HondenPage baasje Ellen Blom

• baasje
• foto's
• activiteiten
• vrienden
• honden

Hallo, 
Ik ben Ellen en woon met mijn vriend en 4 kinderen in een leuk dorpje in noord Holland. Ik was al een hele tijd op zoek naar een hond die goed binnen ons gezin zou passen. Steeds lukte het me niet het geschikte ras te vinden. Tot ik na een paar jaar ineens op internet tegen de Finse lappenhond aanliep. 
Na alle informatie over dit ras te hebben onderzocht,  kwam ik tot de conclusie dat dit toch echt de hond was die ideaal voor ons was.  Sterker nog,  ik kon helemaal niets negatiefs vinden.  
Dit moest het gaan worden.  
Na een korte zoektocht naar fokkers liet ik mij direct op de wachtlijsten plaatsen.  Helaas lukte het keer op keer niet om een pup te krijgen omdat er of te weinig waren,  het nestje niet doorging e.d. 
Toen maar verderop kijken en zo kwam ik in België uit.  Ik was helemaal verliefd! 
Maar helaas ging ook dit niet door,  ik had totaal geen goed gevoel bij de fokker en de situatie waarin de pups opgroeide. 
Nu was ik toch zo dichtbij geweest en had alles in huis al klaarstaan.  
Dus dan maar grenzeloos gaan zoeken.  Ik schreef veel fokkers aan en kreeg uit Zweden een leuke mail terug. 
Kennel Fairdogs had nog pups die bijna wegmochten. 
Na alles uitgezocht te hebben,  een pup uit het buitenland vraagt op een hoop papierwerk, boekte ik de vlucht. 
Alleen vliegen op Noorwegen, daar een auto huren en een rit van 5 uur maken naar mijn hondje.  Tegen de avond kwam ik daar aan.  Wat een ontzettend lief hondje! 
Ik liet haar,  na het kennismaken en alle documenten te hebben getekend en gecontroleerd te hebben,  weer achter.  Het hostel waar ik logeerde leek me geen goede plaats om een nieuwe pup te laten overnachten. 
De volgende ochtend heb ik Ismira (Saar) opgehaald en zijn we samen,  met bij iedere mooie plaats en meren een stop, terug naar Noorwegen gereden. 
Dat was echt genieten.  Wat een prachtig land en geweldig mooie natuur! 
Helaas was Saar te groot om als handbagage mee te mogen en moest ze in het ruim. 
Op Schiphol kwam de hele bemanning met Saar aanlopen. Iedereen was weg van haar. Saar vond de vlucht alleen niet zo leuk. Ze was erg bang en thuis duurde het een tijd voor ze haar reismandje uit durfde. 
Auto's en harde geluiden vond ze vreselijk. 
Na veel oefenen en wennen lukte het haar om haar angst te overwinnen en tegenwoordig springt ze blij de auto in en duikt ze niet meer ineen als er een vrachtwagen voorbij komt. 
In huis en buiten is ze een gezellige,  sociale, niet opdringerige, mooie hond. 
Ze is geweldig met kinderen en is in huis rustig. In de tuin kan ze haar energie goed kwijt. 
Verharen doet ze 2 x per jaar en buiten die 2 keer verliest ze bijna niets. 
De vacht is ideaal want het reinigt zichzelf. Wassen hoeft eigenlijk niet en ze stinken ook niet.