Syringomyelia
Syringomyelie is een zenuwkwaal die bij mensen en kleine hondenrassen voorkomt. In dit artikel willen we u wat meer achtergrond- informatie over deze ziekte, de verschijnselen en de behandeling geven. Syringomyelie komt vooral voor bij honden van kleine rassen. Hierbij is er één ras waarbij de afwijking vaker optreedt: de Cavelier King Charles Spaniël.
Er wordt geschat dat wereldwijd zelfs 90% van de Caveliers een anatomische afwijking van de schedel heeft. Als gevolg van deze afwijking kan een deel van hen Syringomyelie ontwikkelen.
De klachten kunnen variëren van zeer mild tot ernstig.
De oorzaak van Syringomyelie is zeer waarschijnlijk erfelijk en ligt in de aanleg van het bot van de schedel. Het achterhoofdsbeen (os occipitale) is te klein. Hierdoor is er te weinig ruimte voor de kleine hersenen. Als gevolg hiervan puilen de kleine hersenen (cerebellum) via het achterhoofdsgat uit de schedel het ruggemergkanaal in. Door deze uitpuiling kan er een blokkade ontstaan in de normale stroom van het hersenvocht rond de hersenen en het ruggenmerg. Deze blokkade leidt ertoe dat er met vocht gevulde holten binnen het ruggenmerg ontstaan. Een met vocht gevulde holte binnen het ruggenmerg (myelum) wordt Syrinx genoemd. De combinatie van deze twee woorden is de naam van de kwaal geworden: Syringomyelie.
In de fokkerij wordt deze term soms afgekort tot “Syringo”of wordt het “krabziekte”genoemd. De Syrinx geeft druk op de omliggende zenuwen, waardoor de normale zenuwimpulsen verstoord worden. De aandoening is bij mensen al veel langer bekend en het is gebleken dat de verschijnselen bij hen zeer divers zijn. Immers: het ruggenmerg zorgt voor de communicatie tussen de hersenen en de rest van het lichaam. Het hangt er maar vanaf welke zenuwen door de Syrinx weggedrukt worden en wat voor effect het zal hebben. Zenuwen kunnen geblokkeerd raken, maar ook overprikkeld.
Symptonen
Bij mensen wordt beschreven dat ze het gevoel kunnen hebben dat er een tor over hun nek kruipt.
Bij Caveliers uit zich dit vaak in krabben. Typerend is het gaan krabben net nadat ze opgestaan zijn. Dit is meestal aan dezelfde kant, richting nek of oor. Bij het krabben hoeven ze hun lichaam niet aan te raken. Ook zij hebben waarschijnlijk het gevoel dat er een tor rondkruipt. Pijn komt ook vaak voor. Meestal is dit nekpijn, maar hoofdpijn en pijn in ledematen is ook beschreven. Dit kan bij honden leiden tot janken tijdens het optillen, maar ook als ze rustig liggen. Jonge honden ontwikkelen soms een kromming in de nek. Ten slotte zien we af en toe bij honden motorische zenuwuitval, wat als gevolg heeft dat ze de achterpoten minder goed of zelfs helemaal niet meer kunnen gebruiken.
Deze lijst van symptomen zal zeker niet compleet zijn. Bij de mens (die zich veel beter kan uiten dan de hond) is deze zeer lang, variërend van pijn en jeuk tot vermoeidheid en depressiviteit.
Syringomyelie kan ook gemakkelijk verward worden met andere aandoeningen. Jeuk ten gevolge van een allergie of een oorontsteking en nekpijn ten gevolge van een hernia zijn bekende aandoeningen met soortgelijke verschijnselen.
Diagnose
De uiteindelijke diagnose kan alleen gesteld worden door een MRI scan (Magnetic Resonance Imaging) te laten maken van de schedel en nek. Alleen hierop zal immers de Syrinx te zien zijn. Behandeling van de klachten kan door middel van aanpassingen van levensomstandigheden, medicijnen en tenslotte een operatie.
Aanpassen van levensomstandigheden
Bij het aanpassen van de levensomstandigheden kan je denken aan het omdoen van een borsttuigje (zodat er niet via de riem aan de nek getrokken wordt) en het voeren vanaf een verhoging. Ook het vermijden van te vaak of onvoorzichtig optillen en de hond rustig laten komen als je roept, in plaats van aan de lijn te trekken zijn tips om de klachten ten gevolge van Syringomyelie zo veel mogelijk te voorkomen.
Medicatie
Bij medicatie hebben we de keuze uit 3 groepen middelen. Als eerste kunnen er pijnstillers gegeven worden. Pijnstillers kunnen als NSAID (bijvoorbeeld: Rimadyl en Metacam) of als opiaat (onder
andere: Buprecare en Tramadol) gegeven worden. Ten tweede bestaan er middelen die de aanmaak van hersenvocht kunnen reduceren (Losec, Diamox en furosemide). Van deze middelen is in de diergeneeskunde nog onbekend in welke mate ze werken bij honden bovendien kunnen de bijwerkingen heftig zijn. Als laatste worden corticosteroïden (bijvoorbeeld: prednisolon, dexamethason) genoemd. Het is onbekend waarom deze stoffen effectief kunnen zijn. Ze hebben een pijnstillend effect, maar het zou ook kunnen zijn dat ze de aanmaak van hersenvocht remmen. Helaas kennen corticosteroïden ook bijwerkingen. Opereren is in Nederland (nog) niet mogelijk. De operatie is erg gecompliceerd en risicovol. Syringomyelie is een erfelijke aandoening met helaas soms ernstige verschijnselen. Er zijn veel mogelijkheden om met medicatie en aanpassingen in de leefomgeving de situatie voor de patiënt dragelijk te maken en verdere achteruitgang te beperken. Genezen kunnen we het helaas nog niet.
