg koddig uit. Maar niet alleen mensen kunnen door dit soort acties ernstige spier- en peesblessures oplopen: dit geldt ook voor honden!
Daarnaast hebben honden geen beschermend schoeisel aan, zoals wij. IJs is niet alleen heel glad, maar zeker in combinatie met sneeuw kan het messcherpe randjes vormen. Na een flinke aanloop snel over die randjes glijden kan vervelende beschadigingen aan de voetzolen opleveren. En de kussentjes van de hond zijn niet of erg moeilijk te hechten. Het is niet voor niets dat poolhonden die voor de sledehondensport gebruikt worden, onder dat soort omstandigheden vaak schoentjes dragen.
Een laatste gevaar van ijs komt als het al bijna weggedooid is. Uw hond was gewend lekker op die nieuw ontstane supergladde glijbaan te spelen. Als de dooi inzet, weet hij echt niet dat het ijs nu niet meer veilig is. Ieder jaar weer zakken honden door het ijs en verdrinken onder de ogen van hun hulpeloze eigenaar. En hulpeloos ben je: waar de hond doorheen zakt, kun je als eigenaar niet komen zonder je eigen leven in gevaar te brengen.
Het mag er zo grappig uitzien als uw hond de hem toegegooide sneeuwballen vangt en vervolgens in opperste verbazing om zich heen kijkt: "Hè? Waar is die witte bal nou gebleven?". Sommige honden blijken gek te zijn op die "ijsjes" en eten de ene bal na de andere op, of beginnen uit zichzelf gewoon van de grond te eten. Van het eten van sneeuw kan uw hond alleen wel behoorlijk ziek worden. Overgeven en soms dagenlang diarrhee zijn vaak het gevolg.
Sneeuw heeft daarnaast de vervelende gewoonte om zich tussen de voetzolen van uw hond op te hopen. Daar vormt het vaak gemeen scherpe ijsballen. Als u tijdens een winterse wandeling in de sneeuw uw hond ineens zijn eigen poot op ziet eten (daar lijkt het op het eerste gezicht namelijk op), is dat zijn probleem. Op dat moment kunt u proberen de sneeuwklompen met uw vingers te smelten. Uw vingers zijn meestal sneller koud dan het ijs gesmolten. Niet proberen los te trekken! De ijsballen zitten namelijk helemaal vast aan de haren onder de poten van uw hond, en lostrekken is behoorlijk pijnlijk!
Het probleem onderweg oplossen is dus moeilijk. U kunt het echter wel goed voorkomen. Knip zoveel mogelijk de haren tussen de voetzolen van uw hond weg. Uiteraard kijkt u goed uit dat u niet in zijn poten knipt. Als u daarna vaseline tussen zijn kussentjes smeert, heeft de sneeuw veel minder vat de op poten en ontstaan die ijsballen lang zo makkelijk niet
Vaseline tussen de tenen helpt ook tegen een ander probleem: irritatie door pekel. Natuurlijk probeert u ervoor te zorgen dat de hond niet over bepekelde straten en stoepen loopt. Het is alleen niet altijd te vermijden. Soms begint een hond helemaal te trekkepoten of zelfs te janken omdat de pekel in zijn poten bijt. Vaseline beschermt op dat moment de huid tussen de kussentjes. Als u na thuiskomst dan ook nog zijn poten even afspoelt in een teiltje met water, voorkomt u dat die huid gaat irriteren en daardoor kapot gaat.
Of we het nou willen of niet, kortharige honden, zeker die zonder ondervacht, hebben het sneller koud dan andere honden (oké, naakthonden hebben het nog kouder). Als de temperatuur flink daalt, moeten we daar rekening mee houden. Niet langdurig buiten laten stilstaan, zitten of liggen, maar flink in beweging houden. Sommige honden zorgen uit zichzelf al voor extra bescherming. Mijn Dalmatiër, Joschka, wordt laat in de herfst altijd net ìets forser. In de lente gaat het er vanzelf weer vanaf (hij behoort tot de zeldzame Dalmaten die heel goed zelf zijn behoeften kan inschatten).
Ook nat weer heeft zijn gevaren, vooral in combinatie met koude. Veel honden hebben een vacht die uitstekend beschermt tegen regen. Als je tussen de haren kijkt, zie je dat ze bij de huid nog droog zijn. Anderen raken snel compleet doorweekt. Mijn Maltezer Humphrey bijvoorbeeld ziet er bij een flinke hoosbui na tien minuten uit als een roze big! Natuurlijk moeten we ook hier de hond weer flink in beweging houden en thuis gekomen het dier zorgvuldig afdrogen.
De link
http://www.kc-delft.nl/artikel/winter.html
